The Noble Qur'an Encyclopedia

(Топуракты) тозгута желген шамалдарга ант!

Көп сууга (жамгырга) кош бойлуу болгон булуттарга ант!

Жеңил сызып жүрүүчүлөргө (кемелерге) ант!

(Аллахтын тапшырмасы менен ааламдык) иштерди бөлүштүрүүчү периштелерге ант!

(Оо, пенделер!) Силерге убада кылынган нерсе[1] – бул чындык!

Жана Кыямат сөзсүз болуучу!

Кооз-көркөм асманга ант!

(Эй, мушриктер) силердин айткан-дегениңер аныгында туруксуз (сөздөр).

Андан (Курандан) бурулган адам(ды чындыктан) буруп коюлат.

Жалганчыларга өлүм!

Алар наадандык толкундарында адашкандар!

(Сени сынап, жалганчыга чыгаруу үчүн): «Кыямат Күн качан?» - деп сурашат.

Ал Күнү тозокто азап тартышат!

(Анан аларга) «Азабыңарды тарткыла! Силер («качан-качан» деп) шаштырган күнүңөр – ушул» (деп айтылат).

(Ал эми) такыба кишилер бейиштерде, булактарда,

Раббиси берген сыйлыктарды алышып. (Себеби), алар буга чейин (дүйнө жашоосунда) жакшылык (сооп иш) кылуучу болушкан.

Алар түндөсү бир аз эле укташкан.

Таң мезгилдеринде (намаз окушуп, Раббисинен) кечирим сурашкан.[1]

Алардын (адал эмгек менен тапкан) мал-дүйнөсүндө, тилемчилердин жана муктаждардын[1] акысы болгон.

Жерде (андагы жандуу-жансыз макулуктарда) терең ишенген кишилерге (Аллахтын Кудуретине) белгилер бар.

Силердин өзүңөрдө да (белгилер бар). Карабайсыңарбы?

Асманда силердин ырыскыңар[1] жана силерге убада кылынган нерселер бар.

Асман жана жердин Раббисине ант, (оо, инсандар) албетте ал (Аллахтын Лавхул-Махфуздагы убадасы) силердин сүйлөп жатканыңар сыяктуу эле Акыйкат!

(Оо, Мухаммад!) сага Ибрахимдин урматтуу конокторунун кабары келди беле?

Бир кезде алар (адам түспөлүндөгү эки периште) ага кирип «Салам» дешти. Ал дагы «салам (эй) бейтааныш кишилер» деди.

Анан, сездирбей гана үй-бүлөсүнө барып, семиз музоону(н бышкан этин) алып келди.

Аны аларга жакын коюп «Эмнеге жебейсиңер?» деди.

Андан соң алардан кооптоно түштү. «Сен коркпогун» – дешти алар жана ага бир аалым перзенттин куш кабарын беришти.

Анын (Ибрахимдин) аялы (таңыркап) кыйкырган бойдон, бетине шапаттап, айтты: «Мен туубас кемпирмин го?!».

«Раббиң ушундай деди. Ал Бир Өзү гана Даанышман, Билүүчү» - дешти (периштелер).

«Оо, элчилер, эмне жумуш менен?» – деди. (Ибрахим)

(Периштелер) айтты: «Биз күнөөкөр коомго (Лут коомуна) жиберилдик.

Алардын үстүнө чопо-таштарды жаадырыш үчүн,

Ал ысырапчылар үчүн Раббиңдин алдында (ар бирине тие турган ташка ысымдары) белгиленип коюлган.

Биз ыймандууларды (шаардан) чыгардык.

Ал жерде бир гана (Лутка тиешелүү) үйдөн[1] башка мусулмандарды таппадык.

Жана биз ал жерде катуу азаптан корко турган элдер үчүн (апааттын) белгилер(ин) калтырдык.

Муса(нын окуясын)да дагы (азаптан корко турган элдер үчүн) белгилер бар. Бир кезде Биз аны Фараонго анык далил (дин) менен жибердик эле...

(Фараон) далысын салып, тескери карады жана: «(Муса) сыйкырчы жана жинди» - деди.

Биз аны жана аскерлерин (азап менен) кармап, толкундардын арасына ыргыттык. Ал айыпталган (күнөөкөр) болчу.

Жана Аад (окуясын)да (сабак) бар: бир кезде Биз аларга кысыр[1] шамалды жибердик.

Ал эмнеге тийген болсо, баарын чириген сөөк сыяктуу кылып койду.

Жана Самуд (элинин окуясын)да (белги) бар. Бир кезде аларга: «Убактысы келгенге чейин (үч күн дүйнө жыргалынан) пайдаланып калгыла» деп айтылды.[1]

Алар Аллахтын буйругуна каршы чыгышты. Анан (капыстан) аларды, карап турган абалдарында ач айкырык кармады![1]

(Жаткан, олтурган орундарынан) турганга да үлгүрбөй (кыйрап) калышты! Алар жардам берилгендерден болушпады.

Биз андан мурун Нух(тун каапыр) коомун да (кыйраткан элек). Алар бузуку коом болгон.

Биз асманды Күч-Кудурет менен курдук жана Биз аны кеңейтүүчүбүз.

Жерди болсо (төшөк кылып) жазып (жашоого даярдап) койдук. Биз эң жакшы даярдоочубуз!

Жана Биз ар бир нерсени жубу менен жараттык. Кана эми, эскерсеңер!

(Бардык күнөөдөн) Аллахка гана качкыла! Мен силерге Андан (жиберилген) анык эскертүүчүмүн!

Аллах менен бирге (өзүңөргө) башка кудай тутпагыла! Мен силерге Андан (жиберилген) анык эстетүүчүмүн!

Ошентип, алардан (Мекке мушриктеринен) мурунку элдерге да (качан) бир пайгамбар келсе, «сыйкырчы» же болбосо «жинди» дешкен.

Алар бири-бирине («пайгамбарды укпагыла» деп) осуят калтырышты беле? Жок! (Андай эмес. Болгону) алар(дын бардыгы Аллахка) каршы чыккан элдер.

(Оо, Мухаммад), сен алардан жүзүңдү бур! (Алардын күнөөгө батканы үчүн) сен айыптуу эмессиң.

Ал эми, (ыймандууларга Раббисин) эстет! Чынында, эскертүү ыймандууларга пайда берет.

Мен жин жана инсанды Бир Өзүмө ибадат кылуулары үчүн гана жараттым.[1]

Мен алардан ырыскы сурабаймын. Мени тамактандырууларын да сурабаймын.[1]

Чынында, Аллахтын Өзү бекем кубат Ээси болгон Ырыскы Берүүчү.

Эми, зулум кылган (каапыр) адамдарга болсо, өздөрүнүн (мурунку замандардагы) шериктеринин азабына окшош (түбөлүк) азап бар. (Ал азапты) шаштырбай турушсун!

Каапыр адамдар үчүн аларга убада кылынган күндө (Кыяматта) өлүм болсун!