Surah Alms Giving [Al-Maun] in Persian

کسانی که به دین و آئین، و سزا و جزا (در پیشگاه خدا) ایمان ندارند، می‌فهمی که چگونه کسانیند؟ [[«أَرَأَیْتَ؟»: آیا ندیده‌ای؟ دیدن در اینجا به معنی آگاهی یافتن و شناختن است (نگا: کهف / 63، مریم / 77، فرقان / 43). «الدِّینِ»: دین و دیانت. آئین. سزا و جزا. «الَّذِی»: کسی که. جنس مراد است و در معنی «کسانی که» است.]]

آنان کسانیند که یتیم را سخت از پیش خود می‌رانند. [[«یَدُعُّ»: سخت می‌راند و با خشونت طرد می‌کند (نگا: طور / 13).]]

(و دیگران را به سیر کردن) و به خوراک دادن مستمندان تشویق و ترغیب نمی‌نمایند. [[«لا یَحُضُّ»: تشویق و ترغیب نمی‌کند (نگا: حاقّه / 34).]]

واویلا به حال نمازگزاران! [[«وَیْلٌ»: وای! واویلا!]]

همان کسانی که نماز خود را به دست فراموشی می‌سپارند. [[«سَاهُونَ»: جمع ساهی، از ماده سَهْو، بی‌خبران و غافلان. مراد کسانی است که یا به ترک نماز می‌گویند، و یا نمازی را می‌خوانند و چهار تا را پشت گوش می‌اندازند، و یا این که نماز می‌خوانند و همچون کودکان مقلّد از پدران و مادران، بالا و پائین می‌روند، و زمزمه‌هائی می‌کنند. نه حرکتشان ارادی و نه کلماتشان اختیاری است. نه می‌فهمند چه می‌کنند، و نه می‌فهمند چه می‌گویند.]]

همان کسانی که ریا و خودنمائی می‌کنند. [[«یُرَآءُونَ»: ریاکاری می‌کنند. خودنمائی و تظاهر می‌کنند (نگا: نساء / 142).]]