English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSetting
Surah Those who drag forth [An-Naziat] in Pashto
وَٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرْقًۭا ﴿١﴾
قسم دى په (ملايكو) راوښكونكو (روحونو د كفارو لره)، راوښكل
وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشْطًۭا ﴿٢﴾
او په (ملايكو) اسان راوښكونكو (د مومنانو روحونو لره)، اسان راوښكل
وَٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبْحًۭا ﴿٣﴾
او په تېزو تلونكو (ملايكو)، تېز تلل
فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبْقًۭا ﴿٤﴾
پس په وړاندې كېدونكو (ملايكو)، وړاندې كېدل
فَٱلْمُدَبِّرَٰتِ أَمْرًۭا ﴿٥﴾
بیا د كار په تدبیر جوړونكو (ملايكو) چې تاسو به خامخا بیا راژوندي كړى شئ)
يَوْمَ تَرْجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ ﴿٦﴾
په هغه ورځ چې لړځېدونكې به ولړځېږي
تَتْبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ ﴿٧﴾
په دې پسې به راځي ورپسې راتلونكې
قُلُوبٌۭ يَوْمَئِذٍۢ وَاجِفَةٌ ﴿٨﴾
(د مجرمانو) زړونه به په دغه ورځ كې رپېدونكي (درزېدونكي) وي
أَبْصَٰرُهَا خَٰشِعَةٌۭ ﴿٩﴾
د دغو سترګې به ښكته وي
يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِى ٱلْحَافِرَةِ ﴿١٠﴾
دوى به وايي: ایا په رښتیا (او) یقینًا به مونږ ړومبني حالت ته ګرځولى شو (بیا به ژوندي كېږو؟)
أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمًۭا نَّخِرَةًۭ ﴿١١﴾
ایا كله چې مونږ زاړه رژېدونكي هډوكي شو
قَالُوا۟ تِلْكَ إِذًۭا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌۭ ﴿١٢﴾
دوى وویل: دغه (ګرځېدل) به په هغه وخت كې زیانمن ګرځېدل وي
فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌۭ وَٰحِدَةٌۭ ﴿١٣﴾
پس بېشكه دغه خو بس یوه چغه ده
فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ ﴿١٤﴾
نو ناڅاپه به دوى د ځمكې په مخ وي
هَلْ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ ﴿١٥﴾
ایا تا ته د موسٰی خبره راغلې ده
إِذْ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلْوَادِ ٱلْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿١٦﴾
كله چې ده ته خپل رب په پاكې دَرې (ناو) ’’طُوٰی‘‘ كې اواز وكړ
ٱذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ ﴿١٧﴾
ته فرعون ته لاړ شه، بېشكه ده سركشي شروع كړې ده
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ ﴿١٨﴾
نو ته (ورته) ووایه: ایا ته دا خوښوې چې ته پاك شې
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ ﴿١٩﴾
او دا چې زه تا ته ستا د رب په طرف ښوونه وكړم، پس چې ته ووېرېږې
فَأَرَىٰهُ ٱلْءَايَةَ ٱلْكُبْرَىٰ ﴿٢٠﴾
نو ده (موسٰی) دغه (فرعون) ته تر ټولو لویه نښه وښودله
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ ﴿٢١﴾
نو ده تكذيب وكړ او نافراني يې وكړه
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ ﴿٢٢﴾
بيا يې شا كړه (او) په ډېره بيړه سره لاړ
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ ﴿٢٣﴾
نو ده (جادوګر) راجمع كړل، پس اواز يې وكړ
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلْأَعْلَىٰ ﴿٢٤﴾
نو ويې ويل: زه ستاسو رب یم، تر ټولو اوچت (رب)
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلْءَاخِرَةِ وَٱلْأُولَىٰٓ ﴿٢٥﴾
نو دى الله راونیوه په عذاب د اخرت او دنیا سره
إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَعِبْرَةًۭ لِّمَن يَخْشَىٰٓ ﴿٢٦﴾
بېشكه په دغه (غرقولو او سوځولو) كې یقینًا د هغه چا لپاره عبرت دى چې (له الله نه) وېرېږي
ءَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُ ۚ بَنَىٰهَا ﴿٢٧﴾
ایا تاسو د پیدا كولو په لحاظ ډېر سخت یئ، یا كه اسمان، دغه هغه (الله) جوړ كړى دى
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّىٰهَا ﴿٢٨﴾
د ده چت يې اوچت كړى دى، نو دغه يې ښه برابر جوړ كړى دى
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَىٰهَا ﴿٢٩﴾
او د ده شپه يې توره تیاره كړې ده او د ده رڼا يې راوېستلې ده
وَٱلْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ ﴿٣٠﴾
او ځمكه يې له ده نه وروسته غوړولې ده
أَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعَىٰهَا ﴿٣١﴾
ده له دغې (ځمكې) نه د دې اوبه او د دې واښه رااېستلي دي
وَٱلْجِبَالَ أَرْسَىٰهَا ﴿٣٢﴾
او غرونو لره، ده دغه محكم كړي دي
مَتَٰعًۭا لَّكُمْ وَلِأَنْعَٰمِكُمْ ﴿٣٣﴾
ستاسو او ستاسو د څاریو د فايدې لپاره
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلْكُبْرَىٰ ﴿٣٤﴾
نو كله چې تر ټولو لویه بلا (قیامت) راشي
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ ٱلْإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ ﴿٣٥﴾
په هغه ورځ چې انسان به هغه څه یادوي چې ده كړي وي
وَبُرِّزَتِ ٱلْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ ﴿٣٦﴾
او دوزخ به هغه چا ته څرګند كړى شي چې يې ویني
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ ﴿٣٧﴾
نو هر چې هغه څوك دى چې سركشي يې كړې وي
وَءَاثَرَ ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا ﴿٣٨﴾
او دنيايي ژوند ته يې ترجیح وركړې وي
فَإِنَّ ٱلْجَحِيمَ هِىَ ٱلْمَأْوَىٰ ﴿٣٩﴾
نو بېشكه چې هم دا دوزخ (د ده) استوګنه ده
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفْسَ عَنِ ٱلْهَوَىٰ ﴿٤٠﴾
او هر چې هغه څوك دى چې د خپل رب په وړاندې له ودرېدلو نه وېرېدلى وي او نفس (ځان) يې له خواهشاتو نه منع كړى وي
فَإِنَّ ٱلْجَنَّةَ هِىَ ٱلْمَأْوَىٰ ﴿٤١﴾
نو بېشكه چې هم دا جنت (د ده) استوګنه ده
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ﴿٤٢﴾
(اى نبي!) دوى له تا نه د قیامت په باره كې پوښتنه كوي چې د ده واقع كېدل به كله وي
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَىٰهَآ ﴿٤٣﴾
ته د ده له یاده (علمه) په څه كې يې
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ ﴿٤٤﴾
خاص ستا رب ته د دغه (قيامت) انتها ده
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَىٰهَا ﴿٤٥﴾
بېشكه ته خو يواځې د هغه چا وېروونكى يې چې له ده (قیامت) نه وېرېږي
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوٓا۟ إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَىٰهَا ﴿٤٦﴾
ګویاكې دوى به په هغې ورځې كې چې دوى دغه (قیامت) وویني (داسې به وي لكه چې) دوى (په دنیا، یا په قبر كې) نه دي ایسار شوي مګر د ورځې اخر، یا څاښت