Surah Repentance [At-Taubah] in Albanian

Një komunikatë nga All-llahu dhe Profeti i tij drejtuar politeistëve të cilët ju patën dhënë besën.

“Udhëtoni nëpër tokëkatër muaj, por ta dini se All-llahut nuk i shpëtoni dot, se All-llahu është ai që poshtëron mosbesimtarët”.

Edhe një lajmërim nga All-llahu dhe Profeti i tij njerëzve për ditën e haxhit të madh: “All-llahu dhe Profeti i tij me siguri nuk kanë lidhje me politeistët”. Pra nëse pendoheni, është më mirë për ju, e nëse ia ktheni shpinën, ta dini se All-llahut s’mund ti shpëtoni. Dhe ti përgëzoi mosbesimtarët për një dënim të padurueshëm!

përveç atyre politeistëve me të cilët keni lidhur marrëveshje e që ata nuk i kanë nëpërkëmbur aspak, e as e kanë ndihmuar ndokend kundër jush; pra, përmbushni marrëveshjen me to në afat të paraparë. All-llahu i do, me siguri të devotshmit.

Kur të kalojnë muajt e shenjtë, atëherë luftoni politeistët kudo që t’i gjeni, zini rob, rrethoni dhe vëni pritë në çdo shteg! E nëse pendohen dhe e kryejnë faljen dhe japin zeqatin, lëshoniu rrugën, sepse All-llahu njëmend fal, është mëshirëplotë.

Nëse dikush nga politeistët të lut për mbrojtje, ti mbroje që t’i dëgjojë fjalët e All-llahut, e pastaj përcielle në një vend të sigurt. Kështu duhet për shkak se ata janë një popull që nuk dinë.

Çfarë marrëveshje do të kenë politeistët me All-llahun dhe Profetin e tij?! Përveç atyre me të cilët jeni besatuar te tempulli i shenjtë, deri sa t’i përmbahen marrëveshjes, përmbahuni edhe ju. All-llahu, njëmend, i do të devotshmit.

Çfarë! Nëse ju mundin ata nuk do të përfillin as farefisni as marrëveshje! Ata ju bëjnë lajka me gojë, por zemrat e tyre ju kundërshtojnë, dhe shumica sish janë mbrapshtanë.

Ata i këmbejnë ajetet e All-llahut për diçka që vlen fare pak, dhe shmangen nga rruga e tij. Po shumë keq po veprojnë!

Nuk përfillin as farefisni as marrëveshje te besimtarët, dhe ata janë që e teprojnë,

Por nëse pendohen dhe kryejnë faljen dhe japin zeqatin, i keni vëllezër për nga feja. Ne, pra, ua shkoqisim argumentet njerëzve të cilët kuptojnë.

Por nëse thejnë besën që kanë dhënë, pas lidhjes së marrëveshjes me ta dhe fyejnë fenë tuaj, atëherë luftoni kundër prijsave të mosbesimit. Për ata, me të vërtetë, nuk ka betim që i frenon.

A nuk do të luftoni kundër njerëzve që kanë shkelur besën që e kanë dhënë vet dhe janë angazhuar ta përzënë Profetin, dhe ata të parit kanë qenë kundër jush? E ju a frikësoheni a? Më mirë është t’i frikësoheni All-llahut, nëse jeni besimtarë.

Luftoni ata! All-llahu do t’i dënojë dhe do t’i poshtërojë me duartë tuaja, dhe do t’ju ndihmojë kundër atyre, dhe do t’i shërojë krahërorët e njerëzve besimtarë,

dhe do ta flakë brengën e zemrave të tyre, se All-llahu kujt do ia fal. All-llahu është shumë i dijshëm e i urtë.

A mendoni se do të liheni pas dore e All-llahu të mos i dij ata nga mesi juaj të cilët luftojnë dhe të cilët në vend të All-llahut dhe Profetit të tij edhe besimtarëve, nuk kanë marrë askë për mik të sinqertë? All-llahu është i informuar se çka punoni ju.

Nuk u ka mbetur politeistëve që të përkujdesen për faltoret e All-llahut, kur vetë e dëshmojnë se janë mosbesimtarë. Ata janë, veprat e të cilëve do të zhduken, dhe ata do të mbesin përgjithmonë në zjarr.

Faltoret e All-llahut i mirëmbajnë ata të cilët besojnë All-llahun dhe botën tjetër dhe që kryejnë faljen dhe japin zeqatin dhe të cilët nuk i janë trembur askujt përveç All-llahut. Ata, mbase do të jenë të përudhur në rrugë të drejtë.

A mendoni se ai që vetëm pse u jep ujë haxhinjve dhe kujdeset për tempullin e shenjtë, është njëlloj si ai i cili i beson All-llahut dhe botës tjetër dhe lufton për hirë të All-llahut? Ata nuk janë të barabartë te All-llahu. All-llahu nuk i përudhë njerëzit mizorë.

Ata të cilët besojnë dhe emigrojnë, edhe luftojnë për hirë të All-llahut me mish e me shpirt, kanë pozitë më të lartë te All-llahu, dhe ata do të arijnë sukses.

Zoti i tyre i përgëzon se do të jetë i mëshirshëm dhe mirëbërës dhe se do t’i dërgojë në xhenet, ku do të kenë kënaqësi të vazhdueshme.

Aty do të mbesin përgjithmonë. Me të vërtetë te All-llahu ka shpërblim të madh.

O besimtarë, mos i simpatizoni as prindërit tuaj as vëllezërit tuaj nëse më shumë duan mosbesimin se sa besimin. Kushdo që prej jush shkon në anën e tyre, ani, veçse ata janë mëkatarë.

Thuaj: “Nëse baballarët tuaj dhe djemtë tuaj, dhe vëllezërit tuaj, edhe bashkëshortët e farefisi juaj, dhe ndonjë pasuri që e keni fituar, apo tregtinë për të cilën frikësoheni se do të jetë e mangët, edhe shtëpitë tuaja me të cilat kënaqeni, janë më të mirë për ju se All-llahu dhe Profeti i tij dhe se lufta për hirë të rrugës së Tij, atëherë pritni derisa të vendosë All-llahu me urdhër të vet. All-llahu nuk e përudhë popullin mbrapshtan.

All-llahu ju ka ndihmuar në shumë beteja, madje edhe atë ditë në Hunejn kur ju pat habitur numri i madh i juaj por ajo nuk u solli kurrfarë dobie, dhe sado që toka është e gjërë, u ngushtua, prandaj ia dhatë këmbëve.

Pastaj All-llahu lëshoi qetësinë e vet në Profetin dhe në besimtarët e vet dhe ju dërgoi një ushtri të cilën ju nuk e patët parë dhe dënoi ata që nuk besuan. Ai ishte shpërblimi për mosbesimtarët.

All-llahu pastaj ia fal kujt do, All-llahu është mëshirëplotë dhe fal.

O besimtarë, politeistët janë të pa pastër, prandaj le të mos i afrohen tempullit të shenjtë pas (haxhit) të këtij viti. E nëse i frikësoheni skamjes; po të dojë All-llahu ju bën të pasur nga mirësia e vet. All-llahu, me të vërtetë, është i gjithdijshëm i urtë.

Luftoni kundër atyre, të cilëve, u është dhënë Libri, por që nuk i besojnë All-llahut as botës tjetër, nuk e pranojnë për të ndaluar atë çka e ka ndaluar All-llahu dhe Profeti i tij dhe nuk predikojnë fenë e vërtetë, deri sa të mos japin xhizjen (lloj tatimi) me dëgjueshmëri dhe përulje.

Ebrejtë thonë: Uzeiri është djalë i All-llahut, kurse të krishtërët thonë, Mesihi është djalë i All-llahut. Ato janë fjalë të tyre, nga gojët e tyre, imitojnë fjalët e mosbesimtarëve të mëparshëm, - All-llahu i vraft! Sa gënjejnë!

Ata konsiderojnë si zotër, në vend të All-llahut, shejtnin e tyre dhe murgët edhe Mesihin të birin e Merjemes, kurse u është urdhëruar t’i falen vetëm një Zoti – nuk ka Zot tjetër përveç atij, Ai është shumë lart mbi ata që po ia bashkojnë.

Ata dëshirojnë që me gojët e tyre të shuajnë dritën e All-llahut, kurse All-llahu do ta përsosë dritën e vet, edhe pse mosbesimtarët e urrejnë.

Ai është i cili ka dërguar Profetin e vet me udhëzim dhe fe të drejtë për ta shquar mbi të gjitha fetë, edhe pse politeistët e urrejnë.

O besimtarë, me të vërtetë shumë shenjtër dhe murg në mënyrë të palejuar e hanë pasurinë e huaj dhe shmangen nga rruga e All-llahut. Ata të cilët deponojnë ar dhe argjend, dhe nuk e shpenzojnë për hirë të All-llahut, përgëzoi për një dënim të dhembshëm,

Atë ditë kur ajo të shkëlqejë në zjarrin e xhehennemit, e me atë do të vulosen ballërat dhe kryqet (belët) e shpinët e tyre. “Kjo është ajo që e keni deponuar për vete, shijone pra atë çka e kei deponuar!”

Numri i muajve të All-llahut është dymbëdhejtë, në librin e All-llahut, prej ditës që krijoi qiejtë dhe tokën, e nga këta, katër janë të shenjtë. Ajo është fe e qëndrueshme. Në këto mos bëni mëkate dhe luftoni kundër politeistëve, pa përjashtim, siç luftojnë ata të gjithë kundër jush, dhe ta dini se All-llahu është nën anën e atyre të cilët i frikësohen All-llahut.

Zhvendosja e muajve të shenjtë vetëm se e rritë mosbesimin me çka po zhyten në humbje mosbesimtarët: disa vite i shpallin të lejuara, kurse disa vite i konsiderojnë të shenjtë për të plotësuar numrin e atyre muajve që All-llahu i ka bërë të shenjtë dhe i mbajnë si të zakonshëm ata që All-llahu i ka bërë të shenjtë. Atyre u janë dukur të bukura veprat e tyre të shëmtuara. Dhe All-llahu nuk i përudhë njerëzit mosbesimtarë.

O besimtarë, ç’u bë me ju kur u qe thënë: “Nisuni në luftë për hirë të All-llahut!” ju sikur u farkuat për toke? A jeni më të kënaqur me jetën e kësaj bote se sa me atë të botës tjetër? Kënaqësia e kësaj bote, pra, në krahasim me atë të asaj bote, është kurrgjësend.

Nëse nuk shkoni në luftë, Ai do t’ju dënojë me një dënim të dhembshëm dhe do t’ju zëvendësojë me popull tjetër, dhe ju nuk mund t’i bëni asgjë. All-llahu ka mundësi për çdo send.

Nëse ju nuk i ndihmoni, ani – e ka ndihmuar All-llahu atëherë kur ata të cilët nuk besojnë e përzuanë. Atëherë me të ishte vetëm shoku i tij, kur ishin të dy në shpellë dhe kur i tha shokut të vet: “Mos u brengos, All-llahu është me ne!” Andaj All-llahu e qetësoi atë, kurse këtë e përkrahu me një ushtri të cilën ju nuk e keni parë dhe bëri që fjala e mosbesimtarëve të jetë më e ulëta, kurse fjala e All-llahut, ajo është më e larta. All-llahu është i fortë i urtë.

Dilni në luftë, qofshi të dobët a të fortë, dhe luftoni për hirë të All-llahut me mish e me shpirt! Nëse e dini, kjo është më mirë.

Sikur fitorja të ishte afër dhe ekspedita jo fort larg, do të vinin pas, por kjo rrugë i është dukur e rëndë. Dhe ata do të betohen në All-llahun “Të kishim mundur, njëmend patëm me dalë me ju”, dhe ashtu e shkatërrojnë vetveten, sepse All-llahu di se ata janë, njëmend, rrenacakë.

All-llahu ta ka falur që i ke lejuar të mungojnë, derisa u binde se cilët prej tyre flasin të vërtetën dhe i njofte gënjeshtarët.

Ata që i besojnë All-llahut dhe botës tjetër nuk kërkojnë prej teje leje që të luftojnë, me mish e me shpirt. All-llahu i di mirë të devotshmit.

Prej teje do të kërkojnë leje vetëm ata që nuk i besojnë All-llahut dhe botës tjetër dhe zemrat e të cilëve dyshojnë, andaj edhe në dyshimin e tyre janë të pavendosur.

Sikur të kishin dëshiruar të dalin me siguri do të përgatiteshin për këtë, por All-llahu nuk ka dashur të shkojnë, prandaj i ndali, dhe u pat thënë: “Rrini me ata të cilët rrinë!”

Po të niseshin me ju, ata vetëm do t’ju pengonin dhe shpejt do të shkaktonin përçarjen ndërmjet jush, sepse edhe ndërmjet jush ka të tillë që i dëgjojnë me andje. Mirëpo, All-llahu i di mizorët.

Ata edhe më përpara kanë dëshiruar përçarje dhe të kanë pas bërë dredhi, derisa përkundër dëshirës s ëtyre, ngadhnjen e vërteta dhe mbizotëroi norma e All-llahut.

Ka nga mesi i atyre që thonë: “Më lejo dhe mos më vën në sprovë!” Qe, mu në sprovë ranë! Kurse xhehennemi është me sigur i rrethuar me mosbesimtarë.

Nëse të bie ndonjë e mirë, ajo i dëshpron; por kur të godit ndonjë e papritur, ata thonë: Ne qysh më herët e kemi pasë parasysh punën tonë”, dhe shkojnë të gëzuar.

Thuaj: “Nuk do të na godas asgjë, përveç asaj që na ka caktuar All-llahu, Ai është Zoti ynë. Dhe besimtarët le të mbështeten vetëm te All-llahu!

Thuaj: “A pritni diçka tjetër për ne, përveç një nga dy të mirat! Kurse ne pra, presim që All-llahu nga ana e tij ose përmjet duarve tona t’ju godasë me një dënim. Ej, pritni pra, se edhe ne po presim bashkë me ju”.

Thuaj: “Shpenzuat ju me dëshirë a pa dëshirë, prej jush nuk do të pranohet, ju, njëmend, keni qenë njerëz të mbrapshtë”.

Kurse kontributet e atyre nuk do të pranohen nga se ata nuk i besojnë All-llahut dhe Profetit të tij, dhe namazin e kryejn vetëm me pritesë, edhe lëmoshën e japin pa dëshirën e tyre.

Le të mos entuziazmojë ty pasuria e tyre, e as fëmijët e tyre! All-llahu dëshiron t’i dënojë me ata në këtë botë dhe të përfundojnë si mosbesimtarë.

Ata betohen në All-llahun se janë me të vërtetë me ju, por ata nuk janë me ju, ata janë popull që po ndahen.

sikur të gjenin ndonjë strehim apo ndonjë shpellë a tunel, do të drejtoheshin atje të gjithë me vrap.

Ka të tillë që për shkak të lëmoshës të marrin nëpër gojë. Nëse u jepet atyre nga kjo, janë të kënaqur, e nëse nuk u jepet, menjëherë hidhërohen,

Edhe pse duhet të kënaqen me atë çka u jep All-llahu dhe Profeti i tij dhe të thonë: “Na mjafton All-llahu, All-llahu do të na jep nga mirësia e vet, si edhe Profeti i tij, ne duam vetëm All-llahun”.

Zeqati u takon vetëm të varfërve dhe të mjerëve, edhe atyre që e tubojnë, edhe atyre zemrat e të cilëve duhet përfituar, edhe për lirimin e robërve, dhe të ngarkuarve me borxhe, edhe për hirë të rrugës së All-llahu, edhe udhëtarëve – musafirë, si obligim nga All-llahu. Kurse All-llahu i di të tëra dhe është i urtë.

Ka prej tyre të tillë që e ofendojnë Profetin dhe thonë: “Ai është bërë krejt veshë – beson çka dëgjon”. Thuaj: “ai dëgjon atë çka është e mirë, i beson All-llahut dhe ka besim në besimtarët, edhe mëshirë për ata nga mesi juaj të cilët besojnë”. Ndërsa ata që fyejnë Profetin e All-llahut i pret dënim i dhembshëm.

Ju betohen në All-llahun që të jeni ju të kënaqur, por më drejtë është të kënaqin All-llahun dhe Profetin e tij, nëse janë besimtarë.

A nuk e dinë ata se kush i kundërshton All-llahut dhe Profetit të tij e pret zjarri i xhehennemit, ku do të mbesin përgjithmonë? Ai është përbuzje e madhe.

Dyfytyrëshat frikësohen mos po u shpallet besimtarëve një kaptinë e cila do t’i informonte se çka ka në zemrat e hipokritëve. Thuaj: “Talluni ju, talluni, All-llahu do ta qesë në shesh atë së cilës ju i frikësoheni”.

Sikur t’i pyesnit, ata me siguri dot ë thonin: “Ne vetëm jemi mahitur dhe kemi luajtur”. Thuaju, a po talleni me All-llahun dhe fjalët e tij dhe Profetin e tij?

Hiç mos kërkoni falje! Shprehët mosbesim pasi që ishit besimtarë. Edhe nëse dikujt prej jush ia falim, të tjerët do t’i dënojmë për shkak se janë fajtorë.

Dyfytyrëshat dhe dyfytyrëshet janë si njëri tjetrit: kërkojnë të bëhen vepra të këqia dhe pengojnë nga veprat e mira, dhe i kanë shtrënguar duartë e tyre. E kanë harruar All-llahun, andaj edhe ai i ka harruar. Dyfytyrëshat janë me të vërtetë prapshtanë.

Hipokritëve dhe hipokriteve edhe mosbesimtarëve All-llahu u ka premtuar zjarrin e xhehennemit, ku do të mbesin përgjithmonë; e ai u mjafton atyre! Dhe ata i ka mallkuar All-llahu. Ata kanë dënim të vazhdueshëm.

Sikur ata, përpara jush. Ata kanë qenë më të fortë se ju dhe kanë pasur më shumë pasuri dhe fëmijë dhe kanë çuar jetë luksoze mu sikur kanë çuar jetë luksoze ata përpara jush; Edhe ju devijuat ashtu siç kanë devijuar ata. Veprat e tyre do të zhduken edhe në këtë botë edhe në botën tjetër. Mu ata janë të shkatërruarit.

A nuk u arriti atyre lajmi për ata përpara tyre: për popullin e Nuhit, edhe për Adin, për Themudin edhe për popullin e Ibrahimit, edhe për banorët e Medjenit, edhe për popullin e Lutit. Profetët e tyre u patën sjellë argumente të qarta dhe All-llahu nuk u ka bërë asnjë padrejtësi, por ata i kanë bërë mizori vetes.

Kurse besimtarët dhe besimtaret janë miq të njëri-tjetrit: porosisin për vepra të mira dhe pengojnë nga veprat e këqia, edhe kryejnë namazin dhe japin zeqatin, edhe e nderojnë All-llahun dhe Profetin e tij. Ata janë të cilët All-llahu do t’i mëshirojë. Pa dyshim All-llahu është i fortë i urtë.

All-llahu u premton besimtarëve dhe besimtareve xhennete, ku do të rrjedhin lumenj e aty do të mbesin përgjithmonë, në zambakë fantastikë në xhennete të Adënit. Kurse një kënaqësi e All-llahut është më e madhe, ajo është sukses i madh.

O profet, lufto kundër mosbesimtarëve dhe hipokritëve dhe jij i rreptë kundër tyre! Vendbanimi i tyre është xhehennemi, po sa vend i tmerrshëm është ai!

Hipokritët betohen se nuk kanë folur asgjë, por me siguri kanë folur fjalë mosbesimi dhe kanë mohuar, pasi që ishin muslimanë, dhe u vjen keq për atë çka nuk e arritën. Dhe bëjnë vërejtje vetëm për atë që All-llahu, nga mirësia e vet, dhe Profeti i tij i bënë të pasur. Po nëse pendohen, është më mirë për ata, e nëse i kthejnë shpinën, All-llahu do t’i vërë në numdine të padurueshme në këtë botë dhe në botën tjetër, e nuk do të kenë në tokë as mbrojtës as ndihmës.

Ka prej atyre që i kanë dhënë besën All-llahut: “Nëse na jep nga pasuria e vet, gjithsesi do të japim lëmoshë dhe do të jemi me siguri nga të mirët”.

Por, kur Ai u dha nga mirësia e tij, ata u bënë kopracë për këtë dhe u larguan, po ata edhe ashtu ishin të larguar.

Dhe ua lidhi Ai atyre në zemrat e tyre hipokrizinë deri në atë ditë kur do të dalin para tij, për shkak se atë çka i premtuan All-llahut nuk e mbajtën dhepër shkak se gënjejnë.

A nuk e dinë ata se All-llahu e di çka fshehin ata dhe çka përshpërisin, se All-llahu i di gjitha fshehtësitë.

Ata të cilët i pengojnë besimtarët, në dhënien vullnetare të kontributeve, madje i përbuzin edhe ata të cilët japin me përpjekje të madhe, - All-llahu do të dallet me ata dhe ata i pret dënim i dhembshëm.

U lute ti për t’i falë ata apo nuk u lute, edhe sikur të lutesh shtatëdhjetë herë, All-llahu nuk do t’ua falë atyre – ngase ata nuk e besojnë All-llahun dhe Profetin e tij. All-llahu, pra, nuk përudhë mbrapshtanët.

Ata të cilët mbetën pas Profetit të All-llahut, u dëfryen në shtëpitë e veta, u erdhë rëndë të luftojnë për hirë të All-llahut me mish e me shpirt, dhe i thonin njëri-tjetrit: “Mos ia mësyni luftës në këtë vapë!” Thuaju: “Zjarri i xhehennemit është edhe mëi nxehtë”, n’e marrshin vesh!

Le të qeshin pak, e shumë le të qajnë, për këtë shpërblim që po e fitojnë.

Dhe nëse All-llahu të kthen përsëri te një grup prej tyre, e ata të lypin leje të dalin me ty, thuaju: “Kurrë nuk do të vini me mua dhe kurr nuk do ta luftoni armikun me mua! Herën e parë keni qenë të kënaqur të mungoni, prandaj rrini me ata të mbeturit”.

She askujt prej tyre, kur të vdesin, mos ia fal namazin (e xhenazes) e as mos i shko në varrim, sepse ata e mohuan All-llahun dhe Profetin e tij dhe vdiqën e shkuan të dalur feje.

Le të mos pëlqejë ty pasuria dhe fëmijët e tyre! All-llahu dëshiron ë me ato t’i dënojë në këtë botë dhe t’u dalë shpirti si mosbesimtarë.

Kurse kur u shpall një kaptinë t’i besoni All-llahut dhe bashkë me Profetin e tij të luftoni, më të fortit nga ata kërkuan leje prej teje dhe thanë: “Na leni neve të rrimë me ata që nuk po vijnë!”

Kënaqen të jenë me ata që nuk shkojnë në luftë. Zemrat e atyre janë të vulosura, prandaj ata nuk kuptojnë!

Por, profeti dhe ata të cilët besojnë me te, luftojnë me mish e me shpirt, prandaj atyre u takojnë gjithë të mirat dhe ata janë të shpëtuar.

All-llahu ka përgatitur për ata xhenete ku do të rrjedhin lumenj e aty do të mbesin përgjithmonë. Ai është sukses i madh.

Kanë ardhur edhe disa arab të cilët kërkuan falje që të lypin leje të mos shkojnë, dhe ashtu munguan ata të cilët mashtronin All-llahun dhe Profetin e tij. Ata, nga mesi i tyre, të cilët nuk besuan do t’i godasë vuajtje e rëndë.

Nuk u drejtohet kërcënimi të sëmurëve e as të dobtëvet dhe as atyre që nuk mund të gjejnë mjete për luftë, kur janë të sinqertë ndaj All-llahut dhe Profetit të tij. Nuk ka kurrfarë arsyeje të flitet kundër punëmirëve. All-llahu fal dhe është mëshirëplotë,

E as atyre të cilëve kur të erdhën t’i transferosh u ke thënë: “Nuk mund të gjej me çka t’ju transferoj”, dhe u kthyen të përlotur, të pikëlluar që nuk kanë mundësi të kontribojnë,

Por ka arsye (të flitet) kundër atyre të cilët kërkojnë prej teje leje që të mungojnë, a janë të pasur. Kënaqen të mbesin me ata që nuk shkojnë në luftë. All-llahu i ka vulosur zemrat e atyre, e ata nuk e dinë.

Kur të ktheheni në mesin e tyre, ata do t’ju arsyetohen. Thuaj: “Mos kërkoni falje se ne kuk u besojmë, neve na ka informuar All-llahu për ju. All-llahu dhe Profeti i tij do ta shohin punën tuaj, pastaj, ju do të ktheheni te Ai që i di të gjitha fshehtësitë, edhe të dukshmen edhe të padukshmen, dhe do t’ju informojë se çka po bëni.

Kur të ktheheni tek ata, do t’ju përbetojnë në All-llahun që t’i lini, prandaj lerini, ata janë njëmend të ndytë, edhe vendbanimi i tyre do të jetë në xhehennem, si shpërblim për atë çka kanë bërë.

Ata u përbetojnë që të jeni të kënaqur me ta. Nëse jeni të kënaqur me ta, All-llahu me siguri nuk është i kënaqur me popullin e dalur feje.

Beduinët janë mosbesimtarët dhe dyfytyrëshat më të mëdhenj dhe më të këqinj, dhe nuk i njohin normat që i ka shpallur All-llahu Profetit të vet. Kurse All-llahu është shumë i dijshëm e i urtë.

Ka beduinë, të cilët e trajtojnë si dënim ate çka japin dhe memzi presin që t’ju godasin fatkeqësitë – ata i gjetë belaja! All-llahu dëgjon dhe di shumë.

Por ka beduinë të cilët i besojnë All-llahut dhe botës tjetër dhe konsiderojnë se ajo çka japin është rrugë për t’u afruar te All-llahu dhe ta meritojnë bekimin e Profetit. Shikoni, ajo është me të vërtetë afërsi për ata, All-llahu do t’i përfshijë në mëshirën e vet, sepse Allau fal dhe është mëshirëplotë.

All-llahu është i kënaqur me muslimanët e parë, emigrantët dhe ensarët dhe me të tërë ata të cilët i pasojën këta me vepra të mira, por edhe ata janë të kënaqur me Atë. Ai u ka përgatitur atyre xhennete ku rrjedhin lumenj, dhe ata aty do të mbesin përgjithmon. Ai është sukses i madh.

Ndër beduinët, rreth jush, ka hipokritë, por ka edhe në mesin e banorëve të Medinës të cilët janë të rryer në dyfytyrësi – ti nuk i di ata. Ata i dimë ne. do t’i dënojmë dyfish e pastaj do të kthehen në një dënim shumë të madh.

por ka edhe të tjerë, të cilët i kanë pranuar mëkatet e veta dhe i kanë përzier veprat e mira me tjerat, të këqiat; atyre ndoshta ua fal All-llahu sepse All-llahu fal, Ai është i gjithmëshirshëm.

Merre zeqatin nga pasuria e tyre që t’i pastrosh me të dhe t’i bësh të bekuar, edhe lutu për ata, lutja me të vërtetë do t’i qetësojë. Ndërkaq All-llahu dëgjon dhe di shumë.

A nuk e dinë ata se vetëm All-llahu pranon pendimin nga robërit e vet dhe e pranon lëmoshën, dhe se All-llahu është me të vërtetë Ai, i cili pranon pendimin dhe është mëshirëplotë?

Dhe thuaj: “Punoni! Se All-llahu do ta shoh punën tuaj, por edhe Profeti i tij edhe besimtarët; edhe ju do të ktheheni te ai i cili e di të padukshmen dhe të dukshmen, prandaj, do të ju informojë se çka po bëni.

Ka edhe të tjerë që janë në dilema a do t’i dënojë All-llahu apo do t’ua falë. All-llahu është i dijshëm e i urtë.

Kurse ata të cilët e ndërtuan xhaminë, për të dëmtuar, për mosbesim edhe përçarje ndërmjet besimtarëve duke e përgatitur për atë i cili qysh më herët ka luftuar kundër All-llahut dhe Profetit të tij, me siguri do të bëjnë be “Ne kemi pas dëshiruar vetëm çka është e mirë”, por All-llahu me siguri e dëshmon se ata janë rrenacakë.

Ti kurr mos u fal aty! Xhamia që qysh prej ditës së parë është ngritur për devotshmëri, me të vërtetë meriton më së shumti që aty të kryesh namazin. Në të ka njerëz që dëshirojnë të pastrohen dhe All-llahu i do të pastërtit.

A është më i mirë, ai i cili themelin e shtëpisë s ëvet e ka vënë nga devotshmëria ndaj All-llahut dhe me dëshirë që t’i bëhet i afërt, apo ai i cili themelin e shtëpisë së vet e ka vënë në buzë të bregut të brejtur nga uji, i cili është shtrembëruar të bjerë bashkë me të në zjarrin e xhehennemit? All-llahu popullin mizor nuk e drejton në rrugë të drejtë.

Ndërtesa që e kanë ngritur ata vazhdimisht do të mbjellë shqetësime në zemrat e tyre, derisa tu pëlcasin zemrat e tyre. Kurse All-llahu është shumë i dijshëm e i urtë.

All-llahu ka blerë nga besimtarët shpirtërat dhe pasuritë e tyre me xhennet – ata luftojnë për hirë të All-llahut dhe do të vrasin dhe do të vriten. Ai këtë ua ka premtuar me siguri në Tevratë dhe Inxhil edhe në Kur’an – pra, kush i plotëson premtimet e veta më mirë se All-llahu? Prandaj gëzohuni pazarit që e keni bërë me Te, se ai është shpëtim i madh.

Ata që pendohen, dhe i falen Atij, dhe lavdërojnë edhe ecin rrugës së mbarë, bëjnë përulje dhe sexhde, dhe urdhërojnë të bëhen vepra të mira, dhe pengojnë nga veprat e këqia dhe i ruajnë normat e All-llahut. Përgëzoji, pra, besimtarët!

Profetit dhe besimtarëve nuk u lejohet të luten për politeistët, edhe n’i paçin të afërt, kur e kanë të qartë se ata janë banorë të zjarrit.

E që Ibrahimi u lut për babën e vet, ajo ishte vetëm nga shkaku që i pat premtuar vetëm atij, dhe sapo iu bë e qartë se ai është armik i All-llahut, hoqi dorë prej tij. Ibrahimi me të vërtetë ishte shumë i prekshëm dhe i butë.

All-llahu nuk e humb një popull të cilin e ka udhëzuar para se t’ia sqaroj se prej çka duhet të ruhet. Nuk ka dyshim All-llahu i di mirë të gjitha.

Me të vërtetë All-llahu është ai që mban pushtetin e qiejve dhe të tokës, ngjall dhe vdes, dhe ju përveç All-llahut nuk keni as mbrojtës as ndihmëtar.

All-llahu ia ka falur Profetit dhe “muhaxhirëve” dhe “ensarëve”, të cilët e pasuan në një moment të vështirë, në kohën kur zemrat e disave prej tyre gati sa nuk u luhatën; Ai pastaj ua fali edhe atyre, sepse Ai ndaj atyre është i butë dhe mëshirëplotë.

Edhe atyre të treve të cilët patën mbetur vonë, edhe këtë mu atëherë kur toka u bë e ngushtë dhe kur iu ngushtua edhe frymëmarrja, u erdh shpirti në fyt dhe e panë se nuk kanë shpëtim prej All-llahut, por veçse te Ai. Ai pastaj ua pranoi edhe atyre pendimin, që të pendohen, sepse All-llahu, njëmend, pranon pendimin dhe është mëshirëplotë.

O besimtarë, frikësohuni All-llahut dhe jini me ata që janë të sinqertë!

Nuk është dashur që banorët e Medines, as beduinët për rreth, të mbesin mbrapa Profetit të All-llahut, dhe as që ta duan jetën e vet sa jetën e atij. Ata nuk do t’i godasë as etja as lodhja e uria në rrugën e All-llahut. Dhe as do të paraqiten në ndonjë vend, i cili do t’i hidhërojë mosbesimtarët, e as do të pasojnë çfarëdo të keqe qoftë nga armiku, e ajo të mos u evidentohet e tërë si vepër e mirë. All-llahu me të vërtetë nuk do të lejojë të humbë shpërblimi i punëmirëve.

Dhe nuk japin kurrfarë kontributi, as të madh as të vogël, e as që do të kapërcejnë ndonjë luginë e ajo të mos jetë shkruar, që All-llahu t’i shpërblejë për veprat e tyre me shpërblim më të mirë se sa ajo çka e bëjnë.

Të gjithë besimtarët nuk duhet të shkojnë në luftë. Disa prej tyre, nga secila bashkësi, le të paraqiten të marrin rrugën e shkencës fetare dhe le t’i tërheqin vërejtjen popullit të vet kur të kthehen nga lufta, ndoshta ata do të ruhen.

O besimtarë, luftoni kundër mosbesimtarëve që i keni afër jush dhe le ta ndiejnë ashpërsinë tuaj! Dhe ta dini se All-llahu është në anën e të devotshmëve.

Dhe kur po shpallet ndonjë sure, ka prej atyre që thonë: “Kujt nga ju ia ka shtuar besimin kjo?” Sa u përket besimtarëve atyre ua ka forcuar besimin dhe ata gëzohen;

E sa u përket atyre, zemrat e të cilëve janë të sëmura, ajo ua ka shtuar ndytësinë mbi ndytësinë e tyre që e kanë, dhe ata vdiqën e shkuan si mosbesimtarë.

A nuk i shohin ata se për çdo vjet njëherë, apo dy herë, bijnë në sprovë, dhe prap as pendohen e as mbledhin mendjen.

Ndërsa kur po shpallët ndonjë sure vetëm shikohen ndërveti, a ju sheh dikush? E pastaj largohen. All-llahu i lashtë pa përkrahje zemrat e tyre! Për shkak se janë nga ata njerëz që nuk marrin vesh.

Ju ka ardhur një Profet nga mesi juaj, i vjen rëndë që do ta vëni në mundime, memzi pret të niseni rrugës së drejtë, sepse është i butë dhe mëshirëplotë ndaj besimtarëve.