English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSetting
Surah Stoneland, Rock city, Al-Hijr valley [Al-Hijr] in Albanian
الٓر ۚ تِلْكَ ءَايَٰتُ ٱلْكِتَٰبِ وَقُرْءَانٍۢ مُّبِينٍۢ ﴿١﴾
Elif Lâm Râ. Këto janë ajetet e Librit, të Kur’anit të qartë!
Alif Lam Ra. Këto janë ajete të Librit, Kur’anit të qartë.
Elif, Lam, Ra. Këto janë ajetet e librit, të Kur’anit të plotkuptueshëm.
رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ لَوْ كَانُوا۟ مُسْلِمِينَ ﴿٢﴾
Shpeshherë mohuesit do të dëshironin që të ishin muslimanë.
Shpeshherë mosbesimtarët do të dëshironin të ishin muslimanë.
Ata që nuk besuan shpeshherë do të kishin dëshiruar të kishin qenë myslimanë.
ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا۟ وَيَتَمَتَّعُوا۟ وَيُلْهِهِمُ ٱلْأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٣﴾
Lëri ata që të hanë dhe le të kënaqen, dhe lë t’i mashtrojë shpresa; ata do ta dinë (fundin)!
Lëri le të hanë e të kënaqen dhe le t’i mashtrojë shpresa, - kanë për ta ditur ata!
Leri (Muhammed) ata, të hanë, të dëfrehen dhe t’i preokupojë shpresa (se do të jetojnë shumë), e më vonë do të kuptojnë.
وَمَآ أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٌۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿٤﴾
Na nuk i kemi zhdukur banorët e asnjë vendi, për pa ardhur koha e caktuar,
Dhe nuk kemi zhdukur asnjë qytet pa i ardhur koha e caktuar.
Ne nuk kemi shkatërruar asnjë fshat (vendbanim) ndryshe vetëm në afatin e tij të caktuar.
مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَـْٔخِرُونَ ﴿٥﴾
asnjë popull nuk mund as ta shpejtojë as ta ngadalësojë (caktimin Tonë për të).
Asnjë popull nuk mundet ta shpejtojë as ta vonojë përfundimin e vet,
Asnjë popull nuk mund ta shpejtojë afatin evet e as ta shtyjë për më vonë.
وَقَالُوا۟ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِى نُزِّلَ عَلَيْهِ ٱلذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌۭ ﴿٦﴾
Ata thanë: “O ti, që të është shpallë Kur’ani, ti je, me të vërtetë, i marrë!
Dhe thonë, “Ore ti që po të shpallet qortimi (Kur’ani), njëmend je i marrë!
Dhe ata thanë: “O ti që t’u shpall përkujtimi (Kur’ani), me të vërtetë ti je çmendur!”
لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِٱلْمَلَٰٓئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ ﴿٧﴾
Të na sillshe engjëjt, nëse je i drejtë?”
Pse nuk na sjell engjuj, nëse je i sinqertë?”
Përse nuk na erdhe me enjëj (që të vërtetojnë) nëse je i sinqertë?
مَا نُنَزِّلُ ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلْحَقِّ وَمَا كَانُوٓا۟ إِذًۭا مُّنظَرِينَ ﴿٨﴾
Na i dërgojmë engjëjt vetëm me të Vërtetën (me dënim të premtuar), dhe atëherë nuk u jepet afat për të pritur (por dënimi merr fund).
Ne engjujt i dërgojmë vetëm me meritë dhe atëherë nuk do të kenë kohë të presin.
Ne nuk i dërgojmë engjëjt (u përgjigjet Zoti) ndryshe vetëm kur duhet (kur e kërkon urtësia e Zotit) dhe atëherë ata nuk aftizohen.
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا ٱلذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ ﴿٩﴾
Na, me të vërtetë, kemi shpallë Kur’anin dhe, Na, me të vërtetë, do ta ruajmë atë (origjinalitetin e tij).
Ne, me të vërtetë, e kemi shpalur Kur’anin dhe pa dyshim ne jemi mbrojtësit e tij.
Ne me madhërinë Tonë e shpallëm Kur’anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij.
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِى شِيَعِ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٠﴾
Na, me të vërtetë, u kemi dërguar pejgamberë edh para teje, - grupeve (popujve) të mëparshëm,
Ne edhe përpara teje kemi dërguar profetë popujve të mëparshëm,
Ne përapara teje kemi dërguar të dërguar në grupet e popujve të hershëm.
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا۟ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ ﴿١١﴾
dhe asnjë pejgamber nuk ka ardhur e që ata të mos talleshin me të.
Por atyre nuk u ka ardhur asnjë profet, e ata të mos jenë tallur.
E atyre nuk u erdhi asnjë nga të dërguarit, e të mos talleshin me të.
كَذَٰلِكَ نَسْلُكُهُۥ فِى قُلُوبِ ٱلْمُجْرِمِينَ ﴿١٢﴾
Ja, kështu Na, fusim (talljen) në zemrat e mëkatarëve,
Ja, ashtu ne e fusim atë (Kur’anin) në zemrat e mëkatarëve.
Ja kështu e fusim atë në zemrat e kriminelëve (mosbesimin - talljen).
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِۦ ۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٣﴾
ata nuk e besojnë atë (profetin Muhammed), e madje, ka kaluar ligji (mbi dënimin) e popujve të kaluar (për tallje me pejgamberët).
A nuk i besojnë atij, por dihet se çka u bë me popujt e hershëm.
Ata nuk e besojnë atë (Kur’anin). Po ligji (i dënimit) ndaj popujve më të hershëm tashmë është i provuar (se si i shkatërroi Zoti).
وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًۭا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَظَلُّوا۟ فِيهِ يَعْرُجُونَ ﴿١٤﴾
Sikur Ne ta hapnim një derë të qiellit dhe ata të ngjiteshin nëpër të,
Edhe sikur të kishin hapur në qiell ndonjë derë për ata dhe ata të kalonin nëpër të duke u ngjitur,
Edhe sikur Ne t’u hapnim atyre në qiell dhe të ngjiteshin vazhdimisht lart në të (e të shihnin engjëjt e fshehtësitë).
لَقَالُوٓا۟ إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَٰرُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌۭ مَّسْحُورُونَ ﴿١٥﴾
do të thonin (ata): “Sytë na kanë qenë të mjegulluar, na jemi popull i magjepsur!”
Prapë do të thoninn: “Sigurisht neve na kanë lënë sytë; ne jemi njerëz të magjepsur!”
Ata gjithqysh do të thonin: “Neve na janë ndalë sytë (të pamët). Jo, ne jemi njerëz të magjepsur.
وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِى ٱلسَّمَآءِ بُرُوجًۭا وَزَيَّنَّٰهَا لِلنَّٰظِرِينَ ﴿١٦﴾
Na kemi krijuar hyllësi në qiej dhe i kemi zbukuruar ato për shikuesin,
Dhe ne kemi bërë në qiell sisteme yjesh dhe kemi zbukuruar për shikuesit.
Ne në qiell kemi krijuar galaksione yjesh dhe atë (qiellin) e kemi zbukuruar për ata që e shikojnë me vëmendje.
وَحَفِظْنَٰهَا مِن كُلِّ شَيْطَٰنٍۢ رَّجِيمٍ ﴿١٧﴾
dhe i kemi ruajtur nga çdo djall i mallkuar;
Dhe e ruajmë atë prej çdo djalli të mallkuar,
Dhe atë (qiellin) e kemi ruajturprej çdo djalli të mallkuar.
إِلَّا مَنِ ٱسْتَرَقَ ٱلسَّمْعَ فَأَتْبَعَهُۥ شِهَابٌۭ مُّبِينٌۭ ﴿١٨﴾
përpos atij që vjedh të dëgjuarën, e arrinë atë një flakë e dukshme.
Përveç kush vështron tinëzisht dhe e godit një yll i dukshëm.
Përveç atij që vjedh (përgjon) çka dëgjohet, po edhe atë e kapë ylli i zjarrtë (e djeg).
وَٱلْأَرْضَ مَدَدْنَٰهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَٰسِىَ وَأَنۢبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَىْءٍۢ مَّوْزُونٍۢ ﴿١٩﴾
Dhe Tokën e kemi shtrirë dhe nëpër të kemi shpërndarë male të forta, dhe kemi bërë që në të, të zhvillohet çdo gjë në masa proporcionale,
Ndërsa tokën e kemi shtruar dhe nëpër të kemi shpërndarë male të palëvizshëm dhe kemi bërë që në të të mbinë çdo send me masë,
E tokën e kemi shtruar dhe në të kemi vuar kodra dhe kemi bërë që në të të mbijnë bimë të caktuara të të gjitha llojeve.
وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَٰيِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُۥ بِرَٰزِقِينَ ﴿٢٠﴾
dhe kemi bërë për ju në të (Tokë) sendet që u japin gjallëri dhe për ata që nuk i mbani (furnizoni) ju.
Dhe kemi bërë për ju në të burim jetese, si edhe për ataqë nuk i ushqeni ju.
Dhe Ne ju krijuam juve në te jetesën (mjetet për jetë) e edhe tyre për të cilët ju nuk jeni furnizues.
وَإِن مِّن شَىْءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ وَمَا نُنَزِّلُهُۥٓ إِلَّا بِقَدَرٍۢ مَّعْلُومٍۢ ﴿٢١﴾
Nuk ekziston asnjë send, e që të mos gjendet ajo në thesarin Tonë, e nga ajo Na japim vetëm aq sa është e nevojshme.
Dhe nuk ka asgjë që të mos e ketë burimin te na, por ne nga ajo japim vetëm aqsa është e nevojshme.
E nuk ka asnjë send që të mos ta ketë burimin te Ne, po Ne, nuk e japim atë ndryshe vetëm sipas një mse të caktuar (të nevojshme).
وَأَرْسَلْنَا ٱلرِّيَٰحَ لَوَٰقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءًۭ فَأَسْقَيْنَٰكُمُوهُ وَمَآ أَنتُمْ لَهُۥ بِخَٰزِنِينَ ﴿٢٢﴾
Na dërgojmë erërat për të frytnuar, e zbresim shiun nga qielli e ju kemi furnizuar me ujë – dhe depot e tij (ujit) nuk gjenden tek ju.
Ne dërgojmë erërat të mbarësojmë dhe nga qielli lëshojmë shiun me të cilin ju ngimë – dhe ju nuk dispononi me atë.
Ne i lëshojmë erërat mbarësuese, e nga qielli (retë) lëshojnë shi dhe atë ju japim ta pini, e ju nuk mund ta ruani atë.
وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْىِۦ وَنُمِيتُ وَنَحْنُ ٱلْوَٰرِثُونَ ﴿٢٣﴾
Dhe, me të vërtetë, Na japim gjëllëri dhe vdekje, dhe vetëm Na jemi trashëgimtar (të përhershëm),
Dhe vetëm ne ngjallim dhe vdesim, dhe vetëm ne mbesim trashëgimtar.
Ne, vërtetjemi që japim jetë e vdekje dhe Ne jemi trashëgues (të qiejve e tokës).
وَلَقَدْ عَلِمْنَا ٱلْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا ٱلْمُسْتَـْٔخِرِينَ ﴿٢٤﴾
dhe vetëm Na dimë për ata që kanë qenë para jush, dhe vetëm Na dimë për ata që do të vijnë pas jush,
Dhe ne e dimë atë çka ka kaluar para jush dhe e dimë edhe atë çka vjen pas.
S’ka dyshim se Ne e dimë për ata që ishin para jush dhe edhe për ata që vijnë pas.
وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٌۭ ﴿٢٥﴾
dhe, me të vërtetë, Zoti yt, do t’i tubojë; Ai, me të vërtetë, është i Plotëdijshëm dhe i Gjithëdijshëm.
Kurse Ai, Zoti yt, pa dyshim, të gjithë do t’i tubojë. Ai është i urtë dhe shumë i dijshëm.
E Zoti yt është Ai që i tubon të gjithë ata (të kaluarit e të ardhëshmit), vërtet Ai është shumë i urtë, shumë i dijshëm.
وَلَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَٰنَ مِن صَلْصَٰلٍۢ مِّنْ حَمَإٍۢ مَّسْنُونٍۢ ﴿٢٦﴾
Na kemi krijuar njeriun prej një balte të fortë – të zezë, së cilës i është dhënë forma,
Ne e kemi krijuar njeriun nga balta e argjilit, e formësuar,
Ne krijuam njeriun nga balta e argjilit, të zi e të prihsur (me erë të keqe)? (të formuar-të trajtuar-mesnun).
وَٱلْجَآنَّ خَلَقْنَٰهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ ٱلسَّمُومِ ﴿٢٧﴾
kurse xhindet i kemi krijuar që më parë nga zjarri i flakët.
Kurse exhinët, qysh më parë i kemi krijuar nga zjarri semum (i këndellur).
E xhinët i krijuam më parë nga zjarri, nga flaka e fortë.
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّى خَٰلِقٌۢ بَشَرًۭا مِّن صَلْصَٰلٍۢ مِّنْ حَمَإٍۢ مَّسْنُونٍۢ ﴿٢٨﴾
(Kujtoje) kur Zoti yt u tha engjëjve: “Unë do ta krijojë njeriun nga balta e zezë e fortë, e ndryshueshme (e figuruar),
Dhe kur Zoti yt u tha engjujve: “Unë jam krijues i njeriut nga balta, nga balta e tharë,
Dhe (përkujto) kur Zoti yt engjëjve u tha: “Unë po krijoi njeriun nga balta e tharë, e zezë e me erë.
فَإِذَا سَوَّيْتُهُۥ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِى فَقَعُوا۟ لَهُۥ سَٰجِدِينَ ﴿٢٩﴾
e kur t’ia jap formën dhe i jap shpirtin (e bëhet i gjallë), ju bëni sexhde atij!”
Dhe pasi që i kam dhënë fizionomi dhe i kam dhënë edhe shpirt, ju përuluni!”
E kur ta përsosë atë (në formën e njeriut) dhe do t’i japë atij shpirtin që është krijesa Imja, atëherë ju bini atij në sexhde”.
فَسَجَدَ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ ﴿٣٠﴾
Të gjithë engjëjt, bashkarisht, i bën sexhde atij,
Dhe të gjithë engjujt, së bashku, iu përulën.
Të gjithë engjëjt tok, bënë sexhde.
إِلَّآ إِبْلِيسَ أَبَىٰٓ أَن يَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ ﴿٣١﴾
përveç Iblisit. Ai refuzoi t’u bashkohet atyre që bënin sexhde.
Por Iblisi, jo. Ai refuzoi të jetë me ata që iu përulen.
Përpos Iblisit. Ai refuzoi të jetë me ata që bënë sexhde?”
قَالَ يَٰٓإِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ ﴿٣٢﴾
(Perëndia) tha: “O Iblis, ç’pate ti që nuk u bëre me ata që bënë sexhde?”
“O Iblis, - i tha Ai, - Ç’është me ty që nuk u përule?”
Ai tha: “O Iblis, ç’është ajo që ti mos jehsë me ata që bënë sexhde?”
قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُۥ مِن صَلْصَٰلٍۢ مِّنْ حَمَإٍۢ مَّسْنُونٍۢ ﴿٣٣﴾
(Iblisi) tha: “Nuk jam unë ai që t’i bëjë sexhde një njeriu të cilin Ti e ke krijuar nga balta e zezë, e fortë, e ndryshueshme (e figuruar), së cilës i është dhënë forma.
Nuk më ka hije, - tha, - t’i përulem një njeriu të cilin e krijove nga balta, nba balta e tharë”.
Ai tha: “Nuk është për mua t’i bëjë sexhde një njeriu që e krijove nga balta e terur, e zezë e me erë”.
قَالَ فَٱخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌۭ ﴿٣٤﴾
(Perëndia) tha: “Atëherë, dil prej xhennetit, ti, në të vërtetë, je i mallkuar,
“Atëherë, pra, dil prej aty, - i tha Ai, ti me të vërtetë je i mallkuar.
(All-llahu) tha: “Dil pra, prej aty, tiqofsh i mallkuar!
وَإِنَّ عَلَيْكَ ٱللَّعْنَةَ إِلَىٰ يَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿٣٥﴾
dhe le të jetë mallkimi mbi ty deri në Ditën e Kijametit!”
Dhe mallkimi të ndjektë deri në ditën e kijametit!”
Vërtet, mallkimi kundër teje qoftë deri në ditën e gjykimit”.
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِىٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿٣٦﴾
Iblisi tha: “Zoti im, më jep afat deri në ditën kur do të ringjallen ata (njerëzit)!”
“O Zoti im, - tha, - më jep afat deri në ditën kur do të ringjallen!”
(Iblisi) Tha: “Zoti im, më jep afat deri në ditën kur ata (njerëzit) të ringjallen!
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلْمُنظَرِينَ ﴿٣٧﴾
(Zoti) tha: “Ty, me të vërtetë, të është dhënë afat
“Të qoftë dhënë afati, - i tha Ai. –
(Zoti) Tha: “Ti je prej të afatizuarve.
إِلَىٰ يَوْمِ ٱلْوَقْتِ ٱلْمَعْلُومِ ﴿٣٨﴾
deri në ditën e kohës së caktuar”.
Deri në atë ditën e caktuar”.
deri në kohën e ditës së caktuar”.
قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَيْتَنِى لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِى ٱلْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٣٩﴾
(Iblisi) tha: “Zoti im, meqë më ke shpie në humbje, unë në Tokë do t’ju zbukuroj atyre sendet dhe të gjithë do t’i shpie në mashtrim,
“O Zoti im, - tha, - për atë që më ke shpjerë në humbje, unë atyre në tokë do t’ua zbukuroj punët e tyre, do t’i shpiej gjithsesi në humbje,
(Iblisi) Tha: “Zoti im, për shkak që më përzune (më largove), unë do t’ua zbukurojë (të këqiat) atyre sa të jenë në tokë (në këtë botë) dhe të gjithë ata do t’i largojë nga rruga e drejtë!”
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿٤٠﴾
përveç robërve Tu të sinqertë”.
Përveç atyre robërve të tu të sinqertë”.
Përveç robërve të Tu, të cilët i ke bërë të sinqertë.
قَالَ هَٰذَا صِرَٰطٌ عَلَىَّ مُسْتَقِيمٌ ﴿٤١﴾
(Perëndia) tha: “Kjo është rruga ime e drejtë.
“Kjo, - tha Ai, - është rruga e drejtë imja.
(Madhëria e Tij) Tha: “kjo është rruga Ime e drejtë (e qartë)”.
إِنَّ عِبَادِى لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَٰنٌ إِلَّا مَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلْغَاوِينَ ﴿٤٢﴾
Ti, me të vërtetë, nuk ke kurrfarë pushteti ndaj robërve të Mi, përveç atyre të humburve, që të pasojnë ty”.
Ti nuk ke kurrfarë kompetence ndaj robërve të mi, përveç atyre të devijuarve, të cilët të kanë pasuar ty”.
Se ndaj robëve të Mi (të sinqertë) nuk ke kurrëfarë force (as fizike as mendore), përveç atyre të humburve që vijnë pas teje.
وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٤٣﴾
Dhe, me të vërtetë, xhehennemi është vendbanimi i tyre i premtuar, për të gjithë:
Për tërë ata vendtakimi është në xhehennem,
E s’ka dyshim se Xhehennemi është vendpremtimi i të gjithë atyre.
لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَٰبٍۢ لِّكُلِّ بَابٍۢ مِّنْهُمْ جُزْءٌۭ مَّقْسُومٌ ﴿٤٤﴾
ai i ka shtatë dyer, e për çdo derë ka pjesë të caktuar”.
Që i ka shtatë dyer. Nëpër secilën derë do të kalojë një numër i caktuar.
Ai (Xhehennemi) i ka shtatë dyer, çdonjëri prej tyre ka shtegun (derën) e caktuar (nëpër të cilën do të hyjë).
إِنَّ ٱلْمُتَّقِينَ فِى جَنَّٰتٍۢ وَعُيُونٍ ﴿٤٥﴾
Me të vërtetë, ata që ruhen nga mëkatet, do të gjenden në kopshtet e xhennetit pranë burimeve.
Pa dyshim të devotshmit do të jenë në kopshte dhe burime.
E ata, të cilët iu ruajtën (mosbesimit dhe punëve të këqija) janë në Xhennete e mes burimeve.
ٱدْخُلُوهَا بِسَلَٰمٍ ءَامِنِينَ ﴿٤٦﴾
(Ju thuhet): “Hyni në to me përshëndetje dhe të siguruar (prej frikës)”.
“Hyni aty të sigurtë, të liruar nga frika!”
(u thuhet) Hyni në to, të shpëtuar (prej çdo të keqeje) të siguruar (nga vdekja).
وَنَزَعْنَا مَا فِى صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٍۢ مُّتَقَٰبِلِينَ ﴿٤٧﴾
Dhe, Ne, do ta shporrim urrejtjen nga zemrat e tyre (që kanë pasur më parë), ata do të rrinë ulur si vëllezër në kanape (kolltuqe) – njëri përballë tjetrit,
Dhe nga krahërorët e tyre do t’ua heqim smirën, ata do të qëndrojnë të gëzuar sikur vëllezër njëri përball tjetrit,
Ne kemi hequr prej zemrave të tyre çfardo urrejtje, e at në mbështetëse qëndrojnë ballë për ballë njëri-tjetrit duke qenë të vëllazëruar.
لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌۭ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ ﴿٤٨﴾
aty, nuk do t’i gërget lodhja, ata prej atyhit kurrë nuk do të dëbohen.
Aty nuk i pret kurrfarë lodhje, dhe nuk do të nxirren prej tyre.
Ata aty nuk igodet kurrfarë lodhje dhe nuk do të nxirren kurrë prej tij.
۞ نَبِّئْ عِبَادِىٓ أَنِّىٓ أَنَا ٱلْغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ ﴿٤٩﴾
Lajmëroji robërit e Mi (o Muhammed!) se Unë, me të vërtetë, jam Ai që falë dhe mëshiroj,
Lajmëroi robërit e mi se Unë, njëmend, jam ai që fal dhe mëshirëplotë,
Njoftoi robët e Mi se vërtet Unë jam Ai që fal shumë dhe mëshirues i madh.
وَأَنَّ عَذَابِى هُوَ ٱلْعَذَابُ ٱلْأَلِيمُ ﴿٥٠﴾
e që dënimi Im (për të këqinjtë), është me të vërtetë, dënim i dhembshëm!
Por edhe dënimi im është, pa dyshim i dhembshëm.
Po (njoftojë) se edhe dënimi Im është ai i dhëmbshëm.
وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِبْرَٰهِيمَ ﴿٥١﴾
Dhe lajmëroji për mysafirët e Ibrahimit,
Edhe lajmëroi ata për musafirët e Ibrahimit,
Enjoftoj edhe për mysafirët e Ibrahimit.
إِذْ دَخَلُوا۟ عَلَيْهِ فَقَالُوا۟ سَلَٰمًۭا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ ﴿٥٢﴾
kur, hynë tek ai dhe thanë: “Selam!” (Ibrahimi) tha: “Na po frikohemi nga Ju”.
Kur hynë dhe i thanë: “Paqe”! E ai u tha: “Ne frikësohemi prej jush”.
kur ata hynë te ai dhe thanë: “Selamen - e përshëndetën e ai (Ibrahimi) tha: “Ne po frikësohemi prej jush!”
قَالُوا۟ لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٍۢ ﴿٥٣﴾
Ata thanë: “Mos u friko se na po të sihariqojmë ty me një djalë të dijshëm”.
“Mos u frikëso, - i thanë, - ne të përgëzojmë ty se do të keshë një djalë të mësuar”.
Ata thanë: “Mos u frikëso ne po të marrim myzhde për një djalë të zgjuar!”
قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِى عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِىَ ٱلْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ ﴿٥٤﴾
(Ibrahimi) tha: “A mos vallë do të më sihariqoni, tani, kur më ka goditur pleqëria? Me çka do të më sihariqoni mua?”
“A më përgëzoni tani kur më ka zënë pleqëria? - tha ai. – Me çka po më përgëzoni?”
Ai (Ibrahimi) tha: “A më merrni myzhde kur më ka kapur mua pleqëria? Me çka po më përgëzoni ju?
قَالُوا۟ بَشَّرْنَٰكَ بِٱلْحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلْقَٰنِطِينَ ﴿٥٥﴾
Ata thanë: “Na do të sihariqojmë ty me një të Vërtetë që do të realizohet, e mos u bën shpresëhumbur!”
I thanë: “Të përgëzojmë me një realitet dhe për këtë mos e humb shpresën!”
Ata thanë: “Ne të morëm myzhde me atë që është e sigurtë e ti mos u bë i pashpresë!”
قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ ﴿٥٦﴾
(Ibrahimi) tha: “Kush mund ta humbë shpresën nga mëshira e Zotit të vet, përpos atyre që janë të humbur” –
Po kush e humb shpresën në mëshirën e Zotit të vet, përveç atyre të devijuarëve e të humburëve.
Tha: “Askush nuk e humb shpresën në mëshirën e Zotit të vet, përveç atyre që janë të humbur”
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا ٱلْمُرْسَلُونَ ﴿٥٧﴾
dhe pyeti (Ibrahimi): “E, çfarë është qëllimi juaj, o të dërguar?”
“Po ç’punë keni ju, o të dërguarë! – u tha.
Tha: “E çka është pra çështja e juaj, o të dërguar?”
قَالُوٓا۟ إِنَّآ أُرْسِلْنَآ إِلَىٰ قَوْمٍۢ مُّجْرِمِينَ ﴿٥٨﴾
(Ata) thanë: “Na jemi dërguar te një popull mëkatarë, -
“Ne jemi dërguar te një popull mëkatar, - i thanë ata.
Ata thanë: “Ne jemi dërguar te një popull i prishur!”
إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٥٩﴾
përpos familjes së Lutit (që nuk janë mëkatarë). Na do t’i shpëtojmë të gjithë ata (anëtarët e familjes së Lutit) –
Përveç familjes së Lutit që do ta shpëtojmë të tërë,
Me përjashtim të familjes së Lutit. Ata do t’i shpëtojmë që të gjithë.
إِلَّا ٱمْرَأَتَهُۥ قَدَّرْنَآ ۙ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلْغَٰبِرِينَ ﴿٦٠﴾
përveç gruas së tij; për atë, Na kemi caktuar dënim, të cilin do ta shiojë ajo”.
Me përjashtim të gruas së tij, e kemi vendosur, ajo do të jetë e dënuar me të tjerët”.
Përpos gruas sëtij, ne kemi vendosur, ajo të mbetet me ata të dënuarit (All-llahu ka vendosur).
فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلْمُرْسَلُونَ ﴿٦١﴾
Dhe, kur të dërguarit erdhën te Luti,
Dhe kur erdhën të dërguarit te familja e Lutit.
E kur i erdhën familjes së Lutit të dërguarit,
قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌۭ مُّنكَرُونَ ﴿٦٢﴾
(Luti) tha: “Ju, me të vërtetë, jeni njerz të panjohur!”
Ai u tha: “Ju jeni, sigurisht, njerëz të panjohur”.
Ai (Luti) tha: “Ju jeni njerëz të panjohur (nuk ju njoh)!
قَالُوا۟ بَلْ جِئْنَٰكَ بِمَا كَانُوا۟ فِيهِ يَمْتَرُونَ ﴿٦٣﴾
Ata thanë: “Jo, na të kemi sjellur atë, në të cilën ata (mohuesit nga populli yt) dyshojnë,
“Jo, - i thanë ata, - por po të sjellim atë në çka dyshojnë këta,
Ata thanë: “Jo, (nuk kemi qëllim të keq ndaj teje) Të kemi ardhur ty me atë (dënim) që ata dyshonin.
وَأَتَيْنَٰكَ بِٱلْحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ ﴿٦٤﴾
të sjellim atë që do të ngjajë me siguri, e ne, me të vërtetë, jemi të sinqertë.
Dhe të sjellim realitetin që do të ndodhë, dhe ne, sigurisht, jemi të sinqertë.
Të kemi sjellë të vërtetën, e ne jemi të drejtë (çka themi).
فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍۢ مِّنَ ٱلَّيْلِ وَٱتَّبِعْ أَدْبَٰرَهُمْ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌۭ وَٱمْضُوا۟ حَيْثُ تُؤْمَرُونَ ﴿٦٥﴾
Udhëto ti me familjen tënde, në një kohë të natës, e shko ti pas tyre, e askush prej jush të mos shikojë prapa, por vazhdoni në drejtim të urdhëruar!”
Transfero familjen tënde natën vonë, kurse ti rri në prapavijë të tyre, dhe asnjë prej jush le të mos kthehet, por shkoni atje për ku ju urdhërohet!”
Ti ec me familjen tënde pasi të kalojë një pjesë e natës dhe rri pas tyre (që të mos frkësohen) dhe asnjëri prej jush të mos kthejë mbrapa (për të shikuar) dhe shkoni andej kah urdhëroheni.
وَقَضَيْنَآ إِلَيْهِ ذَٰلِكَ ٱلْأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰٓؤُلَآءِ مَقْطُوعٌۭ مُّصْبِحِينَ ﴿٦٦﴾
Dhe Ne, ia kemi shpallur atij, atë që do të ngjajë: që ata të gjithë – deri në të mbramin, do të zhduken, në agim.
Dhe ne ia shpallëm atë që do të ndodhë. Se ata të gjithë, do të zhduken mu në agim.
E Ne i kumtuam atij (Lutit) atë çështje, se zhdukja e tyre deri në më të mbramin, do të jetë në mëngjes.
وَجَآءَ أَهْلُ ٱلْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٦٧﴾
Dhe, erdhën të gëzueshëm banorët e qytetit.
Dhe erdhën bashkëqytetarët, të gëzuar.
E banuesit e qytetit (sadum) erdhën të gëzuar duke i lajmëruar njëri-tjetrin.
قَالَ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ ضَيْفِى فَلَا تَفْضَحُونِ ﴿٦٨﴾
(Luti) tha: “Këta janë mysafirët e mi, andaj mos më turpëroni,
“Këta janë musafirët e mi, - u tha ai, - mos më turpëroni!
Tha: (Luti): “Këta janë mysafirët e mi, e mos më turpëroni mua,
وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ ﴿٦٩﴾
dhe druajuni Perëndisë, dhe mos më poshtëroni mua!”
Dhe frikësohuni All-llahut, e mos më poshtëroni!”
Edhe kinie frikë All-llahun e mos më nënçmoni!”
قَالُوٓا۟ أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٧٠﴾
Ata (populli i Lutit) thanë: “A nuk të kemi ndaluar na ty, që të pranosh mysafirë?”
A nuk ta kemi ndaluar, - i thanë, - të pranosh njerëz si musafirë?”
Ata thanë: “A nuk të kemi ndaluar që të mos na përzihesh në njerëzit (që ne i mësyjmë)?
قَالَ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِىٓ إِن كُنتُمْ فَٰعِلِينَ ﴿٧١﴾
(Luti) tha: “Ja këto vajzat e (popullit) tim! Nëse doni të bëni çka synoni, (martohuni me to).
“Qe ku i keni vajzat e mia, - tha ai, - nëse dëshironi të bëni diçka.
Ai (Luti) tha: “Ja, këto (gratë) bijat e mija, nëse do të bëni (martohuni me to)!”
لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِى سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿٧٢﴾
(O Muhammed!) Pasha jetën tënde, me të vërtetë, ata janë déjur në iluzionet e veta.
“Pasha ty, ata janë humbur në dehjen e tyre.
Pasha jetën tënde (Muhammed), s’ka dyshim se ata (Populli i Lutit) ishin të humbur në dehjen e tyre.
فَأَخَذَتْهُمُ ٱلصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ ﴿٧٣﴾
Dhe, ata i kaplojë një zë i tmerrshëm kur lindir Dielli,
Dhe ata i përfshiu, me të lindur të diellit, një ushtimë e madhe.
E në kohën e lindjes (së diellit) ata i përfshiu ushtima e tmerrshme.
فَجَعَلْنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةًۭ مِّن سِجِّيلٍ ﴿٧٤﴾
dhe Ne, kemi bërë që, ajo që gjendej lartë – të bie poshtë, duke lëshuar në ta si shi gurësh prej dheut të pjekur, -
Dhe ne e përmbysëm, ajo që ishte lartë e vumë poshtë, dhe mbi ta lëshuam një rrebesh dhe të gurëzuar, sikur shiu.
Dhe duke e përmbysur anën e lartë të qytetit poshtë, Ne e përmbysëm dhe lëshuammbi ta shi (të dheut të pjekur në Xhehennem) si gurë.
إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍۢ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ ﴿٧٥﴾
Këto, me të vërtetë, janë argumente për ata që vëzhgojnë me kujdes,
Në këtë ka, njëmend, argumente për ata që i hetojnë.
Në atë (ngjarje), vërtet ka argumente për ata që mendojnë.
وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍۢ مُّقِيمٍ ﴿٧٦﴾
me të vërtetë, ato (qytete) janë në rrugë, kur gjenden edhe tani.
Dhe ai qytet ështëpranë rrugës edhe tash.
Dhe se ato (vendbanime të shkatërruara) ende janë të dukshme pranë rrugës.
إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَةًۭ لِّلْمُؤْمِنِينَ ﴿٧٧﴾
Kjo, me të vërtetë, është dokument për besimtarët.
Në këtë ka mësime për ata që besojnë,
Për ata që besojnë, ka fakte në të.
وَإِن كَانَ أَصْحَٰبُ ٱلْأَيْكَةِ لَظَٰلِمِينَ ﴿٧٨﴾
Por, edhe banorët e Ejkes kanë qenë zullumqarë,
Por edhe banorët e Ejkes kanë qenë kriminelë.
Edhe populli i “Ejkës” ishin zullumqarë.
فَٱنتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍۢ مُّبِينٍۢ ﴿٧٩﴾
andaj, i kemi ndëshkuar, dhe që të dy janë në rrugë – të dukshme.
Prandaj u jemi hakmarrë dhe që të dy janë pranë rrugës dhe shihen haptazi.
E Ne ndërrmorëm kundër tyre (i shkatërruam), dhe që të dyja ato (vendi Sadum dhe Ejke) janë në rrugë që duken.
وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَٰبُ ٱلْحِجْرِ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿٨٠﴾
Edhe banorët e Hixhrës, pejgamberët i konsideruan për gënjeshtarë.
Edhe banorët e Hixhrit i kanë përgënjeshtruar profetët,
Edhe populli i “Hixhres” i përgënjeshtroi të dërguarit.
وَءَاتَيْنَٰهُمْ ءَايَٰتِنَا فَكَانُوا۟ عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﴿٨١﴾
Dhe Ne, u patëm dhënë atyre dokumentet Tona, por ata shmangeshin prej tyre.
Dhe ne u patëm dhënë argumentet tona, por ata ua kthenin shpinën.
Ne u patëm parashtruar atyre (mrekullitë) Tona, por ata i kundërshtonin ato.
وَكَانُوا۟ يَنْحِتُونَ مِنَ ٱلْجِبَالِ بُيُوتًا ءَامِنِينَ ﴿٨٢﴾
Ata gëdhendnin shtëpia me gurë-malesh, duke besuar se nuk do t’i gjejë asgjë,
Dhe skalitnin shtëpiat në shkrepa, të qetë e të sigurtë.
Ata skalisnin shtëpia në kodra shkëmbore për të qenë të sigurt.
فَأَخَذَتْهُمُ ٱلصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ ﴿٨٣﴾
andaj, edhe ata në agim i goditi zë i tmerrshëm
Por edhe ata i goditi ushtima e tmerrshme, në agim.
E ata në mëngjes i goditi gjëmim i tmerrshëm e shkatërrues.
فَمَآ أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا۟ يَكْسِبُونَ ﴿٨٤﴾
dhe nuk patën farë dobie nga ajo që patën ndërtuar (banesat)
Dhe nuk u bëri dobi ajo që kishin fituar
Dhe nuk u ndihmoi atyre asgjë ajo që vepruan.
وَمَا خَلَقْنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَآ إِلَّا بِٱلْحَقِّ ۗ وَإِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَءَاتِيَةٌۭ ۖ فَٱصْفَحِ ٱلصَّفْحَ ٱلْجَمِيلَ ﴿٨٥﴾
Na kemi krijuar qiejt dhe Tokën dhe atë që gjendet në mes tyre – në mënyrë të mrekullueshme. Me të vërtetë, do të vie Kijameti, andaj sillu ti (o Muhammed) me sjellje të bukura (zemërgjerësi),
Ne nuk i kemi krijuar qiejt dhe tokën edhe çka ka ndërmjet tyre pa arsye. Momenti i fundit, me siguri, do të vijë, prandaj ti sillu me shpirtëgjërësi.
E Ne nuk i krijuam qiejt as tokën ndryshe vetëm me urtësi (të madhe). E s’ka dyshim se momenti i fundit (kijameti) do të vijë, e ti (Muhamme) sillu me njerëzishmëri.
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلْخَلَّٰقُ ٱلْعَلِيمُ ﴿٨٦﴾
me të vërtetë, Zoti yt është i vetmi Krijues dhe i Gjithëdijshëm. –
Zoti yt është gjithkrijues dhe i gjithdijshëm.
Vërtet, Zoti yt është krijuesi i përgjithshëm, më i dijshmi.
وَلَقَدْ ءَاتَيْنَٰكَ سَبْعًۭا مِّنَ ٱلْمَثَانِى وَٱلْقُرْءَانَ ٱلْعَظِيمَ ﴿٨٧﴾
Na të kemi shpallë ty shtatë ajete, që përsëriten dhe Kur’anin e madhërueshëm. –
Ne të kemi shpallur shtatë ajete që përsëriten, edhe Kur’anin e madhërueshëm.
Ne të kemi dhënë ty shtatë (ajete) që përsëriten (Fatiha përsëritet në rekate të namazit) edhe Kur’anin e madhërueshëm.
لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِۦٓ أَزْوَٰجًۭا مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَٱخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿٨٨﴾
Mos i drejto sytë e tu kah ato kënaqësi që Na ua kemi dhënë disave prej tyre dhe mos u hidhëro për ta (në mos besofshin). E, ndaj besimtarëve bëhu i butë
Mos të ikë assesi syri në atë që ne u japim për kënaqësi disave, dhe mos u mërzit për ata, kurse ndaj besimtarëve jij i butë.
E ty të mos shkojnë kurrsesi sytë në atë me çka Ne i pajisëm disa prej tyre, as mos u brengos për ta (pse nuk besuan), kurse ndaj besimtarëve jij i përulur e i butë.
وَقُلْ إِنِّىٓ أَنَا ٱلنَّذِيرُ ٱلْمُبِينُ ﴿٨٩﴾
dhe thuaj: “Unë, në të vërtetë, jam vetëm paralajmërues i qartë!” –
Dhe thuaj: “Unë jam vetëm qortues i hapët!”
Dhe thuaj: “Unë jam qortues i hapët (për dënimin nga Zoti për ata që kundërshtojnë).
كَمَآ أَنزَلْنَا عَلَى ٱلْمُقْتَسِمِينَ ﴿٩٠﴾
(Ashtu u kemi dërguar cënim) atyre, të cilët e kanë ndarë Librin,
Siç u kemi shpallur qortim klasifikuesve,
(u sjellim dënim) Sikurse u sollëm atyre që bëjnë ndarjen. (e librave të mëparëshme).
ٱلَّذِينَ جَعَلُوا۟ ٱلْقُرْءَانَ عِضِينَ ﴿٩١﴾
e të cilët e kanë ndarë Kur’anin pjesë-pjesë (diçka kanë besuar e diçka jo).
Të cilët e kanë identifikuar Kur’anin me gjini (letrare)
Të cilët e bënë Kur’anin të ndarë në pjesë.
فَوَرَبِّكَ لَنَسْـَٔلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٩٢﴾
Dhe, kështu, pasha Zotin tënd, Na me të vërtetë, do t’i pyesim ata të gjithë,
Qe pasha Zotin tënd, ata të gjithë do t’i marrim në përgjegjësi,
Pasha Zotin tënd, ata gjithë do t’i marrim në përgjegjësi.
عَمَّا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ ﴿٩٣﴾
për atë që kanë punuar!
Për atë çka kanë bërë.
Për atë ç’vepruan.
فَٱصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ ٱلْمُشْرِكِينَ ﴿٩٤﴾
Ti haptazi prediko atë që të është urdhëruar dhe shmangiu idhujtarëve,
Ti prediko atë që të urdhërohet dhe hiqu politeistëve.
Publiko haptas atë për të cilën urdhërohesh, e hiqu idhujtarëve.
إِنَّا كَفَيْنَٰكَ ٱلْمُسْتَهْزِءِينَ ﴿٩٥﴾
Na të mjaftojmë ty, kundër atyre që të tallin (ty),
Ne të mjaftojmë ty kundër atyre të cilët tallen.
S’ka dyshim se Ne të mjaftojmë ty kundër atyre që tallen,
ٱلَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٩٦﴾
të cilët përveç Perëndisë, marrin edhe zot tjetër, dhe do ta dinë ata mirë (fundin)!
Me All-llahu dhe bëjnë edhe tjetër Zot. Do të shohin ata!
të cilët All-llahut, i kundërvejnë zot tjetër, e më vonë ata do ta kuptojnë (prapavinë e tyre).
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ ﴿٩٧﴾
Na e dimë mirë, që ty të ngushtohet zemra, për atë që thonë ata,
Ne mirë e dimë se të vjen rënd ajo që flasin ata.
Ne e dimë mirë se ti ngushtohesh shpirtërisht për atë që thonë ata.
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ ٱلسَّٰجِدِينَ ﴿٩٨﴾
andaj, madhëroje dhe falenderoje Zotin tënd dhe bëhu prej atyre që falin namazin!
Por madhëro Zotin tënd dhe falenderoje, edhe bëhu nga ata që përulen.
Po ti madhëroje me falënderime Zotin tënd e bëhu prej atyre që luten (përulen duke u falur).
وَٱعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ ٱلْيَقِينُ ﴿٩٩﴾
Dhe, adhuroje Zotin tënd përderisa të arrijë gjendja e sigurtë (vdekja)!
Dhe adhuro Zotin tënd, sa të jesh gjallë!
Dhe adhuroje Zotin tënd deri të vijë ty e vërteta (vdekja).