Surah The rising of the dead [Al-Qiyama] in Turkish

Yoo, kıyamet gününe and içerim,

Yoo, daima, kendini kınayan nefse and içerim.

İnsan kendisinin kemiklerini bir araya toplamayacağımızı mı sanıyor?

Evet, toplarız, onun parmak uçlarnı düzenlemeğe gücümüz yeter.

Fakat insan, devamlı suç işleyerek ilerisini berbadetmek ister.

Kıyamet günü nerede? diye sorup durur.

Ama göz (güneş gibi ortaya çıkan gerçeğin karşısında) kamaştığı,

Ay tutulduğu,

Güneş ve Ay bir araya toplandığı zaman!

(Evet) O gün insan: \"Kaçacak yer neresi?\" der.

Hayır, sığınacak yer yoktur.

O gün varıp durulacak yer, ancak Rabbinin huzurudur (ey insan).

(O zaman) İnsanın yapıp öne sürdüğü, (yapmayıp) geri bıraktığı herşey kendisine haber verilir.

Doğrusu insan kendi nefsini görür,

Birtakım özürler ortaya atsa da.

(Ey Muhammed,) Onu hemen okumak için diline depretme.

Onu (senin kalbinde) toplamak ve (sana) okumak bize düşer.

O halde sana Kur'an'ı okuduğumuz zaman onun okunuşunu izle.

Sonra onu açıklamak da bize düşer.

Hayır, siz çabuk(geçen şu dünyay)ı seviyorsunuz da,

Ahireti bırakıyorsunuz.

Yüzler var ki o gün ışıl ışıl parlar,

Rabbine bakar.

Yüzler de var ki o gün asıktır.

Kendisine bel kemiklerini kıran(bela)nın yapılacağını anlar.

Hayır, ne zaman ki can, köprücük kemiklerine dayanır,

Ve (başında bulunanlar tarafından): \"Kim afsun yapar acaba? denir,

Ve kendisi artık bunun, ayrılık zamanı olduğunu anlar,

Ve bacak bacağa dolaşır.

İşte o gün, sevk Rabbinedir (can, Allah'ın huzuruna sevk edilir).

Ne sadaka verdi, ne de namaz kıldı.

Fakat yalanladı, döndü.

Sonra çalım satarak ailesine gitti.

Yazık sana yazık!

Yine yazık sana yazık!

İnsan, başı boş bırakılacağını mı sanır?

Kendisi dökülen meniden bir nutfe (sperm) değil miydi?

Sonra alaka (rahme asılan embriyo) oldu da (Rabbi onu) yarattı, düzenledi.

O(meni)den iki çifti: Erkeği ve dişiyi var etti.