Surah The cloaked one [Al-Muddathir] in Polish

O ty, okryty płaszczem!

Powstań i ostrzegaj!

I twego Pana wysławiaj!

I twoje szaty oczyszczaj!

Od obrzydliwości - uciekaj!

Nie obdarzaj, by otrzymać więcej!

I dla twojego Pana bądź cierpliwy!

A kiedy zadmą w trąbę,

Tego Dnia dzień będzie trudny;

Dla niewiernych - nie będzie on łatwy.

Pozostaw Mnie samego z tym, którego stworzyłem!

Ja dałem mu rozległy majątek

I synów tu obecnych.

I wyrównałem dla niego wszystko,

A on pożąda, abym mu dał więcej.

Otóż nie! On okazał się dla Naszych znaków oporny!

Ja nałożę na niego nieustanne cierpienie.

Oto on - pomyślał i zdecydował.

Przeto niech zginie, jak zdecydował!

Jeszcze raz niech zginie, jak zdecydował!

Potem on popatrzył!

Potem zmarszczył brwi i zasępił się!

Potem odwrócił się, wbił się w pychę

I powiedział: \"To nic innego, jak tylko czary, które się przekazuje!

To nic innego, jak tylko słowo ludzi śmiertelnych!\"

Ja narażę go na palenie się w ogniu-sakar.

A co ciebie pouczy, co to jest sakar?

On niczego nie zostawia i niczego nie oszczędza,

Palący na czarno skórę.

Nad nim czuwa dziewiętnastu.

Uczyniliśmy stróżami ognia tylko aniołów. Uczyniliśmy taką ich liczbę tylko po to, aby doświadczyć tych, którzy nie uwierzyli; aby przekonali się o prawdzie ci, którym została dana Księga; aby powiększyła się wiara tych, którzy uwierzyli; aby nie wątpili ci, którzy otrzymali Księgę, oraz wierni; aby powiedzieli ci, w których sercach tkwi choroba, oraz niewierni: \"Jaki Bóg chciał dać przykład przez to?\" W ten sposób Bóg prowadzi w zabłądzenie, kogo chce, i On prowadzi drogą prostą, kogo chce. Nikt nie zna wojsk twego Pana, jak tylko On. To jest tylko przypomnienie dla ludzi.

Ależ nie! Na księżyc!

I na noc, kiedy się cofa!

I na zorzę poranną, kiedy się zjawia!

Zaprawdę, on jest jednym z największych!

Jest ostrzeżeniem dla ludzi,

Dla tych spośród was, którzy chcą się posuwać naprzód lub którzy chcą się cofać.

Każda dusza jest poręką na to, co sobie zyskała

- z wyjątkiem ludzi będących po prawicy.

Oni w Ogrodach będą się nawzajem wypytywać

O grzeszników:

\"Co doprowadziło was do ognia-sakar?\"

Powiedzą oni: \"Nie byliśmy wśród modlących się;

Nie dawaliśmy pożywienia ubogim;

Pogrążaliśmy się w daremnej dyspucie wraz z pogrążającymi się;

I uznaliśmy za kłamstwo Dzień Sądu,

- aż przyszła do nas pewność.\"

I nie pomoże im wstawiennictwo wstawiających się.

Cóż im się stało, że odwracają się od napomnienia,

Jak gdyby byli wystraszonymi osłami,

Które uciekają przed lwem?

A przecież każdy z nich chce, aby mu dano karty rozpostarte.

Ależ nie! Oni nie obawiają się życia ostatecznego!

Ależ nie! Zaprawdę, to jest napomnienie!

Przeto ten, kto zechce, przypomni to sobie!