Main pages

Surah Those who set the ranks [As-Saaffat] in Albanian

Surah Those who set the ranks [As-Saaffat] Ayah 182 Location Maccah Number 37

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفًّۭا ﴿١﴾

Pasha të radhiturat që në radhë qëndrojnë,

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجْرًۭا ﴿٢﴾

Edhe ato që me ngulm pengojnë,

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكْرًا ﴿٣﴾

Edhe ato që Kur’an lexojnë,

إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَٰحِدٌۭ ﴿٤﴾

Zoti juaj është, me të vërtetë, vetëm Një,

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ ٱلْمَشَٰرِقِ ﴿٥﴾

Zoti i qiejve dhe i tokës dhe i asaj që gjendet ndërmjet tyre, dhe Zoti i lindjeve.

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنْيَا بِزِينَةٍ ٱلْكَوَاكِبِ ﴿٦﴾

Ne me të vërtetë e kemi stolisur qiellin më të afërt për ju me një qëndijes yjesh,

وَحِفْظًۭا مِّن كُلِّ شَيْطَٰنٍۢ مَّارِدٍۢ ﴿٧﴾

Duke e mbrojtur prej çfarëdo djalli prapshtan.

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلْمَلَإِ ٱلْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍۢ ﴿٨﴾

Nuk do t’i përgjojnë engjujt e bekuar dhe do të hidhen nga të gjitha anët.

دُحُورًۭا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌۭ وَاصِبٌ ﴿٩﴾

Të përzënë, ata i pret dënim i pandërpreerë,

إِلَّا مَنْ خَطِفَ ٱلْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُۥ شِهَابٌۭ ثَاقِبٌۭ ﴿١٠﴾

Përveç aij i cili rrëmben diçka dhe e përcjellë një yll i shkëlqyer,

فَٱسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَآ ۚ إِنَّا خَلَقْنَٰهُم مِّن طِينٍۢ لَّازِبٍۭ ﴿١١﴾

Pyeti ata, a është më rëndë t’i krijosh ata apo atë që e kemi krijuar ne? ata i krijuam nga një baltë ngjitëse,

بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ ﴿١٢﴾

Dhe ti je mahnitur, kurse ata tallen.

وَإِذَا ذُكِّرُوا۟ لَا يَذْكُرُونَ ﴿١٣﴾

Dhe kur u drejtohet këshilla, ata nuk kujtohen.

وَإِذَا رَأَوْا۟ ءَايَةًۭ يَسْتَسْخِرُونَ ﴿١٤﴾

Edhe kur e shohin ndonjë argument, e nxisin njëri-tjetrin në përqeshje,

وَقَالُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌۭ مُّبِينٌ ﴿١٥﴾

Dhe thonë: “Kjo nuk është asgjë tjetër përveç magjie hapët”.

أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًۭا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿١٦﴾

A kur të vdesim e të bëhemi eshtra e dhé, a përnjëmend ne do të ngjallemi,

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلْأَوَّلُونَ ﴿١٧﴾

A edhe të parët tanë të lashtë?

قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَٰخِرُونَ ﴿١٨﴾

Thuaj: “Po, dhe ju do të jeni të nënçmuar!”

فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌۭ وَٰحِدَةٌۭ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ ﴿١٩﴾

Ai do të jetë vetëm një zë trishtues, e ata do të përgjojnë,

وَقَالُوا۟ يَٰوَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ ٱلدِّينِ ﴿٢٠﴾

dhe do të thonë: “Të mjerët ne, kjo është ditë e gjykimit!”

هَٰذَا يَوْمُ ٱلْفَصْلِ ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ ﴿٢١﴾

Kjo është dita e ekzekutimit të cilën ju e keni përgënjeshtruar.

۞ ٱحْشُرُوا۟ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ وَأَزْوَٰجَهُمْ وَمَا كَانُوا۟ يَعْبُدُونَ ﴿٢٢﴾

Mblidhni ata të cilët kanë bërë krime edhe ata që u janë bashkuar, edhe ata të cilët i adhuronin

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٢٣﴾

Në vend të All-llahut, dhe drejtoni rrugës së xhehennnnnemit,

وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْـُٔولُونَ ﴿٢٤﴾

Por ndalni se ata, me siguri, do të merren në pyetje!

مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿٢٥﴾

Ç’keni që nuk ndihmoheni?

بَلْ هُمُ ٱلْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿٢٦﴾

Sepse ata sot janë dorëzuar krejtësisht,

وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍۢ يَتَسَآءَلُونَ ﴿٢٧﴾

Dhe do të fillojnë t’i thonë njëri-tjetrit:

قَالُوٓا۟ إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ ٱلْيَمِينِ ﴿٢٨﴾

“Ju na mashtruat”; Na erdhët nga e djathta!

قَالُوا۟ بَل لَّمْ تَكُونُوا۟ مُؤْمِنِينَ ﴿٢٩﴾

“Jo, por ju – do të përgjigjen ata – nuk ishit besimtarë,

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَٰنٍۭ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًۭا طَٰغِينَ ﴿٣٠﴾

Se ne nuk kemi pasur kurrfarë pushteti mbi ju, por ju keni qenë një popull i shfrenuar.

فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَآ ۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ ﴿٣١﴾

Dhe kundër nesh u realizua fjala e Zotit tonë. Ne, njëmend, do ta shijojmë.

فَأَغْوَيْنَٰكُمْ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ ﴿٣٢﴾

Ju kemi ftuar në mashtrim, sepse edhe vetë kemi qenë të humbur”.

فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍۢ فِى ٱلْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿٣٣﴾

Dhe ata atë ditë do të jenë së bashku në mundim,

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِٱلْمُجْرِمِينَ ﴿٣٤﴾

Sepse Ne ashtu veprojmë me mëkatarët.

إِنَّهُمْ كَانُوٓا۟ إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ ﴿٣٥﴾

Kur iu tha atyre se nuk ka tjetër Zot përveç All-llahut, ata bënin arrogancë,

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓا۟ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٍۢ مَّجْنُونٍۭ ﴿٣٦﴾

Dhe thonin: “A t’i lëmë ne zotërat tonë për një poet të marrë”?

بَلْ جَآءَ بِٱلْحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿٣٧﴾

Por jo, ai u sjell të vërtetën dhe vërteton të dërguarit e tjerë

إِنَّكُمْ لَذَآئِقُوا۟ ٱلْعَذَابِ ٱلْأَلِيمِ ﴿٣٨﴾

E ju, me siguri, do të shijoni vuajtje të dhimbshme,

وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٣٩﴾

dhe nuk do të shpërbleheni, përpos siç keni punuar.

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿٤٠﴾

Kurse robërit e sinqertë të All-llahut,

أُو۟لَٰٓئِكَ لَهُمْ رِزْقٌۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿٤١﴾

Ata do të kenë furnizim të veçantë,

فَوَٰكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ ﴿٤٢﴾

Pemë të ndryshme, do të jenë të nderuar

فِى جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ ﴿٤٣﴾

Në xhenete të mrekullueshme,

عَلَىٰ سُرُرٍۢ مُّتَقَٰبِلِينَ ﴿٤٤﴾

Në shtretër njëri përball tjetrit,

يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍۢ مِّن مَّعِينٍۭ ﴿٤٥﴾

Do të shërbehen me një gotë që nuk shterret kurrë,

بَيْضَآءَ لَذَّةٍۢ لِّلشَّٰرِبِينَ ﴿٤٦﴾

Të bardhë dhe të shishëm për ata që e pinë.

لَا فِيهَا غَوْلٌۭ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ ﴿٤٧﴾

Prej saj nuk dhemb kryet dhe nga ajo as mendja nuk të humb.

وَعِندَهُمْ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرْفِ عِينٌۭ ﴿٤٨﴾

E pranë tyre symëdhatë e reja, me shikime të përulura,

كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌۭ مَّكْنُونٌۭ ﴿٤٩﴾

Si vezë të mbuluara

فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍۢ يَتَسَآءَلُونَ ﴿٥٠﴾

Dhe do t’i qasen njëri-tjetrit duke biseduar,

قَالَ قَآئِلٌۭ مِّنْهُمْ إِنِّى كَانَ لِى قَرِينٌۭ ﴿٥١﴾

Njëri prej tyre i thotë: “Kam pasur një shok,

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلْمُصَدِّقِينَ ﴿٥٢﴾

I cili thoshte: A edhe ti je prej atyre që besojnë,

أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًۭا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ ﴿٥٣﴾

Se, pasi të vdsim e të bëhemi eshtra e pluhur do të japim llogari!”

قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ ﴿٥٤﴾

“A doni të shihni?”

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِى سَوَآءِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٥٥﴾

Dhe ai do të shikojë, do të shohë atë në mes të xhehennemit,

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ ﴿٥٦﴾

“Pasha All-llahun” – do të thotë, - “përpak desh më shkatërrove”.

وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّى لَكُنتُ مِنَ ٱلْمُحْضَرِينَ ﴿٥٧﴾

Po të mos ishte mëshira e Zotit tim, tani edhe unë do të isha aty,

أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ﴿٥٨﴾

Ne më nuk do të vdesim, apo jo?

إِلَّا مَوْتَتَنَا ٱلْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿٥٩﴾

Përveç vdekjes tonë të parë dhe s’do të dënohemi më.

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ﴿٦٠﴾

Kjo do të jetë, me siguri, sukses i madh!

لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ ٱلْعَٰمِلُونَ ﴿٦١﴾

për diçka si kjo le të punojnë punëtorët!

أَذَٰلِكَ خَيْرٌۭ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ ﴿٦٢﴾

A është ky vend më i mirë apo druri zekkum?

إِنَّا جَعَلْنَٰهَا فِتْنَةًۭ لِّلظَّٰلِمِينَ ﴿٦٣﴾

ne atë ua kemi bërë për dënim mosbesimtarëve.

إِنَّهَا شَجَرَةٌۭ تَخْرُجُ فِىٓ أَصْلِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٦٤﴾

Ai është një dru që do të dalë e rritet nga fundi i xhehennemit.

طَلْعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ ﴿٦٥﴾

Fruti i tij është si koka djajsh,

فَإِنَّهُمْ لَءَاكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِـُٔونَ مِنْهَا ٱلْبُطُونَ ﴿٦٦﴾

Ata prej tij do të ushqehen dhe me të do t’i mbushin barqet,

ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًۭا مِّنْ حَمِيمٍۢ ﴿٦٧﴾

E pastaj ai do të përzihet me ujë të nxehtë,

ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى ٱلْجَحِيمِ ﴿٦٨﴾

Pastaj, me siguri, përsëri do të kthehen në xhehenem.

إِنَّهُمْ أَلْفَوْا۟ ءَابَآءَهُمْ ضَآلِّينَ ﴿٦٩﴾

Ata i gjetën prindërit e tyrenë mashtrim.

فَهُمْ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمْ يُهْرَعُونَ ﴿٧٠﴾

Prandaj edhe ata shkelën gjurmëve të tyre.

وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٧١﴾

Por edhe përpara tyre shumica e popujve të lashtë kanë qenë të humbur,

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ ﴿٧٢﴾

Edhe pse ne u kemi dërguar atyre qortues.

فَٱنظُرْ كَيْفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلْمُنذَرِينَ ﴿٧٣﴾

Prandaj shih si e pësuan ata të cilëve u është tërhequr vërejtja,

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿٧٤﴾

Me përjashtim të robërve të sinqertë të All-llahut.

وَلَقَدْ نَادَىٰنَا نُوحٌۭ فَلَنِعْمَ ٱلْمُجِيبُونَ ﴿٧٥﴾

Por kur na thirri Nuhi, Ne iu përgjegjë,

وَنَجَّيْنَٰهُ وَأَهْلَهُۥ مِنَ ٱلْكَرْبِ ٱلْعَظِيمِ ﴿٧٦﴾

Atë dhe familjën e tij e shpëtuam prej një mundimi të rëndë.

وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلْبَاقِينَ ﴿٧٧﴾

Dhe pasardhësit e tiji lamë të jetojnë.

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿٧٨﴾

Edhe kujtimin për të ua lamë breznive të ardhshme.

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٍۢ فِى ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٧٩﴾

Paqa qoftë mbi Nuhin, në të tëra botërat.

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿٨٠﴾

Ja, kështu Ne i shpërblejmë bëmirësat.

إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿٨١﴾

Ai ishte nga robërit tanë besimtarë.

ثُمَّ أَغْرَقْنَا ٱلْءَاخَرِينَ ﴿٨٢﴾

E pastaj të tjerët i përmbytëm.

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبْرَٰهِيمَ ﴿٨٣﴾

I drejtimit të tij ishte edhe Ibrahimi,

إِذْ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلْبٍۢ سَلِيمٍ ﴿٨٤﴾

Kur i erdh Zotit të vet me zemër të shëndoshë;

إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِۦ مَاذَا تَعْبُدُونَ ﴿٨٥﴾

Kur i tha babës së vet dhe popullit të vet: “Çka adhuroni?

أَئِفْكًا ءَالِهَةًۭ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ ﴿٨٦﴾

A në vend të All-llahut doni zotër të rrejshëm?

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٨٧﴾

E ç’mendoni për Zotin e përbotshëm?”

فَنَظَرَ نَظْرَةًۭ فِى ٱلنُّجُومِ ﴿٨٨﴾

U lëshoi një shikim yjeve

فَقَالَ إِنِّى سَقِيمٌۭ ﴿٨٩﴾

Dhe tha: “Unë jam i sëmurë”!

فَتَوَلَّوْا۟ عَنْهُ مُدْبِرِينَ ﴿٩٠﴾

Dhe ata iu larguan duke ikur,

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿٩١﴾

Kurse ai iu qas fshehtazi zotërave të tyre dhe tha: “A nuk po hani ju?

مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ ﴿٩٢﴾

Ç’është me ju që nuk flisni?”

فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًۢا بِٱلْيَمِينِ ﴿٩٣﴾

Dhe, si kalimthi, iu qas me një të rënë me të djathtën,

فَأَقْبَلُوٓا۟ إِلَيْهِ يَزِفُّونَ ﴿٩٤﴾

Dhe ata (populli) ia behën me të shpejtë.

قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿٩٥﴾

“Apo i adhuroni ata që i gdhendni vetë, - i pyeti, -

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾

E All-llahu u krijon juve dhe atë çka bëni ju”.

قَالُوا۟ ٱبْنُوا۟ لَهُۥ بُنْيَٰنًۭا فَأَلْقُوهُ فِى ٱلْجَحِيمِ ﴿٩٧﴾

“Përgatitne, - thanë, - një turrë dru dhe hudhne në zjarr!”

فَأَرَادُوا۟ بِهِۦ كَيْدًۭا فَجَعَلْنَٰهُمُ ٱلْأَسْفَلِينَ ﴿٩٨﴾

Dhe deshtën ta dënojnë, por ne i bëmë ata më të poshtëruarit.

وَقَالَ إِنِّى ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّى سَيَهْدِينِ ﴿٩٩﴾

“Po shkoj, - tha, - atje te Zoti im. Do të më udhëzojë.

رَبِّ هَبْ لِى مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴿١٠٠﴾

O Zot, më dhuro (pasardhës) prej të mirëve!”

فَبَشَّرْنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٍۢ ﴿١٠١﴾

Dh ne e gëzuam me një djalosh të mirë.

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعْىَ قَالَ يَٰبُنَىَّ إِنِّىٓ أَرَىٰ فِى ٱلْمَنَامِ أَنِّىٓ أَذْبَحُكَ فَٱنظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِىٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ ﴿١٠٢﴾

Dhe kur ai u rrit aq sa filloi të eci me të në punë (Ibrahimi) i tha: “O biri im, kam parë në ëndërr se duhet të të therë! Pa shiko ç’mendon ti?” “O im at – i tha ai – ti vepro ashtu si të urdhërohet. Do të jem, në dashtë All-llahu, prej durimtarëve”.

فَلَمَّآ أَسْلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلْجَبِينِ ﴿١٠٣﴾

Dhe kur ata të dy u dorëzuan edhe e shtriu atë me fytyrë për toke,

وَنَٰدَيْنَٰهُ أَن يَٰٓإِبْرَٰهِيمُ ﴿١٠٤﴾

Ne e thirrëm: “O Ibrahim!

قَدْ صَدَّقْتَ ٱلرُّءْيَآ ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١٠٥﴾

Ti e realizove ëndrën. Ne kështu i shpërblejmë ata që bëjnë vepra të mira.

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلْبَلَٰٓؤُا۟ ٱلْمُبِينُ ﴿١٠٦﴾

Ajo ishte, njëmend, sprovë e vërtetë, e qartë”,

وَفَدَيْنَٰهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍۢ ﴿١٠٧﴾

Dhe e këmbyem me një kurban të madh,

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١٠٨﴾

Kurse kujtimin e tij ua lam breznive të mëvonshme.

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبْرَٰهِيمَ ﴿١٠٩﴾

Shpëtimi qoftë me Ibrahimin!

كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١١٠﴾

Ja, kështu ne i shpërblyem bëmirësat.

إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿١١١﴾

Dhe ai me të vërtetë ishte rob yni besimtar.

وَبَشَّرْنَٰهُ بِإِسْحَٰقَ نَبِيًّۭا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴿١١٢﴾

Dhe e gëzuam me Is-hakun, si lajmëtar nga të mirët,

وَبَٰرَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰٓ إِسْحَٰقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌۭ وَظَالِمٌۭ لِّنَفْسِهِۦ مُبِينٌۭ ﴿١١٣﴾

Dhe e bekuam atë edhe Is-hakun, kurse ndër pasardhësit e atyre të dyve ka bamirës, por edhekeqbërës haptazi kundër vetes.

وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ﴿١١٤﴾

Ne e shpërblyem mirë Musanë dhe Harunin.

وَنَجَّيْنَٰهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ ٱلْكَرْبِ ٱلْعَظِيمِ ﴿١١٥﴾

Edhe ata të dy, edhe popujt e tyre, i shpëtuam nga një mundim i madh.

وَنَصَرْنَٰهُمْ فَكَانُوا۟ هُمُ ٱلْغَٰلِبِينَ ﴿١١٦﴾

Dhe u ndihmuam, andaj edhe ata ngadhnjyen.

وَءَاتَيْنَٰهُمَا ٱلْكِتَٰبَ ٱلْمُسْتَبِينَ ﴿١١٧﴾

Dhe të dyve u dhamë Librin e qartë.

وَهَدَيْنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلْمُسْتَقِيمَ ﴿١١٨﴾

Dhe të dy i drejtuam në rrugë të drejtë,

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١١٩﴾

dhe kujtimin e të dyve ua ruajtëm breznive të ardhshme.

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ﴿١٢٠﴾

Qofshin shpëtuar Musa dhe Haruni!

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١٢١﴾

Ja, ne, me të vërtetë, kështu i shpërblejmë bëmirësit.

إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿١٢٢﴾

Ata dy njëmend ishin nga robërit tanë besimtarë.

وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٢٣﴾

Edhe Iljasi është, pa dyshim, nga profetët

إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٢٤﴾

Kur i tha popullit të vet: “A nuk frikësoheni?

أَتَدْعُونَ بَعْلًۭا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ ٱلْخَٰلِقِينَ ﴿١٢٥﴾

A Ba’lën e adhuroni, e krijuesin më të mirë e leni pas shpine,

ٱللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٢٦﴾

All-llahun, Zotin tuaj dhe Zotin e të parëve të lashtë”.

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٢٧﴾

Ata e përgënjeshtruan prandaj, me siguri, do të prezentojnë (në dënim),

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿١٢٨﴾

Përveç atyre robërve besnikë të All-llahut.

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١٢٩﴾

Dhe ia ruajtëm kumtimin në breznitë e mëvonshme.

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلْ يَاسِينَ ﴿١٣٠﴾

pastë shpëtim Iljasi!

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١٣١﴾

Ja, ne kështu i shpërblejmë bamirësit.

إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿١٣٢﴾

Edhe ai është, me siguri, nga robërit tanë besimtarë.

وَإِنَّ لُوطًۭا لَّمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٣٣﴾

Edhe Luti është, pa mëdyshje, prej profetëve.

إِذْ نَجَّيْنَٰهُ وَأَهْلَهُۥٓ أَجْمَعِينَ ﴿١٣٤﴾

Prandaj ne atë dhe tërë familjen e tij e shpëtuam,

إِلَّا عَجُوزًۭا فِى ٱلْغَٰبِرِينَ ﴿١٣٥﴾

Përveç gruas, që mbet me të dënuarit,

ثُمَّ دَمَّرْنَا ٱلْءَاخَرِينَ ﴿١٣٦﴾

Kurse të tjerët i shfarosëm.

وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ ﴿١٣٧﴾

Dhe ju me siguri në agim kaloni kah ata,

وَبِٱلَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿١٣٨﴾

Edhe kur bie muzgu. A nuk do të mblidhni mendjen?!

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٣٩﴾

Edhe Junusi është, me siguri, profet.

إِذْ أَبَقَ إِلَى ٱلْفُلْكِ ٱلْمَشْحُونِ ﴿١٤٠﴾

Kur iku me një lundr të mbushur plot,

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلْمُدْحَضِينَ ﴿١٤١﴾

Tërhoqi shortin dhe shorti i ra atij,

فَٱلْتَقَمَهُ ٱلْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌۭ ﴿١٤٢﴾

Dhe e gëlltiti peshku, sepse ai e meritonte këtë,

فَلَوْلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلْمُسَبِّحِينَ ﴿١٤٣﴾

Dhe sikur ai të mos ishte prej atyre që e lartësonte (All-llahun),

لَلَبِثَ فِى بَطْنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿١٤٤﴾

Do të mbetej me siguri në barkun e tij deri në ditën kur do të ringjallen.

۞ فَنَبَذْنَٰهُ بِٱلْعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٌۭ ﴿١٤٥﴾

Por Ne e nxorrëm në një vend të shkretë, ndërsa ai ishte i sëmurë,

وَأَنۢبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةًۭ مِّن يَقْطِينٍۢ ﴿١٤٦﴾

Dhe mbi të mbëltuam një lozë kungulli;

وَأَرْسَلْنَٰهُ إِلَىٰ مِا۟ئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ ﴿١٤٧﴾

Dhe atë e dërguam për njëqind mijë e më tepër njerëz.

فَـَٔامَنُوا۟ فَمَتَّعْنَٰهُمْ إِلَىٰ حِينٍۢ ﴿١٤٨﴾

Dhe ata i besuan, ndërsa Ne ata i kënaqëm deri në një afat të caktuar.

فَٱسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ ٱلْبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلْبَنُونَ ﴿١٤٩﴾

Por ti pyeti! “A për Zotin tënd janë vajzat – e për ata – djemtë”,

أَمْ خَلَقْنَا ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثًۭا وَهُمْ شَٰهِدُونَ ﴿١٥٠﴾

Apo janë dëshmitarë se engjujt i kemi krijuar femra?”

أَلَآ إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ ﴿١٥١﴾

Ja, veni re se ç’thonë ata me shpifjet e tyre:

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ ﴿١٥٢﴾

“All-llahu ka lind” dhe ata janë, pa fije dyshimi rrenacak.

أَصْطَفَى ٱلْبَنَاتِ عَلَى ٱلْبَنِينَ ﴿١٥٣﴾

Vallë, a vajzat i ka zgjedhur në vend të djemve?

مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿١٥٤﴾

Ç’është me ju, si gjykoni?!

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿١٥٥﴾

A nuk mendoni?

أَمْ لَكُمْ سُلْطَٰنٌۭ مُّبِينٌۭ ﴿١٥٦﴾

Apo keni ndonjë argument të qartë?

فَأْتُوا۟ بِكِتَٰبِكُمْ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿١٥٧﴾

silleni librin tuaj, nëse flisni të vërtetën!

وَجَعَلُوا۟ بَيْنَهُۥ وَبَيْنَ ٱلْجِنَّةِ نَسَبًۭا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ ٱلْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٥٨﴾

Marrin e vejnë lidhje familjare ndërmjet Atij dhe engjujve, porse exhinët e dinë kaherë se ata do të hudhen në zjarr.

سُبْحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٥٩﴾

Qoftë lartësuar All-llahu mbi atë që i përshkruajnë.

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٠﴾

Prveç robërve të sinqertë të All-llahut.

فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ ﴿١٦١﴾

As ju e as ata, të cilët i adhuroni

مَآ أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَٰتِنِينَ ﴿١٦٢﴾

Nuk mund të shtini askë kundër Atij

إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ ٱلْجَحِيمِ ﴿١٦٣﴾

Përveç atij i cili edhe ashtu është për një zjarr.

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٌۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿١٦٤﴾

Nuk është askush prej nesh që nuk e ka vendin e caktuar.

وَإِنَّا لَنَحْنُ ٱلصَّآفُّونَ ﴿١٦٥﴾

Ne gjithsesi jemi të radhitur.

وَإِنَّا لَنَحْنُ ٱلْمُسَبِّحُونَ ﴿١٦٦﴾

Dhe ne jemi ata që lavdërojmë.

وَإِن كَانُوا۟ لَيَقُولُونَ ﴿١٦٧﴾

Edhe në qoftë se ata thonë:

لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًۭا مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٦٨﴾

“Sikur të kishim një libër si ata të mëparmit,

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٩﴾

M siguri do të ishim robër besnikë të All-llahut!”

فَكَفَرُوا۟ بِهِۦ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿١٧٠﴾

Papëseprapë e mohuan, por kanë për ta ditur.

وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٧١﴾

Por fjalët tona, tani më u janë thënë robërve tanë të dërguarve.

إِنَّهُمْ لَهُمُ ٱلْمَنصُورُونَ ﴿١٧٢﴾

Ata me të vërtetë do të jenë të ndihmuar.

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلْغَٰلِبُونَ ﴿١٧٣﴾

Edhe ushtria jonë me siguri do të ngadhnjejë,

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍۢ ﴿١٧٤﴾

Prandaj për një kohë largohu prej tyre!

وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٥﴾

Dhe mundësojau të shohin e ata do të shikojnë.

أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٧٦﴾

A thua ata ta shpejtojnë dënimin tonë?!

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلْمُنذَرِينَ ﴿١٧٧﴾

E kur t’u afrohet, ditë e zezë ka për të krisur për ata që kanë qenë të thirrur!

وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍۢ ﴿١٧٨﴾

Prandaj, largohu prej tyre për një kohë!

وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٩﴾

Dhe mundësojau, e ata do të shohin.

سُبْحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٨٠﴾

I lartësuar është Zoti yt, Zoti i madhështisë prej asaj që i përshkruajnë ata!

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٨١﴾

Shpëtimi qoftë mbi të dërguarit!

وَٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿١٨٢﴾

Kurse falënderimi është për All-llahun, Zoti i të gjitha botërave!