Setting
Surah The cloaked one [Al-Muddathir] in Albanian
يَٰٓأَيُّهَا ٱلْمُدَّثِّرُ ﴿١﴾
O i mbuluar!
قُمْ فَأَنذِرْ ﴿٢﴾
Ngritu dhe qorto (thirr)!
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ﴿٣﴾
dhe Zotin tënd madhëro!
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ ﴿٤﴾
Dhe rrobet tua pastro!
وَٱلرُّجْزَ فَٱهْجُرْ ﴿٥﴾
Dhe nga të këqiat u largo!
وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ ﴿٦﴾
Dhe mos u kënaq as me shumë, por këshillo!
وَلِرَبِّكَ فَٱصْبِرْ ﴿٧﴾
Dhe për hirë të Zotit tënd duro!
فَإِذَا نُقِرَ فِى ٱلنَّاقُورِ ﴿٨﴾
E kur të fryhet në sure,
فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍۢ يَوْمٌ عَسِيرٌ ﴿٩﴾
Ajo atëherë do të jetë ditë e rëndë
عَلَى ٱلْكَٰفِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍۢ ﴿١٠﴾
Për mosbesimtarët, pa lehtësi.
ذَرْنِى وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًۭا ﴿١١﴾
M’i lë mua dhe atë që i kam krijuar vetë
وَجَعَلْتُ لَهُۥ مَالًۭا مَّمْدُودًۭا ﴿١٢﴾
Dhe i kam dhënë pasuri të madhe,
وَبَنِينَ شُهُودًۭا ﴿١٣﴾
Edhe djem që janë me ta,
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمْهِيدًۭا ﴿١٤﴾
Edhe shumë të mira kam dhuruar;
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ ﴿١٥﴾
Pastaj lakmon t’ia shtojë edhe më tepër,
كَلَّآ ۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِءَايَٰتِنَا عَنِيدًۭا ﴿١٦﴾
Kurrsesi! Ai, me të vërtetë, u kundëdrvihet fakteve tona.
سَأُرْهِقُهُۥ صَعُودًا ﴿١٧﴾
Do ta ngarkoj shumë rëndë,
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ﴿١٨﴾
Sepse ai ka menduar dhe planifikuar,
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿١٩﴾
Qoftë i mallkuar si e ka planifikuar!
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿٢٠﴾
Prapë qoftë i mallkuar si e ka planifikuar!
ثُمَّ نَظَرَ ﴿٢١﴾
Pastaj ka shikuar,
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿٢٢﴾
E mandej u ngrys e u mrrol,
ثُمَّ أَدْبَرَ وَٱسْتَكْبَرَ ﴿٢٣﴾
E pastaj ktheu shpinën me mendjemadhësi
فَقَالَ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌۭ يُؤْثَرُ ﴿٢٤﴾
Dhe tha: “Kjo nuk është kurrgjë përveç një magji q transmetohet,
إِنْ هَٰذَآ إِلَّا قَوْلُ ٱلْبَشَرِ ﴿٢٥﴾
Këto janë vetëm fjalë njeriu”.
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ ﴿٢٦﴾
Atë do ta hudhë në Sekar,
وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا سَقَرُ ﴿٢٧﴾
A e di ç’është Sekar?
لَا تُبْقِى وَلَا تَذَرُ ﴿٢٨﴾
Aio asgjë nuk kursen,
لَوَّاحَةٌۭ لِّلْبَشَرِ ﴿٢٩﴾
Lëkurët njerëzve ua nxinë,
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿٣٠﴾
Mbi të vigjëlon nëntëmbëdhjetë,
وَمَا جَعَلْنَآ أَصْحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةًۭ ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةًۭ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا۟ لِيَسْتَيْقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُوا۟ ٱلْكِتَٰبَ وَيَزْدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِيمَٰنًۭا ۙ وَلَا يَرْتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُوا۟ ٱلْكِتَٰبَ وَٱلْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِى قُلُوبِهِم مَّرَضٌۭ وَٱلْكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًۭا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهْدِى مَن يَشَآءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِىَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ ﴿٣١﴾
Dhe nuk kemi bërë rojtar të zjarrit tjetër kënd, veç engjujve dhe numrin e tyre e kemi caktuar si sprovë për ata që nuk besojnë, për t’i bindur ata që u është dhënë Libri, kurse ata që besojnë t’u forcohet besimi, ndërsa ata të cilëve u është dhënë Libri dhe besimtarët, të mos dyshojnë, dhe që ata zemrat e të cilëve janë të sëmura, dhe ata që janë mosbesimtarë të thonë: “Çka ka dashur All-llahu me këtë shembull?” Ashtu All-llahu e lë të humbur kë të dojë dhe udhëzon kë të dojë, dhe askush nuk i di ushtritë e Zotit tënd përveç Atij. Kurse ai (Sekari) është vetëm qortim për njerëzimin.
كَلَّا وَٱلْقَمَرِ ﴿٣٢﴾
Po, si jo! Pasha Hënën,
وَٱلَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾
Edhenatën kur kalon,
وَٱلصُّبْحِ إِذَآ أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾
E agimi kur agon,
إِنَّهَا لَإِحْدَى ٱلْكُبَرِ ﴿٣٥﴾
Ajo është, njëmend, një nga (fatkeqësi) të mëdhatë.
نَذِيرًۭا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾
Qortim për njerëzit,
لِمَن شَآءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾
Për atë nga mesi juaj i cili do të shpëtojë ose të vonojë,
كُلُّ نَفْسٍۭ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ ﴿٣٨﴾
Secili është përgjegjës për atë çka ka fituar (ç’ka bërë),
إِلَّآ أَصْحَٰبَ ٱلْيَمِينِ ﴿٣٩﴾
Përveç të djathtëve.
فِى جَنَّٰتٍۢ يَتَسَآءَلُونَ ﴿٤٠﴾
Ata në xhennete do të bisedojnë
عَنِ ٱلْمُجْرِمِينَ ﴿٤١﴾
Për mizorët – mëkatarët.
مَا سَلَكَكُمْ فِى سَقَرَ ﴿٤٢﴾
“Çka ju solli në Sekar”?
قَالُوا۟ لَمْ نَكُ مِنَ ٱلْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾
Do të thonë: “Nuk kemi pas kryer namazin,
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ ٱلْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾
Dhe të varfërit nuk i kemi ushqyer,
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلْخَآئِضِينَ ﴿٤٥﴾
Dhe kemi llomotitur me llomotitësit,
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿٤٦﴾
Edhe e kemi pas mohuar ditën e kijametit,
حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلْيَقِينُ ﴿٤٧﴾
Derisa nuk na erdhi vdekja”.
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ ﴿٤٨﴾
Atyre nuk u bën dobi ndërmjetësimi i ndërmjetësuesve.
فَمَا لَهُمْ عَنِ ٱلتَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ ﴿٤٩﴾
E pse ata largohen nga këshilla,
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌۭ مُّسْتَنفِرَةٌۭ ﴿٥٠﴾
Sikur gomarë të tërhuzur,
فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍۭ ﴿٥١﴾
Që ikin nga ndjekësi!
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَىٰ صُحُفًۭا مُّنَشَّرَةًۭ ﴿٥٢﴾
Po! Secili njeri prej tyre dëshiron t’i jepen broshura të shpallura qartë.
كَلَّا ۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلْءَاخِرَةَ ﴿٥٣﴾
Kurrë! Sepse ata nuk i frikësohen asaj bote.
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذْكِرَةٌۭ ﴿٥٤﴾
S’ka dyshim, ai është këshillë.
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ ﴿٥٥﴾
Dhe kush do të mund, ta ketë në mend.
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ ٱلتَّقْوَىٰ وَأَهْلُ ٱلْمَغْفِرَةِ ﴿٥٦﴾
Por në mend mund ta ketë vetëm nëse do All-llahu. Ai është i denjë për t’iu friëksuar dhe kompetentë për të falur.