The Noble Qur'an Encyclopedia

1. Известување од Аллах и од Неговиот Пратеник за многубошците со кои сте склучиле договори:

2. „Патувајте по светот уште четири месеци, но знајте дека на Аллах нема да Му избегате, и дека Аллах ќе ги посрамоти неверниците!“

3. И проглас од Аллах и од Неговиот Пратеник до луѓето на денот на Големиот аџилак: „Аллах и Неговиот Пратеник немаат ништо со многубошците!“ Па ако се покаете, тоа е подобро за вас, а ако се завртите, знајте дека нема да Му избегате на Аллах! А неверниците израдувај ги со неподнослива казна!

4. Со многубошците со кои имате склучено договори кои тие во ништо не ги нарушиле, ниту некого против вас помогнале, исполнете ги договорите до договорениот рок. Аллах навистина ги сака богобојазливите.

5. Кога ќе поминат светите месеци, тогаш убивајте ги многубошците каде и да ги најдете, заробувајте ги, опсадете ги и на секој премин дочекувајте ги! Па ако се покајат и почнат намазот (молитвата) да го извршуваат и зекат да даваат, оставете ги на мира, бидејќи Аллах навистина простува и Милостив е.

6. Ако некој од многубошците те замоли за заштита, ти заштити го за да ги чуе Аллаховите зборови, а потоа испрати го на безбедно место за него, затоа што тие припаѓаат на народот кој не знае.

7. Како многубошците можат да имаат договор со Аллах и со Пратеникот Негов?! Можат да имаат само тие со кои склучивте договор кај Светиот Храм, сè додека тие се придржуваат кон договорот, придржувајте се и вие, бидејќи Аллах навистина ги сака богобојазливите.

8. Како, кога тие, доколку би ве победиле, не би почитувале ни сродство ни договор кога сте вие во прашање?! Тие со устите свои ви се умилкуваат, но срцата им се спротивставуваат, повеќето од нив се неверници.

9. Тие Аллаховите ајети евтино ги продаваат, па од патот Негов одвраќаат; навистина лошо постапуваат.

10. Ни сродство ни договор, кога е верникот во прашање, не почитуваат, и сите граници на злото ги пречекоруваат.

11. Но, ако се покајат и почнат намазот (молитвата) да го извршуваат и зекат да даваат, браќа ви се по вера. А Ние доказите им ги објаснуваме на луѓето кои знаат.

12. А ако ги прекршат заклетвите свои, по склучувањето на договорот со нив, и ако верата ваша ја навредуваат, тогаш борете се против водачите на безверието за да престанат, а за нив навистина не постојат заклетви.

13. Зарем нема да се борите против луѓето кои заклетвите свои ги прекршија и настојуваа да го протераат Пратеникот и први ве нападнаа? Зарем се плашите од нив? Побитно е од Аллах да се плашите, ако сте верници.

14. Борете се против нив! Аллах со рацете ваши ќе ги казни и ќе ги понижи, а вас против нив ќе ве помогне, и градите на верниците ќе ги залечи

15. и од срцата нивни грижата ќе ја отстрани. А Аллах на кого сака ќе му прости. Аллах знае сè и Мудар е.

16. Зарем мислите дека ќе бидете оставени, а Аллах да не укаже на тие меѓу вас кои се борат и кои, освен Аллах и Пратеникот Негов и верниците, никого за близок пријател не земаат? А Аллах добро го знае тоа што го правите.

17. Многубошците не се достојни Аллаховите џамии да ги одржуваат, кога, дека се неверници, самите признаваат. Делата нивни ќе се поништат и во Огнот вечно ќе останат.

18. Аллаховите џамии ги одржуваат тие кои во Аллах и во оној свет веруваат и кои намазот (молитвата) го извршуваат и зекат даваат и кои од никого, освен од Аллах, не се плашат; тие се, со надеж, на Вистинскиот пат.

19. Зарем сметате дека тој што аџиите со вода ги напојува и кој води грижа за Светиот Храм е еднаков со тој што во Аллах и во оној свет верува и кој на Аллаховиот пат се бори? Тие не се еднакви пред Аллах. А Аллах нема да им укаже на Вистинскиот пат на тие што самите си прават неправда.

20. Поголема чест кај Аллах имаат тие кои веруваат, и кои се иселуваат, и кои се борат на Аллаховиот пат заложувајќи ги имотите свои и животите свои; тие ќе го постигнат тоа што го сакаат.

21. Господарот нивен им испраќа радосни вести дека милостив и благонаклонет ќе им биде и дека во џенетските градини ќе ги внесе, во кои непрекинато ќе уживаат,

22. вечно и засекогаш во нив ќе останат. Навистина, кај Аллах наградата е голема.

23. О, верници, не пријателувајте ни со татковците ваши ни со браќата ваши, ако повеќе го сакаат неверувањето од верувањето. Кој од вас со нив ќе пријателува, тој навистина кон себеси направил грев.

24. Кажи: „Ако татковците ваши, и синовите ваши, и браќата ваши, и сопругите ваши, и родот ваш, и имотите ваши кои сте ги стекнале, и трговската роба за која стравувате дека нема да се продаде, и куќите ваши во кои пријатно се чувствувате, ви се помили од Аллах и од Неговиот Пратеник, и од борбата на Неговиот пат, тогаш почекајте додека Аллах Својата одлука не ја донесе. А Аллах на грешниците нема да им укаже на Вистинскиот пат!“

25. Аллах на многу боишта ви помогна, а и тој ден на Хунејн кога мноштвото ваше ве занесе, но тоа не ви беше од никаква корист, туку земјата, колку и да беше пространа, тесна ви стана, па се дадовте во бегство.

26. Потоа Аллах на Пратеникот Свој и на верниците спокојството Свое им го спушти, и војски кои вие не ги видовте испрати, и тие што не веруваа на маки ги стави, и тоа беше казна за неверниците!

27. Аллах, потоа, на кого сакаше му прости, а Аллах простува и Милостив е.

28. О, верници, многубошците се нечисти[132], и нека не доаѓаат повеќе на аџилак во Светиот Храм по овогодишниот аџилак. А ако се плашите од сиромаштија, па Аллах, ако сака, од изобилството Свое, богати ќе ве направи. Аллах навистина знае сè и Мудар е.

29. Борете се против тие на кои им е дадена Книгата, а кои не веруваат ниту во Аллах ниту во оној свет, не го сметаат за забрането тоа што Аллах и Неговиот Пратеник го забрануваат и не ја исповедаат вистинската вера, сè додека не дадат главарина послушно и понизно.

30. Евреите велат: „Узејр[133] е Божји син.“, а христијаните велат: „Исус е Божји син.“ Тоа се зборовите нивни, од устите нивни, ги имитираат зборовите на неверниците претходни – Аллах да ги убие! Каде се одметнуваат?

31. Тие, покрај Аллах, за божества ги сметаат свештениците свои, и монасите свои и Месих, синот Мерјемин, а наредено им е само еден Бог да обожуваат – нема друг бог освен Него. Тој е многу високо над тие кои Нему за рамни Му ги припишуваат.

32. Тие сакаат со устите свои да го згаснат Аллаховото светло, а Аллах сака да го направи видливо светлото Свое, дури и да не им е по волја на неверниците.

33. Тој го прати Пратеникот Свој со упатството и вистинската вера, за да ја издигне над сите вери, дури и да не им е по волја на многубошците.

34. О, верници, многу свештеници и монаси, навистина, на недозволен начин туѓите имоти ги трошат и од Аллаховиот пат одвраќаат. На тие кои златото и среброто го збираат и на Аллаховиот пат не го трошат, најави им болно страдание!

35. На Денот кога тоа (златото и среброто) во огнот џехенемски ќе се усвити, па со него челата нивни и слабините нивни и грбовите нивни ќе се жигосаат: „Ова е тоа што за себе го натрупувавте; искусете ја тогаш казната за тоа што го збиравте!“

36. Бројот на месеците кај Аллах е дванаесет, според Аллаховата Книга, од денот кога ги создаде небесата и Земјата, а четири се свети; тоа е вистинската вера! Во нив не грешете! А борете се против многубошците, како што сите тие се борат против вас; и знајте дека Аллах е на страната на тие што се плашат од Аллах и се чуваат од гревовите.

37. Со преместување на светите месеци само се зголемува неверувањето, со што неверниците се доведени во заблуда; една година го прогласуваат како обичен, а другата година го прогласуваат за свет, за да го исполнат бројот на месеците кои Аллах ги направил свети.[134] Нивните лоши постапки им се претставени како добри. А Аллах нема да им укаже на Вистинскиот пат на тие што не сакаат да веруваат.

38. О, верници, зошто некои се колебаа кога ви беше речено: „Тргнете во борба на Аллаховиот пат!“ – како да сте за земја приковани?[135] Зарем ви е помил животот на овој свет од оној свет? А уживањето на овој свет спрема оној свет не е ништо.

39. Ако не одите во бој, Тој на неподносливи маки ќе ве стави и со друг народ ќе ве замени, а вие нема ни малку да Му наштетите. А Аллах може сè.

40. Ако вие не му помогнете, па Аллах му помогна тогаш кога тие што не веруваа го присилија да си оди, кога со него беше само другарот[136] негов, кога тие двајца беа во пештерата[137] и кога тој му рече на другарот свој: „Не тагувај, Аллах е со нас!“ па Аллах го спушти спокојството Свое на него и му помогна со војската која вие не ја видовте и стори зборот на неверниците да биде долен, а Аллаховата Реч, таа е – горна. Аллах е Силен и Мудар.

41. Тргнувајте во бој, било слаби или силни, и борете се на Аллаховиот пат заложувајќи ги имотите свои и животите свои! Тоа ви е, да знаете, подобро!

42. Да се работеше за плен на дофат на раката и за не толку далечен поход, лицемерите ќе те следеа, но патот им изгледаше далек. И тие ќе се колнеа во Аллах: „Да можевме, навистина со вас ќе тргневме.“, и така се упропастија самите себе, а Аллах знае дека тие се лажливци.

43. Нека ти прости Аллах што дозволи да изостанат, додека не се увери кои од нив ја зборуваат вистината, а кои лажат.

44. Тие што веруваат во Аллах и во оној свет нема да бараат дозвола од тебе да не се борат заложувајќи ги имотите свои и животите свои. А Аллах добро ги знае тие што се побожни.

45. Од тебе ќе бараат дозвола само тие што не веруваат во Аллах и во оној свет и чии срца се колебаат, па се сомневаат и неодлучни се.

46. Да имаа намера да појдат, сигурно за тоа ќе го подготвеа тоа што е потребно, но на Аллах не му беше по волја да одат, па ги задржа, и им беше речено: „Седете со тие што седат!“

47. Да појдеа со вас, само раздорот меѓу вас ќе го зголемеа и брзо меѓу вас безредие ќе вметнеа, а меѓу вас има и такви кои со задоволство ги слушаат. А Аллах ги знае неправедниците.

48. Тие и претходно безредие посакуваа и замки ти смислуваа, сè додека, наспроти нив, вистината победи и Аллаховата вера завладеа.

49. Има и такви кои велат: „Дозволи ми и не доведувај ме во искушение!“ Ете, токму во искушение паднаа! А неверниците сигурно нема да му избегнат на Џехенемот.

50. Ако те снајде добрина, тоа ги огорчува; а кога ќе те погоди несреќа, велат: „Ние и претходно бевме претпазливи.“, и заминуваат весели.

51. Кажи: „Ќе ни се случи само тоа што Аллах ќе ни го одреди, Тој е нашиот Господар.“ И верниците само на Аллах нека се потпираат!

52. Кажи: „Очекувате ли за нас нешто друго освен едно од двете добра?[138] А ние очекуваме Аллах, самиот или преку рацете наши, да ве казни. Па исчекувајте, и ние со вас ќе чекаме.“

53. Кажи: „Трошеле милум или силум, од вас нема да се прими, бидејќи вие сте лош народ.“

54. Прилозите нивни нема да бидат примени затоа што во Аллах и во Неговиот Пратеник не веруваат, бидејќи мрзеливо намазот (молитвата) го извршуваат и што без волја даваат.

55. Нека не те одушевуваат имотите нивни, а ни децата нивни! Аллах сака со нив да ги казни на овој свет и душите да им излезат додека се неверници.

56. Тие се колнат во Аллах дека навистина се ваши, а тие не се со вас, туку се плашлив народ.

57. Кога би нашле некое засолниште или некоја пештера или пак некаква јама, тие натаму со трчање би поитале.

58. Има и такви што ти приговараат поради распределбата на зекатот. Ако од него им се даде, задоволни се, а ако не им се даде, веднаш се разгневуваат.

59. А би требало да се задоволат со тоа што ќе им го даде Аллах и Пратеникот Негов и да кажат: „Доволен ни е Аллах, Аллах ќе ни даде од изобилството Свое, а и Пратеникот Негов, ние само кон Аллах копнееме.“

60. Зекатот им припаѓа само на сиромашните и на тие што имаат потреба, и на тие што го собираат, и на тие чиишто срца треба да се придобијат, и за откуп од ропство, и на презадолжените, и за цели на Аллаховиот пат и за патникот. Аллах така одредил! А Аллах сè знае и Мудар е.

61. Има и такви што го навредуваат Веровесникот, велејќи: „Тој верува што и да чуе!“ Кажи: „Тој го слуша тоа што е добро, верува во Аллах и им верува на верниците, и претставува милост за тие од вас кои веруваат.“ А тие што го навредуваат Аллаховиот Пратеник ги чека неиздржливо страдање!

62. Ви се колнат во Аллах дека ќе ве задоволат, а поважно им е Аллах и Неговиот Пратеник да ги задоволат, ако се верници.

63. Зарем тие не знаат дека тој што им се спротивставува на Аллах и на Пратеникот Негов го чека огнот џехенемски, во кој вечно ќе остане? Тоа е големо понижување!

64. Лицемерите се плашат да не им се објави на верниците поглавје кое би им го открило тоа што е во нивните срца. Кажи: „Само вие потсмевајте се, Аллах навистина на виделина ќе го изнесе тоа од што се плашите.“

65. А ако ги запрашаш, тие сигурно ќе кажат: „Ние само разговаравме и се забавувавме.“ Кажи: „Зарем не Му се потсмевавте на Аллах, и на зборовите Негови, и на Пратеникот Негов?“

66. Не извинувајте се! Јасно е дека сте неверници, а тврдевте дека сте верници. Ако на некого од вас му простиме, другите ќе ги казниме затоа што се виновници.

67. Лицемерите и лицемерките слични се едни со други: Бараат да се прават лоши дела, а од добрите одвраќаат, и рацете им се стиснати, Го забораваат Аллах, па и Тој нив ги заборави. Лицемерите се навистина вистински неверници!

68. На лицемерите и лицемерките и на неверниците Аллах им го вети џехенемскиот оган, вечно во него ќе останат, доволен ќе им биде тој! Аллах ги проколна, и нив ги чека постојано страдање.

69. Вие сте како и тие пред вас! Тие посилни од вас беа и повеќе богатство и деца имаа, и сладок живот живееја, а и вие сладок живот живеете исто како што тие пред вас живееја, и вие се впуштате во лошотилаци како што и тие се впуштаа. Тоа се тие чии дела ќе бидат поништени и на овој и на оној свет, и тие се губитници.

70. Зарем не допре до нив веста за тие пред нив: за народот Нухов и за Ад, и за Семуд, и за народот Ибрахимов, и за жителите на Медјен, и за тие чии населби се превртени? Пратениците нивни јасни докази им носеа и Аллах не им стори никаква неправда, туку тие самите себеси си ја нанесоа.

71. А верниците и верничките се пријатели едни со други: Бараат да се прават добри дела, а од лошите одвраќаат, и намазот (молитвата) го извршуваат и зекат даваат, и им се покоруваат на Аллах и на Пратеникот Негов. Тоа се тие на кои Аллах сигурно ќе им се смилува. Аллах е навистина Силен и Мудар.

72. Аллах им ветува на верниците и верничките џенетски градини низ кои реки течат, во кои вечно ќе престојуваат, и прекрасни дворци во градините на Адн. А Аллаховото задоволство е поголемо од сето тоа: тоа, навистина, голем успех ќе биде!

73. О, Веровеснику, бори се против неверниците и лицемерите и биди строг кон нив! Џехенемот ќе биде нивно живеалиште, а тоа е грозно престојувалиште.

74. Лицемерите се колнат во Аллах дека не зборувале, а сигурно говореа невернички зборови и покажуваа дека се неверници, откако исламот јавно го примија, и сакаа да го сторат тоа во што не успеаја. А приговараат само затоа што Аллах, од изобилството Свое, и Пратеникот Негов, ги направија богати. Па ако се покајат, ќе им биде добро; а ако главите ги свртат, Аллах и на овој и на оној свет на маки неподносливи ќе ги стави, а на Земјата ниту заштитник ниту помагач нема да имаат.

75. Има и такви што се обврзаа кон Аллах: „Ако од изобилството Свое ни даде, навистина ќе даваме зекат и милостина, и ќе бидеме, навистина добри!“

76. А кога Тој им даде од изобилството Свое, тие за тоа скржави станаа и грбот го завртија, а тие и онака главите ги вртат.

77. И Тој им надоврза лицемерство на тоа во срцата нивни сè до денот кога пред Него ќе застанат, затоа што не се придржуваат кон тоа што на Аллах Му го ветија и затоа што постојано лажат.

78. Зарем тие не знаат дека Аллах го знае тоа што тие во себе го кријат и тоа што си го шепотат и дека Аллах е зналец на сè што е скриено?

79. Тие што верниците ги озборуваат затоа што зекат и садака даваат, а им се потсмеваат и на тие што со мака ги даваат, Аллах ќе ги казни за исмејувањето нивно, и нив ги чека неподносливо страдање.

80. Било да молиш прошка за нив или да не молиш, дури и седумдесет пати да молиш, Аллах нема да им прости затоа што во Аллах и Неговиот Пратеник не веруваат. А Аллах нема да им укаже на Вистинскиот пат на грешниците.

81. Тие што заостанаа зад Аллаховиот Пратеник се веселеа во куќите свои – мака им беше да се борат на Аллаховиот пат заложувајќи ги имотите свои и животите свои, и меѓусебно си велеа: „Не тргнувајте во бој на жештинава!“ Кажи: „Џехенемскиот оган е уште пожежок!“ – кога тие само би знаеле.

82. Тие малку ќе се смеат, а долго ќе плачат, ќе биде тоа казна за тоа што го заработиле.

83. И ако Аллах повторно те врати кај некои од нив, па те замолат да им дозволиш да појдат со тебе во бој, ти кажи им: „Никогаш со мене во бој нема да одите и никогаш со мене против непријателот нема да се борите! Бевте задоволни што изостанавте првиот пат, затоа останете со тие што и така не одат во бој.“

84. И за никој од нив, кога ќе умре, немој да се молиш, ниту на погребот негов да присуствуваш, бидејќи тие во Аллах и во Неговиот Пратеник не веруваат и како неверници умираат!

85. Нека не те восхитуваат богатствата нивни и децата нивни! Аллах сака со нив да ги намачи на овој свет и душите да им излезат додека се неверници.

86. А кога е објавено поглавјето во Аллах да верувате и заедно со Пратеникот Негов да се борите, најбогатите од нив побараа одобрување од тебе и рекоа: „Остави нè да бидеме со тие што не одат во бој!“

87. Се задоволуваат да бидат со тие што не одат во бој, срцата нивни се запечатени, па тие не сфаќаат!

88. Но, Пратеникот и тие што со него веруваат се борат заложувајќи ги имотите свои и животите свои. На нив ќе им припадне секое добро и тие тоа што го сакаат ќе го остварат.

89. Аллах им подготви џенетски градини, низ кои реки течат, во кои вечно ќе престојуваат. Тоа е голем успех!

90. Доаѓаа и некои бедуини кои се извинуваа и бараа дозвола да не одат, и така изостанаа тие што го лажеа Аллах и Неговиот Пратеник; а тешко страдање ќе ги погоди тие меѓу нив кои не веруваа.

91. Нема да им биде земено за грев на немоќните и на болните, и на тие што не можат да најдат средства за борба, само ако се искрени кон Аллах и кон Неговиот Пратеник. Нема причина нешто да им се приговара на тие што прават добри дела – а Аллах простува и Милостив е –

92. ниту на тие на кои им рече кога ти дојдоа да им дадеш животни за јавање: „Не можам да најдам за вас животни за јавање“, па се вратија со насолзени очи, тажни што немаат да ги купат за борбата.

93. А има причина да им се приговара на тие што од тебе бараат дозвола да изостанат, а богати се. Се задоволуваат да останат со тие што не одат во бој. Аллах нивните срца ги запечати, па тие не знаат.

94. Кога меѓу нив ќе се вратат, тие ќе ви се правдаат. Кажи: „Не правдајте се, бидејќи ние не ви веруваме, затоа што Аллах за вас нè извести. Аллах и Неговиот Пратеник ќе видат како ќе постапувате, потоа, вие ќе бидете повторно вратени кај Тој на Кого Му е познат и невидливиот и видливиот свет, па Тој ќе ве извести за Тоа што го правевте.“

95. Кога меѓу нив ќе се вратите, ќе ви се колнат во Аллах, само за да се тргнете од нив, па тргнете се од нив бидејќи тие се нечисти и престојувалиштето нивно ќе биде Џехенемот како казна за тоа што го правеа!

96. Тие ви се колнат за да бидете задоволни од нив. Ако бидете задоволни од нив, Аллах сигурно не е задоволен со народот грешен.

97. Бедуините се најголеми неверници и најлоши лицемери, и разбирливо е што не ги познаваат прописите кои Аллах му ги објавува на Својот Пратеник. А Аллах сè знае и Мудар е.

98. Има бедуини кои тоа што го даваат го сметаат за наметнато и едвај чекаат несреќа да ве стигне – нив нека ги погоди несреќа! А Аллах сè слуша и сè знае.

99. А има и бедуини кои веруваат во Аллах и во оној свет и кои сметаат дека тоа што го даваат е пат за да се приближат до Аллах и за да ги заслужат молитвите од Пратеникот за нив. Тоа им е, навистина, добро дело! Аллах, сигурно, со милоста Своја ќе ги облее, бидејќи Аллах простува и Милостив е.

100. Аллах е задоволен од првите муслимани, мухаџирите[139] и енсариите[140], и од сите тие кои ги следат правејќи добри дела. А и тие се задоволни од Него: Тој за нив подготви џенетски градини низ кои реки течат и тие вечно и за секогаш во нив ќе живеат. Тоа е голем успех.

101. Меѓу бедуините околу вас има лицемери, а има и меѓу жителите на Медина, кои во лицемерието се упорни – ти не ги познаваш, но Ние ги познаваме. Нив на двојни маки ќе ги ставиме, а потоа на големо страдање ќе бидат вратени.

102. А има и други кои гревовите свои ги признаа и кои добрите дела со други, кои се лоши, ги измешаа, на нив, може да биде, Аллах да им прости, бидејќи Аллах простува и Милостив е.

103. Земи од добрата нивни зекат, со него да ги исчистиш и благословени да ги направиш, и помоли се за нив, молитвата твоја сигурно ќе ги смири. А Аллах сè слуша и сè знае.

104. Зарем тие не знаат дека само Аллах го прима покајанието од робовите Свои и дека само Тој ги прифаќа зекатот и милостината, и дека само Аллах е Тој што простува и дека Тој е Милостив?!

105. И кажи: „Трудете се! Аллах трудот ваш ќе го види, а и Пратеникот Негов и верниците, и вие ќе бидете вратени кај Тој што го знае невидливиот и видливиот свет, па ќе ве извести за тоа што го правевте.“

106. Има и други што се во неизвесност дали Аллах ќе ги казни или ќе им прости. А Аллах знае сè и Мудар е.

107. А тие што изградија џамија само за да нанесат штета, и неверувањето да го зајакнат, и раздор меѓу верниците внесат, подготвувајќи ја за тој што против Аллах и Неговиот Пратеник уште порано се бореше, сигурно ќе се колнат: „Ние го сакавме само најдоброто!“, а Аллах е сведок дека тие се вистински лажливци.

108. Ти во неа немој никогаш да се молиш! Џамија чиишто темели, уште од првиот ден, се поставени поради страв од Аллах, навистина повеќе заслужува во неа да се молиш.[141] Во неа се луѓето кои сакаат често да се мијат, а Аллах ги сака тие што многу се чистат.

109. Дали е подобар тој што темелот на градбата своја го поставил поради страв од Аллах и поради Неговото задоволствo, или тој што темелот на зградата своја го поставил на работ на поткопаниот брег кој се навалил заедно со него во огнот џехенемски да се сруши? А Аллах нема да му укаже на Вистинскиот пат на народот кој самиот себеси неправда си прави.

110. Градбата којашто тие ја изградија постојано ќе внесува немир во срцата нивни, сè додека срцата не им пукнат! А Аллах знае сè и Мудар е.

111. Аллах од верниците ги купи животите нивни и имотите нивни во замена за Џенетот кој ќе им го даде. Тие на Аллаховиот пат ќе се борат, убивајќи и гинејќи! Тој тоа навистина им го ветил во Тевратот и во Инџилот и во Куранот. А кој од Аллах подоследно го исполнува ветувањето свое? Затоа радувајте се на спогодбата своја која со Него ја договоривте, и тоа е голем успех!

112. Тие се каат, и Него Го обожуваат, и Нему Му заблагодаруваат, и постат, и руку и сеџда извршуваат, и бараат да се прават добри дела, а од лошите одвраќаат и кон Аллаховите прописи се придржуваат. А верниците израдувај ги!

113. На Веровесникот и на верниците не им е дозволено да молат прошка за многубошците, дури и да им се најблизок род, кога им е јасно дека тие ќе бидат жители на Џехенемот.[142]

114. А тоа што Ибрахим бараше прошка за својот татко, беше само заради ветувањето кое му го даде. А штом му стана јасно дека тој е Аллахов непријател, тој се откажа од него[143]. Ибрахим, навистина, многу Го молеше Аллах и беше благ.

115. Аллах нема да стори да заталка народот кој на Вистинскиот пат го упатил, пред да му го објасни тоа од што треба да се чува. Аллах, навистина, сè добро знае.

116. Аллахова е власта на небесата и на Земјата, Тој живот и смрт дава, и вие, освен Аллах, немате ниту заштитник ниту помагач.

117. Аллах му прости на Веровесникот, и на мухаџирите и на енсариите, кои во тешкиот час го следеа, во времето кога срцата на некои од нив за малку не се поколебаа: Тој потоа и на нив им прости, бидејќи Тој кон нив е Благ и Милостив.[144]

118. А на тие троjца коишто изостанаа, и тоа дури кога земјата, колку и да беше пространа, тесна им стана, и кога им се стисна во душите нивни, кога увидоа дека нема прибежиште од Аллах туку само кај Него. Тој потоа и на нив им прости за и во иднина да се каат, бидејќи Аллах, навистина, го прима покајанието и Милостив е.

119. О, верници, плашете се од Аллах и бидете со искрените!

120. Не требаше жителите на Медина, ниту бедуините во нејзина близина, зад Аллаховиот Пратеник да изостанат и на својот живот да му дадат предност над неговиот живот, бидејќи нив нема да ги снајде ниту жед, ниту замор, ниту глад на Аллаховиот пат, ниту пак ќе стапат на некое место кое ќе ги налути неверниците, ниту некаква добивка над непријателите ќе остварат, а сето тоа да не им биде запишано како добро дело – Аллах навистина нема да допушти да пропадне наградата за тие што прават добрини –

121. и нема да дадат ниту еден прилог, ниту мал ниту голем, ниту некаква долина ќе преминат, а тоа да не им биде запишано, за да ги награди Аллах за тоа добро што го правеа.

122. Не треба сите верници да одат во бој! По неколкумина од нив од секоја заедница Нека се потрудат да се упатат во верските науки и нека го опоменуваат својот народ кога ќе се вратат, за да се плашат од Аллах.

123. О, верници, борете се против неверниците кои се во ваша близина и нека ја почувствуваат строгоста ваша! И знајте дека Аллах е на странатa на богобојазливите!

124. А кога ќе биде објавенo некое поглавје, има такви што велат: „Кому од вас ова им го зголеми верувањето?“ Што се однесува до верниците, ним им го зголеми верувањето и тие се радуваат.

125. А што се однесува до тие чиишто срца се болни, тоа неверство им го додаде на неверството кое веќе го имаат, и тие умираат како неверници.

126. Зарем тие не гледаат дека секоја година еднаш или двапати во искушение паѓаат, и пак, ниту се каат ниту се опаметуваат?

127. А кога ќе биде објавено некое поглавје, само се загледуваат: „Дали некој ве гледа?“ – и потоа се оддалечуваат. Аллах срцата нивни ги скршна, затоа што се од луѓето што не сакаат да разберат!

128. Ви дојде Пратеник, еден од вас, тешко му е што на маки ќе паднете, едвај чека по Вистинскиот пат да тргнете, а кон верниците е благ и милостив!

129. А ако тие главите ги свртат, ти кажи: „Мене ми е доволен Аллах, нема бог освен Него; само на Него се потпирам, Тој е Господар на Аршот величествен!“