The Noble Qur'an Encyclopedia

زه لوړه کوم پردې ښار (مکه).

او ته (د هرې کړنې پر کولو) ازاد یې پدې ښار کې.

او قسم دی په پلار او په هغه چا چې اولاد یې دی.

بېشکه انسان مو په سختۍ کې پيدا کړی.

آيا هغه انګېري چې هيڅوک به پرې برلاسی نه شي.

وايي به ما زښته ډېر مال برباد کړ.

ايا ګومان کوي چې هيچا هغه نه دی ليدلی.

آيا هغه ته مو دوې سترګې نه دي ورکړې.

او يوه ژبه او دوې شونډې.

او دوې څرګندې لارې مو ورته ښودلې دي.

خو هغه د سخت پېچومي زيار ونه اېستلو.

او ته څه خبر يې چې هغه پېچومی څه دی.

د غاړې خلاصول دي (له غلامۍ څخه).

او يا د لوږې په ورځ خواړه ورکول دي.

کوم خپلوۍ والا يتيم ته.

او په خاورو سپېره کوم بې وزله ته.

بيا له هغو کسانو وي چې ايمان يې راوړی وي او يو بل ته په زغم او مهربانۍ وصيت کوي.

دا خلک د ښي اړخ څښتنان دي.

او هغه کسان چې زموږ له آیتونو منکر دي همدوی د کيڼ لاس څښتنان دي.

پر هغوی به ايسار شوی اور (مقرر) وي.