The Noble Qur'an Encyclopedia

Мен Кыямат күнүнө ант ичип,

Жемелөөчү напси[1] менен ант ичип, (айтамын:)

“Инсан (өзүнчө), Биз анын сөөктөрүн (Кыямат күндө кайра тирилтүү үчүн) эч качан чогулта албайбыз деп ойлойбу?!”

Жок! Биз анын бармактарын да өз ордуна (далма-дал) келтирүүгө кудуреттүүбүз![1]

Балким (шекчил) инсан өзүнүн келечегин(деги кайра тирилүүнү) жалганга чыгаргысы келээр...,

(Жана шектенүү менен) «Кыямат күнү качан?» деп сураар!

Качан (Кыяматтын убактысы келгенде) көз(дөр коркуудан) чекчейип калат.

Айдын нуру өчөт

жана Күн менен Ай бириктирилет.[1]

Ошол күнү инсан «кайда качсам экен!» деп калат!

Жок! Качып бара турган орун жок!

Ал күнү (ар бир адам жеке Өзүнө сурак берүү үчүн) Раббиңе гана кайтуу бар.

Ал күнү (ар бир) инсанга мурдагы жана кийинки жасаган (жакшы-жаман) иштери жөнүндө кабар берилет.

Ал гана эмес, инсан(дын көз, кулак, кол, жана буту) өзүнүн зыянына күбөгө өтөт.[1]

Жана эгерде шылтоо-себептерин айтса да (кабыл алынбайт).[1]

(Оо , Мухаммад, сага Жебирейил периште окуп берген аяттарды жаттоого) шашылып тилиңди кыймылдата бербе![1]

Аны (сенин жүрөгүңө) чогултуу да, окулушу(н тилиңе бекем орноштуруу) да Биздин милдет.

Эми, качан Биз(дин элчибиз Жебирейил) аны окуп бүткөндө анын кыраатына (жайбаракат) ээрчигин.

Андан соң аны (маани-маңызы сакталган бойдон) түшүндүрүп берүү дагы Биздин милдет.

Жок, (эй, күнөөкөр адамдар!) силер өткөөл дүйнөнү сүйөсүңөр.

жана (түбөлүк) Акыретти таштап койосуңар.[1]

Ал күнү (ыймандуу) жүздөр нурданып,

Раббисине (үмүт менен) карап турат.

Ал эми, (ыймансыз) жүздөр ал күндө капаланып,

өздөрүнө запкылуу азап берилишин билип калат.

Акыйкатта, (пенделердин жаны) алкымына капталганда...,

«Ким дем салып койоор экен?!» деп (кабатыр сөздөр) айтылганда...,

(Күнөөкөр пенде «Дүйнөдөн) ажыроо дегени ушул турбайбы» деп ойлоп калганда...,

Жана балтыр балтырга жабышып, тыбырчылаганда...,

Дал ошол күндө Раббиңдин алдына айдап келүү болоор![1]

Ал эми (каапыр болсо, пайгамбарды да) тастыктабады, намаз да окубады.

Бирок, «жалган» деп далысын салып койду.

Андан соң текеберленип (каңгыраган, бош жүрөк менен) үй-бүлөсүнө кетти.

Өлүм болсун сага өлүм!

Андан соң (дагы) сага өлүм болсун, өлүм!

(Күнөөкөр) инсан өзүн (дүйнөдө) бей-максат таштап коюлган деп ойлойбу?![1]

Ал (түпкүлүгүндө) атырылган бел суунун бир тамчысы эмес беле?!

Анан коюу кан болду. Анан (Аллах) аны кадыресе адам шекилине келтирди (жана жан киргизди)

Анан аны (түйүлдүктү) эки жуп: эркек менен аял кылып жаратты.

Эми, ушул (Аллах) өлүктөрдү (экинчи ирет) тирилтүүгө кудуреттүү эмеспи?!