The Noble Qur'an Encyclopedia

Хаа, Миим.[1]

Ачык баяндоочу Китепке ант!

Биз аны (Куранды) Ыйык (Кадыр) түнүндө түшүрдүк. Жана Биз (аны менен элдерди) эскертүүчүбүз.

Ал түндө ар бир бекем, өзгөргүс иштер белгиленет.[1]

Биздин буйругубуз болгону себептүү. Чынында, Биз пайгамбарларды жиберүүчүбүз.

Раббиңден ырайымдуулук иретинде. Чынында, Ал - Угуучу, Билүүчү!

(Жана Ал) эгер ишенсеңер, асмандардын, жердин жана ал экөөнүн ортосундагы (бардык) нерселердин Раббиси!

Эч бир кудай жок, жалгыз Өзү бар! Ал тирилтет жана өлтүрөт. Силердин жана абалкы ата-бабаңардын Раббиси!

Жок! Алар (ойлонуунун ордуна) күмөн санап оюнкарактык кылышууда!

Сен (алардын башына) асман анык түтүн келтирген Күндү күт.[1]

Бул жан ооруткан азап (түтүн) адамдарды (мушриктерди) ороп алат.

(Анан алар): «О, Рабби! Биз ыйман келтирели! Бизден азапты арылта көр!» (дешет).

Алар кайдан эсине келмек эле! Акыры, аларга (ушуга чейин эле) анык баяндоочу пайгамбар келген.

(Бирок) кийин андан жүз үйрүп: «(Куран сага христиан аалымдары тарабынан) үйрөтүлгөн. (Сен) жиндисиң» – дешти.

Биз, аныгында, силерден азапты бир аз арылттык. Силер болсо (күнөөгө кайра) кайттыңар.

(Анан) чоң азап менен азапталган күнү[1] Биз силерден өч алдык.

Биз алардан мурун Фараон элин сынадык. Аларга улук элчи (Муса) келди.

(Жана мындай деди): «Аллахтын пенделерин мага тапшыргыла![1] Мен силерге ишеничтүү пайгамбармын.

Өзүңөрдү Аллахтан жогору койбогула! Мен силерге анык далилдерди алып келдим.

Мени ташбараң кылууңардан коргоо тилеп өзүмдүн жана силердин Раббиңерге жалбарамын.

Эгер ыйман келтирбесеңер, мени жөн койгула»

Анан ал Раббисине: «Алар күнөөкөр элдер экен. (Аларга азап жибер)» – деп дуба кылды.

(Аллах анын дубасын кабыл алып) «Менин пенделеримди алып түнү менен (Мисирден) чык. Силердин артыңардан кубалашат» - деп, (вахий кылды). (Фараон аларга жетейин деп калганда Аллах таала Мусага «Таягың менен деңизди ур» деп вахий кылат. Буйрукту аткарганда, он эки уруу үчүн деңизден он эки жол ачылат. Муса эли менен аман-эсен өтүп, деңизди дагы баягы калыбына келтирүү үчүн таягын саздап калганда, Аллах таала, алардын артынан келген Фараоун аскерлерин деңиз-жолго киргизүү үчүн, Мусага:)

«Деңизди жөн кой. Алар чөгүп кетүүчү аскерлер!» – деди.

Алар нечендеген бактарды, булактарды,

Эгиндерди, эң мыкты үй-жайларды

Жана ойноп-чардаган (башка көп) нээматтарды (ээсиз калтырып чөгүп кетишти).

Ошентип, Биз аларды башка коомго (Исраил урпактарына) мурастап бердик.

Аларга асман да, жер да ыйлаган жок! Аларга мөөнөт да берилген жок![1]

Биз Исраил урпактарын кордук (кулчулук) азабынан –

Фараондон куткардык. Ал өзүн (Аллахтан да) бийик сезген, чектен чыккан адамдардан эле.

Биз билген абалда аларды (Исраил урпактарын) ааламдардан (адамдардан) тандап алган элек.

Жана аларга анык сыноолорду[1] ичине камтыган моожизаларды бердик.

Алар (Курайш каапырлары) айтышты:

«Биринчи өлүмүбүздөн башка өлүм (биринчи жашообуздан башка жашоо) жок. Биз (эч качан) кайра тирилбейбиз.

Эгер силер (оо, момундар) чынчыл болсоңор,[1] биздин ата-бабабызды (тирилтип) алып келгилечи?!»

Ушулар (Мекке мушриктери) жакшыбы же болбосо, Тубба[1] коому жакшыбы? (Ал коом) булардан мурун жашаган (сан жагынан да, күч-кубат жагынан да булардан артык болгон) адамдар. Биз ошолорду да кыйраттык. (Себеби) алар күнөөкөр коом эле.

Биз асмандарды, жерди жана экөөсүнүн арасындагы нерселерди эрмек үчүн (беймаксат) жаратканыбыз жок.

Ал экөөсүн (жана ортосундагы нерселерди) Акыйкат менен жараттык. Бирок, (муну) алардын көпчүлүгү билбейт.

Чынында, (акыйкат менен жалган) ажыратыла турган (Кыямат) Күн бардык адамдардын эсеп берчү убактысы.

Ал күндө дос (өзүнүн) досуна эч нерсени жардам бере албайт жана өздөрү да (эч кимден) жардам ала албайт.

Бир гана Аллах ырайым кылган кишилерге (Аллах тарабынан жардам берилет). Ал Кудуреттүү жана Ырайымдуу.

(Тозоктогу) «Заккум» дарагы –

Күнөөкөр адамдардын тамагы.

Ал курсактарда кайнаган ириң (же зайтун майы) сыяктуу!

Кайнак суунун кайнаганы сыяктуу!

«Аны (күнөөкөр адамды) кармагыла (жана) тозоктун ортосуна сүйрөгүлө!»

Кийин башынан ылдый кайнак суу азабын куйгула!»

(Эй, кылмышкер, мушрик! Азабыңды) тарт! Сен «улук-урматтуу» эмес белең!

Бул – силер ишенбеген азаптар!

Ал эми, такыба кишилер тынч-бейпил жерлерде,

Бейиштерде, булактарда,

«Истабрак» жана «Сундус» (деген) жибек кийимдерден кийип, бет-маңдай (сүйлөшүп) отурушат.

Ошондой эле, Биз аларды жал-жал көз сулууларга үйлөнтүп койобуз.

Алар анда эч кайгысыз абалда, ар түрдүү мөмөлөрдөн чакырышат.

Ал жерде биринчи (дүйнөдөгү) өлүмдөн башка өлүмдү(н даамын) татышпайт. (Аллах) аларды тозок азабынан сактаган.

(Бул) – Раббиңден болгон пазилет! Бул – чоң жеңиш!

(Оо, Мухаммад!) Биз аны (Куранды) эскерме алышаар бекен деп, сенин тилиңе жеңил кылып койдук.

Эми сен (Аллах алардын жазасын беришин) күт. Алар да (сага бир зыян келишин) күтүшүүдө.