The Noble Qur'an Encyclopedia

1. О, верници, не земајте ги Моите непријатели и своите непријатели за блиски пријатели, искажувајќи кон нив наклоност, а тие ја негираат Вистината која ви доаѓа, и го протеруваат Пратеникот, а и вас, само затоа што во Аллах, Господарот ваш, верувате, доколку сте излегле заради борба на Мојот пат и барајќи го Моето задоволство. Вие тајно љубов им искажувате, а Јас го знам и тоа што го криете и тоа што јавно го правите. А кој од вас тоа ќе го прави, па тој скршнал од Вистинскиот пат.

2. Ако тие ве стигнат, ќе бидат непријатели ваши и ќе ги пружат кон вас, со зли намери, рацете свои и јазиците свои, и едвај ќе чекаат да станете неверници.

3. Ни роднините ваши ни децата ваши нема да ви бидат од корист, на Судниот ден Тој ќе ве раздвои; а Аллах добро го гледа тоа што го правите.

4. Прекрасен пример за вас е Ибрахим и тие што беа со него кога на народот свој му рекоа: „Ние со вас немаме ништо, а ниту со тие што вие, наместо Аллах, ги обожувате; ние се одрекуваме од вас, и непријателство и омраза помеѓу нас постојано ќе се јавува сè додека во Аллах, во Него Единиот, не поверувате!“ – не и во зборовите на Ибрахим кон таткото свој: „Јас ќе се молам да ти се прости, но не можам со ништо да те одбранам од Аллах.“ Господару наш, на Тебе се потпираме и Тебе Ти се обраќаме и кај Тебе ќе се вратиме.

5. Не допуштај, Господару наш, да нè ставиш на искушение на неверниците и прости ни, Господару наш! Ти си навистина Силниот и Мудриот.

6. Тие ви беа убав пример – тие што се надеваат на Аллах и на оној свет. А тој што грбот ќе го сврти – па Аллах, навистина, од никого не е зависен и само Тој е достоен за благодарност!

7. Аллах сигурно ќе воспостави љубов помеѓу вас и оние со коишто сте скарани; Аллах е Семоќен; Аллах многу простува и Тој е Милостив.

8. Аллах не ви забранува да чините добро и да бидете праведни кон тие што не војуваат против вас заради верата и кои од родниот крај не ве прогонуваат – Аллах, навистина, ги сака тие што се праведни –

9. но ви забранува да пријателувате со тие што војуваат против вас поради верата ваша и кои од родниот крај ве прогонуваат и кои помагаат да бидете прогонети. Тие што пријателуваат со нив самите себеси си чинат неправда.

10. О, верници, кога ќе ви дојдат верничките како мухаџирки, проверете ги, – а Аллах добро знае какво е верувањето нивно – па, ако се уверите дека се вернички, тогаш не враќајте ги кај неверниците; тие не им се допуштени ним, ниту пак тие (неверниците) им се допуштени ним (на верничките); а ним дајте им го тоа што го потрошиле. Не ви е грев да се ожените со нив кога нивните венчални дарови ќе им ги дадете. Многубошките не задржувајте ги во брак! Барајте го тоа што сте го потрошиле, а и тие нека го бараат тоа што го потрошиле! Тоа е Аллаховиот суд, Тој суди меѓу вас, а Аллах сè знае и Мудар е.

11. А ако некоја од жените ваши кај неверниците избега, и ако потоа вие заробите плен во борба, тогаш на тие, чиишто жени избегале, венчалните дарови кои им ги дале надокнадете им ги. И плашете се од Аллах, во Кој верувате!

12. О, Веровеснику, кога ќе ти дојдат верничките да ти се заколнат на верност: дека на Аллах нема никој рамен да Му сметаат, и дека нема да крадат, и дека нема да блудничат, и дека нема децата свои да ги убиваат, и дека на мажите туѓи деца нема да им подметнуваат и дека нема, во тоа што е добро послушност да откажуваат – ти заклетвата нивна прифати ја и моли Го Аллах да ти прости; Аллах, навистина, многу простува, и Тој е Милостив.

13. О, верници, не пријателувајте со луѓето на коишто Аллах се разгневил; тие ја изгубија надежта дека каква било награда на оној свет ќе имаат, исто како што ја изгубија надежта и неверниците дека нивните умрени живи ќе се вратат.