Surah Ya Seen [Ya Seen] in Albanian

Ja sin!

Pasha Kur’anin plotë urtësi,

Ti je, me të vërtetë, Profet

Në rrugë të drejtë,

Me shpalljen e të Gjithfuqishmit dhe të Gjithmëshirshmit.

Të thërrasësh një popull, të parët e të cilit nuk kanë qenë të thirrur, e ata janë indiferentë.

Ndaj shumicës sish është vërtetuar Fjala, por ata nuk besojnë.

Ne në qafat e atyre kemi vënë vargoj që u vijnë deri në gushë, prandaj ata janë kokëlartë.

Edhe përpara edhe pas atyre u kemi vendosur nga një pendë dhe u kemi vënë perde, prandaj ata nuk shohin.

Dhe për ata është krejt njëlloj, i qortove ti apo jo, ata nuk besojnë.

Ti do t’i thërrasësh (qortosh) vetëm ata që pasojnë Kur’anin dhe i frikësohen të mëshirshmit, pa e parë. Atë përgëzoje me falje dhe shpërblim fisnik.

Ne me të vërtetë i ringjallim të vdekurit dhe shkruajmë atë se ç’kanë punuar, edhe gjurmët e tyre; Ne çdo send e kemi evidentuar në një udhërrëfyes të qartë.

Sillu atyre shembullin e banorëve të fshatit që i kanë ardhur të dërguarit.

Kur ne u dërguam atyre dy, e ata i përgënjeshtruan të dy, i përforcuam edhe me të tretin dhe thanë: “Ne jemi të dërguar te ju”.

Ata u thanë: “Ju jeni vetëm njerëz sikurse edhe ne, dhe i mëshirshmi nuk ka shpallur kurrgjë, por ju vetëm gënjeni”.

“Zoti ynë e di se ne jemi, me siguri, të dërguar te ju, - thanë ata,

Dhe nuk kemi tjetër (obligim) përveç shpalljes haptazi”.

Ata thanë: “Ne parandiejmë rrezik prej jush dhe në qoftë se nuk tërhiqeni do t’ju mbysim me gurë dhe njëmend do të përjetoni dënim të dhembshëm nga ana jonë”.

“Fatkeqësia juaj është me ju! – thanë ata. – A edhe nëse u tërhiqet vërejtja? Po ju jeni popull që e teproni”.

Dhe erdhi një njeri me vrap nga skaji i qytetit dhe tha: “O populli im, pasoni të dërguarit!

Pasoni ata, të cilët nuk kërkojnë prej jush asnjëfarë shpërblimi! Ata janë në rrugë të drejtë”.

Përse unë të mos adhuroj Atë, i cili më krijoi dhe te i cili do të ktheheni?

A të pranoj tjerë zotëra në vend të Atij? Kur i mëshirshmi dëshiron të më gjejë ndonjë e keqe, ndërmjetësimi i tyre nuk më bënë farë dobie dhe ata më nuk më shpëtojnë.

Unë atëhrë jam, pa dyshim, në humbje të qartë.

Unë e besoj Zotin tuaj, prandaj dëgjomëni mua!

Do të thuhet: “Hyr në xhenet!”, kurse ai do të thotë: “Ku është ai fat që ta dijë populli im

Përse më ka falur Zoti im dhe më ka bërë të respektuar”.

Dhe nuk kemi dërguar kundër popullit të tij, pas atij, ushtri nga qielli as që kemi dashur të dërgojmë.

Nuk ka pasur tjetër veçse një zë të tmerrshëm dhe ata të gjithë vdesin,

O sa të mjerë janë njerëzit; nuk u ka ardhur asnjë profet e të mos jetë tallur me të.

A nuk e kanë parë ata sa popuj kemi shfarosur para tyre të cilët nuk kthehen më në mesin e tyre,

Dhe ata, të gjitëh së bashku, do të sillen para nesh.

Argument, për ata, është toka e vdekur të cilës i japim jetë dhe nga ajo nxjerrim drith prej të cilit hanë ata.

Ne nëpër të krijojmë kopshte panjash, vreshta dhe bëjmë që nga ajo të shpërthejnë burime,

Që të hanë frytet e tyre si edhe atë që prodhojnë duart e tyre. A nuk janë mirënjohës?

Qoftë lartësuar Ai i cili ka krijuar çifte nga e tërë ajo që mbin prej toke, edhe nga vetë ata, edhe nga ajo që nuk e dinë!

Argument është edhe nata: Heqim prej saj ditën dhe ata mbesin në terr.

Edhe dielli ec rrugës së vet. Ai është caktimi i të Fuqishmit dhe të Gjithëdijshmit.

Edhe Hënës i kemi caktuar faza derisa ajo të kthehet sikur thupër e vjetër.

As Dielli nuk duhet të arrijë Hënën as nata ta kapërcejë ditën. Të gjitha notojnë në një gjithësi.

E kanë argument edhe atë që pasardhësit e tyre i kemi bartur në anije të ngarkuar,

Dhe për ata kemi krijuar diçka të ngjashme me të, që po u hipin,

Dhe nëse dëshirojmë Ne, i përmbytim dhe nuk mund as të bërtasin as të shpëtojnë,

Vetëm se me mëshirën tonë të kënaqen dei në një kohë të caktuar.

Por, kur t’u thuhet: “Frikësohuni asaj që ndodhi para jush, edhe asaj pas jush, që të jeni të mëshiruar!”

Dhe nuk u ka ardhur asnjë argument nga argumentet e Zotit të tyre e që ata të mos e kenë refuzuar.

Dhe kur u është thënë: “Shpenzoni nga ajo që u ka dhënë All-llahu”, - atëherë mosbesimtarët u thanë besimtarëve: “A të ushqejmë atë të cilin do ta ushqente All-llahu, të kishte dashur? Ju jeni me të vërtetë në humbje të hapët”.

Dhe thonë: “Kur më një herë ai premtim nëse jeni të sinqertë”?

Nuk presin tjetër përveç një zë trishtues, i cili do t’i rrëmbejë deri sa ata zihen ndër veti,

Dhe nuk mund të porosisin asgjë e as të kthehen te familjet e tyre.

Dhe fryhet në sur e ata prej varreve të tyre do të vërshtojnë kah Zoti i tyre,

Duke thënë: “Të mjerët ne! kush na ngjalli nga varret tona?” Ky është ai që u premtoi i Mëshirshmi dhe e vërteta që ua thanë profetët.

Ai do të jetë vetëm një zë dhe ata të gjitëh do të mblidhen para nesh.

Sot nuk do t’i bëhet padrejtësi askujt dh as që do të shpërbleheni ndryshe përveç si e keni bërë.

Banorët e xhennnetit, atë ditë, me të vërtetë, do të jenë të angazhuar me dhunti, të gëzuar.

Ata edhe gratë e tyre do të rrinë mbështetur në vende të stolisura nën hije.

Aty do të ketë pemë dhe gjithçka që dëshirojnë.

“Paqë!” Do të jetë fjala e Zotit të Gjithmëshirshmit –

Kurse ju, o mëkatarë, sot ndahuni!”

O, bijt e Ademit, a nuk ju kamë urdhëruar të mos e adhuroni djallin se ai është armiku juaj i hapët.

Dhe më adhuroni vetëm mua! Kjo është rrugë e drejtë.

Ai shumë prej jush i ka shpënë në humbje. A nuk e keni menduar?

Ky është xhehennemi që u është premtuar,

Digjuni tash në të, për shkak se nuk keni besuar!

Sot ua vulosim gojët e tyre, e duart e tyre do të na tregojnë, kurse këmbët e tyre do të dëshmojnë se ç’kanë punuar.

Po të kishim dashur do t’ua merrnim të pamurit dhe do të vraponin rrugës, por si do të shihnin?

Dhe sikur të kishim dashur, do t’i kishim deformuar ashtu që nuk do të mund të shkonin as përpara as prapa.

Atij që i japim jetë të gjatë, e bëjmë edhe krijesë të dobët. A nuk e kuptojnë ata?

ne atij nuk i kemi mësuar poezi, se ajo nuk i duhet atij. Ky është mësim dhe Kur’an i qartë,

Të thërras atë që është i gjallë, e ndaj mosbesimtarëve të zbatohet fjala.

A nuk e shohin se Ne nga ajo që bëjmë vetë kemi krijuar për ata kafshë me të cilat disponojnë ata.

Dhe ua kemi vënë në shërbim, disave u hipin e me disa udhqehen.

Prej tyre kanë edhe dobi të tjera, edhe pije, përse nuk janë mirënjohës?

Por në vend të All-llahut pranojnë tjerë zotëra, me shpresë se po u ndihmohet,

E atyre nuk mund t’u ndihmojnë, për ata ajo është një ushtri e verbër!

Dhe mos të pikëllojnë fjalët e tyre. Ne me të vërtetë e dimë se çka fshehin dhe çka shfaqin.

A nuk e sheh njeriu se e kemi krijuar nga një pikë farë, kurse ai prap bëhet kundërshtar flagrant!

Dhe na solli një shembull ku e kishte harruar krijimin e vet, dhe tha: “Kush do t’i ngjallë eshtrat kur të kalben”?

Thuaj: “Do t’i ngjallë ai i cili i ka krijuar edhe herën e parë; Ai e njeh mirë çdo krijesë.

Ai i cili nga druri i njomë u bënë të mundshëm që ju ta ndizni zjarrinn”.

Po a nuk ka mundësi, ai i cili ka krijuar qiejt dhe tokën, të krijoj të ngjashëm si ata? Po, si jo! Ai është Gjithkrijues i Gjithdijshëm.

Mjafton urdhëri i tij, vetëm t’i thotë: “Bëhu”! dhe ajo bëhet.