English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSetting
Surah The Star [An-Najm] in Albanian
وَٱلنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ ﴿١﴾
Pasha yllin kur perëndon,
Pasha yllin kur perëndon,
Pasha yllin kur bie!
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ ﴿٢﴾
shoku juaj (Muhammedi) as nuk e ka humbë as nuk e ka shmangë rrugën e drejtë!
Shoku juaj nuk është larguar nga rruga e drejtë dhe nuk është i humbur,
Shoku juaj nuk ka humbur, e as që ka devijuar
وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلْهَوَىٰٓ ﴿٣﴾
Ai nuk flet sipas qejfit të vet –
Ai nuk flet me hamendje,
Dhe ai nuk flet nga dëshira
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌۭ يُوحَىٰ ﴿٤﴾
Ajo (që flet ai) është vetëm Shpallja, që i ka ardhur atij,
Ajo nuk është tjetër vetëm se shpallje që shpallet
Ajo nuk është tjetër pos shpalljes që i shpallet
عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلْقُوَىٰ ﴿٥﴾
e mësoi atë një (engjëll) me fuqi të madhe,
E mëson një engjull me forcë të madhe,
Atë ia mësoi fuqiforti (Xhibrili)
ذُو مِرَّةٍۢ فَٱسْتَوَىٰ ﴿٦﴾
me inteligjencë të lartë, e u paraqit (në formën e vet),
Mendjelartë, që është paraqitur në forcën e vet,
Që ka mendje precize dhe që u përqëndrua në formën e vet
وَهُوَ بِٱلْأُفُقِ ٱلْأَعْلَىٰ ﴿٧﴾
duek qenë në sferat e larta (qiellore),
Në horizontin më të lartin,
Dhe ai (Xhibrili) ishte në horizontin e lartë
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ ﴿٨﴾
pastaj u afrua, e u lëshua, -
Pastaj iu afrua dhe iu afrua shumë
Pastaj u lëshua dhe iu afrua
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ ﴿٩﴾
afër (sa) dy harqe ose edhe më afër,
Afër sa dy harqe apo më afër,
E ishte afër sa dy harqe, apo edhe më afër
فَأَوْحَىٰٓ إِلَىٰ عَبْدِهِۦ مَآ أَوْحَىٰ ﴿١٠﴾
e ia shpalli robit të Tij (Pejgamberit) atë që ia shpalli.
Dhe i shpalli çka i shpalli robit të vet,
Dhe i shpalli robit të Tij (All-llahut) atë që ia shpalli.
مَا كَذَبَ ٱلْفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ ﴿١١﴾
Zemra e tij nuk e përgënjeshtroi atë që e pa,
Zemra nuk e mohoi atë çka e ka parë.
Zemra nuk mohoi atë që pa
أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ ﴿١٢﴾
vallë, a po polemizoni me te për atë që e ka parë?
A po ziheni me të për ata që i ka para?
A po i bëni polemikë atij për atë që ka parë?
وَلَقَدْ رَءَاهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ ﴿١٣﴾
Ai (Muhammedi), me të vërtetë, e ka parë atë (Xhebrailin) edhe një herë tjetër,
Ai e ka parë edhe herën tjetër,
Ai e ka parë (Xhibrilin) edhe herën tjetër
عِندَ سِدْرَةِ ٱلْمُنتَهَىٰ ﴿١٤﴾
te Sidretul muntehaja,
Në Sidre-i Munteha,
Te Sidretul Munteha
عِندَهَا جَنَّةُ ٱلْمَأْوَىٰٓ ﴿١٥﴾
tek ajo (Sidrea) është xhenneti – strehim,
Aty është xhenneti Ma’va,
Pranë së cilës është xhennetul Me’va
إِذْ يَغْشَى ٱلسِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ ﴿١٦﴾
kur Sidrën e mbuloi ajo që e mbulonte, (një mbulesë e madhe),
Kur Sidren e mbuoi çka e mbuloi,
Atëherë kur Sidrën e mbuloi ajo që e mbuloi
مَا زَاغَ ٱلْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ ﴿١٧﴾
shikimi i tij (Muhammedit) nuku shmang, as që e kaloi (kufirin e caktuar).
Shikimin nuk ia ktheu e as e hutoi!
Shikimi i tij nuk lakoi e as nuk tejkaloi
لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلْكُبْرَىٰٓ ﴿١٨﴾
Ai, me të vërtetë, i pa argumentet më madhështore të Zotit të tij.
Pa mrekullitë më madhështore të Zotit të vet
Ai vërtet pa disa nga shenjat më të mëdha të Zotit të vet
أَفَرَءَيْتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلْعُزَّىٰ ﴿١٩﴾
A e keni pa Latin dhe Uzzan (si janë)?
A i patë Laten dhe Uzzan
E ju, a shihni Latin dhe Uzanë?
وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلْأُخْرَىٰٓ ﴿٢٠﴾
Dhe Menatin, të tretin, të mbramin (sipas shkallës)? –
Edhe Menatin, të tretin, të fundit?
Dhe atë të tretin, të pavlefshmin?
أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلْأُنثَىٰ ﴿٢١﴾
Vallë, a për ju janë djemtë, e për Ate (Perëndinë) vajzat?!
A djemtë janë për ju e për Atë – vajzat?!
A mendoni se për ju janë meshkujt, e për Të fe-mrat?
تِلْكَ إِذًۭا قِسْمَةٌۭ ضِيزَىٰٓ ﴿٢٢﴾
Kjo ndarje është e padrejtë. –
Ajo është, pra, ndarje e padrejtë.
Atëherë ajo është një ndarje e padrejtë!
إِنْ هِىَ إِلَّآ أَسْمَآءٌۭ سَمَّيْتُمُوهَآ أَنتُمْ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَٰنٍ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهْوَى ٱلْأَنفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلْهُدَىٰٓ ﴿٢٣﴾
Ata (idhujt) janë vetëm emra që ua keni ngjitur ju dhe të parët tuaj, e Perëndia nuk ju ka dërguar për ta – kurrfarë argumenti. Ata ndjekin vetëm dyshimin dhe atë që janë të prirur; e, me të vërtetë, atyre u ka ardhur prej Zotit të tyre udhëzimi në rrugën e drejtë.
Këta janë vetëm emra me të cilat i keni emëruar ju dhe të parët tuaj. All-llahu për ata nuk u ka dërguar kurrfarë argumenti. Ata pasojnë vetëm paragjykimet dhe ç’dëshirojnë epshet e tyre, por nga Zoti i tyre u pat ardhur udhëzim.
Ata (që i adhuroni) nuk janë tjetër, vetëm se emra që ju dhe prindërit tuaj i emërtuat; All-llahu nuk zbriti për ta ndonjë fakt. Por ata (idhujtarët), nuk ndjekin tjetër vetëm se paragjykime dhe çka duan vetë, megji-thqë prej Zotit të tyre u pat ardhur udhëzimi
أَمْ لِلْإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ ﴿٢٤﴾
Ose, a për njeriun janë (të gjitha) çka dëshiron,
A i takon njeriut gjithçka dëshiron?!
A mos i takon njeriut ajo që dëshiron?
فَلِلَّهِ ٱلْءَاخِرَةُ وَٱلْأُولَىٰ ﴿٢٥﴾
vetëm Perëndisë i përkasin (të gjitha), ajo dhe kjo botë!
All-llahut i takon kjo botë edhe bota tjetër.
E dihet se vetëm All-llahut i takon bota tjetër dhe kjo botë
۞ وَكَم مِّن مَّلَكٍۢ فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغْنِى شَفَٰعَتُهُمْ شَيْـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعْدِ أَن يَأْذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرْضَىٰٓ ﴿٢٦﴾
E, sa engjëj ka në qiej – ndërmjetësimi i të cilëve nuk bën dobi asgjë, përveç pasi të japë leje Perëndia, për kë të dojë Ai dhe kush është i denjë për te.
Sa e sa engjuj ka në qiej ndërmjetësimi i të cilëve nuk do t’iu bëjë dobi derisa All-llahu t’i lejojë atij që do Ai dhe që është i kënaqur.
E sa engjëj ka në qiej, ndërmjetësimi i të cilëve nuk bën dobi vetëm pasi që All-llahu të japë leje për atë që dëshiron dhe me të cilën është i kënaqur
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِٱلْءَاخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ تَسْمِيَةَ ٱلْأُنثَىٰ ﴿٢٧﴾
Me të vërtetë, ata që nuk besojnë në jetën tjetër, i emërojnë engjëjt me emra femërorë (i konsiderojnë femra)
Ata që nuk besojnë në botën tjetër i emërtojnë engjujt me emra femrash.
Ata që nuk e besojnë jetën tjetër, engjëjt i emërto-jnë me emra femrash
وَمَا لَهُم بِهِۦ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ ۖ وَإِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغْنِى مِنَ ٱلْحَقِّ شَيْـًۭٔا ﴿٢٨﴾
e, për këtë, ata nuk kanë kurrfarë dijenie, ndjekin vetëm hamendjen (supozimin), e hamendja nuk sjell dobi asgjë për të vërtetën.
E për atë nuk dinë kurrgjë, pasojnë vetëm me hamendje, kurse hamendja aspak nuk e pasuron të vërtetën.
Ata nuk dinë asgjë për atë (emërtim) dhe nuk ndjekin tjetër vetëm paragjykime, e paragjykimi nuk është asgjë ndaj së vërtetës
فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا ﴿٢٩﴾
Andaj, ti (o Muhammed) largohu prej atij që i ikën Kur’anit dhe që dëshiron vetëm jetën e kësaj bote, -
Prandaj ti lragohu prej atyre që i kthejnë shpinën Kur’anit dhe që nuk dëshirojnë tjetër vetëm jetën në këtë botë.
Andaj ti largohu prej atij që ia ka kthyer shpinën Kur’anit dhe që nuk do tjetër pos jetës së kësaj bote!
ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ ٱلْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ ٱهْتَدَىٰ ﴿٣٠﴾
kjo është arritja e tyre në dijeni, me të vërtetë, Zoti yt i njeh më së miri ata që janë shmangur nga rruga e Tij, dhe Ai i di më së miri ata që ndjekin rrugën e drejtë.
Ajo është kulminacioni i dijenisë së tyre. Zoti yt, pa dyshim, e di më së miri ata që janë larguar nga rruga e tij dhe ai e di mirë ata që janë në rrugë të drejtë.
Ajo është e tërë dituria që kanë arritur, e Zoti yt di më së miri për atë që është larguar nga rruga e Tij dhe Ai di më së miri për atë që është në rrugën e drejtë
وَلِلَّهِ مَا فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِ لِيَجْزِىَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔوا۟ بِمَا عَمِلُوا۟ وَيَجْزِىَ ٱلَّذِينَ أَحْسَنُوا۟ بِٱلْحُسْنَى ﴿٣١﴾
Perëndisë i përkasin të gjitha (çka ka) në qiej dhe në Tokë – e, sipas asaj që kanë punuar, për t’i dënuar ata që bëjnë keq, e për t’i shpërblyer ata që bëjnë mirë me shpërblim shumë të mirë, të madh,
Të All-llahut janë gjithçka ka në qiej dhe çka ka në tokë – për t’i shpërblyer ata që kanë punuar keq sipas asaj që kanë punuar, kurse ata që bëjnë mirë me shpërblim edhe më të mirë.
Dhe vetëm të All-llahut janë ç’ka në qiej dhe në tokë - për t’i shpërblyer ata që bënë keq me të keqen e tyre dhe për t’i shpërblyer ata që bënë mirë me të mirën e tyre
ٱلَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلْإِثْمِ وَٱلْفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌۭ فِى بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمْ ۖ فَلَا تُزَكُّوٓا۟ أَنفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ ﴿٣٢﴾
ata që ruhen prej mëkateve të mëdha dhe veprave të këqia (imorale), pos mëkateve të vogla. Me të vërtetë, Zoti yt është i gjerë (i pakufishëm) në falje. Ai, më së miri di për ju, qysh se u ka krijur prej dheut dhe qysh se keni qenë embion në barkun e nënave tuaja; andaj, mos u lavdëroni me pafajshmërinë tuaj – Ai e njeh mirë atë që ruhet nga mëkatet.
Ata që largohen prej mëkateve të mëdha e posaçërisht prej amoralitetit, përveç të voglave. Zoti yt me të vërtetë shumë falë, Ai iu njeh shumë mirë juve prej se ju ka krijuar prej dheut dhe qysh kur ishit embrion në barqet e nënave tuaja. Prandaj mos mburreni fort me vetveten. Ai e di më mirë atë që ruhet.
Ata që largohen prej mëkateve të mëdha dhe prej punëve të ndyta, përpos ndonjë pune të imët, s’ka dy-shim se Zoti yt gjerësisht përfshin me falje, se Ai di më së miri për ju edhe para se t’ju krijojë, kur filloi krijimin tuaj nga dheu ndërsa ju ishit të fshehur në barqet e nënave tuaja. Pra mos lavdëroni veten, se Ai e di kush është më i ruajtur
أَفَرَءَيْتَ ٱلَّذِى تَوَلَّىٰ ﴿٣٣﴾
A e ke parë ti atë që është shmangur (nga e vërteta),
A e pe ti atë që ktheu shpinën,
A e ke parë atë që u zmbrap?
وَأَعْطَىٰ قَلِيلًۭا وَأَكْدَىٰٓ ﴿٣٤﴾
pak ka dhënë, e pastaj e pengoi tjetrën,
Dhe jep pak lëmoshë,
Që dha pak e pastaj e ndërpreu?
أَعِندَهُۥ عِلْمُ ٱلْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ ﴿٣٥﴾
a i di ai gjërat sekrete, dhe a i sheh ato?
A e di ai atë të padukshmen dhe e sheh?
A mos ka ai njohuri për të fshehtën e po e sheh?
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِى صُحُفِ مُوسَىٰ ﴿٣٦﴾
Vallë, a nuk është i lajmëruar ai – për atë që gjendet në fletët e Musait (në Teurat)
A nuk u njoftua me atë që është në suhufet e Musaut
A nuk është informuar me atë që gjendet në fletushkat e Musait
وَإِبْرَٰهِيمَ ٱلَّذِى وَفَّىٰٓ ﴿٣٧﴾
dhe të Ibrahimit: - “i cili i plotësoi (obligimet) –
Dhe të Ibrahimit, i cili zbatonte çdo detyrim;
Dhe të Ibrahimit, që gjithnjë plotësonte obligimet
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌۭ وِزْرَ أُخْرَىٰ ﴿٣٨﴾
që askush nuk do t’i bartë mëkatet e personit tjetër,
Se asnjë mëkatar nuk do t’i bartë mëkatet e tjetrit,
(Në të cilat shkruan) Se askush nuk e bartë barrën e tjetrit
وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ ﴿٣٩﴾
dhe që njeriu do të ketë vetëm atë që është marrë me te (punuar atë)
Dhe se njeriu ka vetëm atë që e punon vetë,
Dhe se njeriut nuk i takon tjetër pos asaj që ka punuar
وَأَنَّ سَعْيَهُۥ سَوْفَ يُرَىٰ ﴿٤٠﴾
dhe që përpjekjet e tij do të shihen së shpejti, padyshim
Dhe se mundi i tij do të shihet,
Dhe se mundi i tij më vonë do të shihet
ثُمَّ يُجْزَىٰهُ ٱلْجَزَآءَ ٱلْأَوْفَىٰ ﴿٤١﴾
(dhe se) do të shpërblehet me shpërblim të plotë,
Pastaj do të shpërblehet me shpërblim të merituar,
Pastaj ai shpërblehet ose dënohet më plotësisht
وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلْمُنتَهَىٰ ﴿٤٢﴾
dhe, se, te Zoti yt do të jetë kthimi,
Dhe se te Zoti yt do të kthehen,
Dhe se kthimi përfundimtar është te Zoti yt
وَأَنَّهُۥ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَىٰ ﴿٤٣﴾
Ai jep gazin dhe vajin (gëzimin dhe hidhërimin),
Dhe Ai është që të bën të qeshësh dhe të qashë,
Dhe se Ai jep qeshjen dhe Ai jep të qarit
وَأَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا ﴿٤٤﴾
Ai jep vdekjen dhe gjallesën,
Dhe se Ai është që të vdes dhe të ngjallë!,
Dhe se Ai jep vdekjen dhe Ai jep jetën
وَأَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوْجَيْنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلْأُنثَىٰ ﴿٤٥﴾
Ai krijon çiftet, mashkull e femër,
Dhe se Ai ka krijuar çift, mashkull e femër,
Dhe Ai krijon llojet - mashkullin dhe femrën
مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ ﴿٤٦﴾
prej pikës së farës (spermës) kur të hedhet (injektohet),
Nga pika e farës së hedhur,
Nga pika e farës që hidhet
وَأَنَّ عَلَيْهِ ٱلنَّشْأَةَ ٱلْأُخْرَىٰ ﴿٤٧﴾
dhe, me të vërtetë, tek Ai është krijimi i dytë (rindjallja),
Dhe ata përsëri do t’i ngjallë,
Dhe se Ai ringjallë
وَأَنَّهُۥ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ ﴿٤٨﴾
dhe Ai jep pasuri dhe kënaqësi të mjaftueshme,
Dhe se Ai i pasuon dhe zbukuron,
Dhe se Ai jep pasurinë dhe varfërinë
وَأَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعْرَىٰ ﴿٤٩﴾
dhe Ai është Zot’i Siriusit,
Dhe se Ai është Zot i Sirijusit,
Dhe se Ai është Zoti i Shi’rasë (ylli polar)
وَأَنَّهُۥٓ أَهْلَكَ عَادًا ٱلْأُولَىٰ ﴿٥٠﴾
dhe Ai e ka shkatërruar popullin e lashtë të Adit,
Dhe se Ai e shkatërroi Ad-in e lashtë,
Dhe Ai shkatërroi Adin e lashtë
وَثَمُودَا۟ فَمَآ أَبْقَىٰ ﴿٥١﴾
dhe Themudin, dhe s’ka lënë askë prej tyre,
Dhe Themudin, dhe nuk ka lënë askë.
Edhe Themudin, të cilët nuk i kurseu (nga dënimi)
وَقَوْمَ نُوحٍۢ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا۟ هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ ﴿٥٢﴾
e madje, para tyre – popullin e Nuhut, i cili ka qenë (edhe) më zullumqarë dhe i zhytur edhe më shumë (në të këqia),
Kurse popullin e Nuhit, më herët, i cili ka qenë më mizori dhe më i humburi,
Edhe popullin e Nuhut më herët, vërtet ata ishin edhe më shkatërrues dhe renegatë
وَٱلْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ ﴿٥٣﴾
dhe Ai i përmbysi vendbanimet (e popullit të Lutit),
Edhe vendbanimet e shkatërruara i përmbysi,
Edhe Mu’tefikën (venbanimin e popullit të Lutit) e lëshoi prej së larti
فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ ﴿٥٤﴾
dhe i mbuloi ata çka i mbuloi (goditje e madhe),
Dhe i gjeti çka i gjeti.
E i përfshiu ata ajo që i përfshiu
فَبِأَىِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ ﴿٥٥﴾
e, në çfarë dhuntie të Zotit tënd dyshon ti (polemizon)?
E në cilën dhunti të Zotit tënd ti po dyshon?!
Pra cilës së mirë të Zotit tënd i dyshon?
هَٰذَا نَذِيرٌۭ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلْأُولَىٰٓ ﴿٥٦﴾
Ky paralajmërues (pejgamber) është si ata të mëparshmit.
Ky (Kur’an) është vërejtje si vërejtjet e mëparshme.
Ky është një qortues i ngjashëm me qortuesit e parë
أَزِفَتِ ٱلْءَازِفَةُ ﴿٥٧﴾
U afrua ajo që është afër (Dita e Kijametit),
Kijameti po afrohet,
E afërta është afruar
لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ ﴿٥٨﴾
nuk mund ta zbulojë (atë) askush, pos Perëndisë!
Përveç All-llahut atë nuk ka kush e zbulon.
All-llahut është i vetmi që do ta tregojë
أَفَمِنْ هَٰذَا ٱلْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ ﴿٥٩﴾
E, vallë prej këtyre fjalëve (Kur’anit) po çuditeni,
A këtij fjalimi i çuditen,
A këtij ligjërimi po i çuditeni?
وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ ﴿٦٠﴾
dhe po qeshni, e nuk po qani? –
Dhe qesheni e nuk qani (në vend se të qani),
E po qeshni dhe nuk po qani?!
وَأَنتُمْ سَٰمِدُونَ ﴿٦١﴾
e, adje, jeni edhe të pakujdesshëm!
Madje edhe me mendjemadhësi?
E madje jeni edhe të pakujdesshëm!
فَٱسْجُدُوا۟ لِلَّهِ وَٱعْبُدُوا۟ ۩ ﴿٦٢﴾
Bëni sexhde për Perëndinë dhe adhuronie (Ate)!
Bini në sexhde për All-llahun dhe adhurone!
Pra, bini në sexhde për All-llahun dhe Adhurojeni!