Surah Ornaments of Gold [Az-Zukhruf] in Albanian

Ha Mim

Pasha Librin e qartë!

Ne e kemi bërë atë Kur’an në gjuhën arabe, ndoshta e kuptoni.

Dhe ai është te Ne, shumë i çmueshëm, plot urtësi në Librin kryesor,

A thua të heqim dorë e të mos ua shpallim vetëm përse e teproni në vepra të këqija?

Po sa profetër u kemi dërguar popujve të mëparshëm!

Dhe asnjë profet nuk u ka ardhur e ata të mos jenë tallur.

Prandaj, i kemi shfarorus ata që kanë qenë më të fortë se këta, e janë përmendur shembujt e popujve të mëparshëm.

Në qoftë se i pyet kush i krijoi qiejt dhe tokën, ata me siguri do të thonë: “Ata i ka krijuar i forti, i gjithëfuqishmi”.

I cili ua ka bërë tokën djep dhe nëpër te u ka bërë rrugë, ndoshta do të merrni të mbarën.

Ai, i cili lëshon nga qielli ujin me masë, dhe, me të kthejmë në jetë vendin e vdekur. Ashtu do të dilni edhe ju (nga varri).

I cili krijon çifte të çdo lloji dhe ju bën të mundshme të udhëtoni me lundra dhe kafshë,

Që të vendoseni mbi ta dhe që të kujtoni dhuntitë e Zotit tuaj e të thuani: “Qoftë lavdëruar ai i cili na i ka nënshtruar këta. Ne këtë nuk do të mund ta bënim.

Dhe en me siguri do të kthehemi te Zoti ynë”.

Kurse ata, nga robërit e Tij i shpifin Atij fëmijë. Njeriu është, njëmend, mohues i hapët.

Vall, të marrë prej atyre që i krijon vetë vajza, kurse juve t’iu shpërblejë me djem?

Dhe kur ndonjërit prej tyre i japin lajmin e gëzuar për atë (se i ka lindur vajzë) që ia ka shpifur të mëshirshmit, fytyra e tij mrrolet, nxihet dhe shtanget.

A thua ata që rriten në stoli dhe që janë të pavendosur në kunëdrshtim (luftim).

Ata, engjujt, të cilët janë robër të gjithmëshirshmit, i trajtojnë si femra. A kanë prezentuar në krijimin e tyre? Dëshmitë e tyre do të shkruhen, kurse ata do të merren në pyetje.

“Sikur të kish dashru i Mëshirshmi – thonë ata – ne nuk do t’i adhuronim!” Ata nuk dinë kurrgjë për këtë, vetëm gënjejnë.

A mos u kemi dhënë atyre ndonjë libër para tij (Kur’anit) dhe i përmbahen atij?

Jo, por thonë: “Ne i kemi gjetur të parët tanë në këtë fe dhe ne jemi drejtuar gjurmëve të tyre”.

Dhe ja kështu, Ne përpara teje në asnjë vendbanim nuk kemi dërguar profet, e ata, të cilët kanë çuar jetë luksoze, të mos thonë: “Kemi gjetur të parët tanë në këtë fe dhe ne ecim gjurmëve të tyre”.

“A edhe atëherë – do të thotë ai – kur unë ju sjell diçka më të mirë se ajo ku i keni gjetur të parët tuaj?” “Ne, do të thonë ata, nuk besojmë në atë që dërgohet me anën tuaj”.

Dhe ne ata i kemi dënuar, andaj shih si kanë përfunduar përgënjeshtarët.

Por kur Ibrahimi i tha babait të vet, edhe popullit të vet: “Unë heq dorë prej atyre që i adhuroni ju,

Përveç atij, i cili më krijoi, sepse Ai edhe do të më drejtojë në rrugë të drejtë”.

Dhe ai e bën atë fjalë të përjetshme për pasardhës të vet. Ndoshta do të kthehen!

Kurse unë u kam lejuar këtyre si edhe të parëve të tyre të kënaqen derisa nuk u ka ardhur haptas e vërteta dhe Profeti.

Por kur u erdhi atyre e vërteta thanë: “Kjo është magji dhe ne këtë e mohojmë”.

Madje edhe thonë: “Është dashur që ky Kur’an t’i shpallet ndonjë njeriu të madh nga këto dy qytete”.

A mos e ndajnë ata mëshirën e Zotit tënd? Ne atyre u japim edhe mjete të nevojshme për jetë në këtë botë dhe Ne i ngrisim njëri ndaj tjetrit nga disa shkallë, që disa t’u shërbejnë të tjerëve. Porse mëshira e Zotit tënd është më e mirë se ajo që ata tubojnë.

Po të mos ishin njerëzit një bashkësi, Ne do t’ua kishim bërë atyre, që nuk besojnë të Mëshirshmin, kulmet e shtëpive nga argjendi si edhe shkallët ku ngjiten.

Edhe dyert e shtëpive të tyre edhe divanet ku pushojnë,

Edhe stoli, sepse e tërë ajo është vetëm kënaqësi jetësore në këtë botë, kurse bota tjetër te Zoti yt është për të devotshmit.

Kush bëhet sylesh ndaj qortimeve të mëshirshmit, atij ia caktojmë një djallë, e ai do të jetë shok i tij i afërt.

Ai do t’i shmangë ata nga rruga e drejtë, kurse ata do të mendojnë se janë në rrugë të drejtë.

Dhe kur vjen para nesh, do të thotë: “Ku është fati të kishim qenë larg ndërveti sa lindja e perëndimi! Sa shok i keq paske qenë!”

Sot nuk ju bënë dobi ajo që keni bërë krime së bashku, sepse ju jeni në dënim.

Mos vallë ti të thërrasësh të shurdhërit e t’i udhëzosh të verbërit dhe ata që sheshazi janë në humbje?!

Edhe sikur të të kishim marrë ty, atyre do t’u hakmirreshin.

Ose, sikur të tregojmë ty atë me çka u kërcënohemi, Ne kemi mundësi për atë,

Prandaj mbaje fort atë që të shpallet se ti je, njëmend, në rrugë të drejtë.

Ai, me të vërtetë, është qortim për ty dhe për popullin tënd dhe dot ë merreni në pyetje.

Pyeti ata, të cilët, i kemi dërguar para teje nga profetët tanë, a kemi urdhëruar që në vend të Mëshirshmit të adhuroni ndonjë zot (tjetër)?

Musain me argumentet tona ia kemi pas dërguar Faraonit dhe parisë së tij, por ai tha: “Unë jam Profet i Zotit të botërave”.

Dhe kur ai u solli argumentet Tona, ata filluan të tallen.

Dhe ne u treguam argumente, secilin më të fortë se tjetrin, dhe i përfshimë në dënim mos po kthehen.

Ndërsa ata thonë: “O magjistar, lute Zotin tënd për ne sipas besatimit të tij me ty, ne me siguri do të nisemi rrugës së drejtë!”

E sapo t’i çlirojmë nga dënimi ata menjëherë e thejnë premtimin.

Dhe Faraoni i thërret popullit të vet: “O populli im – u thotë – a nuk më takon mua pushteti i Egjiptit dhe i këtyre lumenjve që rrjedhin para meje, a nuk i shihni?”

A nuk jamë unë më i mirë se ky i gjorë që mezi po flet?

Përse nuk i janë vënë bylyzykat prej ari ose përse nuk kanë ardhur bashkë me të engjujt që të vërtetojnë?”

Dhe ai e frikësoi popullin e vet dhe iu përulën. Ai ishte me të vërtetë popull mëkatar.

Por kur e nxiti zemërimin tonë, Ne iu hakmorëm dhe i përmbytëm që të gjithë.

Dhe i bëmë shembull e mësim për të tjerët.

Ndërsa popullit tënd, kur iu përmend si shembull biri i Merjemes, ata menjëherë bërtitën.

Dhe thanë: “A janë më të mirë zotërat tanë apo ai?” E morën si shembull vetëm që të nxisin ngatrresa, sepse ata janë njerëz ngatrrestarë.

Ai ka qenë vetëm rob në të cilin Ne e bëmë Profet dhe ne e bëmë shembull për izraelitët.

Sikur të donim do të kishim bërë prej jush engjuj që ata t’ju trashëgojnë në tokë.

Ajo është, me të vërtetë, parashenjë për momentin e fundit, prandaj assesi mos dyshoni në të dhe pasoni rrugën time. Kjo është rrugë e drjtë.

Dhe kurrsesi të mos ju largojë djalli! Ai është për ju, njëmend, armik i hapët.

Por kur Isa erdhi me argumente të qarta u tha: “Ju sjell urtësi dhe po vij që t’iu sqaroj atë gjë të cilën e kundërshtoni. Prandaj, friksohuni All-llahut dhe më respektoni mua”.

All-llahu është, pamëdyshje, Zoti im dhe Zoti juaj, prandaj adhurone. Kjo është rrugë e drejtë.

Ndërkaq, aleatët janë përçarë ndërmjet veti dhe mjerë ata që kanë bërë rime, nga dënimi i ditës së zezë.

A e presin që t’i befasojë shkatërrimi i botës e ata mos të hetojnë.

Atë ditë miqtë do të bëhen armiq të njëri-tjetrit, përveç të devotshmëve.

“O njerëz të mi, ju sot mos u frikësoni dhe mos u pikëlloni!

Ata të cilët kanë besuar argumentet Tona dhe kanë qenë muslimanë.

Hyni në xhennet, ju edhe bashkëshortet tuaja, të gëzuar!”

Ata do të jenë të shërbyer me enë e gota prej ari. Aty do të kenë gjithçka u dëshiron shpirti dhe çka ia kënda syri. Ju aty jeni përgjithmonë.

Dhe ai është xhenneti që u jipet në trashëgim për ata që keni punuar.

Aty do të keni shumë pemë prej të cilave do të hani,

Kurse mizorët do të mbesin përgjithmonë në vuajtjet e xhehenemit.

Nuk do t’u lehtësohet dhe do të mbesin shpresëhumbur.

Ne nuk kemi bërë padrejtësi ndaj tyre, por ata vetë kanë qenë mizorë.

Ata do të thërrasin: “O Malik, le të na vdes Zoti yt!” e Ai do të thotë: “Ju aty do të mbeteni përgjithmonë”.

Ne ju kemi sjellë të vërtetën, por shumicës nga ju e vërteta nuk i pëlqen.

Ose thurrin kurtha, por edhe ne bëjmë kurtha.

Ose mendojnë se Ne nuk dëgjojmë fshehtësinë dhe përshpëritjet e tyre. Po, si jo! Kurse të deleguarit tanë që janë pranë tyre shkruajnë.

thuaj: “Sikur i mëshirshmi të kishte fëmijë unë do të isha adhuruesi i parë”.

Qoftë lavdëruar zoti i qiejve dhe i tokës, Zoti i gjithësisë, përmbi atë që ia përshkruajnë!

Andej leri le të zhyten dhe të zbaviten deri sa të ballafaqohen me ditën e premtuar.

Ai është i cili në qiell është Zot edhe në tokë është Zot. Dhe ai është i urtë dhe i gjithdijshëm.

Qoftë bekuar ai të cilit i takon sundimi i qiejve dhe i tokës, edhe çka ka ndërmjet tyre. Ai e di kur do të bëhet shkatërrimi i botës dhe te ai të gjithë do të riktheheni.

Nuk mund të ndërmjetësojnë ata, të cilët i thërrasin në vend të Atij, me përjashtim të atyre të cilët dëshmojnë të vërtetën dhe atë që dinë.

Por nëse i pyet kush i ka krijuar, me siguri do të thonë: “All-llahu”. Po ku shkojnë pra?

Pasha fjalën e tij (Profetit) “O Zoti im, këta janë njëmend njerëz, të cilët nuk besojnë”.