The Noble Qur'an Encyclopedia

سوگند به فرشتگانی که جان [کافران] را به شدت بیرون می‌کشند.

و سوگند به فرشتگانی که جان [مؤمنان] را به نرمی و آسانی می‌گیرند.

و سوگند به فرشتگانی که [به امرِ الله، از آسمان به سوی زمین و بالعکس] شناورند.

و سوگند به فرشتگانی که [در اجرای اوامر الهی] بر یکدیگر سبقت می‌گیرند.

و سوگند به فرشتگانی [که به امر الهی] کار‌‌ها را تدبیر می‌کنند.

روزی‌ که [پس از اولین دمیدن در صور] زمین [و کوه‌ها و همه چیز] به لرزه درآید

[و] در پی آن، [دمیدن دوم حشر] بیاید،

در آن روز، دل‌هایی سخت مضطرب [و ترسان] هستند.

و چشم‌های آنان [از ترس و شرمساری] فرو افتاده است.

[کافران در دنیا] می‌گفتند: «آیا ما [پس از مرگ، دوباره] به حال اول خود باز‌گردانده می‌شویم؟

آیا هنگامی‌ که استخوان‌هایی پوسیده شدیم [و به خاک تبدیل گشتیم، باز هم زنده می‌شویم]»؟

می‌گفتند: «[اگر چنین وعده‌ای درست باشد،] آنگاه آن بازگشتی زیانبار است».

آن [بازگشت،] تنها [به] یک بانگِ مهیب است [و بس].

و ناگهان همگی بر عرصۀ زمین [محشر] ظاهر می‌شوند.

[ای پیامبر،] آیا داستان موسی به تو رسیده است؟

آنگاه که پروردگارش او را در سرزمین مقدس «طُوی» ندا داد [و فرمود:]

«به سوی فرعون برو که او طغیان کرده است،

و به او بگو: «آیا می‌خواهی [از کفر و گناه] پاک شوی؟

و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا [از او] بترسی [و فرمانبردار شوی]؟

پس [موسی] معجزۀ بزرگ را به او نشان داد.

اما او تکذیب و سرکشی کرد.

سپس [به حق] پشت کرد و به کوشش و تلاش [علیه موسی] پرداخت.

آنگاه [قومش را] جمع کرد و ندا داد

و گفت: «من پروردگارِ برتر شما هستم».

الله او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد.

بی‌گمان، در این [واقعه،] برای هر کس ‌که [از الله] می‌ترسد، عبرتی است.

آیا آفرینش شما [بعد از مرگ] سخت‌تر است یا آسمانی که [الله] آن را بنا کرد؟

سقف آن را بر افراشت و به آن شکل و نظم داد،

و شبش را تاریک و روزش را روشن گردانید،

و زمین را بعد از آن گسترانید،

و از آن، آب [چشمه‌ها و چاه‌ها و] چراگاهش را بیرون آورد،

و کوه‌ها را محکم و استوار [بر روی زمین] قرار داد.

[همۀ اینها] برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است.

هنگامی‌ که [آن] حادثۀ بزرگ [قیامت] فرا رسد،

در آن روز، انسان [تمام اعمال و] تلاش‌های خود را به یاد می‌آورد.

و جهنم برای هر بیننده‌ای آشکار می‌شود.

اما آن کس که طغیان [و سرکشی] کرده باشد

و زندگی دنیا را [بر آخرت] ترجیح داده باشد،

بی‌تردید، جهنم جایگاه اوست.

و اما کسی‌ که از ایستادن در حضور پروردگارش بیمناک بوده و نفس را از هوی [و هوس] بازداشته باشد،

قطعاً بهشت جایگاه اوست.

[ای پیامبر،] دربارۀ قیامت از تو می‌پرسند که در چه زمانی واقع می‌شود؟

تو را با یادآوری این سخن چه کار است؟

[سرانجام و] منتهای [علمِ] آن، نزد پروردگار توست.

تو فقط بیم‌دهندۀ کسانی هستی که از آن [= قیامت] می‌ترسند.

روزی‌ که [کافران قیامت را] ببینند، [چنین احساس می‌کنند که] گویی [در دنیا] جز یک شامگاه یا بامداد به سر نبرده‌اند.