English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSetting
Surah The Overthrowing [At-Takwir] in Albanian
إِذَا ٱلشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿١﴾
Kur Dielli të humbë shkëlqimin,
Kur dielli ngjeshet dhe humb shkëlqimin,
Kur dielli të jetë mbështjellur (dhe errësohet),
وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتْ ﴿٢﴾
dhe kur yjet të rrëzohen (errësohen),
Dhe kur yjtë bijnë dhe errësohen,
Dhe kur yjet të kenë rënë (e shkapërderdhur),
وَإِذَا ٱلْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿٣﴾
dhe kur malet të lëvizin,
Dhe kur malet dynden,
Dhe kur kodrat të kenë udhëtuar (e bërë pluhur në ajër),
وَإِذَا ٱلْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾
dhe kur devet mbarsë të mbeten pa çoban (të pakujdes),
Dhe kur devet mbarsa lihen,
Dhe kur devetë e shtrenjta të lihen pa bari në fushë,
وَإِذَا ٱلْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿٥﴾
dhe kur shtazët e egra të tubohen,
Dhe kur mblidhen egërsirat,
Dhe kur egërsirat të jenë bashkuar (tubuar).
وَإِذَا ٱلْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿٦﴾
dhe kur devet vlojnë,
Dhe kur detrat si në zjarr vlojnë,
Dhe kur detet të vlojnë si zjarr i flakruar,
وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿٧﴾
dhe kur shpirtërat bashkohen me trupëra,
Dhe kur shpirtërat kurorëzohen (bashkohen) me trup,
Dhe kur shpirtrat të jenë bashkuar.
وَإِذَا ٱلْمَوْءُۥدَةُ سُئِلَتْ ﴿٨﴾
dhe kur vajza e varrosur për së gjalli, do të pyetet
Dhe kur të pyetet e varrosura për së gjalli,
Dhe kur të pyeten ato vajza të varrosura të gjalla,
بِأَىِّ ذَنۢبٍۢ قُتِلَتْ ﴿٩﴾
për çfarë faji është mbytur,
Që është mbytur çka ishte faji,
Për çfarë mëkati ato janë mbytur,
وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿١٠﴾
dhe kur të shpërndahen listat (librat e veprave të njerëzve),
dhe kur të shpërndahen broshurat,
Dhe kur fletushkat të jenë shpaluar,
وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتْ ﴿١١﴾
dhe kur qielli zhvendoset,
Dhe kur qielli të shmanget,
Dhe kur qielli të jetë hequr,
وَإِذَا ٱلْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿١٢﴾
dhe kur të flakërojë skëterra,
Dhe kur xhehennemi të këndellet,
Dhe kur Xhehennemi të jetë ndezur fort,
وَإِذَا ٱلْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿١٣﴾
dhe kur të afrohet xhenneti,
Dhe xheneti të afrohet
Dhe kur Xhenneti të jetë afruar,
عَلِمَتْ نَفْسٌۭ مَّآ أَحْضَرَتْ ﴿١٤﴾
çdokush do të di për veprat që ka përgatitur.
Njeriu do ta dijë se ç’ka përgatitur.
Atëbotë njeriu do të dijë se çka ka ofruar (të mirë ose të keqe).
فَلَآ أُقْسِمُ بِٱلْخُنَّسِ ﴿١٥﴾
Dhe – betohem në yjet – që perëndojnë
Dhe betohem në yjtë që prarojnë,
Betohem fuqimisht në yjet që tërhiqen (ditën, e ndriçojnë natën),
ٱلْجَوَارِ ٱلْكُنَّسِ ﴿١٦﴾
të cilët lëvizin dhe zhduken nga shikimi (horizonti),
Të cilët lëvizin dhe të humben syshë.
Që udhëtojnë e fshihen (si dreni në strofkë),
وَٱلَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾
dhe në natën kur bie terri,
Pasha natën kur errësohet,
Pasha natën kur ajo ia beh me errësirë.
وَٱلصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾
dhe agimin kur gdhinë (zbardhëllon drita).
Dhe agimin kur zbardhohet!
Pasha agimin kur ia shkrep!
إِنَّهُۥ لَقَوْلُ رَسُولٍۢ كَرِيمٍۢ ﴿١٩﴾
Me të vërtetë, Kur’ani është fjala e të Dërguarit fisnik (Xhebrailit),
Ai (Kur’ani) është, me të vërtetë, fjalë e të dërguarit fisnik,
S’ka dyshim se ai (Kur’ani) është thënie e të dërguarit fisnik (që e pranoi prej Zotit).
ذِى قُوَّةٍ عِندَ ذِى ٱلْعَرْشِ مَكِينٍۢ ﴿٢٠﴾
të fuqishëm, të çmuar nga Zoti i Arshit (Kozmosit)
Të fortit, nga Zoti i gjithësisë së çmuar,
Që është i fortë dhe që ka vend të lartë te Zoti i Arshit.
مُّطَاعٍۢ ثَمَّ أَمِينٍۢ ﴿٢١﴾
të cilin e dëgjojnë (engjëjt) dhe është i besuar (i madh).
Të dëgjueshmit dhe të besueshmit,
Që është i respektuar atje (në mesin e engjëjve) dhe besnik.
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍۢ ﴿٢٢﴾
E shoku juaj (Muhammedi), nuk është i marrë.
Shoku i juaj nuk është i marrë
Nuk është i marrë shoku juaj (Muhammedi)!
وَلَقَدْ رَءَاهُ بِٱلْأُفُقِ ٱلْمُبِينِ ﴿٢٣﴾
Ai (Muhammedi) e ka parë qartë (Xhebrailin) në horizont,
Në horizont të qartë atë e ka parë,
Dhe se ai e pat parë atë (Xhibrilin) në horizontin e qartë lindor.
وَمَا هُوَ عَلَى ٱلْغَيْبِ بِضَنِينٍۢ ﴿٢٤﴾
dhe, kur është fjala për Shpalljen, ai (Muhammedi) nuk është dorështrënguar (nuk e mshehë atë),
Dhe ai nuk e lë mangut shpalljen,
Dhe ai nuk është që në të fshehtën (shpalljen) ka dyshim (ose ua lë mangu).
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَٰنٍۢ رَّجِيمٍۢ ﴿٢٥﴾
dhe Kur’ani nuk është fjalë e djallit të mllkuar,
Ai (Kur’ani) nuk është fjalë e djallit të mallkuar,
Dhe ai (Kur’ani) nuk është thënie e djallit të mallkuar!
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾
e, kah po ia mbani (me këto mendime)?!
E ju ku po shkoni pra?!
Pra, ku jeni, kah shkoni?
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌۭ لِّلْعَٰلَمِينَ ﴿٢٧﴾
Ai (Kur’ani), është vetëm këshillë, për tërë botën (njerëzit):
Ai është vetëm këshillë botërave,
Ai (Kur’ani) s’është tjetër pos këshillë për njerëzit!
لِمَن شَآءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾
për ata nga ju që duan rrugën e vërtetë,
Për secilin nga ju që don të jetë në rrugë të drejtë.
Për atë nga mesi juaj që dëshiron të gjendet në të vërtetën.
وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٢٩﴾
e ju nuk mund të dëshironi (të drejtën), përveç atëherë kur dëshiron Perëndia, Zoti i gjithë botërave!
Dhe ju nuk dëshironi asgjë, përveç asaj çka dëshiron All-llahu, Zoti i botërave!
Po ju nuk mundeni, por vetëm nëse dëshiron All-llahu, Zoti i botëve!