The Noble Qur'an Encyclopedia

Ey elbisesine bürünen!

Kalk ve uyar!

Rabbini tekbir et (yücelt).

Elbiseni de temizle/Rabbini tekbir et (yücelt).

Pisliklerden de uzak dur!

(Yaptığını) çok görerek minnet etme!

Rabbin için sabret!

Sûr’a üflendiği zaman.

İşte o gün, çok zor bir gündür.

Kâfirler için hiç kolay değildir.

Beni, yarattığım kişiyle baş başa bırak.

Ona ardı arkası kesilmeyen bir servet verdim.

Gözlerinin önünde duran oğullar verdim.

Kendisi için (dünya nimetlerini) yaydıkça yaydım.

Daha da artırmamı umuyor.

Asla! Çünkü o ayetlerimize karşı çok inatçıdır.

Onu sarp bir yokuşa zorlayıp süreceğim.

Çünkü o; düşündü, ölçtü, biçti.

Kahrolası nasıl da ölçtü, biçti!

Sonra (yine o) kahrolası, nasıl (da) ölçtü, biçti!

Sonra şöyle bir baktı.

Sonra da kaşlarını çatıp, surat astı.

Sonra da arkasını dönüp büyüklendi.

Ve şöyle dedi: Bu sadece öğretilegelen bir sihirdir.

"Bu, insan sözünden başka bir şey değildir.''

Ben onu Sekar’a (Cehennem'e) sokacağım.

Sekar’ın ne olduğunu bilir misin sen?

O geride bir şey koymaz ve bırakmaz.

İnsan derisini yakıp kavurur.

Üzerinde on dokuz (melek) vardır.

Biz; kendilerine kitap verilenler kesin bir bilgiyle inansın, iman edenlerin imanları artsın, kendilerine kitap verilenler ile iman edenler şüpheye kapılmasın, kalplerinde bir hastalık olanlar ile küfre sapanlar da, “Allah, bu örnekle (on dokuz sayısı ile) neyi anlatmak istedi?” desin diye o ateşin koruyucularını meleklerden başkasını kılmadık ve onların sayısını da kâfirler için yalnızca bir fitne/imtihan yaptık. Allah; dilediğini işte böyle saptırır, dilediğine de hidayet eder. Rabbinin ordularını kendisinden başkası bilemez. Bu, insanlar için bir öğütten başka bir şey değildir.

Hayır! And olsun Ay’a!

Dönüp gittiği zaman geceye,

Ve ağarmakta olan sabaha,

Şüphesiz o (Sekar), büyük (musibetlerden) biridir.

İnsanlar için bir uyarıcıdır.

Sizden ileri gitmek ya da geri kalmak isteyen kimseler için.

Her nefis kazandığına karşılık bir rehindir.

Ancak Ashab-ı Yemin (sağ ehli) başkadır.

(Onlar) cennetlerdedirler. Birbirlerine sorarlar.

Suçlulardan.

“Sizi Sekara/Cehennem'e sokan nedir?''

Onlar derler ki; "Biz namaz kılan kimseler değildik."

“Yoksulları da doyurmazdık.''

"(Batıla) Dalanlarla beraber biz de dalıp gitmiştik."

“Hesap gününü de yalanlıyorduk.''

“Nihayet ölüm bize gelip çatıncaya dek.''

Artık şefaat edenlerin şefaatleri onlara yarar sağlamaz.

Öyleyse onlara ne oluyor da öğütten yüz çeviriyorlar?

Onlar adeta ürkütülmüş yaban eşekleri gibidir.

Aslandan ürküp, kaçan.

Hayır; her biri önüne açılıvermiş sahifeler verilmesini ister.

Asla! Doğrusu onlar ahiretten korkmuyorlar.

Hayır! Şüphesiz o (Kur'an) ancak bir öğüttür.

Artık dileyen kimse ondan öğüt alır.

Allah dilemedikçe onlar öğüt almazlar. Kendisinden korkulmaya layık olan da, bağışlayıcı olan da O’dur.