Surah He Frowned [Abasa] in Turkish

Yüzünü ekşitti ve öteye döndü;

Yanına kör adam geldi diye.

Nereden bilirsin, belki de o arınıp temizlenecek.

Belki de düşünüp taşınacak da öğüt kendisine yarayacak.

O, kendisini her türlü ihtiyacın üstünde görene gelince,

Ki sen ona yöneliyorsun;

Sana ne onun arınmasından!

O, koşarak sana gelen var ya;

Odur içine ürperti düşen.

Sen ona aldırmazlık ediyorsun.

Hayır, hiç de öyle değil! O, bir düşündürücüdür.

Dileyen onu düşünüp öğüt alır.

Kutsanan-bereketli sayfalardadır o.

Yüceltilen, tertemiz sayfalarda,

Yazıcıların ellerinde;

Ak-pak, mübarek yazıcıların.

Kahrolası insan, ne kadar da nankördür!

Hangi şeyden yarattı onu?

Bir spermden! Yarattı onu, ölçülendirip biçimlendirdi onu.

Sonra, yolu kolaylaştırdı ona,

Sonra öldürdü onu, kabre koydurdu onu.

Sonra dilediği zaman diriltip ortaya çıkardı onu.

Hayır, hayır! O, O'nun kendisine emrettiğini hiç yerine getirmedi.

Hadi, bakıversin insan, kendi yiyeceğine!

Biz suyu döktük de döktük.

Sonra yeryüzünü yardık da yardık.

Ardından orada dâneler bitirdik.

Üzümler, yoncalar,

Zeytinlikler, hurmalıklar,

Gür çimenli, bol ağaçlı bahçeler,

Meyve, otlak/sebze.

Sizin ve hayvanlarınızın yararına.

Şiddetle çarpanın çıkardığı korkunç ses geldiğinde,

Bir gün ki o, kişi öz kardeşinden kaçar,

Öz annesinden, öz babasından,

Eşinden, oğullarından.

O gün onlardan her kişinin kendisine yetecek bir uğraşı vardır.

Yüzler vardır o gün, pırıl pırıl,

Gülen, müjdelerle parıldayan.

Ve yüzler vardır o gün toza-toprağa bulanmış.

Tozu-toprağı da bir is bürümüştür.