Setting
Surah The Ascending stairways [Al-Maarij] in Polish
سَأَلَ سَآئِلٌۢ بِعَذَابٍۢ وَاقِعٍۢ ﴿١﴾
Zapytał żądający wyjaśnienia o karę spadającą
لِّلْكَٰفِرِينَ لَيْسَ لَهُۥ دَافِعٌۭ ﴿٢﴾
Na niewiernych - której nikt oddalić nie potrafi -
مِّنَ ٱللَّهِ ذِى ٱلْمَعَارِجِ ﴿٣﴾
Pochodzącą od Boga, władcy stopni.
تَعْرُجُ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيْهِ فِى يَوْمٍۢ كَانَ مِقْدَارُهُۥ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍۢ ﴿٤﴾
Aniołowie i Duch wznoszą się ku Niemu w Dniu, którego wielkość - pięćdziesiąt tysięcy lat.
فَٱصْبِرْ صَبْرًۭا جَمِيلًا ﴿٥﴾
Bądź więc cierpliwy cierpliwością piękną!
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُۥ بَعِيدًۭا ﴿٦﴾
Oni myślą, że ona jest daleka,
وَنَرَىٰهُ قَرِيبًۭا ﴿٧﴾
Lecz My sądzimy, że jest bliska.
يَوْمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلْمُهْلِ ﴿٨﴾
Tego Dnia niebo będzie jak miedź roztopiona,
وَتَكُونُ ٱلْجِبَالُ كَٱلْعِهْنِ ﴿٩﴾
A góry będą jak kłaczki wełny.
وَلَا يَسْـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمًۭا ﴿١٠﴾
I serdeczny przyjaciel nie będzie pytał serdecznego przyjaciela,
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ ٱلْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِى مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍۭ بِبَنِيهِ ﴿١١﴾
Kiedy się zobaczą. Tego Dnia grzesznik chciałby się okupić od kary swoimi synami,
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ ﴿١٢﴾
Swoją towarzyszką i swoim bratem,
وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِى تُـْٔوِيهِ ﴿١٣﴾
I swoim klanem, który mu dawał schronienie,
وَمَن فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًۭا ثُمَّ يُنجِيهِ ﴿١٤﴾
I wszystkimi, którzy są na ziemi, żeby tylko mógł być uratowany.
كَلَّآ ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ﴿١٥﴾
Wcale nie! Zaprawdę, to jest ogień piekielny!
نَزَّاعَةًۭ لِّلشَّوَىٰ ﴿١٦﴾
Zrywający skalp,
تَدْعُوا۟ مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١٧﴾
Wzywający tego, który się wycofał i który się odwrócił plecami;
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰٓ ﴿١٨﴾
Który zbierał i przechowywał.
۞ إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿١٩﴾
Zaprawdę, człowiek jest stworzeniem zmiennym:
إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعًۭا ﴿٢٠﴾
Kiedy dosięgnie go zło, jest niecierpliwy;
وَإِذَا مَسَّهُ ٱلْخَيْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾
A kiedy dosięgnie go dobro, jest niedostępny!
إِلَّا ٱلْمُصَلِّينَ ﴿٢٢﴾
Z wyjątkiem tych, którzy się modlą,
ٱلَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَآئِمُونَ ﴿٢٣﴾
Którzy są wytrwali w modlitwie;
وَٱلَّذِينَ فِىٓ أَمْوَٰلِهِمْ حَقٌّۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿٢٤﴾
Do których majątku ma określone prawo
لِّلسَّآئِلِ وَٱلْمَحْرُومِ ﴿٢٥﴾
Proszący i biedny;
وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿٢٦﴾
I tych, którzy wierzą w Dzień Sądu;
وَٱلَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿٢٧﴾
I tych, którzy się boją kary swego Pana
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍۢ ﴿٢٨﴾
- Zaprawdę; kara ich Pana jest nieunikniona! -
وَٱلَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَٰفِظُونَ ﴿٢٩﴾
I tych, którzy zachowują czystość
إِلَّا عَلَىٰٓ أَزْوَٰجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَٰنُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿٣٠﴾
I żyją tylko z żonami i niewolnicami - wtedy oni nie są ganieni.
فَمَنِ ٱبْتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْعَادُونَ ﴿٣١﴾
Natomiast ci, którzy wykraczają poza to, są przestępcami.
وَٱلَّذِينَ هُمْ لِأَمَٰنَٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَٰعُونَ ﴿٣٢﴾
I ci, którzy strzegą depozytów swoich i przestrzegają swoich zobowiązań;
وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمْ قَآئِمُونَ ﴿٣٣﴾
I ci, którzy stoją prosto, kiedy składają świadectwo;
وَٱلَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿٣٤﴾
I ci, którzy się troszczą o swoje modlitwy
أُو۟لَٰٓئِكَ فِى جَنَّٰتٍۢ مُّكْرَمُونَ ﴿٣٥﴾
- oni będą w Ogrodach uszanowani!
فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ﴿٣٦﴾
A cóż z tymi, którzy nie uwierzyli, biegającymi przed tobą z wyciągniętymi szyjami,
عَنِ ٱلْيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ ﴿٣٧﴾
Na prawo i na lewo, gromadami?
أَيَطْمَعُ كُلُّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍۢ ﴿٣٨﴾
Czyż nie pragnie każdy człowiek, aby został wprowadzony do Ogrodu szczęśliwości?
كَلَّآ ۖ إِنَّا خَلَقْنَٰهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾
Wcale nie! My stworzyliśmy ich z tego, co oni wiedzą.
فَلَآ أُقْسِمُ بِرَبِّ ٱلْمَشَٰرِقِ وَٱلْمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ ﴿٤٠﴾
Lecz nie! Przysięgam na Pana wschodów i zachodów! My przecież posiadamy moc,
عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًۭا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٤١﴾
Aby zamienić ich na lepszych, i My nie możemy być wyprzedzeni!
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا۟ وَيَلْعَبُوا۟ حَتَّىٰ يُلَٰقُوا۟ يَوْمَهُمُ ٱلَّذِى يُوعَدُونَ ﴿٤٢﴾
Pozwól im więc pogrążać się w pustych słowach i zabawiać, aż napotkają Dzień, który im został obiecany;
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ ٱلْأَجْدَاثِ سِرَاعًۭا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍۢ يُوفِضُونَ ﴿٤٣﴾
Ten Dzień, kiedy oni wyjdą z grobów, pośpiesznie, jak gdyby się spieszyli do kamieni ofiarnych,
خَٰشِعَةً أَبْصَٰرُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌۭ ۚ ذَٰلِكَ ٱلْيَوْمُ ٱلَّذِى كَانُوا۟ يُوعَدُونَ ﴿٤٤﴾
Z pokornymi spojrzeniami, okryci poniżeniem! Taki będzie Dzień, który im został obiecany!