The Noble Qur'an Encyclopedia

Kıyamet gününe yemin ederim.

Sürekli kendini kınayan nefse yemin ederim.

İnsan biz onun kemiklerini asla toplayıp, bir araya getirmeyeceğimizi mi zanneder?

Aksine onun parmak uçlarını bile yaratıp düzenlemeye gücümüz yeter.

Ancak insan, önündeki (ahireti inkar ederek) fücurla (günah işlemek) ister.

"Kıyamet günü ne zaman?" diye sorar.

Göz dehşetle kamaştığı zaman.

Ay tutulduğu zaman.

Güneş ve Ay bir araya getirildiği zaman.

(O gün) insan: "Bugün kaçacak yer nerede?" der.

Hayır! Hiçbir sığınacak yer yoktur.

O gün varıp durulacak yer Rabbinin huzurudur.

O günde insana önden yolladığı şeyler ile geride bıraktığı şeyler haber verilir.

Doğrusu insan, kendi aleyhine bir şahittir.

İsterse bütün mazeretlerini ortaya döksün.

(Ey Muhammed!) Onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma.

Şüphesiz onu toplamak (senin kalbine yerleştirmek) ve onu okutmak bize aittir.

O halde, biz onu okuduğumuz zaman onun okunuşuna uy.

Sonra onu açıklamak yine bize aittir.

Hayır! Siz, acil olanı/dünyayı seviyorsunuz.

Ahireti ise bırakıyorsunuz.

Yüzler vardır ki, o gün ışıl ışıl parıldayacaktır.

Rabbine bakar. (O'nu göreceklerdir)

O gün birtakım yüzler de asıktır.

Bel kemiklerini kıran bir felakete uğratılacaklarını anlarlar.

Hayır! Can, köprücük kemiğine dayandığı zaman.

Hayır! Can boğaza dayandığı zaman.

Anlar ki, bu bir ayrılış.

Ayakları birbirine dolaştığında.

O gün varacakları yer, yalnız Rabbinin huzurudur.

Tasdik etmemiş ve namaz kılmamıştı.

Fakat yalanlamış ve yüz çevirmiş.

Sonra da çalım satarak ailesine gitmişti.

“Bu azap sana layıktır, layık!"

"Evet! Layıktır sana, layık!” denilecek.

Yoksa insan, başı boş bırakılacağını mı sanıyor?

O akıtılan meniden bir nutfe değil miydi?

Sonra alaka olmuş, Allah onu yaratmış ve düzenlemişti.

Ondan da iki eşi, erkek ve dişiyi var etmişti.

Bunu yapanın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?