Main pages

Surah The Dawn [Al-Fajr] in Pashto

Surah The Dawn [Al-Fajr] Ayah 30 Location Maccah Number 89

وَٱلْفَجْرِ ﴿١﴾

قسم دى په فجر (سبا) باندې

وَلَيَالٍ عَشْرٍۢ ﴿٢﴾

او په لسو شپو باندې

وَٱلشَّفْعِ وَٱلْوَتْرِ ﴿٣﴾

او په جفت او طاق باندې

وَٱلَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ﴿٤﴾

او په شپه باندې كله چې روانه وي

هَلْ فِى ذَٰلِكَ قَسَمٌۭ لِّذِى حِجْرٍ ﴿٥﴾

ایا په دغو (قسمونو) كې خاوند د عقل لره (كوم قانع كوونكى) قسم شته؟

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿٦﴾

ایا تا نه دي كتلي چې ستا رب څه وكړل له ’’قوم عاد‘‘ سره؟

إِرَمَ ذَاتِ ٱلْعِمَادِ ﴿٧﴾

چې ارم و د ستنو والا

ٱلَّتِى لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِى ٱلْبِلَٰدِ ﴿٨﴾

هغه چې په ښارونو كې د دوى په مثل نه و پیدا كړى شوي

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُوا۟ ٱلصَّخْرَ بِٱلْوَادِ ﴿٩﴾

او ثمودیانو سره (يې څه وكړل) هغه چې په دره كې يې تیګې غوڅې كړې (تراشلې) وې؟

وَفِرْعَوْنَ ذِى ٱلْأَوْتَادِ ﴿١٠﴾

او له میخونو والا فرعون سره (يې څه وكړل)

ٱلَّذِينَ طَغَوْا۟ فِى ٱلْبِلَٰدِ ﴿١١﴾

هغه كسان چې دوى په ښارونو كې سركشي كړې وه

فَأَكْثَرُوا۟ فِيهَا ٱلْفَسَادَ ﴿١٢﴾

نو په دغو كې يې فساد ډېر كړى و

فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾

نو ستا رب په دوى باندې د عذاب قمچینه (كروړه) نازله كړه

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾

بېشكه ستا رب یقینًا په ځاى د انتظار كې دى

فَأَمَّا ٱلْإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبْتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكْرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّىٓ أَكْرَمَنِ ﴿١٥﴾

نو هر چې انسان دى، كله چې ده لره خپل رب وازمايي، پس ده ته عزت وركړي او ده ته نعمت وركړي، نو دى وايي: زما رب ما ته عزت راكړ

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبْتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّىٓ أَهَٰنَنِ ﴿١٦﴾

او خو هر كله چې دى وازمايي، پس په ده باندې د ده رزق تنګ كړي، نو دى وايي: زما رب زه سپك كړم

كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ ٱلْيَتِيمَ ﴿١٧﴾

داسې نه ده، بلكې تاسو د یتیم (سره احسان او د هغه) عزت نه كوئ

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلْمِسْكِينِ ﴿١٨﴾

او مسكین ته په طعام وركولو یو بل ته ترغیب نه وركوئ

وَتَأْكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكْلًۭا لَّمًّۭا ﴿١٩﴾

او تاسو د میراث (پردى) مال خورئ، په خوړلو ټولو سره

وَتُحِبُّونَ ٱلْمَالَ حُبًّۭا جَمًّۭا ﴿٢٠﴾

او تاسو له مال سره مینه كوئ، ډېره زیاته مینه

كَلَّآ إِذَا دُكَّتِ ٱلْأَرْضُ دَكًّۭا دَكًّۭا ﴿٢١﴾

داسې نه ده۔ كله چې ځمكه وټكولى شي، په ټكولو ماتولو سختو سره

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلْمَلَكُ صَفًّۭا صَفًّۭا ﴿٢٢﴾

او ستا رب راشي او ملايك قطار قطار (راشي)

وَجِا۟ىٓءَ يَوْمَئِذٍۭ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍۢ يَتَذَكَّرُ ٱلْإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكْرَىٰ ﴿٢٣﴾

او په دغې ورځ كې به دوزخ راوستى شي۔، په دغې ورځ كې به انسان نصیحت (او پند) اخلي او (په دغه وخت كې) د ده لپاره نصیحت به څنګه (نفعمن) وي

يَقُولُ يَٰلَيْتَنِى قَدَّمْتُ لِحَيَاتِى ﴿٢٤﴾

دى به وايي: اى كاشكې ما د خپل ژوند لپاره مخكې (څه نېك عملونه) لېږلي وى

فَيَوْمَئِذٍۢ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٌۭ ﴿٢٥﴾

نو په دغې ورځ كې به د ده (يعنې د رب) د عذاب په شان هیڅوك عذاب نه وركوي

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٌۭ ﴿٢٦﴾

او د ده د تړلو په شان به هیڅوك تړل نه كوي

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفْسُ ٱلْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾

اى اطمینان نیوونكیه نفسه!

ٱرْجِعِىٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةًۭ مَّرْضِيَّةًۭ ﴿٢٨﴾

ته وګرځه خپل رب ته، په داسې حال كې چې خوشاله او راضي كړى شوى به يې

فَٱدْخُلِى فِى عِبَٰدِى ﴿٢٩﴾

نو ته زما په بنده ګانو كې داخل شه

وَٱدْخُلِى جَنَّتِى ﴿٣٠﴾

او زما جنت ته ننوځه