Setting
Surah The Smoke [Ad-Dukhan] in Albanian
وَٱلْكِتَٰبِ ٱلْمُبِينِ ﴿٢﴾
Pasha Librin e qartë!
Pasha Librin e qartë,
Pasha librin sqarues (të së drejtës nga e kota)!
إِنَّآ أَنزَلْنَٰهُ فِى لَيْلَةٍۢ مُّبَٰرَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ﴿٣﴾
Na, me të vërtetë, e kemi shpallur (Kur’anin) në natë të shenjtë, dhe Ne, me të vërtetë, jemi paralajmërues.
Ne atë e zbritëm në një natë të bekuar. Ne me siguri tërheqim vërejtjen
Ne e zbritëm ate në një natë të bekuar (në natën e begatshme të kadrit). Ne dëshiruam t’u tërheqim vërejtjen, e njerëzit të jenë të gatshëm.
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿٤﴾
Në atë (natë) zgjidhet çdo punë e gjykueshme (e paluhatshme),
Kur zgjidhet çdo çështje e urtë
Në atë (natë) zgjidhet çdo çshtje në mënyrë të prerë.
أَمْرًۭا مِّنْ عِندِنَآ ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿٥﴾
me urdhërin Tonë! Na, me të vërtetë, kemi dërguar pejgamberë,
Sipas urdhëit Tonë! Ne me të vërtetë kemi dërguar profetë
Urdhër i përcaktuar nga Vetë Ne. S’ka dyshim se Ne dërguam të dërguar.
رَحْمَةًۭ مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْعَلِيمُ ﴿٦﴾
mëshirë prej Zotit tënd, - me të vërtetë, Ai i dëgjon të gjitha dhe i di të gjitha,
Nga mëshira e Zotit tënd, Ai me të vërtetë dëgjon dhe i di të gjitha.
(E zbeitëm) Nga Mëshira e Zotit tënd; Ai është dëgjuesi, i dijshmi.
رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَآ ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿٧﴾
Zotit të qiejve dhe të Tokës dhe çka gjendet në mes tyre, nëse besoni me këmbëngulje.
Zotit të qiejve dhe të tokës dhe asaj që është ndërmjet tyre, nëse jeni të bindur.
Zoti i qiejve e i tokës dhe çka ka ndërmjet tyre, nëse jeni të bindur.
لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْىِۦ وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٨﴾
S’ka zot tjetër pos Atij. Jeta dhe vdekja janë vepër e Tij. Ai është Zoti juaj dhe Zoti i të parëve tuaj të lashtë!
Nuk ka tjetër Zot përveç Atij, ngjall dhe vdes. Zot i juaj dhe Zot i të parëve tuaj të hershëm,
Nuk ka Zot tjetër, vetëm Ai që jep jetë dhe vdekje, Zoti juaj dhe Zoti i prindërve tuaj të lashtë.
بَلْ هُمْ فِى شَكٍّۢ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾
Por, at dyshojnë dhe argëtohen,
Por ata dyshojnë dhe luajnë.
Por jo, ata (idhujtarët) janë në dyshim, janë duke luajtur.
فَٱرْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِى ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٍۢ مُّبِينٍۢ ﴿١٠﴾
andaj ti prite atë (ditë), kur nga qielli do të lëshohet tym i qartë,
prandaj prite ditën kur t’iu sjellë qielli një tym haptazi
Ti pra, prite ditën kur qielli sjell një tym konkret.
يَغْشَى ٱلنَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌۭ ﴿١١﴾
që do t’i mbulojë njerëzit, (e u thuhet atyre): “Ky është dënimi i dhembshëm!”
Që do t’i mbulojë njerëzit. “Ky është dënim i dhembshëm!
Ai (tymi) i përfdhinë njerëzit. Ky është një ndëshkim i mundimshëm.
رَّبَّنَا ٱكْشِفْ عَنَّا ٱلْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾
(mohuesit) atëherë, do të thonë: “O Zoti ynë, lirona prej dënimit, na, me siguri do të besojmë!
O Zoti ynë, hiqna dënimin, ne me siguri jemi besimtarë!”
(Ata thonë) Zoti ynë, largoje prej nesh dënimin, ne do të besojmë.
أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَآءَهُمْ رَسُولٌۭ مُّبِينٌۭ ﴿١٣﴾
E, prej nga ata do të marrin këshilla, e madje u pat ardhur atyre Pejgamberi (me argumente) të qarta?
Ku e gjetën ata këshillën! Atyre u ka ardhur profet haptazi
Prej nga atyre ajo këshillë (ai mësim), kur atyre u pat ardhur pejgamber me argument (e nuk besuan)?
ثُمَّ تَوَلَّوْا۟ عَنْهُ وَقَالُوا۟ مُعَلَّمٌۭ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾
E u shmangën prej tij dhe thanë: “(Ai është) i mësuar (prej tjetërkujt) – i çmendur (prej xhindëve)”.
E prap se prapë ia kthejnë shpinën dhe thonë: “I mësuar, i prishur mendësh”!
Po ia kthyen shpinën atij (pejgamberit) dhe thanë: “I mësuar prej dikujt, i çmendur”.
إِنَّا كَاشِفُوا۟ ٱلْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَآئِدُونَ ﴿١٥﴾
Na, do t’i lirojmë ata nga dënimi pak (kohë), por ju, me siguri, do të ktheheni (në mohim)”.
Ne do t’iu largojmë pak dënimin e ju me siguri dot ë ktheheni prap,
Ne do t’ua largojmë dënimin për pak kohë, por ju do t’i ktheheni kotësisë.
يَوْمَ نَبْطِشُ ٱلْبَطْشَةَ ٱلْكُبْرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾
(Kujtoju) ditën kur do t’i kapim ata, me një fuqi të madhe – Na, me të vërtetë, do t’i dënojmë.
Por atë ditë kur do t’i rrëmbejmë me tërë forcën, njëmend do t’u hakmerremi.
(Përkujto) Ditën kur do t’i kapim me atë rrëmbimin Tonë të fuqishëm e do t’u hakmerremi.
۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَآءَهُمْ رَسُولٌۭ كَرِيمٌ ﴿١٧﴾
Me të vërtetë, Na qysh më parë e kemi vënë në sprovë popullin e Faraonit, e atyre u pat ardhur pejgamberi fisnik.
Përpara tyre Ne e kemi vënë në sprovë popullin e Faraonit. Atyre u erdh Profet fisnik.
Ne përpara tyre e vumë në sprovë popullin e faraonit, dhe i pat ardhur i dërguar i ndershëm.
أَنْ أَدُّوٓا۟ إِلَىَّ عِبَادَ ٱللَّهِ ۖ إِنِّى لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌۭ ﴿١٨﴾
(Duke u thënë): “Plotësoni ndaj meje atë që jeni të obliguar, o robërit e Perëndisë, sepse, unë jam për ju pejgamber i besuar;
“Përgjigjuni o robërit e All-llahut, sepse unë jam për ju Profet i sigurt.
(U pat thënë): “Të m’i dorëzoni robërit e All-llahut, unë sjell argument të sigurt.
وَأَن لَّا تَعْلُوا۟ عَلَى ٱللَّهِ ۖ إِنِّىٓ ءَاتِيكُم بِسُلْطَٰنٍۢ مُّبِينٍۢ ﴿١٩﴾
dhe mos u madhëroni (mos u ngritni) mbi Perëndinë; unë, me të vërtetë, po ju sjell (prej Tij) dokument të qartë,
Dhe mos bëheni më të lartë se All-llahu, unë ju sjell argument të qartë,
E mos bëni mendjemadhësi ndaj All-llahut, unë sjell argument të sigurt.
وَإِنِّى عُذْتُ بِرَبِّى وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ ﴿٢٠﴾
dhe unë mbështetem në Zotin tim dhe Zotin tuaj (për të më mbrojtur), që të mos më mbytni me gurë,
Dhe unë kërkoj mbështetje te Zoti im dhe Zoti juaj që të mos më vritni me gur.
Unë i jam mbështetur Zotit tim dhe Zotit tuaj nga (Kërcënimi) që të më gurëzoni (më mbytni).
وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا۟ لِى فَٱعْتَزِلُونِ ﴿٢١﴾
e, nëse nuk më besoni, atëherë (bile) largohuni prej meje!
Por nëse nuk më besoni, atëherë hiquni prej meje!
E nëse nuk më besoni atëherë hiqnu meje (më lini të lirë)!”
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوْمٌۭ مُّجْرِمُونَ ﴿٢٢﴾
(Nuk dëgjuan ata) dhe ai e thirri Zotin e tij: “Me të vërtetë, ky është popull mëkatarë!”
Dhe e thirri Zotin e vt, sepse ata janë, me të vërtetë, popull mizor”.
E thirri Zotin e vet: “Këta janë popull kriminelë”.
فَأَسْرِ بِعِبَادِى لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ ﴿٢٣﴾
(Perëndia, atij i tha): “Ec me robërit e Mi natën, meqë do t’ju ndjekin,
Tërhiqu me robërit e Mi natën, se do të jeni të ndjekur,
(Ne i thamë) Tërhiqu me robërit e Mi natën, se do të jeni të ndjekur.
وَٱتْرُكِ ٱلْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌۭ مُّغْرَقُونَ ﴿٢٤﴾
dhe lëre ti detin e hapur, se ata, me të vërtetë, do të janë ushtri e fundosur”.
Dhe lëre detin të qetë! Ata janë një ushtir e përmbytur.
Dhe lëre detin ashtu të qetë (të hapur) se ata janë ushtri që do të përmbytet.
كَمْ تَرَكُوا۟ مِن جَنَّٰتٍۢ وَعُيُونٍۢ ﴿٢٥﴾
E, sa e sa kopshtije e burime i lanë ata,
Sa kopshte e burime kanë lënë,
Sa kopshte e kroje kanë lënë!
وَزُرُوعٍۢ وَمَقَامٍۢ كَرِيمٍۢ ﴿٢٦﴾
ara të mbjella dhe pallate të mrekullueshme,
Edhe sa ara të mbjellura e vende fisnike,
Edhe ara të mbjella e vende të bukura.
وَنَعْمَةٍۢ كَانُوا۟ فِيهَا فَٰكِهِينَ ﴿٢٧﴾
dhuntitë, në të cilat kënaqeshin,
dhe dhuntitë që i kanë gëzuar.
dhe sa të mira që i kanë përjetuar.
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَٰهَا قَوْمًا ءَاخَرِينَ ﴿٢٨﴾
(ajo ka qenë) kështu, dhe Ne u kemi dhënë trashëgim ato (dhuntitë e tyre) popullit tjetër –
Dhe ashtu, ia lëmë atë në trashëgim një populli tjetër.
Ja, ashtu atë ua lëmë në trashëgim një populli tjetër.
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلْأَرْضُ وَمَا كَانُوا۟ مُنظَرِينَ ﴿٢٩﴾
Nuk i vajtoi ata as qielli as Toka, nuk u lanë ata (për t’u dënuar në një kohë tjetër),
Për ata nuk qanë as qielli as toka dhe nuk iu dha afat,
Prë ta nuk qajtën as qielli e as toka dhe atyre nuk iu dha afat.
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ مِنَ ٱلْعَذَابِ ٱلْمُهِينِ ﴿٣٠﴾
e Na, me të vërtetë, i shpëtuam bijtë e Israelit nga dënimi poshtërues,
Kurse izraelitët i patën shpëtuar nga vuajtja e poshtëruar,
Ndërsa Ne i shpëtuam beni israilët prej vuajtjeve nënqmuese,
مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيًۭا مِّنَ ٱلْمُسْرِفِينَ ﴿٣١﴾
prej Faraonit, - ai ishte mendjemadh, njeri që për keq kalonte çdo kufi –
Nga Faraoni. Ai ishte, me të vërtetë, një teprues i madh,
Prej faraonit. Vërtet ai ishte mizor i pakufishëm.
وَلَقَدِ ٱخْتَرْنَٰهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٣٢﴾
dhe, në të vërtetë, i kemi zgjedhur ata, duke i ditur (rrethanat e tyre) mbi popujt tjerë (të asaj kohe),
Dhe i patëm zgjedhur me dije ndër bashkëkohësit,
Ne i patëm zgjedhur ata (besimtarët e beni israilëve) me vetëdije ndër njerëzit e asaj kohe.
وَءَاتَيْنَٰهُم مِّنَ ٱلْءَايَٰتِ مَا فِيهِ بَلَٰٓؤٌۭا۟ مُّبِينٌ ﴿٣٣﴾
dhe u kemi dhënë argumente, në të cilat ka sprova të qarta.
Dhe u dhamë argumentet përplot përvoja të qarta,
Dhe u dhamë argumente (mrekulli) në të cilat patën përvojë të qartë.
إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ ﴿٣٤﴾
E, këta (Kurejshit), në të vërtetë, thonin:
Ata me siguri do të thonë:
E këta (populli yt) me siguri do të thonë:
إِنْ هِىَ إِلَّا مَوْتَتُنَا ٱلْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ ﴿٣٥﴾
“Ekziston vetëm vdekja jonë e parë, na nuk do të ringjallemi (më);
“Ajo është vetëm se vdekja jonë e parë, ne nuk do të ringjallemi;
“S’ka tjetër, vetëm ajo vdekja jonë e parë dhe ne nuk do të ringjallemi!
فَأْتُوا۟ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿٣٦﴾
na i sjellni pra (ringjallna) të parët tanë, nëse e thoni të vërtetën!”
Sillna baballarët, nëse jeni të sinqertë!”
Nëse jeni të vërtetë çka thoni (u thonë Muhammedit e besimtarëve), na sillni pra (në jetë) etërit tanë (të vdekur)!
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍۢ وَٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَٰهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا۟ مُجْرِمِينَ ﴿٣٧﴾
A janë këta më të mirë apo populli i Tubbas, apo ata para tyre (Tubbas)? – Ata, Na i kemi shkatërruar, meqë, me të vërtetë, ishin popull mëkatarë.
A janë ata më të mirë apo populli Tubba dhe ata përpara atyre? Ata i zhdukëm. Ishin me të vërtetë mizorë.
A janë ata (idhujtarët) më të fortë, apo populli i Tubeit dhe ata që ishin përpara tyre. Ne ata i zhdukëm, sepse ishin kriminelë.
وَمَا خَلَقْنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَٰعِبِينَ ﴿٣٨﴾
Na, nuk i kemi krijuar qiejt dhe Tokën, as atë që gjendet në mes tyre, për t’u zbavitur (pa qëllim),
Nuk i kemi krijuar qiejt dhe tokën dhe ç’ka ndërmjet tyre për të luajtur,
Ne nuk krijuam qiejt e tokën dhe çka ndërmjet tyre, pa një qëllim.
مَا خَلَقْنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾
Na i kemi krijur ato me qëllim të plotë, por shumica e tyre nuk e dinë.
Ne ata dy i kemi krijuar me urtësi por shumcia prej tyre nuk e dinë.
Por, Ne i krijuam të dyja me qëllim të caktuar, mirëpo shumica e tyre nuk dinë.
إِنَّ يَوْمَ ٱلْفَصْلِ مِيقَٰتُهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٤٠﴾
Me të vërtetë, Dita e dallimit (të së mirës nga e keqja), është e caktuar për të gjithë,
Dita e Kijametit për të gjithë është caktuar,
S’ka dyshim se dita e kijametit ku kryhet gjykimi, është e caktim i të gjithë atyre.
يَوْمَ لَا يُغْنِى مَوْلًى عَن مَّوْلًۭى شَيْـًۭٔا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ﴿٤١﴾
Dita kur i afërmi nuk mund t’i ndihmojë asgjë të afërmit, as që atyre do t’u ndihmojë kush,
Dita kur miku mikut aspak nuk i bën dobi dhe as do t’u ndihmohet,
Në atë ditë nuk bën dobi asgjë miku për mikun, e as nuk mund të ndihmohen.
إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلْعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ ﴿٤٢﴾
pos ata që i ka mëshiruar Perëndia, sepse Ai, në të vërtetë, është i Plotëfuqishëm dhe Mëshirues.
Përveç atyre që i mëshiron All-llahu. Ai është me të vërtetë i fortë dhe mëshirëplotë.
Përjashtim bën ai që e mëshiron All-llahu, se Ai është ngadhnjyesi, i mëshirshmi.
إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ ﴿٤٣﴾
Me të vërtetë, druri i Zekkumit (një lloj druri tepër i idhët)
Druri zekkum,
Është e vërtetë se pema e Zekumit,
طَعَامُ ٱلْأَثِيمِ ﴿٤٤﴾
do të jetë ushqim i mëkatarit,
Do të jetë ushqim përmëkatarin,
Do të jetë ushqim i mëkatarëve.
كَٱلْمُهْلِ يَغْلِى فِى ٱلْبُطُونِ ﴿٤٥﴾
në barkun e tyre vëlon sikur xehja e shkrirë,
Do të vlojë në barqe si rrëshirë.
vlon si katran (si pezhgeja) në barqet.
كَغَلْىِ ٱلْحَمِيمِ ﴿٤٦﴾
ashtu si vëlon uji i nxehtë.
Si vlon uji valë.
Ashtu si vlon uji i valë.
خُذُوهُ فَٱعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٤٧﴾
(engjëjve u thuhet): “Rrëmbejeni atë dhe shpieni në mes të xhehennemit,
Rrëmbene dhe futne në mes të zjarrit,
(U thuhet engjëjve për mëkatarin) Rrëmbene e grahne ne mes të Xhehennemit.
ثُمَّ صُبُّوا۟ فَوْقَ رَأْسِهِۦ مِنْ عَذَابِ ٱلْحَمِيمِ ﴿٤٨﴾
e, pastaj, për dënim, hedhni mbi kokën e tyre ujë të vluar!”
E pastaj, si dënim, derdhnju mbi krye ujin e valë!
Dhe hudhni mbi kokën e tij ujin e valë e shtonja mundimin.
ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْكَرِيمُ ﴿٤٩﴾
(I thuhet atij): “Shijoje, (dënimin), meqë ti je, “i fuqishëm” dhe “fisnik” (me hamendjen tënde),
Shijoe! Ti je fisnik i fortë.
(I thuhet): Shijoje! se ti je ai forti, i autoritetshmi.
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمْتَرُونَ ﴿٥٠﴾
kjo është, me të vërtetë, ajo në të cilën keni dyshuar ju!”
Ky është në të cilin jy dyshonit.
E ky është ai (dënimi) për të cilin dyshonit.
إِنَّ ٱلْمُتَّقِينَ فِى مَقَامٍ أَمِينٍۢ ﴿٥١﴾
E, ata që i druajnë Perëndisë, me të vërtetë, do të jenë në vend të sigurt,
Të devotshmit, pa mëdyshje, kanë vend të sigurt,
Vërtet, ata që i patën frikë Zotit, janë në vende të qeta.
فِى جَنَّٰتٍۢ وَعُيُونٍۢ ﴿٥٢﴾
në mes kopshtijeve dhe burimeve,
Në kopshte me burime,
Janë në Xhennete e në burime që rrjedhin.
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍۢ وَإِسْتَبْرَقٍۢ مُّتَقَٰبِلِينَ ﴿٥٣﴾
të veshur me petka (rroba) mëndafshi të hollë dhe të trashë, duke ndejtur të ulur njëri karshi tjetrit.
Të veshur në mëndafsh e kadife, përballë njëri-tjetrit.
Veshin petka nga mëndafshi e kadifeja, ulur ballë për ballë.
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَٰهُم بِحُورٍ عِينٍۢ ﴿٥٤﴾
Kështu (do të jenë të shpërblyer), dhe Ne do t’i martojmë ata me hyri, sy bukur.
Gjithashtu do t’i kurorëzojmë me hyri symëdha.
Ja kështu, edhe e martojmë më bardhoshe symëdha (me hyrija).
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ ﴿٥٥﴾
Aty do të kërkojnë çfarë pemësh dëshirojnë, e do të kënaqen (duke qenë të sigurt);
Aty mund të kërkojnë, të sigurt, çfarëdo lloj pemësh që të dëshirojnë;
aty kërkojnë t’u sillen çdo lloj peme dhe atyjanë të sigurt.
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلْمَوْتَ إِلَّا ٱلْمَوْتَةَ ٱلْأُولَىٰ ۖ وَوَقَىٰهُمْ عَذَابَ ٱلْجَحِيمِ ﴿٥٦﴾
në to (xhennete), nuk do ta shijojnë vdekjen, pos vdekjes së parë (në këtë botë) dhe i ruan (Perëndia) prej dënimit të xhehennemit,
Aty nuk do të shijojnë vdekjen përveç vdekjes së parë dhe Ai do t’i ruajë nga dënimi me zjarr.
Aty nuk do të përjetojnë vdekjen, përveç asaj të parës në dynja. Ata i shpëtoi (All-llahu) prej vuajtjeve të Xhehennemit.
فَضْلًۭا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ﴿٥٧﴾
kjo do të jetë dhutni prej Zotit tënd. Ky, me të vërtetë, do të jetë sukses i madh!
Mirësi nga Zoti yt, ai është sukses i madh.
(Ato të mira) Janë dhuratë nga Zoti yt, e ai është shpëtim i madh.
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٥٨﴾
Na, i kemi bërë të lehtë atë (Kur’anin për ta kuptuar) në gjuhën tënde, për t’u këshilluar ata,
Dhe Ne e kemi bërë të lehtë atë (Kur’anin) në gjuhën tënde, ashtu që ata të marrin mësim,
Ne ua bëmë të lehtë atë (Kur’anin) në gjuhën tënde ashtu që ata të marin mësim.
فَٱرْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ ﴿٥٩﴾
andaj prit ti (të shohësh çka do të bëhet me ta), por edhe ata presin (çka do të bëhet me ty)!
Prandaj prit, edhe ata presin!
(Meqë nuk po marrim mësim) Ti pra, prit se edhe ata janë duke pritur.