عربيEnglish

The Noble Qur'an Encyclopedia

Towards providing reliable exegeses and translations of the meanings of the Noble Qur'an in the world languages

The Iron [Al-Hadid] - Pashto Translation - Rowwad Translation Center

Surah The Iron [Al-Hadid] Ayah 29 Location Madanah Number 57

سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ [١]

څه چې په آسمانونو او ځمكه كې دي الله لره پاکي بيانوي او همغه برلاسى حكمت والا دى.

لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ [٢]

هغه لره د آسمانونو او ځمكې پاچايي ده، ژوندي كول او مړه كول كوي او هغه په هر څه ځواکمن دى.

هُوَ ٱلۡأَوَّلُ وَٱلۡأٓخِرُ وَٱلظَّٰهِرُ وَٱلۡبَاطِنُۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ [٣]

هغه لومړنی، وروستى، ښكاره او پټ دى او همغه په هر څه ښه پوه دى.

هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ يَعۡلَمُ مَا يَلِجُ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا يَخۡرُجُ مِنۡهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا يَعۡرُجُ فِيهَاۖ وَهُوَ مَعَكُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ [٤]

دى همغه دى چې آسمانونه او ځمكه يې په شپږو ورځو كې پيدا كړل بيا په عرش بره [د پاسه] شو، هغه ته معلوم دي څه چې په ځمكه كې ننوزي او څه چې ترې راوزي او څه چې له آسمانه راكوزيږي او څه چې پكې خيژي، او چېرته چې تاسې ياست هغه درسره وي [په اعتبار د علم او د قدرت نه په اعتبار د ذات] او الله په هغو كارونو چې تاسي يې كوئ ښه ليدونكى دى.

لَّهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ [٥]

هغه لره د آسمانونو او ځمكې پاچايي ده او همغه الله ته ټولې چارې ورګرځول كيږي.

يُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَيُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِۚ وَهُوَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ [٦]

شپه په ورځ كې ورننباسي او ورځ په شپه كې او هغه د سينو په رازونو ښه پوه دى.

ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَأَنفِقُواْ مِمَّا جَعَلَكُم مُّسۡتَخۡلَفِينَ فِيهِۖ فَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡ وَأَنفَقُواْ لَهُمۡ أَجۡرٞ كَبِيرٞ [٧]

پر الله او د هغه رسول ايمان راوړئ او له هغه څه لګښت وكړئ چې تاسي يې پكې (د پخوانيو) ځاى ناستي ګرځولي ياست، نو له تاسي چې كومو خلكو ايمان راوړ او لګښت يې وكړ، د هغوى لپاره ستره بدله ده.

وَمَا لَكُمۡ لَا تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلرَّسُولُ يَدۡعُوكُمۡ لِتُؤۡمِنُواْ بِرَبِّكُمۡ وَقَدۡ أَخَذَ مِيثَٰقَكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ [٨]

څه عذر دی ستاسو چې ایمان نه راوړئ؟ حال دا چې (په خپله) رسول تاسي ته بلنه دركوي چې په خپل پالونکي مو ايمان راوړئ او كه تاسي ايمان راوړونكي ياست نو هغه خو در څخه كلک لوز هم اخيستى.

هُوَ ٱلَّذِي يُنَزِّلُ عَلَىٰ عَبۡدِهِۦٓ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖ لِّيُخۡرِجَكُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ بِكُمۡ لَرَءُوفٞ رَّحِيمٞ [٩]

(الله) همغه دى چې پر خپل بنده څرګند آيتونه نازلوي چې تاسي له تيارو څخه رڼا ته را وباسي او بېشكه الله پر تاسي نرمي كوونكی مهربان دی.

وَمَا لَكُمۡ أَلَّا تُنفِقُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلِلَّهِ مِيرَٰثُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ لَا يَسۡتَوِي مِنكُم مَّنۡ أَنفَقَ مِن قَبۡلِ ٱلۡفَتۡحِ وَقَٰتَلَۚ أُوْلَٰٓئِكَ أَعۡظَمُ دَرَجَةٗ مِّنَ ٱلَّذِينَ أَنفَقُواْ مِنۢ بَعۡدُ وَقَٰتَلُواْۚ وَكُلّٗا وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ [١٠]

او تاسي ولې د الله په لار كې لګښت نه كوئ؟ حال دا چې د آسمانونو او ځمكې ميراث الله لره دى په تاسو كې چې له فتح (مكې) مخکې چا لګښت كړى او جنګېدلي هغه له نورو سره برابر نه دي، هغوى په مرتبه كې له هغو خلكو ډېر لوى دي چې وروسته (له فتح مكې) يې لګښت كړى او جنګيدلي، البته د ښېګڼې ژمنه الله له ټولو سره كړې ده او الله په هغو كارونو چې تاسي يې كوئ ښه خبر دى.

مَّن ذَا ٱلَّذِي يُقۡرِضُ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا فَيُضَٰعِفَهُۥ لَهُۥ وَلَهُۥٓ أَجۡرٞ كَرِيمٞ [١١]

څوك دى هغه چې الله ته په ښه ډول قرض وركړي چې بيا يې (الله) ورته زيات كړي او هغه ته به ډېر غوره اجر وي؟

يَوۡمَ تَرَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَسۡعَىٰ نُورُهُم بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَبِأَيۡمَٰنِهِمۖ بُشۡرَىٰكُمُ ٱلۡيَوۡمَ جَنَّٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ [١٢]

په هغه ورځ (قيامت) به مومنان او مومنانې وينې چې رڼايي به يې په مخكې او ښي لوري ته ځغلي، نن تاسي ته د داسې جنتونو زېرى دى چې تر هغو لاندې ويالې بهيږي هلته به تل اوسېدونكي ياست، دا لوى برى دى.

يَوۡمَ يَقُولُ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتُ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱنظُرُونَا نَقۡتَبِسۡ مِن نُّورِكُمۡ قِيلَ ٱرۡجِعُواْ وَرَآءَكُمۡ فَٱلۡتَمِسُواْ نُورٗاۖ فَضُرِبَ بَيۡنَهُم بِسُورٖ لَّهُۥ بَابُۢ بَاطِنُهُۥ فِيهِ ٱلرَّحۡمَةُ وَظَٰهِرُهُۥ مِن قِبَلِهِ ٱلۡعَذَابُ [١٣]

هغه ورځ چې منافقان او منافقانې به مومنانو ته وايي: موږ ته هم (لږ) انتظار وكړئ چې ستاسو له نور څخه څه رڼا واخلو، وبه ويل شي: بېرته وګرځئ او (ځان ته) رڼا ولټوئ! بيا به يې ترمنځ يو دېوال جوړ شي چې دروازه به لري، د ننه به پكې رحمت وي او د بهر خواته يې عذاب.

يُنَادُونَهُمۡ أَلَمۡ نَكُن مَّعَكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ وَلَٰكِنَّكُمۡ فَتَنتُمۡ أَنفُسَكُمۡ وَتَرَبَّصۡتُمۡ وَٱرۡتَبۡتُمۡ وَغَرَّتۡكُمُ ٱلۡأَمَانِيُّ حَتَّىٰ جَآءَ أَمۡرُ ٱللَّهِ وَغَرَّكُم بِٱللَّهِ ٱلۡغَرُورُ [١٤]

نارې به ورته وهي چې آيا موږ له تاسي سره نه وو؟ وايي به ولې نه، خو تاسي ځانونه په فتنه كې اچولي وو، انتظار مو كولو، په شک كې وئ او خپلو (غلطو) هيلو دوكه كړي واست، تر دې چې د الله حكم راغى او غولوونكي شيطان د الله په هكله وغولولئ.

فَٱلۡيَوۡمَ لَا يُؤۡخَذُ مِنكُمۡ فِدۡيَةٞ وَلَا مِنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ مَأۡوَىٰكُمُ ٱلنَّارُۖ هِيَ مَوۡلَىٰكُمۡۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ [١٥]

نو نن به نه له تاسي (منافقانو) څه فديه (بدله) اخيستل كيږي او نه له كافرانو، استوګنځى به مو اور وي، همغه به مو ملګرى وي، او هغه د ورتلو بد ځاى دى.

۞ أَلَمۡ يَأۡنِ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن تَخۡشَعَ قُلُوبُهُمۡ لِذِكۡرِ ٱللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ ٱلۡحَقِّ وَلَا يَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلُ فَطَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَمَدُ فَقَسَتۡ قُلُوبُهُمۡۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ [١٦]

آيا هغو کسانو لره چې ايمان يې راوړی هغه وخت نه دى راغلى چې زړونه يې د الله ياد ته نرم شي (ووېريږي) او هغه حق ته چې را نازل شوى، او د هغو كسانو په شان دې نه كيږي چې له دې مخكې كتاب وركړل شوى و نو چې اوږده زمانه پرې تېره شوه؛ نو زړونه يې كلک شول او له هغوى زياتره بې لارې وو.

ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يُحۡيِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۚ قَدۡ بَيَّنَّا لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ [١٧]

پوه شئ چې په رېښتيا الله ځمكه راژوندۍ كوي، د هغې له مرګ (وچېدو) وروسته، دا دى موږ تاسي ته (خپل) آيتونه څرګند بيان كړل تر څو عقل وكاروئ.

إِنَّ ٱلۡمُصَّدِّقِينَ وَٱلۡمُصَّدِّقَٰتِ وَأَقۡرَضُواْ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا يُضَٰعَفُ لَهُمۡ وَلَهُمۡ أَجۡرٞ كَرِيمٞ [١٨]

بېشكه خيرات وركوونكي (سړی) او خيرات وركوونكې (ښځې) او هغوى چې الله سره يې غوره قرض كړى، هغوى ته به (دا) زياتيږي او د هغوى لپاره به غوره اجر وي.

وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦٓ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلصِّدِّيقُونَۖ وَٱلشُّهَدَآءُ عِندَ رَبِّهِمۡ لَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ وَنُورُهُمۡۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ [١٩]

او كومو خلكو چې پر الله او رسولانو يې ايمان راوړى، همغه خلک رېښتيني او د خپل پالونکي پر وړاندې شاهدان دي، د هغو لپاره يې خپل اجر او خپله رڼايي ده، او كوم خلک چې كافر شوي او زموږ آيتونه يې درواغ بللې، هغوى دوزخيان دي.

ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا لَعِبٞ وَلَهۡوٞ وَزِينَةٞ وَتَفَاخُرُۢ بَيۡنَكُمۡ وَتَكَاثُرٞ فِي ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَوۡلَٰدِۖ كَمَثَلِ غَيۡثٍ أَعۡجَبَ ٱلۡكُفَّارَ نَبَاتُهُۥ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَىٰهُ مُصۡفَرّٗا ثُمَّ يَكُونُ حُطَٰمٗاۖ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٞ شَدِيدٞ وَمَغۡفِرَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٞۚ وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا مَتَٰعُ ٱلۡغُرُورِ [٢٠]

پوه شئ چې دنيوي ژوند لوبه، ساعت تېرى، ښکلا، سينګار، ستاسو خپل منځ كې وياړل او په مالونو او ځانونو كې يو پر بل زياتوالى كول دي، لكه باران چې شنه ګیا يې كروند ګرو ته ښه ښكاره شي (خو) بيا (زر) وچيږي نو زېړه شوې به يې وينې بيا مات رامات شي، او په آخرت كې (هم) سخت عذاب او (هم) د الله له لوري بخښنه او خوښي ده، خو د دنيا ژوند د غولېدو له يو سامانه پرته بل څه نه دی.

سَابِقُوٓاْ إِلَىٰ مَغۡفِرَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ وَجَنَّةٍ عَرۡضُهَا كَعَرۡضِ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ أُعِدَّتۡ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦۚ ذَٰلِكَ فَضۡلُ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ [٢١]

رامنډه كړئ د خپل پالونکي د بخښنې او هغه جنت په لور چې پراخوالی يې د آسمان او ځمكې د پراخوالي غوندې دى، هغو كسانو ته چمتو شوى چې پر الله او رسولانو يې ايمان راوړى وي. دا د الله پېرزوينه ده چاته يې چې غواړي وركوي يې، او الله د سترې پېرزوينې څښتن دى.

مَآ أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِيٓ أَنفُسِكُمۡ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مِّن قَبۡلِ أَن نَّبۡرَأَهَآۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرٞ [٢٢]

هيڅ يو داسې مصيبت به (چاته) نه وي رسېدلى نه په ځمكه كې او نه ستاسي په ځانونو كې چې هغه په كتاب (لوح محفوظ) كې نه وي، له هغه مخکې چې موږ يې پيدا كړو، دا كار په رېښتيا الله ته آسانه دى.

لِّكَيۡلَا تَأۡسَوۡاْ عَلَىٰ مَا فَاتَكُمۡ وَلَا تَفۡرَحُواْ بِمَآ ءَاتَىٰكُمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخۡتَالٖ فَخُورٍ [٢٣]

تر څو تاسي په هغه څه (ډېر) خوابدي نه شئ چې له لاسه مو وتلي وي او په هغه څه ونه نازېږئ چې دركړي يې دي او الله هيڅ كبرجن لاپو نه خوښوي.

ٱلَّذِينَ يَبۡخَلُونَ وَيَأۡمُرُونَ ٱلنَّاسَ بِٱلۡبُخۡلِۗ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ [٢٤]

هغه کسان چې بخيلي كوي او (نورو) خلكو ته هم په بخيلۍ امر كوي، او څوک چې مخ اړوي نو بېشكه همغه الله بې پروا ستايل شوى ذات دى.

لَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلَنَا بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَأَنزَلۡنَا مَعَهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمِيزَانَ لِيَقُومَ ٱلنَّاسُ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَأَنزَلۡنَا ٱلۡحَدِيدَ فِيهِ بَأۡسٞ شَدِيدٞ وَمَنَٰفِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعۡلَمَ ٱللَّهُ مَن يَنصُرُهُۥ وَرُسُلَهُۥ بِٱلۡغَيۡبِۚ إِنَّ ٱللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٞ [٢٥]

پرته له شکه موږ خپل رسولان له ښكاره دليلونو سره لېږلي او له هغوى سره مو كتاب او تله هم را نازل كړي تر څو خلک په انصاف ولاړ اوسي، او موږ اوسپنه پیدا كړه چې په هغې كې سخت زور او د خلكو لپاره (ډېرې) ګتې دي، او د دې لپاره هم چې الله هغه څوك معلوم كړي چې په غيبو د هغه او رسولانو يې مرسته كوي، الله بېشكه ځواكمن برلاسى دى.

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحٗا وَإِبۡرَٰهِيمَ وَجَعَلۡنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا ٱلنُّبُوَّةَ وَٱلۡكِتَٰبَۖ فَمِنۡهُم مُّهۡتَدٖۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ [٢٦]

او پرته له شکه موږ نوح او ابراهيم (رسولان) لېږلي او د هغوى په ځوځات (اولاد) كې مو نبوت او كتاب ايښى و، خو له هغوى څه كسان لارموندونكي او ډېری يې بې لاري وو.

ثُمَّ قَفَّيۡنَا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم بِرُسُلِنَا وَقَفَّيۡنَا بِعِيسَى ٱبۡنِ مَرۡيَمَ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡإِنجِيلَۖ وَجَعَلۡنَا فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ رَأۡفَةٗ وَرَحۡمَةٗۚ وَرَهۡبَانِيَّةً ٱبۡتَدَعُوهَا مَا كَتَبۡنَٰهَا عَلَيۡهِمۡ إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ رِضۡوَٰنِ ٱللَّهِ فَمَا رَعَوۡهَا حَقَّ رِعَايَتِهَاۖ فَـَٔاتَيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنۡهُمۡ أَجۡرَهُمۡۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ [٢٧]

بيا مو د هغوى پر پل خپل (نور) رسولان هم پرله پسې ولېږل او د مريمې زوى عيسىٰ مو ولېږی او انجيل مو وركړ او په هغه پسې تلونكو خلكو زړونو كې مو نرمي او زړه سوى واچولو، او هغه رهبانيت (ملنګي) چې هغوى له ځانه جوړ كړی و، موږ پرې نه و لازم كړى، پرته له دې چې د الله د خوښۍ په لټون (يې را اېستلى) و خو بيا چې څنګه ښايي هغسې يې خيال ونه ساتلو، نو له هغوى چې كومو خلكو ايمان راوړى و، بدله يې موږ وركړه، او (نور يې) ډېری سرغړوونكي وو.

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَءَامِنُواْ بِرَسُولِهِۦ يُؤۡتِكُمۡ كِفۡلَيۡنِ مِن رَّحۡمَتِهِۦ وَيَجۡعَل لَّكُمۡ نُورٗا تَمۡشُونَ بِهِۦ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ [٢٨]

اې هغو كسانو چې ايمان مو راوړی! له الله وډار شئ او د هغه په رسول (محمد) ايمان راوړئ، چې له خپل رحمت څخه دوه برابره (اجر) دركړي او يوه داسې رڼايي به دركړي چې په هغې سره به ګرځئ او بخښنه به درته وكړي او الله بخښونكى مهربان دى.

لِّئَلَّا يَعۡلَمَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَٰبِ أَلَّا يَقۡدِرُونَ عَلَىٰ شَيۡءٖ مِّن فَضۡلِ ٱللَّهِ وَأَنَّ ٱلۡفَضۡلَ بِيَدِ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ [٢٩]

تر څو اهل كتاب وپوهيږي چې هغوى د الله د لورينې په هيڅ برخه څه اختيار نه لري او دا چې (هغه) پېرزوينه بېشكه د الله په لاس کې ده، چا ته چې يې خوښه شي وركوي يې او الله د لويې پېرزوينې څښتن دى.