The Noble Qur'an Encyclopedia

Andolsun fecre,

On geceye,

Çifte ve teke,

Geçip giden geceye,

Bunlarda akıl sahibi için elbette birer yemin vardır.

Ad kavmine Rabbin neler yaptı, görmedin mi?

Sütunlar sahibi İrem’e…

Ve şehirler arasında bir benzeri yaratılmamıştı.

Ki vadide kayalar oyan Semud’a,

Kazıklar/ordular sahibi Firavun’a,

Onlar, ülkelerde azmışlardı.

Oralarda fesadı çoğaltmışlardı.

Rabbin de onlara azap kırbacı yağdırdı.

Çünkü Rabbin gözetlemektedir.

İşte insan, onu Rabbi imtihan ettiği zaman, ona ikramda bulunup, nimetlendirince: "Rabbim bana ikramda bulundu" der.

Ama onu, imtihan edip rızkını daralttığında: "Rabbim beni zelil etti" der.

Hayır! Yetime ikramda bulunmuyorsunuz.

Düşkünü doyurmaya teşvik etmiyorsunuz

Mirası da şiddetle (hak gözetmeden) yiyorsunuz.

Malı da pek çok seviyorsunuz.

Hayır! Yer paramparça olduğu zaman,

Rabbin ve saf saf melekler geldiği zaman,

İşte cehennem o gün getirilir. Ve insan o gün (yaptıklarını) hatırlar. Fakat bu hatırlamanın ne faydası var!

Keşke hayatım için (ameller) yapıp sunsaydım.

İşte, hiç kimse o gün Allah’ın cezalandırdığı gibi cezalandıramaz.

Hiç kimse onun bağladığı gibi bağlayamaz.

Ey huzura ermiş nefis!

Sen O'ndan hoşnut, O da senden hoşnut olarak Rabbine dön!

Kullarımın arasına katıl!

Ve gir Cennet'ime!