The Noble Qur'an Encyclopedia

Nûn. Betohem për penën dhe për atë që shkruajnë

se ti (o Muhamed), falë mirësisë së Zotit tënd, nuk je i marrë.

Pa dyshim, ti do të jesh përherë i shpërblyer

se ti je me virtyte madhore.

Së shpejti ti do ta shohësh, por edhe ata[374] do ta shohin,

se cilin prej jush e ka prekur marrëzia.

Zoti yt e di më së miri, se cili është shmangur nga rruga e Tij dhe, i njeh mirë ata që janë në rrugën e drejtë.

Andaj, ti mos i dëgjo jobesimtarët!

Ata dëshirojnë që ti të bësh lëshime, kështu që dhe ata të bëjnë lëshime.

Por ti mos iu bind çdo betari të përçmuar,

shpifaraku, që përhap thashetheme,

penguesi veprash të mira, shkelësi dhe keqbërësi,

të ashpri që, veç kësaj, është edhe kopil,

vetëm se është i pasur dhe ka shumë djem.

Kur i lexohen shpalljet tona, ai thotë: “Këto janë vetëm përralla të të lashtëve!”

Ne do t’ia damkosim hundën!

Ne i kemi vënë në provë ata (banorët e Mekës), ashtu siç i sprovuam të zotët e kopshtit, të cilët ishin betuar se në mëngjes do t’i vilnin frutat

e nuk patën thënë “Në dashtë Zoti”!

Kështu, kopshtin e goditi një fatkeqësi nga Zoti yt, ndërkohë që ata po flinin

dhe gdhiu si i kositur.

Në agim, ata thirrën njëri-tjetrin:

“Nxitoni herët në kopshtin tuaj, nëse doni t’i vilni frutat!”

Dhe u nisën duke pëshpëritur:

“Të mos lejojmë asnjë të vobekët që të hyjë në kopshtin tonë!”

Ata u nisën herët, të vendosur në atë që thanë.

Por, kur e panë kopshtin, ata thanë: “Ne qenkemi vërtet të humbur;

madje, qenkemi të privuar (nga frutat e kopshtit).”

Më i arsyeshmi ndër ta tha: “A nuk ju thashë unë se duhet ta lartësoni Allahun?!”

“Lavdëruar qoftë Zoti ynë! - thanë - Ne paskemi qenë vërtet të padrejtë!”

Atëherë filluan të qortojnë njëri-tjetrin.

“Ah, të mjerët ne! - thanë ata - Paskemi qenë vërtet arrogantë!

Zoti ynë mund të na japë një kopsht më të mirë, po të kthehemi të penduar tek Ai!”

I tillë ka qenë dënimi i tyre. Ndërsa dënimi në jetën tjetër, është më i madh, veç sikur ta dinin!

Për ata që ruhen (nga gjynahet), tek Allahu do të ketë kopshte të kënaqësive.

Vallë, a t’i trajtojmë ata që Na nënshtrohen njësoj me keqbërësit?!

Çfarë keni ju (jobesimtarë)? Si po gjykoni kështu?!

A keni ndonjë libër, që ju premton,

se do të keni çfarëdo, që të zgjidhni?!

Apo kemi bërë me ju ndonjë besëlidhje të vlefshme deri në Ditën e Kiametit dhe, e cila ju siguron, se do ta keni atë që keni urdhëruar?

Pyeti ata se kush i garanton për këtë.

Ose, mos kanë ata bashkëpunëtorë? Atëherë le t’i sjellin bashkëpunëtorët e tyre, nëse ajo që thonë është e vërtetë.

Ditën (e Kiametit), kur të zbulohen shumë ngjarje të frikshme, ata do të thirren që të përulen në sexhde, por nuk do të munden!

Të ulura do të jenë shikimet e tyre dhe do t’i mbulojë poshtërimi, sepse kanë qenë të ftuar të përuleshin në sexhde, sa qenë shëndoshë (dhe nuk kanë pranuar).

Prandaj, më lër Mua me ata, që e mohojnë këtë Fjalë (Kuranin). Ne do t’i çojmë ata hap pas hapi drejt rrënimit të tyre, me mënyra që ata nuk i kuptojnë.

Dhe do t’u japim atyre afat; vërtet që kurthi Im është i fortë!

A mos po kërkon shpërblim prej tyre, kështu që qenkan të rënduar nga borxhet?

Apo ata e dinë të padukshmen, kështu që e shkruajnë?

Prandaj, duro për gjykimin e Zotit tënd dhe mos u bëj si Njeriu i Peshkut (Junusi a.s.), kur iu lut Zotit të vet i dëshpëruar (në barkun e balenës)!

Sikur të mos i vinte mëshira prej Zotit tënd, ai do të hidhej në një shkretëtirë, i fajësuar!

Por Zoti i tij e zgjodhi dhe e futi me punëdrejtët.

Kur dëgjojnë Kuranin, mohuesit sa nuk të hanë me shikimet e tyre dhe thonë: “Ai është vërtet i marrë!”

Por Kurani është vetëm këshillë për botët.