Setting
Surah Those who drag forth [An-Naziat] in Malayalam
وَٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرْقًۭا ﴿١﴾
മുങ്ങിച്ചെന്ന് ഊരിയെടുക്കുന്നവ സത്യം.
وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشْطًۭا ﴿٢﴾
സൌമ്യമായി പുറത്തേക്കെടുക്കുന്നവ സത്യം.
وَٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبْحًۭا ﴿٣﴾
ശക്തിയായി നീന്തുന്നവ സത്യം.
فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبْقًۭا ﴿٤﴾
എന്നിട്ട് മുന്നോട്ടു കുതിക്കുന്നവ സത്യം.
فَٱلْمُدَبِّرَٰتِ أَمْرًۭا ﴿٥﴾
കാര്യങ്ങള് നിയന്ത്രിക്കുന്നവ സത്യം!
يَوْمَ تَرْجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ ﴿٦﴾
ഘോരസംഭവം പ്രകമ്പനം സൃഷ്ടിക്കും ദിനം;
تَتْبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ ﴿٧﴾
അതിന്റെ പിറകെ മറ്റൊരു പ്രകമ്പനവുമുണ്ടാകും.
قُلُوبٌۭ يَوْمَئِذٍۢ وَاجِفَةٌ ﴿٨﴾
അന്നു ചില ഹൃദയങ്ങള് പിടയുന്നവയായിരിക്കും.
أَبْصَٰرُهَا خَٰشِعَةٌۭ ﴿٩﴾
അവരുടെ കണ്ണുകള് പേടിച്ചരണ്ടിരിക്കും.
يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِى ٱلْحَافِرَةِ ﴿١٠﴾
അവര് ചോദിക്കുന്നു: \"ഉറപ്പായും നാം പൂര്വാവസ്ഥയിലേക്ക് മടക്കപ്പെടുമെന്നോ?
أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمًۭا نَّخِرَةًۭ ﴿١١﴾
\"നാം നുരുമ്പിയ എല്ലുകളായ ശേഷവും?”
قَالُوا۟ تِلْكَ إِذًۭا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌۭ ﴿١٢﴾
അവര് ഘോഷിക്കുന്നു: \"എങ്കിലതൊരു തുലഞ്ഞ തിരിച്ചു പോക്കു തന്നെ.”
فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌۭ وَٰحِدَةٌۭ ﴿١٣﴾
എന്നാല് അതൊരു ഘോര ശബ്ദം മാത്രമായിരിക്കും.
فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ ﴿١٤﴾
അപ്പോഴേക്കും അവര് ഭൂതലത്തിലെത്തിയിരിക്കും.
هَلْ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ ﴿١٥﴾
മൂസായുടെ വര്ത്തമാനം നിനക്ക് വന്നെത്തിയോ?
إِذْ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلْوَادِ ٱلْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿١٦﴾
വിശുദ്ധമായ ത്വുവാ താഴ്വരയില് വെച്ച് തന്റെ നാഥന് അദ്ദേഹത്തെ വിളിച്ചു കല്പിച്ചതോര്ക്കുക:
ٱذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ ﴿١٧﴾
\"നീ ഫറവോന്റെ അടുത്തേക്ക് പോവുക. അവന് അതിക്രമിയായിരിക്കുന്നു.
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ ﴿١٨﴾
\"എന്നിട്ട് അയാളോട് ചോദിക്കുക: “നീ വിശുദ്ധി വരിക്കാന് തയ്യാറുണ്ടോ?
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ ﴿١٩﴾
“ഞാന് നിന്നെ നിന്റെ നാഥനിലേക്കു വഴിനടത്താനും അങ്ങനെ നിനക്കു ദൈവഭക്തനാകാനും?”
فَأَرَىٰهُ ٱلْءَايَةَ ٱلْكُبْرَىٰ ﴿٢٠﴾
മൂസാ അയാള്ക്ക് മഹത്തായ ഒരടയാളം കാണിച്ചുകൊടുത്തു.
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ ﴿٢١﴾
അപ്പോള് അയാളതിനെ കളവാക്കുകയും ധിക്കരിക്കുകയും ചെയ്തു.
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ ﴿٢٢﴾
പിന്നീട് അയാള് എതിര്ശ്രമങ്ങള്ക്കായി തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ ﴿٢٣﴾
അങ്ങനെ ജനങ്ങളെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടി ഇങ്ങനെ വിളംബരം ചെയ്തു:
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلْأَعْلَىٰ ﴿٢٤﴾
അവന് പ്രഖ്യാപിച്ചു: ഞാനാണ് നിങ്ങളുടെ പരമോന്നത നാഥന്.
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلْءَاخِرَةِ وَٱلْأُولَىٰٓ ﴿٢٥﴾
അപ്പോള് അല്ലാഹു അവനെ പിടികൂടി. മറുലോകത്തെയും ഈലോകത്തെയും ശിക്ഷക്കിരയാക്കാന്.
إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَعِبْرَةًۭ لِّمَن يَخْشَىٰٓ ﴿٢٦﴾
നിശ്ചയമായും ദൈവഭയമുള്ളവര്ക്ക് ഇതില് ഗുണപാഠമുണ്ട്.
ءَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُ ۚ بَنَىٰهَا ﴿٢٧﴾
നിങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കുന്നതോ ആകാശത്തെ സൃഷ്ടിക്കുന്നതോ ഏതാണ് കൂടുതല് പ്രയാസകരം? അവന് അതുണ്ടാക്കി.
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّىٰهَا ﴿٢٨﴾
അതിന്റെ വിതാനം ഉയര്ത്തുകയും അങ്ങനെ അതിനെ കുറ്റമറ്റതാക്കുകയും ചെയ്തു.
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَىٰهَا ﴿٢٩﴾
അതിലെ രാവിനെ അവന് ഇരുളുള്ളതാക്കി. പകലിനെ ഇരുളില്നിന്ന് പുറത്തെടുക്കുകയും ചെയ്തു.
وَٱلْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ ﴿٣٠﴾
അതിനുശേഷം ഭൂമിയെ പരത്തി വിടര്ത്തി.
أَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعَىٰهَا ﴿٣١﴾
ഭൂമിയില്നിന്ന് അതിന്റെ വെള്ളവും സസ്യങ്ങളും പുറത്തുകൊണ്ടുവന്നു.
وَٱلْجِبَالَ أَرْسَىٰهَا ﴿٣٢﴾
മലകളെ ഉറപ്പിച്ചു നിര്ത്തി.
مَتَٰعًۭا لَّكُمْ وَلِأَنْعَٰمِكُمْ ﴿٣٣﴾
നിങ്ങള്ക്കും നിങ്ങളുടെ കന്നുകാലികള്ക്കും വിഭവമായി.
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلْكُبْرَىٰ ﴿٣٤﴾
എന്നാല് ആ ഘോര വിപത്ത് വന്നെത്തിയാല്!
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ ٱلْإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ ﴿٣٥﴾
മനുഷ്യന് താന് പ്രയത്നിച്ചു നേടിയതിനെക്കുറിച്ചോര്ക്കുന്ന ദിനം!
وَبُرِّزَتِ ٱلْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ ﴿٣٦﴾
കാഴ്ചക്കാര്ക്കായി നരകം വെളിപ്പെടുത്തും നാള്.
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ ﴿٣٧﴾
അപ്പോള്; ആര് അതിക്രമം കാണിക്കുകയും,
وَءَاثَرَ ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا ﴿٣٨﴾
ഈ ലോക ജീവിതത്തിന് അളവറ്റ പ്രാധാന്യം നല്കുകയും ചെയ്തുവോ,
فَإِنَّ ٱلْجَحِيمَ هِىَ ٱلْمَأْوَىٰ ﴿٣٩﴾
അവന്റെ സങ്കേതം കത്തിക്കാളുന്ന നരകത്തീയാണ്; തീര്ച്ച.
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفْسَ عَنِ ٱلْهَوَىٰ ﴿٤٠﴾
എന്നാല് ആര് തന്റെ നാഥന്റെ പദവിയെ പേടിക്കുകയും ആത്മാവി നെ ശാരീരികേഛകളില് നിന്ന് വിലക്കി നിര്ത്തുകയും ചെയ്തുവോ,
فَإِنَّ ٱلْجَنَّةَ هِىَ ٱلْمَأْوَىٰ ﴿٤١﴾
ഉറപ്പായും അവന്റെ മടക്കസ്ഥാനം സ്വര്ഗമാണ്.
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ﴿٤٢﴾
ആ അന്ത്യ സമയത്തെ സംബന്ധിച്ച് അവര് നിന്നോട് ചോദിക്കുന്നു. അതെപ്പോഴാണുണ്ടാവുകയെന്ന്.
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَىٰهَآ ﴿٤٣﴾
നീ അതേക്കുറിച്ച് എന്തുപറയാനാണ്?
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ ﴿٤٤﴾
അതേക്കുറിച്ച് അന്തിമമായ അറിവ് നിന്റെ നാഥങ്കല് മാത്രമത്രെ.
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَىٰهَا ﴿٤٥﴾
നീ അതിനെ ഭയക്കുന്നവര്ക്കുള്ള താക്കീതുകാരന് മാത്രം!
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوٓا۟ إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَىٰهَا ﴿٤٦﴾
അതിനെ അവര് കാണും നാള്, ഇവിടെ ഒരു സായാഹ്നമോ പ്രഭാതമോ അല്ലാതെ താമസിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് അവര്ക്ക് തോന്നിപ്പോകും.