Setting
Surah The rising of the dead [Al-Qiyama] in Pashto
لَآ أُقْسِمُ بِيَوْمِ ٱلْقِيَٰمَةِ ﴿١﴾
زه د قیامت په ورځې باندې قسم خورم
وَلَآ أُقْسِمُ بِٱلنَّفْسِ ٱللَّوَّامَةِ ﴿٢﴾
او زه په ډېر ملامت كوونكي نفس باندې قسم خورم
أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُۥ ﴿٣﴾
ایا (كافر) انسان دا ګمان كوي چې مونږ به د ده هډوكي له سره راجمع نه كړو
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّىَ بَنَانَهُۥ ﴿٤﴾
ولې نه! (جمع به يې كړو)، په داسې حال كې چې مونږ په دې قادر یو چې د ده (هډوكي او) د ګوتو بندونه (هم) برابر كړو
بَلْ يُرِيدُ ٱلْإِنسَٰنُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُۥ ﴿٥﴾
بلكې (كافر) انسان اراده لري چې په خپله مخه (راتلونكې زمانه) كې هم نافرماني وكړي
يَسْـَٔلُ أَيَّانَ يَوْمُ ٱلْقِيَٰمَةِ ﴿٦﴾
دى تپوس كوي چې د قیامت ورځ به كله وي؟
فَإِذَا بَرِقَ ٱلْبَصَرُ ﴿٧﴾
نو كله چې سترګې خړې (سپینې) شي
وَخَسَفَ ٱلْقَمَرُ ﴿٨﴾
او سپوږمۍ توره (بې رڼا) شي
وَجُمِعَ ٱلشَّمْسُ وَٱلْقَمَرُ ﴿٩﴾
او لمر او سپوږمۍ سره جمع كړى شي
يَقُولُ ٱلْإِنسَٰنُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ ٱلْمَفَرُّ ﴿١٠﴾
نو (كافر) انسان به په دغه وخت كې وايي: د تېښتې ځاى چېرته دى؟
كَلَّا لَا وَزَرَ ﴿١١﴾
هیڅكله داسې نه ده۔، هېڅ پناه ځاى نشته
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ ٱلْمُسْتَقَرُّ ﴿١٢﴾
په دغې ورځ كې ځاى د قرار ستا د رب په طرف دى
يُنَبَّؤُا۟ ٱلْإِنسَٰنُ يَوْمَئِذٍۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿١٣﴾
په دغې ورځ كې به انسان په هغه څه خبر كړى شي چې ده مخكې لېږلي دي او وروسته يې پرېښي دي
بَلِ ٱلْإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفْسِهِۦ بَصِيرَةٌۭ ﴿١٤﴾
بلكې انسان په خپل ځان باندې ښه دلیل دى
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ ﴿١٥﴾
اګر كه دى خپل عذرونه وړاندې كړي
لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ ﴿١٦﴾
(اى نبي!) ته خپله ژبه په دې (قرآن) سره مه خوځوه، د دې لپاره چې ته دا په تُندۍ سره حاصل كړې
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُۥ وَقُرْءَانَهُۥ ﴿١٧﴾
بېشكه پر مونږ باندې د ده جمع كول او د ده لوستل دي
فَإِذَا قَرَأْنَٰهُ فَٱتَّبِعْ قُرْءَانَهُۥ ﴿١٨﴾
نو كله چې مونږ دى ولولو، نو ته د ده د لوستلو پیروي كوه
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۥ ﴿١٩﴾
بیا یقینًا زمونږ په ذمه د ده بیانول دي
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ ٱلْعَاجِلَةَ ﴿٢٠﴾
هیڅكله داسې نه ده۔ بلكې تاسو تادي كوونكې (زر تېرېدونكې فاني كېدونكې دنیا) خوښوئ
وَتَذَرُونَ ٱلْءَاخِرَةَ ﴿٢١﴾
او تاسو اخرت پرېږدئ
وُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍۢ نَّاضِرَةٌ ﴿٢٢﴾
په دغې ورځ كې به څه مخونه تازه روښانه وي
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌۭ ﴿٢٣﴾
خپل رب ته به كتونكي وي
وَوُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍۭ بَاسِرَةٌۭ ﴿٢٤﴾
او په دغې ورځ كې به څه مخونه سخت تریو (او سپېره) وي
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌۭ ﴿٢٥﴾
یقین به كوي چې له دوى سره به مَلا ماتوونكى عمل وشي
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِىَ ﴿٢٦﴾
داسې نه ده۔ كله چې ساه د ستوني هډوكي ته ورسېږي
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍۢ ﴿٢٧﴾
او وبه ویل شي: څوك دى دم كوونكى؟
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلْفِرَاقُ ﴿٢٨﴾
او دى به یقین وكړي چې بېشكه دغه (وخت د) بېلتون دى
وَٱلْتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ ﴿٢٩﴾
او یوه پنډۍ به له بلې پنډۍ تاوېږي
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ ٱلْمَسَاقُ ﴿٣٠﴾
ستا د رب په لوري به دغې ورځ كې ورتله دي
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ ﴿٣١﴾
پس ده نه تصدیق وكړ او نه يې لمونځ وكړ
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ﴿٣٢﴾
او لېكن دروغ يې وګاڼه (قرآن) او مخ يې وګرځاوه
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهْلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ ﴿٣٣﴾
بیا خپل اهل ته لاړ، په داسې حال كې چې تكبر يې كاوه
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ ﴿٣٤﴾
تا ته دې هلاكت (او افسوس) وي، پس هلاكت دې وي
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰٓ ﴿٣٥﴾
بیا دې تا لپاره هلاكت وي، نو هلاكت دې وي
أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَٰنُ أَن يُتْرَكَ سُدًى ﴿٣٦﴾
ایا (كافر) انسان ګمان كوي چې دى به مهمل (او بې كاره) پرېښودل شي
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةًۭ مِّن مَّنِىٍّۢ يُمْنَىٰ ﴿٣٧﴾
ایا دغه (انسان) د هغې منۍ یو څاڅكى نه و چې تویولى شي
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةًۭ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ ﴿٣٨﴾
بیا دى د وینې یوه ټوټه وه، نو دغه (الله دى) پیدا كړ، پس برابر يې كړ
فَجَعَلَ مِنْهُ ٱلزَّوْجَيْنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلْأُنثَىٰٓ ﴿٣٩﴾
نو له دغې (منۍ) نه يې دوه قسمه پیدا كړل (یعنې) سړى او ښځه
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحْۦِىَ ٱلْمَوْتَىٰ ﴿٤٠﴾
ایا دغه (الله) په دې قادر نه دى چې مړي راژوندي كړي؟