The Noble Qur'an Encyclopedia

Кыямат жакындашты жана Ай (экиге) бөлүндү.[1]

Алар (Курайш каапырлары) моожизаны көрүп турса да, (чындыктан) жүз үйрүп «Бул – ар дайымкы сыйкыр» - дей баштады.

Жана (пайгамбарды) жалганчыга чыгарып, өздөрүнүн каалоолорун ээрчиди. Бирок, ар бир иш (Кыяматта) өз ордун табат.

Аларга (абалкы каапыр коомдордун) жүрөк үшүткөн кабарлары келген эле.

(Аларга келген Куран) далил-даанышмандыктын жеткен чеги эле. Эми аларга эскертүүчүлөр пайда бербейт.

Сен дагы алардан жүз үйрү(п, Кыяматтагы жазаланышын күт)! Ал эми, Чакыруучу (Исрафил периште Сур кернейин тартып) жагымсыз нерсеге (Махшар майданына) чакырган күндө...

Бардыгы көздөрү жоодураган абалда, башаламан чегирткелердей мүрзөлөрүнөн чыгышат.

Чакыруучуга шашылып баратканда каапырлар «Бул өтө оор күн!» дешет.

Алардан мурун Нух коому дагы (чындыкты) «жалган», пендебизди «жалганчы», «жинди» деп, (ар кандай сөздөр менен) опузалашкан.

Анан ал Раббисине дуба кылып: «Оо, Раббим! Мен алсыз калдым, мага жардам бер!» - деп дуба кылды.[1]

Кийин Биз асман эшиктерин нөшөр жамгырга ачып жибердик.

Жерден дагы атырылган булактарды чыгардык. Анан...(Аллах тарабынан) тагдыр кылынган ишти болтуруу үчүн эки суу кошулду.[1]

Биз аны (Нухту) тактайлар жана мыктар менен куралган нерсе(кеме)де (суу үстүнө) көтөрдүк.

Ал (кеме) Биздин көз алдыбызда, каапырлар тарабынан четке кагылган кишиге сыйлык болуп желип баратты.

Биз аны(н окуясын кудуретибизге) далил кылып калтырдык. Эми (мындан) сабак алаар жан бар бекен?

Менин азабым жана эскертүүм кандай болуптур?!

Биз Куранды эскергенге[1] жеңил кылдык. Кана, ким эскерет?

Аад (коому) дагы «жалганчы» деген эле (Худ пайгамбарды). Анан Менин (аларга көргөзгөн) азабым жана эскертүүм кандай болду!

Алардын үстүнө каргашалуу күндө (жети түн, сегиз күн бурганактаган) токтоосуз катуу бороон жибердик.

Ал адамдарды омкорулган курма дарагы сыяктуу (турган жеринен) жулуп алды (жана башы менен жерге чапты!)

(Каапырларга) Менин азабым жана эскертүүм кандай экен?!

Биз Куранды эскерүүгө жеңил кылдык, эскерүүчү барбы?

Самуд (коому) дагы (аяттарды) жалганга чыгарып:

(Мындай) дешти: «(Биз көп болсок), өз арабыздагы жалгыз адамга ээрчийбизби? Анда биз анык адашабыз, жиндиликте калабыз!

Вахий-кабар ушуга берилеби арабыздан (адам куруп калгансып)?! Жок! Бул жеткен жалганчы, эң жаман адам!

Эртең эле (азап түшсө) билишет, ким жалганчы, жаман адам экенин!

(Оо, Салих!) Биз аларды сынаш үчүн (аска таштан) бир төө чыгарып бердик. Эми аларга назар салып, сабыр кылып тур.

Жана аларга кабар бер, суу (ичүү кезеги) бөлүнгөнүн, ар бир ичүү(гө кезек ээси) даяр турганын.[1]

Анан алар (келишимди бузуп), өздөрүнүн бир (мыкаачы) шеригин чакырышты. Ал болсо, (төөнү) кармады жана союп жиберди.

(Карагыла) Менин азабым жана эскертүүм кандай болгонун:

Биз аларга бир чаңырык[1] жибердик эле, короо курган(чабан)дын куурайындай болуп (төгүлүп) калышты.

Биз Куранды эскерүүгө жеңил кылдык, эскерүүчү барбы?

Лут (коому) дагы (аяттарды) жалганга чыгарышты.

Биз аларга (таш) бороонун жибердик. Бир гана Луттун үй-бүлөсүн таң убактысында куткардык.

Өзүбүздөн жакшылык иретинде. Шүгүр кылгандарды ушинтип сыйлайбыз.

(Лут) аларга Биздин азапты эскерткен эле. Бирок, алар эскертүүдөн шектеништи.

Жана анын мейманын[1] (бачабаздык үчүн чыгарып берүүнү) талап кылышты. Биз алардын көзүн сокур кылып койдук. Эми, Менин эскертүүм жана азабымды(н даамын) татышсын![2]

Жана аларга таң мезгилинде үзгүлтүксүз азап (таш бороону) келди.

Эми, Менин эскертүүмдү(н) жана азабымды(н даамын) татышсын!

Биз Куранды эскерүү үчүн жеңил кылдык, эскерүүчү барбы?

Жана Фараон адамдарына дагы эскертүүлөр келген.

(Бирок), бардык аят-моожизаларыбызды жалганга чыгарышты. Кийин Биз аларды Жеңилгис, Кудуреттүүнүн азаптаганы сыяктуу азаптадык.

(Оо, Курайш эли!) Силердин араңардагы каапырлар абалкы каапырлардан жакшыбы? Же абалкы ыйык китептерде («Курайш каапырларына азап келбейт» деген) актооңор барбы?

Же болбосо алар «Биз жеңилгис жамаатпыз» дешеби?!

Жакында жеңилишет жана аркасына (карабай) качышат.[1]

Жок! (Алар муну менен кутулбайт!) Кыямат – аларга (азап) убада кылынган Күн! Кыямат(тын азабы) улуу жана ачуураак!

Чынында, күнөөкөрлөр адашуучулукта жана азапта.

Жүзү менен отко сүйрөлгөн күнү (аларга): «Тозок азабын таткыла!» (деп айтылат).

Биз бардык нерсени тагдыр-өлчөм менен жаратканбыз.

Биздин буйругубуз көз ирмем сыяктуу бир гана («Бол!» деген сөздөн турат).[1]

Биз силерге окшогондорду(н көбүн) кыйратканбыз. Эстеген бирөө барбы?

Алардын бардык иштери (периштелер жазган) китептерде бар.

Жана бардык чоң-кичине (нерселер) жазылган.

Чынында, такыба адамдар бейиштерде жана дайралард(ын боюнд)а.

Кудуреттүү Падышанын алдындагы чыныгы (бардык ырахат-жыргалы бар) мажилисте.