Setting
Surah He Frowned [Abasa] in Bosnian
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ ﴿١﴾
Namrštio se i okrenuo,
أَن جَآءَهُ ٱلْأَعْمَىٰ ﴿٢﴾
Jer mu je slijepac došao.
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ ﴿٣﴾
A šta znaš ti? - možda se on čisti,
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكْرَىٰٓ ﴿٤﴾
Ili podsjeća, pa mu koristi Opomena.
أَمَّا مَنِ ٱسْتَغْنَىٰ ﴿٥﴾
A što se tiče onog koji se smatra neovisnim,
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ ﴿٦﴾
Ta ti se njime baviš.
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ﴿٧﴾
A nije do tebe ako se ne očisti.
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسْعَىٰ ﴿٨﴾
A onaj ko ti dođe žureći,
وَهُوَ يَخْشَىٰ ﴿٩﴾
I on strahuje,
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ﴿١٠﴾
Pa ti se od njega odvraćaš.
كَلَّآ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌۭ ﴿١١﴾
Nikako! Uistinu, on je Opomena,
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ ﴿١٢﴾
Pa ko hoće imaće ga na umu -
فِى صُحُفٍۢ مُّكَرَّمَةٍۢ ﴿١٣﴾
Na listovima časnim,
مَّرْفُوعَةٍۢ مُّطَهَّرَةٍۭ ﴿١٤﴾
Uzvišenim, pročišćenim,
بِأَيْدِى سَفَرَةٍۢ ﴿١٥﴾
U rukama pisara,
كِرَامٍۭ بَرَرَةٍۢ ﴿١٦﴾
Plemenitih, čestitih.
قُتِلَ ٱلْإِنسَٰنُ مَآ أَكْفَرَهُۥ ﴿١٧﴾
Proklet bio čovjek! Kako je on nezahvalan!
مِنْ أَىِّ شَىْءٍ خَلَقَهُۥ ﴿١٨﴾
Od koje stvari ga stvori?
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ ﴿١٩﴾
Od kapi sjemena ga stvara, pa mu razmjer da,
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ ﴿٢٠﴾
Zatim mu put olakša,
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقْبَرَهُۥ ﴿٢١﴾
Potom ga usmrti, pa ga sahrani,
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ ﴿٢٢﴾
Zatim, kad htjedne, proživiće ga.
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَآ أَمَرَهُۥ ﴿٢٣﴾
Nikako! Još nije izvršio šta mu je naredio.
فَلْيَنظُرِ ٱلْإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ ﴿٢٤﴾
Pa nek pogleda čovjek hranu svoju:
أَنَّا صَبَبْنَا ٱلْمَآءَ صَبًّۭا ﴿٢٥﴾
Da mi prolivamo vodu izlivom,
ثُمَّ شَقَقْنَا ٱلْأَرْضَ شَقًّۭا ﴿٢٦﴾
Zatim iscjepkamo zemlju pucanjem,
فَأَنۢبَتْنَا فِيهَا حَبًّۭا ﴿٢٧﴾
Pa damo da iznikne u njoj zrno,
وَعِنَبًۭا وَقَضْبًۭا ﴿٢٨﴾
I grožđe i jestivo bilje,
وَزَيْتُونًۭا وَنَخْلًۭا ﴿٢٩﴾
I masline i palme,
وَحَدَآئِقَ غُلْبًۭا ﴿٣٠﴾
I bašče bujne,
وَفَٰكِهَةًۭ وَأَبًّۭا ﴿٣١﴾
I voće i ispašu -
مَّتَٰعًۭا لَّكُمْ وَلِأَنْعَٰمِكُمْ ﴿٣٢﴾
Uživanje za vas i stoku vašu.
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ ﴿٣٣﴾
Pa kad dođe glas zaglušujući,
يَوْمَ يَفِرُّ ٱلْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿٣٤﴾
Na Dan kad bude bježao čovjek od brata svog,
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ ﴿٣٥﴾
I majke svoje i oca svog,
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ ﴿٣٦﴾
I žene svoje i sina svog:
لِكُلِّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍۢ شَأْنٌۭ يُغْنِيهِ ﴿٣٧﴾
Imaće svaki čovjek od njih Tog dana stvar koja će ga zaokupiti.
وُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍۢ مُّسْفِرَةٌۭ ﴿٣٨﴾
Lica će Tog dana biti svijetla,
ضَاحِكَةٌۭ مُّسْتَبْشِرَةٌۭ ﴿٣٩﴾
Nasmijana, radosna;
وَوُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۭ ﴿٤٠﴾
I biće lica Tog dana - na njima prašina,
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾
Pokriće ih tama,
أُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْكَفَرَةُ ٱلْفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾
To će oni - nevjernici, razvratnici biti.