English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSetting
Surah Those who set the ranks [As-Saaffat] in Albanian
وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفًّۭا ﴿١﴾
Pasha ata (engjëjt) që janë të radhitur
Pasha të radhiturat që në radhë qëndrojnë,
Pasha të rradhiturit (melaiket), që në rreshta (safa) qëndrojnë.
فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجْرًۭا ﴿٢﴾
dhe ata që i pengojnë (njerëzit prej mëkateve)
Edhe ato që me ngulm pengojnë,
Dhe nxituesit, që me nxitim shtyjnë.
فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكْرًا ﴿٣﴾
dhe ata që e lexojnë Kur’anin, -
Edhe ato që Kur’an lexojnë,
Dhe pasha lexuesit, që lexojnë përkujtimin.
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَٰحِدٌۭ ﴿٤﴾
në të vërtetë, Zoti juaj është një,
Zoti juaj është, me të vërtetë, vetëm Një,
Është e vërtetë se Zoti juaj është vetëm Një.
رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ ٱلْمَشَٰرِقِ ﴿٥﴾
Zot i qiejve dhe i Tokës dhe çka gjendet mes tyre dhe Zot i lindjes (i verës dhe dimërit)!
Zoti i qiejve dhe i tokës dhe i asaj që gjendet ndërmjet tyre, dhe Zoti i lindjeve.
Zot i qiejve dhe i tokës e çka ka mes tyre dhe Zot i lindjeve (të yjeve).
إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنْيَا بِزِينَةٍ ٱلْكَوَاكِبِ ﴿٦﴾
Me të vërtetë, Ne e kemi stolisur qiellin e kësaj bote me shkëlqimin e yjeve,
Ne me të vërtetë e kemi stolisur qiellin më të afërt për ju me një qëndijes yjesh,
Vërtetë, Ne kemi stolisur qiellin më të afërt (të dynjasë) me bukurinë e yjeve.
وَحِفْظًۭا مِّن كُلِّ شَيْطَٰنٍۢ مَّارِدٍۢ ﴿٧﴾
dhe e mbrojmë nga çdo djall kryeneç,
Duke e mbrojtur prej çfarëdo djalli prapshtan.
Dhe me mbrojtje prej çdo djalli të prishur.
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلْمَلَإِ ٱلْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍۢ ﴿٨﴾
që mos t’i përgjojë meleqet e lartësuar; ata (djajtë) sulmohen nga të gjitha anët,
Nuk do t’i përgjojnë engjujt e bekuar dhe do të hidhen nga të gjitha anët.
Ashtu që nuk mund të përgjojnë parinë më të lartë (engjëjt më të zgjedhur), pse gjuhen me shkëndija nga të gjitha anët.
دُحُورًۭا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌۭ وَاصِبٌ ﴿٩﴾
për t’i dëbuar ata: për ta ka vuajtje të përhershme,
Të përzënë, ata i pret dënim i pandërpreerë,
Ata janë të përzënë dhe do të kenë një dënim të përhershëm.
إِلَّا مَنْ خَطِفَ ٱلْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُۥ شِهَابٌۭ ثَاقِبٌۭ ﴿١٠﴾
e ai që grabitë diçka, atë e ndjekë dritë verbuese.
Përveç aij i cili rrëmben diçka dhe e përcjellë një yll i shkëlqyer,
Përveç atij që rrëmben vrullshëm, po atë e ndjek ylli që e djeg.
فَٱسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَآ ۚ إِنَّا خَلَقْنَٰهُم مِّن طِينٍۢ لَّازِبٍۭ ﴿١١﴾
Pyeti ata (o Muhammed): a është më i vështirë krijimi ityre apo të gjitha gjërat e tjera që i kemi krijuar? – Ata, i kemi krijuar nga bota (balta) ngjitëse.
Pyeti ata, a është më rëndë t’i krijosh ata apo atë që e kemi krijuar ne? ata i krijuam nga një baltë ngjitëse,
Ti pra, pyeti ata (idhujtarët): a janë ata krijesë më e fortë, apo çka Ne krijuam. Ne i krijuam ata prej një balte që ngjitet.
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ ﴿١٢﴾
Ti çuditesh (nga mohimi i atyre) e ata përqeshin,
Dhe ti je mahnitur, kurse ata tallen.
Por ti je i habitur, e ata tallen.
وَإِذَا ذُكِّرُوا۟ لَا يَذْكُرُونَ ﴿١٣﴾
e kur t’iu drejtohen këshilla, ata nuk i pranojnë,
Dhe kur u drejtohet këshilla, ata nuk kujtohen.
E kur këshillohen, ata nuk marrin parasysh këshillën.
وَإِذَا رَأَوْا۟ ءَايَةًۭ يَسْتَسْخِرُونَ ﴿١٤﴾
dhe kur e shohin një argument, ata e nxisin njëri-tjetrin për përqeshje
Edhe kur e shohin ndonjë argument, e nxisin njëri-tjetrin në përqeshje,
E kur shohin ndonjë mrekulli, ata nxitin në përqeshje.
وَقَالُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌۭ مُّبِينٌ ﴿١٥﴾
dhe thonë: “Kjo s’është gjë tjetër veçse një magji e vërtetë!”
Dhe thonë: “Kjo nuk është asgjë tjetër përveç magjie hapët”.
Dhe thanë: “Ky (Kur’ani) nuk është tjetër vetëmn se magji e kulluar.
أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًۭا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿١٦﴾
(Ata thonë): “Vallë kur të vdesim dhe të bëhemi eshtra e dhé, a thua njëmend do të ngjallemi
A kur të vdesim e të bëhemi eshtra e dhé, a përnjëmend ne do të ngjallemi,
A, pasi të vdesim ne, të bëhemi dhe e eshtra të kalbur a do të ringjallemi?
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلْأَوَّلُونَ ﴿١٧﴾
dhe paraardhësit tonë të lashtë?”
A edhe të parët tanë të lashtë?
A edhe të parët tanë të herëshëm?
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَٰخِرُونَ ﴿١٨﴾
Thuaju: “Po, e dot ë jeni edhe të poshtëruar!”
Thuaj: “Po, dhe ju do të jeni të nënçmuar!”
thuaj: “Po, bile ju do të jeni të nënçmuar!”
فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌۭ وَٰحِدَةٌۭ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ ﴿١٩﴾
Ky do të jetë vetëm një zë dhe të gjithë do të presim (se ç’po ndodhë)
Ai do të jetë vetëm një zë trishtues, e ata do të përgjojnë,
Ajo do të jetë vetëm një britmë, kur që, ata të ngritur shikojnë.
وَقَالُوا۟ يَٰوَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ ٱلدِّينِ ﴿٢٠﴾
dhe do të thonë: “Mjer për ne, kjo është Dita e gjykimit!”
dhe do të thonë: “Të mjerët ne, kjo është ditë e gjykimit!”
E thonë: “O, të mjerët ne, kjo është dita e gjykimit!”
هَٰذَا يَوْمُ ٱلْفَصْلِ ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ ﴿٢١﴾
(Atyre ju thuhet): “Po, kjo është Dita e gjykimit, të cilën ju e keni përgënjeshtruar!”
Kjo është dita e ekzekutimit të cilën ju e keni përgënjeshtruar.
Kjo është dita e ndasisë që ju e konsideruat rrenë.
۞ ٱحْشُرُوا۟ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ وَأَزْوَٰجَهُمْ وَمَا كَانُوا۟ يَعْبُدُونَ ﴿٢٢﴾
(Engjëjve ju thuhet): “Tuboni njerëzit e këqinj e shokët e tyre dhe ato që i kanë adhuruar
Mblidhni ata të cilët kanë bërë krime edhe ata që u janë bashkuar, edhe ata të cilët i adhuronin
Tuboni ata që ishin zullumqarë, shoqërinë e tyre dhe ata që i adhuruan.
مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٢٣﴾
pos Perëndisë, e tregoju atyre rrugëne Ferrit;
Në vend të All-llahut, dhe drejtoni rrugës së xhehennnnnemit,
(adhuruan) Pos All-llahut, orientoni rrugës së xhehimit!
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْـُٔولُونَ ﴿٢٤﴾
dhe i ndalni ata, ata do të pyetën:
Por ndalni se ata, me siguri, do të merren në pyetje!
Ndalni ata, sepse do të merren në përgjegjësi.
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿٢٥﴾
“Çka keni që nuk e ndihmoni njëri-tjetrin (idhujtë dhe adhuruesit e tyre)?”
Ç’keni që nuk ndihmoheni?
Çka keni që nuk ndihmoni njëri-tjetrin?
بَلْ هُمُ ٱلْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿٢٦﴾
Por, ata atë Ditë do të janë plotësisht të dorëzuar,
Sepse ata sot janë dorëzuar krejtësisht,
E, ata sot janë dorëzuar në tërësi.
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍۢ يَتَسَآءَلُونَ ﴿٢٧﴾
e do t’i afrohen njëri-tjetrit dhe do të bëjnë pyetje mes veti;
Dhe do të fillojnë t’i thonë njëri-tjetrit:
E kthehen e ia hedhin përgjegjësinë njëri-tjetrit.
قَالُوٓا۟ إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ ٱلْيَمِينِ ﴿٢٨﴾
Do të thonë: “Ju, me të vërtetë, na keni ardhur nga ana e djathtë (e me forcë)”.
“Ju na mashtruat”; Na erdhët nga e djathta!
(Të shtypurit) u thonë (atyre të parëve): “Ju ishit që na vinit neve nga ana e djathtë (na pengonit pre së vërtetës).
قَالُوا۟ بَل لَّمْ تَكُونُوا۟ مُؤْمِنِينَ ﴿٢٩﴾
Ata do të përgjigjen: “Jo, por ju nuk keni qenë besimtarë,
“Jo, por ju – do të përgjigjen ata – nuk ishit besimtarë,
Ata (paria) u thonë: “Jo, ju vetë nuk ishit besimtarë.
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَٰنٍۭ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًۭا طَٰغِينَ ﴿٣٠﴾
e ne nuk kemi pasur kurrfarë pushteti mbi ju, por ju ishit popull i tërbuar,
Se ne nuk kemi pasur kurrfarë pushteti mbi ju, por ju keni qenë një popull i shfrenuar.
Ne nuk kemi pasur ndonjë pushtet ndaj jush, por ju vetë ishit që nuk respektuat (porositë e Zotit).
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَآ ۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ ﴿٣١﴾
andaj, u realizua fjala e Zotit mbi ne. Ne, me të vërtetë, po e shijojmë dënimin,
Dhe kundër nesh u realizua fjala e Zotit tonë. Ne, njëmend, do ta shijojmë.
E, ajo thënia (premtimi) e Zotit tonë u vërtetua kundër nesh, e s’ka dyshim se ne po e shijojmë (dënimin).
فَأَغْوَيْنَٰكُمْ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ ﴿٣٢﴾
e, ju kemi mashtruar juve, meqë edhe ne kemi qenë të mashtruar”.
Ju kemi ftuar në mashtrim, sepse edhe vetë kemi qenë të humbur”.
Ne u ofruam juve rrugën e humbjes, ashtu sikurse edhe vetë ishim të humbur.
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍۢ فِى ٱلْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿٣٣﴾
Dhe ata, atë Ditë do të jenë së bashku në mundim,
Dhe ata atë ditë do të jenë së bashku në mundim,
Dhe atë ditë ata do të jenë në dënim të përbashkët.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِٱلْمُجْرِمِينَ ﴿٣٤﴾
sepse, Ne kështu veprojmë me të këqinjtë.
Sepse Ne ashtu veprojmë me mëkatarët.
Kështu Ne veprojmë me kriminelët.
إِنَّهُمْ كَانُوٓا۟ إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ ﴿٣٥﴾
Kur u thuhej atyre: “Vetëm Allahu është Zot!” – ata madhështoheshin,
Kur iu tha atyre se nuk ka tjetër Zot përveç All-llahut, ata bënin arrogancë,
Për arsye se kur u thuhej atyre: “Nuk ka Zottjetër përveç All-llahut, ata e mbanin veten lart.
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓا۟ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٍۢ مَّجْنُونٍۭ ﴿٣٦﴾
dhe thonin (Mekkasit): “Vallë, a t’i braktisim hyjnitë tona për shkak të një poeti të marrë?”
Dhe thonin: “A t’i lëmë ne zotërat tonë për një poet të marrë”?
Dhe thoshin: “A do t’i braktisim ne zotat tanë për një poet të çmendur?”
بَلْ جَآءَ بِٱلْحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿٣٧﴾
Jo, (ai nuk është poet), por ai e ka sjellë të Vërtetën dhe i ka vërtetuar pejgamberët e mëparshëm,
Por jo, ai u sjell të vërtetën dhe vërteton të dërguarit e tjerë
Jo, (nuk është çka thonë ata) por ai u solli të vërtetën dhe vërtetoi të dërguarit e parë.
إِنَّكُمْ لَذَآئِقُوا۟ ٱلْعَذَابِ ٱلْأَلِيمِ ﴿٣٨﴾
e, me të vërtetë, ju do ta shijoni dënimin e dhembshëm, -
E ju, me siguri, do të shijoni vuajtje të dhimbshme,
Ju, pa tjetër do të përjetoni dënimin më të ashpër.
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٣٩﴾
dhe do ta dënoheni ju vetëm për atë që keni bërë!
dhe nuk do të shpërbleheni, përpos siç keni punuar.
Dhe nuk ndëshkoheni për tjetër, përveç për atë që vepruat.
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿٤٠﴾
E robërit e sinqertë të Perëndisë,
Kurse robërit e sinqertë të All-llahut,
Me përjashtim të robëve të All-llahut që ishin të sinqertë,
أُو۟لَٰٓئِكَ لَهُمْ رِزْقٌۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿٤١﴾
do të kenë furnizim të caktuar,
Ata do të kenë furnizim të veçantë,
Të tillët janë ata që kanë furnizim të dalluar,
فَوَٰكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ ﴿٤٢﴾
pemë të ndryshme, dhe do të jenë të respektuar,
Pemë të ndryshme, do të jenë të nderuar
Pemë të llojllojshme, ata janë të nderuar,
فِى جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ ﴿٤٣﴾
në kopshtet e dhuntive,
Në xhenete të mrekullueshme,
Në Xhennete të begatshme,
عَلَىٰ سُرُرٍۢ مُّتَقَٰبِلِينَ ﴿٤٤﴾
në kolltuqe, njëri përballë tjetrit,
Në shtretër njëri përball tjetrit,
Të mbështetur në kolltukë me fytyrë nga njëri-tjetri,
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍۢ مِّن مَّعِينٍۭ ﴿٤٥﴾
do të shërbehen me pije nga burimi që do të rrjedhë gjithmonë,
Do të shërbehen me një gotë që nuk shterret kurrë,
Atyre u bëhrt shërbim me gota (me verë) nga burmi,
بَيْضَآءَ لَذَّةٍۢ لِّلشَّٰرِبِينَ ﴿٤٦﴾
(me pije) të bardhë e të shijshme për ata që do ta pijnë,
Të bardhë dhe të shishëm për ata që e pinë.
E barshë (vera), që ka shije për ata që e pinë,
لَا فِيهَا غَوْلٌۭ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ ﴿٤٧﴾
me të (verën), nuk do të trullosen dhe prej saj nuk do të dehen.
Prej saj nuk dhemb kryet dhe nga ajo as mendja nuk të humb.
Prej asaj nuk ka dhembje koke, e as që ata do të dehen nga ajo,
وَعِندَهُمْ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرْفِ عِينٌۭ ﴿٤٨﴾
Dhe pranë tyre do të jenë gratë me shikim të ulur, e sy të bukur
E pranë tyre symëdhatë e reja, me shikime të përulura,
E pranë tyre janë (hyritë) symëdhatë me shikim të pëulur,
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌۭ مَّكْنُونٌۭ ﴿٤٩﴾
sikur të jenë vezë të ruajtura.
Si vezë të mbuluara
Sikur ato të jenë inxhi e paprekur (ve e ruajtur).
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍۢ يَتَسَآءَلُونَ ﴿٥٠﴾
Dhe ata do t’i qasen njëri-tjetrit e do të bisedojnë,
Dhe do t’i qasen njëri-tjetrit duke biseduar,
I qasen njëri-tjetrit e bisedojnë,
قَالَ قَآئِلٌۭ مِّنْهُمْ إِنِّى كَانَ لِى قَرِينٌۭ ﴿٥١﴾
dhe njëri prej tyre do të thotë: “Unë kam pasur një shok (mohues),
Njëri prej tyre i thotë: “Kam pasur një shok,
Prej tyre njëri flet e thotë: “Unë kam pasur njëfarë miku,
يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلْمُصَدِّقِينَ ﴿٥٢﴾
i cili thoshte: “Vallë edhe ti je nga ata që besojnë,
I cili thoshte: A edhe ti je prej atyre që besojnë,
thoshte: “A je ti pre atyre që besojnë se
أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًۭا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ ﴿٥٣﴾
që kur të vdesim e të bëhemi dhé e eshtra, me të vërtetë do të japim llogari?”
Se, pasi të vdsim e të bëhemi eshtra e pluhur do të japim llogari!”
Kur të jemi të vdekur, të jemi bërë dhe e eshtra të kalbur, do të jemi të shpërblyer për vepra?”
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ ﴿٥٤﴾
(do të thotë ai): “A doni të shikoni?”
“A doni të shihni?”
Ai (besimtari në Xhennet) thotë: “A vini ju të shikojmë?”
فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِى سَوَآءِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٥٥﴾
Dhe ai do të shikojë, dhe atë do ta sheh në midis të zjarrit.
Dhe ai do të shikojë, do të shohë atë në mes të xhehennemit,
Ai shikon dhe e vëren atë (mikun) në mes të Xhehennemit.
قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ ﴿٥٦﴾
Ai thotë: “Pasha Perëndinë, për pak më shkatërrove edhe mua;
“Pasha All-llahun” – do të thotë, - “përpak desh më shkatërrove”.
Ai thotë: “Pasha All-llahun, për pak më rrëzove (në Xhehennem) edhe mua.
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّى لَكُنتُ مِنَ ٱلْمُحْضَرِينَ ﴿٥٧﴾
po të mos ishte dhuntia e Zotit tim, edhe unë do të isha në zjarr (bashkë me ty).
Po të mos ishte mëshira e Zotit tim, tani edhe unë do të isha aty,
Dhe sikur të mos ishte dhuntia e Zotit tim, unë do të isha bashkë me ty në zjarr,
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ﴿٥٨﴾
E për ne, nuk do të ketë më vdekje,
Ne më nuk do të vdesim, apo jo?
Dhe ne nuk do të vdesim më,
إِلَّا مَوْتَتَنَا ٱلْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿٥٩﴾
përveç vdekjes së parë, nuk do të jemi të munduar më,
Përveç vdekjes tonë të parë dhe s’do të dënohemi më.
Përveç asaj vdekjes sonë të parë dhe ne nuk do të dënohemi më!”
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ﴿٦٠﴾
kjo, me të vërtetë, është sukses i madh!
Kjo do të jetë, me siguri, sukses i madh!
Vërtet, ky është ai suksesi i madh,
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ ٱلْعَٰمِلُونَ ﴿٦١﴾
Për diçka të tillë, le të angazhohen punëtorët!
për diçka si kjo le të punojnë punëtorët!
Për një shpërblim të këtillë le të veprojnë vepruesit!
أَذَٰلِكَ خَيْرٌۭ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ ﴿٦٢﴾
A më e mirë është kjo gjendje, apo druri zekkum.
A është ky vend më i mirë apo druri zekkum?
A kjo pritje (me shpërbllim të All-llahut) është më e mirë, apo pema e “Zekumë-it”?
إِنَّا جَعَلْنَٰهَا فِتْنَةًۭ لِّلظَّٰلِمِينَ ﴿٦٣﴾
Ne, këtë sprovë e kemi bërë për zullumqarët.
ne atë ua kemi bërë për dënim mosbesimtarëve.
Ne atë e kemi bërë sprovë për zullumqarët.
إِنَّهَا شَجَرَةٌۭ تَخْرُجُ فِىٓ أَصْلِ ٱلْجَحِيمِ ﴿٦٤﴾
Njëmend, ky dru del nga fundi i ferrit,
Ai është një dru që do të dalë e rritet nga fundi i xhehennemit.
Ajo është një pemë që mbin në fund të Xhehennemit.
طَلْعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ ﴿٦٥﴾
fruti i tij është si koka e gjarpinjëve (djajve).
Fruti i tij është si koka djajsh,
Pema (fruti) e saj është sikurse kok a dreqërish.
فَإِنَّهُمْ لَءَاكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِـُٔونَ مِنْهَا ٱلْبُطُونَ ﴿٦٦﴾
Me të vërtetë, ata do ta hanë këtë frut dhe me të do ta mbushin barkun.
Ata prej tij do të ushqehen dhe me të do t’i mbushin barqet,
E ata do të hanë nga ajo dhe do të mbushin barqet prej saj.
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًۭا مِّنْ حَمِيمٍۢ ﴿٦٧﴾
Pastaj, ata do të kenë një përzierje me ujë të nxehtë (për të pirë)
E pastaj ai do të përzihet me ujë të nxehtë,
Pastaj, ata do të kenë kundrejt atij ushqimi edhe ujë të valë.
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى ٱلْجَحِيمِ ﴿٦٨﴾
e pas kësaj, me siguri, kthimi i tyre do të jetë në ferr.
Pastaj, me siguri, përsëri do të kthehen në xhehenem.
Mandej kthimi i tyre është në Xhehennem.
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا۟ ءَابَآءَهُمْ ضَآلِّينَ ﴿٦٩﴾
Ata i kanë gjetur etërit e tyre në humbje,
Ata i gjetën prindërit e tyrenë mashtrim.
Ata i gjetën dhe shkuan pas prindërve të tyre të humbur.
فَهُمْ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمْ يُهْرَعُونَ ﴿٧٠﴾
prandaj, edhe ata vazhduan pas gjurmëve të tyre,
Prandaj edhe ata shkelën gjurmëve të tyre.
Ata u ngutën dhe shkelën hapave të tyre (pa menduar).
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٧١﴾
por edhe para tyre, me të vërtetë, e kanë humbur (rrugën) shumë popuj të lashtë,
Por edhe përpara tyre shumica e popujve të lashtë kanë qenë të humbur,
Po, edhe para këtyre (popullit tënd) shunica e popujve të kaluar ishin të humbur.
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ ﴿٧٢﴾
Ne, me të vërtetë, u kemi dërguar atyre paralajmërues.
Edhe pse ne u kemi dërguar atyre qortues.
Ne atyre u patëm dërguar pejgamberë.
فَٱنظُرْ كَيْفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلْمُنذَرِينَ ﴿٧٣﴾
E, shiko se çfarë qe fundi i atyre që u paralajmëruan,
Prandaj shih si e pësuan ata të cilëve u është tërhequr vërejtja,
E shif se si ishte përfundimi i atyre, të cilëve u qe tërhequr vërejtja.
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿٧٤﴾
pos robërve të sinqertë të Zotit (ata nuk janë dënuar).
Me përjashtim të robërve të sinqertë të All-llahut.
Me përjashtim të robëve të All-llahut që ishin të sinqertë.
وَلَقَدْ نَادَىٰنَا نُوحٌۭ فَلَنِعْمَ ٱلْمُجِيبُونَ ﴿٧٥﴾
E Na thirri (në ndihmë) Nuhu, e Ne iu kemi përgjegjur bukur:
Por kur na thirri Nuhi, Ne iu përgjegjë,
Për Zotin Neve na pat thirr në ndihmë Nuhu, Ne jemi përgjegjës të mirë.
وَنَجَّيْنَٰهُ وَأَهْلَهُۥ مِنَ ٱلْكَرْبِ ٱلْعَظِيمِ ﴿٧٦﴾
e kemi shpëtuar atë dhe familjen e tij prej fatkeqësisë së madhe,
Atë dhe familjën e tij e shpëtuam prej një mundimi të rëndë.
Dhe Ne e shpëtuam atë dhe familjen e tij prej asaj të keqe të madhe.
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلْبَاقِينَ ﴿٧٧﴾
duke i lënë në jetë vetëm pasardhësit e tij,
Dhe pasardhësit e tiji lamë të jetojnë.
E pasardhësit e tij i bëmë ata që vazhduan jetën.
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿٧٨﴾
dhe u kemi lënë kujtim te brezat e tjerë;
Edhe kujtimin për të ua lamë breznive të ardhshme.
Dhe Ne ua lamë atë kujtim për njrëzit e ardhshëm.
سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٍۢ فِى ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٧٩﴾
“Përshëndetja për Nuhun qoftë në mesin e të gjithë popujve!”
Paqa qoftë mbi Nuhin, në të tëra botërat.
Selam i qoftë Nuhut (prej All-llahut e prej krijesave) në mbarë botën (si kujtim ndaj tij).
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿٨٠﴾
Ne, me të vërtetë, kështu i shpërblejmë bamirësit.
Ja, kështu Ne i shpërblejmë bëmirësat.
Ne kështu i shpërblejmë të mirët.
إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿٨١﴾
Me të vërtetë, ai është nga robërit Tonë, besimtar.
Ai ishte nga robërit tanë besimtarë.
Vërtet, ai ishte prej robëve tanë që janë besimtarë.
ثُمَّ أَغْرَقْنَا ٱلْءَاخَرِينَ ﴿٨٢﴾
Pastaj, i fundosëm të tjrerët (jobesimtarët).
E pastaj të tjerët i përmbytëm.
E pastaj i përmbytëm në një ujë të tjerët (që nuk besuan).
۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبْرَٰهِيمَ ﴿٨٣﴾
Dhe, me të vërtetë, nga ithtarët e tij është edhe Ibrahimi,
I drejtimit të tij ishte edhe Ibrahimi,
Edhe Ibrahimi ishte i grupit të tij.
إِذْ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلْبٍۢ سَلِيمٍ ﴿٨٤﴾
kur Zotit të vet i erdh me zemër të pastër,
Kur i erdh Zotit të vet me zemër të shëndoshë;
Kur Zotit të vet iu bind me zemër të pastër.
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِۦ مَاذَا تَعْبُدُونَ ﴿٨٥﴾
kur babait të vet dhe popullit të vet i tha: “Çka adhuroni ju?
Kur i tha babës së vet dhe popullit të vet: “Çka adhuroni?
Kur babait të vet dhe popullit të vet i tha: “çka është ajo që ju adhuroni?”
أَئِفْكًا ءَالِهَةًۭ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ ﴿٨٦﴾
Vallë, a dëshironi hyjni të rrejshme në vend të Allahut?
A në vend të All-llahut doni zotër të rrejshëm?
A në vend të All-llahut doni zota të trilluar?
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٨٧﴾
E çka mendoni ju për Zotin e gjithësisë?”
E ç’mendoni për Zotin e përbotshëm?”
çka është mendimi juaj ndaj Zotit të botëce?
فَنَظَرَ نَظْرَةًۭ فِى ٱلنُّجُومِ ﴿٨٨﴾
Pastaj u hodhi një shikim yjeve,
U lëshoi një shikim yjeve
Dhe atëherë u lëshoi një shikim yjeve,
فَقَالَ إِنِّى سَقِيمٌۭ ﴿٨٩﴾
dhe tha: “Unë jam i sëmurë”.
Dhe tha: “Unë jam i sëmurë”!
E tha: “Unë jam i sëmurë!”
فَتَوَلَّوْا۟ عَنْهُ مُدْبِرِينَ ﴿٩٠﴾
Dhe, ata u larguan prej tij, duke e lënë pas.
Dhe ata iu larguan duke ikur,
Ata u kthyen dhe u larguan prek tij.
فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿٩١﴾
Pastaj, ai u përvodh te hyjnitë e tyre dhe u tha: “A nuk po hani?
Kurse ai iu qas fshehtazi zotërave të tyre dhe tha: “A nuk po hani ju?
Ai u drejtua kah zotat e tyre dhe u tha: “A nuk po hani ju?”
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ ﴿٩٢﴾
Ç’keni, përse nuk flisni?”
Ç’është me ju që nuk flisni?”
çka keni pra, që nuk po flitni?
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًۢا بِٱلْيَمِينِ ﴿٩٣﴾
Ju afrua tyre tinëzisht, duke i goditur me dorë të djathtë.
Dhe, si kalimthi, iu qas me një të rënë me të djathtën,
Iu afrua atyre ngadalë, duke u mëshuar me të djathtën (me fuqi).
فَأَقْبَلُوٓا۟ إِلَيْهِ يَزِفُّونَ ﴿٩٤﴾
Dhe ata (njerëzit) nxituan kah ai.
Dhe ata (populli) ia behën me të shpejtë.
Ata (populli) iu afruan atij me të shpejtë (sigurisht e qortuan).
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿٩٥﴾
Ibrahimi tha: “Vallë, a i adhuroni ju ato që i keni gdhendur (putat)?
“Apo i adhuroni ata që i gdhendni vetë, - i pyeti, -
Ai (Ibrahimi) tha: “A adhuroni atë që vetë e keni gdhendur?”
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾
E, Perëndia u ka krijuar juve, dhe ato që i bëni ju”.
E All-llahu u krijon juve dhe atë çka bëni ju”.
E All-llahu ju krijoi juve edhe atë që e punoni.
قَالُوا۟ ٱبْنُوا۟ لَهُۥ بُنْيَٰنًۭا فَأَلْقُوهُ فِى ٱلْجَحِيمِ ﴿٩٧﴾
(Jobesimtarët) thanë: “Përgatitni për te një godinë (vatër) dhe hedheni atë në zjarr!”
“Përgatitne, - thanë, - një turrë dru dhe hudhne në zjarr!”
Ata thanë: “Ndërtonja atij një vend dhe hudhne atë në zjarr!
فَأَرَادُوا۟ بِهِۦ كَيْدًۭا فَجَعَلْنَٰهُمُ ٱلْأَسْفَلِينَ ﴿٩٨﴾
Dhe ata dëshiruan t’i bëjnë dinakëri, por Ne i bëmë ata më të poshtëruarit.
Dhe deshtën ta dënojnë, por ne i bëmë ata më të poshtëruarit.
Ata i menduan atij një kurth, kurse Ne i mposhtëm ata të nënçmuar”.
وَقَالَ إِنِّى ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّى سَيَهْدِينِ ﴿٩٩﴾
(Ibrahimi) tha: “Unë po shkoj te Zoti im. Ai do të më udhëzojë.
“Po shkoj, - tha, - atje te Zoti im. Do të më udhëzojë.
Ai tha: “Unë po shkoj aty ku më urdhëroi Zoti im, e Ai më udhëzon!”
رَبِّ هَبْ لِى مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴿١٠٠﴾
O Zoti im, dhuroma një fëmijë të mirë (e të ndershëm)!”
O Zot, më dhuro (pasardhës) prej të mirëve!”
Zoti im, më dhuro mua (një fëmijë) prej të mirëve!
فَبَشَّرْنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٍۢ ﴿١٠١﴾
Dhe Ne e dihariquam atë me një çun të urtë.
Dh ne e gëzuam me një djalosh të mirë.
Ne e gëzuam atë me një djalë që do të jetë i butë (i sjëllshëm).
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعْىَ قَالَ يَٰبُنَىَّ إِنِّىٓ أَرَىٰ فِى ٱلْمَنَامِ أَنِّىٓ أَذْبَحُكَ فَٱنظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِىٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ ﴿١٠٢﴾
Dhe kur fëmija u rrit aq sa t’i ndihmojë në punë, Ibrahimi i tha: “O djali im, kam parë ëndërr se duhet të të pres, çka mendon ti?” – O baba, - tha: “vepro ashtu siç je urdhëruar; njëmend do të bindesh, - nëse do Perëndia, se unë jam i durueshëm”.
Dhe kur ai u rrit aq sa filloi të eci me të në punë (Ibrahimi) i tha: “O biri im, kam parë në ëndërr se duhet të të therë! Pa shiko ç’mendon ti?” “O im at – i tha ai – ti vepro ashtu si të urdhërohet. Do të jem, në dashtë All-llahu, prej durimtarëve”.
Dhe kur arriti ai (djalli) që së bashku me të (me Ibrahimin) të angazhohet në punë, ai (Ibrahimi) tha: “O djalli im, unë kam parë (jam urdhëruar) në ëndërr të pres ty. Shiko pra, çka mendon ti?” Ai tha: “O babai im, punoje atë që urdhërohesh, e ti do të më gjesh mua, nëse do All-llahu, prej të durueshmëve!”
فَلَمَّآ أَسْلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلْجَبِينِ ﴿١٠٣﴾
Pasi e pranuan që të dy urdhërin, e rrëzoi (djalin) në krah,
Dhe kur ata të dy u dorëzuan edhe e shtriu atë me fytyrë për toke,
E kur ata të dy iu dorëzuan urdhërit të Zotit dhe përmbysi atë në fytyrë (në ballë).
وَنَٰدَيْنَٰهُ أَن يَٰٓإِبْرَٰهِيمُ ﴿١٠٤﴾
Ne e thirrëm: “O Ibrahim,
Ne e thirrëm: “O Ibrahim!
Ne e thirrëm atë: “O Ibrahim!”
قَدْ صَدَّقْتَ ٱلرُّءْيَآ ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١٠٥﴾
ti madje e realizove ëndrrën. E, Ne, me të vërtetë, kështu i shpërblejmë bamirësit,
Ti e realizove ëndrën. Ne kështu i shpërblejmë ata që bëjnë vepra të mira.
Ti tashmë e zbatove ëndrrën! Ne kështu i shpërblejmë të mirët!
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلْبَلَٰٓؤُا۟ ٱلْمُبِينُ ﴿١٠٦﴾
kjo, me të vërtetë ka qenë një sprovë e qartë!”
Ajo ishte, njëmend, sprovë e vërtetë, e qartë”,
Vërtet, kjo ishte sprovë e qartë.
وَفَدَيْنَٰهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍۢ ﴿١٠٧﴾
Edhe Ne e zëvendësuam atë me një kurban të madh,
Dhe e këmbyem me një kurban të madh,
Ne e shpaguam atë me një të therrur (kurban) të rëndësishëm.
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١٠٨﴾
dhe Ne i lamë atij kujtim të mirë në brezat e mëvonshëm;
Kurse kujtimin e tij ua lam breznive të mëvonshme.
Dhe ndaj tij Ne lamë përkujtim të mirë ndër popujt e ardhshëm.
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبْرَٰهِيمَ ﴿١٠٩﴾
“Përshëndetja e madhe qoftë mbi Ibrahimin!”
Shpëtimi qoftë me Ibrahimin!
Selam (shpëtim e paqe) pastë Ibrahimi!
كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١١٠﴾
Ja, kështu, Na i shpërblejmë bamirësit,
Ja, kështu ne i shpërblyem bëmirësat.
Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit.
إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿١١١﴾
e ai, me të vërtetë, ka qenë nga robërit Tanë besimtar,
Dhe ai me të vërtetë ishte rob yni besimtar.
Vërtet, ai ishte nga robërit Tanë besimtarë.
وَبَشَّرْنَٰهُ بِإِسْحَٰقَ نَبِيًّۭا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴿١١٢﴾
dhe Ne e kemi sihariquar atë me Is’hakun, pejgamber prej njerëzve të mirë,
Dhe e gëzuam me Is-hakun, si lajmëtar nga të mirët,
Dhe Ne e gëzuam atë me (një djalë tjetër) Is-hakun, pejgamber prej të mirëve.
وَبَٰرَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰٓ إِسْحَٰقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌۭ وَظَالِمٌۭ لِّنَفْسِهِۦ مُبِينٌۭ ﴿١١٣﴾
dhe Ne e bekuam atë dhe Is’hakun, por në mesin e pasardhësve të tyre ka besimtarë dhe zullumqarë të hapët për veten e vet.
Dhe e bekuam atë edhe Is-hakun, kurse ndër pasardhësit e atyre të dyve ka bamirës, por edhekeqbërës haptazi kundër vetes.
Dhe Ne i dhuruan bekim atij dhe Is-hakut e prej pasardhësve të atyre dyve do të kenë punëmirë e të ndershëm, e edhe dëmtues t hapët të vetvetes.
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ﴿١١٤﴾
Ne e kemi dhuruar Musain dhe Harunin.
Ne e shpërblyem mirë Musanë dhe Harunin.
Pasha madhërinë Tonë, Ne u dhamë të mira Musait e Harunit.
وَنَجَّيْنَٰهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ ٱلْكَرْبِ ٱلْعَظِيمِ ﴿١١٥﴾
Dhe i kemi shpëtuar ata, të dy dhe popujt e tyre nga mjerimi i madh,
Edhe ata të dy, edhe popujt e tyre, i shpëtuam nga një mundim i madh.
I shpëtuam ata dhe popullin e tyre prej një mjerimi të madh.
وَنَصَرْنَٰهُمْ فَكَانُوا۟ هُمُ ٱلْغَٰلِبِينَ ﴿١١٦﴾
dhe Ne i ndihmuam ata, e ata u bënë fitimtarë,
Dhe u ndihmuam, andaj edhe ata ngadhnjyen.
Ne u ndihmuam atyre dhe ata ngadhënjyen.
وَءَاتَيْنَٰهُمَا ٱلْكِتَٰبَ ٱلْمُسْتَبِينَ ﴿١١٧﴾
dhe u dhamë atyre Librin e qartë
Dhe të dyve u dhamë Librin e qartë.
Atyre dyve u hamë librin e përsosur e të qartë.
وَهَدَيْنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلْمُسْتَقِيمَ ﴿١١٨﴾
dhe i udhëzuam ata dy në rrugë të drejtë
Dhe të dy i drejtuam në rrugë të drejtë,
Dhe të dy ata i udhëzuam rrugës së drejtë.
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١١٩﴾
dhe Ne u lamë kujtim të mirë atyre të dyve në mesin e brezave të mëvonshme.
dhe kujtimin e të dyve ua ruajtëm breznive të ardhshme.
Përkujtim të këndshëm ndaj të dyve kem lënë në popujt e më vonshëm.
سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ﴿١٢٠﴾
“Përshëndetja e madhe qoftë mbi Musain dhe Harunin!”
Qofshin shpëtuar Musa dhe Haruni!
(Përkujtimin) “Selamun” - qofshin të mëshiruar Musai dhe Haruni.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١٢١﴾
Ja, me të vërtetë, kështu Ne i shpërblejmë bamirësit,
Ja, ne, me të vërtetë, kështu i shpërblejmë bëmirësit.
Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit.
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿١٢٢﴾
e, në të vërtetë, ata dy janë nga robërit Tanë besimtarë.
Ata dy njëmend ishin nga robërit tanë besimtarë.
Vërtet, ata të dy ishin besimtarë nga robërit Tanë.
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٢٣﴾
Dhe, me të vërtetë, Iljasi ka qenë (njëri) prej pejgamberëve.
Edhe Iljasi është, pa dyshim, nga profetët
Edhe Iljasi ishte prej të dërguarve Tanë.
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٢٤﴾
(Përkujtoje) kur i tha popullit të vet: “A nuk po i frikësoheni (Perëndisë)?”
Kur i tha popullit të vet: “A nuk frikësoheni?
Kur ai, popullit të vet i tha: “A nuk jeni kah frikësoheni?”
أَتَدْعُونَ بَعْلًۭا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ ٱلْخَٰلِقِينَ ﴿١٢٥﴾
Vallë, a i luteni ju Ba’lit (lloj idhulli), ndërsa e lëni Krijuesin më të mirë,
A Ba’lën e adhuroni, e krijuesin më të mirë e leni pas shpine,
A e adhuroni “Ba’ël-in” (emër i një statuje) e braktisni adhurimin ndaj ë mirit që është Krijues?
ٱللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٢٦﴾
Allahun, Zotin tuaj dhe Zotin e të parëve tuaj të lashtë!”
All-llahun, Zotin tuaj dhe Zotin e të parëve të lashtë”.
All-llahun, Zotin tuaj e të prindërve tuaj të hershëm!!”
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٢٧﴾
Ata e konsideruan gënjeshtar atë dhe për këtë shkak, me siguri, do të mbeten në dënim,
Ata e përgënjeshtruan prandaj, me siguri, do të prezentojnë (në dënim),
Ata e përgënjeshtruan, andaj ata medoemos janë të sjellë në Xhehennem.
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿١٢٨﴾
pos robërve të sinqertë të Perëndisë.
Përveç atyre robërve besnikë të All-llahut.
Me përjashtim të robërve besnikë ndaj All-llahut.
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١٢٩﴾
Dhe Ne i lamë atij kujtim të mirë për brezat e mëvonshëm:
Dhe ia ruajtëm kumtimin në breznitë e mëvonshme.
Edhe ndaj tij kemi lënë përkujtim të mirë në të ardhshmit.
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلْ يَاسِينَ ﴿١٣٠﴾
“Përshëndetja e madhe qoftë për Iljasin!”
pastë shpëtim Iljasi!
“Selamun” - qoftë i mëshiruar Iljasi (ose edhe besimtarët e Iljasit).
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿١٣١﴾
Ja, kështu Ne i shpërblejmë bamirësit,
Ja, ne kështu i shpërblejmë bamirësit.
Kështu, në këtë mënyrë Ne i shpërblejmë bamirësit.
إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿١٣٢﴾
e ai, me të vërtetë, ka qenë nga robërit Tanë besimtar.
Edhe ai është, me siguri, nga robërit tanë besimtarë.
S’ka dyshim, ai ishte besimtar nga robërit Tanë.
وَإِنَّ لُوطًۭا لَّمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٣٣﴾
Dhe, me të vërtetë, Luti ka qenë njëri prej pejgamberëve.
Edhe Luti është, pa mëdyshje, prej profetëve.
Edhe Luti, pa mëdyshje ishte prej të dërguarve Tanë.
إِذْ نَجَّيْنَٰهُ وَأَهْلَهُۥٓ أَجْمَعِينَ ﴿١٣٤﴾
(Përkujtoje) kur Ne e shpëtuam atë dhe tërë familjen e tij,
Prandaj ne atë dhe tërë familjen e tij e shpëtuam,
Kur Ne e shpëtuam atë dhe tërë familjen e tij bashkë.
إِلَّا عَجُوزًۭا فِى ٱلْغَٰبِرِينَ ﴿١٣٥﴾
pos plakës që ka mbetur me të tjerët (të dënurarit),
Përveç gruas, që mbet me të dënuarit,
Përveç një plake (grua e tij) që mbeti me të dënuarit.
ثُمَّ دَمَّرْنَا ٱلْءَاخَرِينَ ﴿١٣٦﴾
pastaj i zhdukëm të tjerët,
Kurse të tjerët i shfarosëm.
Pastaj të tjerët i rrënuam.
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ ﴿١٣٧﴾
dhe me të vërtetë, ju kaloni pranë tyre në mëngjes
Dhe ju me siguri në agim kaloni kah ata,
E ju (mekas) me siguri kaloni atypari mëngjes (ditën)
وَبِٱلَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿١٣٨﴾
dhe natën, a nuk po mendoni?
Edhe kur bie muzgu. A nuk do të mblidhni mendjen?!
e mbrëmje (natën). Pra, a nuk mbildhni mend?
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٣٩﴾
Dhe, me të vërtetë, Junusi ka qenë njëri nga pejgamberët.
Edhe Junusi është, me siguri, profet.
Edhe Junusi ishte një nga të dërguarit Tanë.
إِذْ أَبَقَ إِلَى ٱلْفُلْكِ ٱلْمَشْحُونِ ﴿١٤٠﴾
(Përkujtoje) kur ai iku deri te anija e mbushur përplot,
Kur iku me një lundr të mbushur plot,
kur iku te anija që ishte e mbushur plot (udhëtarë).
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلْمُدْحَضِينَ ﴿١٤١﴾
dhe hodhi shortin (me detarët), e ai ishte njëri prej tyre që i ra shorti (të hidhet në det),
Tërhoqi shortin dhe shorti i ra atij,
E ai mori pjesë në short, po humbi (i ra sorti atij).
فَٱلْتَقَمَهُ ٱلْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌۭ ﴿١٤٢﴾
dhe peshku e përbiu atë, e ai ishte i qortuar,
Dhe e gëlltiti peshku, sepse ai e meritonte këtë,
Dhe atë e kafshoi (e gëlltit) peshku, zatën ai ishte që e meritoi qortimin.
فَلَوْلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلْمُسَبِّحِينَ ﴿١٤٣﴾
dhe, po të mos ishte nga ata që i luten Zotit,
Dhe sikur ai të mos ishte prej atyre që e lartësonte (All-llahun),
E sikur të mos ishte ajo që ai kishte qenë prej atyre që shumë e përmendin Zotin.
لَلَبِثَ فِى بَطْنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿١٤٤﴾
me siguri do të mbetej në barkun e tij deri në Ditën e ringjalljes (së të gjithëve),
Do të mbetej me siguri në barkun e tij deri në ditën kur do të ringjallen.
Ai do të mbetej në barkun e tij deri në ditën e ringjalljes.
۞ فَنَبَذْنَٰهُ بِٱلْعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٌۭ ﴿١٤٥﴾
dhe Ne e hodhëm në një vend të shkretë, e ai ishte i sëmurë,
Por Ne e nxorrëm në një vend të shkretë, ndërsa ai ishte i sëmurë,
E Ne e hodhëm në një tokë pa bimë (shkretëtirë), ndërsa ai ishte i sëmurë.
وَأَنۢبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةًۭ مِّن يَقْطِينٍۢ ﴿١٤٦﴾
dhe Ne bëmë që të dalë një bimë kungulli (përr t’i bërë hije),
Dhe mbi të mbëltuam një lozë kungulli;
Dhe Ne bëmë që për të të mbijë një bimë (t’i bëjë hije) nga kungulli.
وَأَرْسَلْنَٰهُ إِلَىٰ مِا۟ئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ ﴿١٤٧﴾
dhe Ne e dërguam atë te njëqind mijë e më tepër njerëz,
Dhe atë e dërguam për njëqind mijë e më tepër njerëz.
Ne (pastaj) e dërguam atë te njëqindmijë e më shumë.
فَـَٔامَنُوا۟ فَمَتَّعْنَٰهُمْ إِلَىٰ حِينٍۢ ﴿١٤٨﴾
dhe ata besuan, prandaj iu dhamë jetë të këndshme deri një kohë.
Dhe ata i besuan, ndërsa Ne ata i kënaqëm deri në një afat të caktuar.
E ata i besuan, e Ne ua vazhduam atyre të përjetojnë për deri në një kohë.
فَٱسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ ٱلْبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلْبَنُونَ ﴿١٤٩﴾
E pyeti ata (o Muhammed): “Vallë, a për Zotin tënd janë vajzat e për ta djemtë,
Por ti pyeti! “A për Zotin tënd janë vajzat – e për ata – djemtë”,
E ti (Muhammed) pyeti ata (idhujtarët): “A të Zotit tënd janë vajzat, kurse të tyre djemtë?”
أَمْ خَلَقْنَا ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثًۭا وَهُمْ شَٰهِدُونَ ﴿١٥٠﴾
ose Ne i krijuam engjëjt si femra, e ata ishin dëshmitarë (për këtë)?
Apo janë dëshmitarë se engjujt i kemi krijuar femra?”
Apo, Ne i krijuam endjëjt femra, e ata ishin dëshmitarë (kur Ne i krijuam engjëjt femra)?!
أَلَآ إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ ﴿١٥١﴾
Ja pra, ata për shkak të gënjeshtrave të veta, thonë:
Ja, veni re se ç’thonë ata me shpifjet e tyre:
Vini re se si ata nga trillimet e tyre thonë:
وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ ﴿١٥٢﴾
“Zoti ka lindur fëmijë” - ata në të vërtetë, janë gënjeshtarë.
“All-llahu ka lind” dhe ata janë, pa fije dyshimi rrenacak.
“All-llahu ka lindë!” S’ka dyshim se ata janë gënjeshtarë (kur thonë se engjëjt janë bijat e Zotit).
أَصْطَفَى ٱلْبَنَاتِ عَلَى ٱلْبَنِينَ ﴿١٥٣﴾
Vallë, a vajzat i ka zgjedhë ai para djemve?
Vallë, a vajzat i ka zgjedhur në vend të djemve?
A thua vajzat Ai i ka bërë më të zgjedhura se djemt?
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿١٥٤﴾
Çka keni, si po gjykoni!?
Ç’është me ju, si gjykoni?!
Po ç’keni ju kështu, si po gjykoni ashtu?
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿١٥٥﴾
A nuk po mendoni?!
A nuk mendoni?
A nuk jeni duke menduar?
أَمْ لَكُمْ سُلْطَٰنٌۭ مُّبِينٌۭ ﴿١٥٦﴾
A po, ju keni argument të qartë?
Apo keni ndonjë argument të qartë?
A mos keni ju ndonjë argument të sigurt?
فَأْتُوا۟ بِكِتَٰبِكُمْ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿١٥٧﴾
Sillni ju Librin tuaj, nëse thoni të vërtetën!
silleni librin tuaj, nëse flisni të vërtetën!
Sillnie pra, librin tuaj, nëse është si thoni ju!
وَجَعَلُوا۟ بَيْنَهُۥ وَبَيْنَ ٱلْجِنَّةِ نَسَبًۭا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ ٱلْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٥٨﴾
Ata (idhujtarët), kanë bërë farefisni në mes Zotit dhe engjëjve, kurse engjëjt e dinë se ata (që flasin ashtu) do të hidhen në zjarr.
Marrin e vejnë lidhje familjare ndërmjet Atij dhe engjujve, porse exhinët e dinë kaherë se ata do të hudhen në zjarr.
Ata (idhujtarët) pohuan mes Tij e mes engjëjve (xhinëve) lidhmëri farefisnore, po xhinët e dinë se ata (idhujtarët) janë të hedhur në zjarr.
سُبْحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٥٩﴾
lavdi Allahut, qoftë i pastër Perëndia nga ajo që ata ia përshkruajnë Atij!
Qoftë lartësuar All-llahu mbi atë që i përshkruajnë.
All-llahu është i pastër nga ajo çka i përshkruanë.
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٠﴾
Përveç robërve të sinqertë të Zotit (që e adhurojnë Atë).
Prveç robërve të sinqertë të All-llahut.
Ata (engjëjt) janë vetëm robër të sinqertë të Zotit (ata nuk i përshkruajnë gjë).
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ ﴿١٦١﴾
Me të vërtetë, as ju as ato që i adhuroni ju,
As ju e as ata, të cilët i adhuroni
E, as ju dhe as ata që i adhuroni,
مَآ أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَٰتِنِينَ ﴿١٦٢﴾
nuk mund ta mashtroni askë kundër (Zotit),
Nuk mund të shtini askë kundër Atij
Nuk mund ta vini në sprovë askë ndaj Atij (besimit në Zotin),
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ ٱلْجَحِيمِ ﴿١٦٣﴾
pos atij që do të digjet në zjarr.
Përveç atij i cili edhe ashtu është për një zjarr.
Përveç atij që është i gjykuar për Xhehennem.
وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٌۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿١٦٤﴾
Çdonjëri prej nesh (engjëjve) e ka vendin e caktuar,
Nuk është askush prej nesh që nuk e ka vendin e caktuar.
E, nuk ka prej nesh (grupit të engjëjve) që nuk e ka vendin (detyrë, pozitën) e vet të njohur.
وَإِنَّا لَنَحْنُ ٱلصَّآفُّونَ ﴿١٦٥﴾
ne jemi ata që qëndrojmë në radhë,
Ne gjithsesi jemi të radhitur.
Edhe ne (engjëjt) jemi të rreshtuar (në adhurim),
وَإِنَّا لَنَحْنُ ٱلْمُسَبِّحُونَ ﴿١٦٦﴾
dhe ne jemi ata që i lutemi Atij (Perëndisë)!
Dhe ne jemi ata që lavdërojmë.
Dhe ne jemi që i bëjmë tesbih (mohojmë se ai ka të meta).
وَإِن كَانُوا۟ لَيَقُولُونَ ﴿١٦٧﴾
E ata (Kurejshitë), në të vërtetë, thonin:
Edhe në qoftë se ata thonë:
Po edhe pse ata ishin që thoshin:
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًۭا مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٦٨﴾
“Sikur të kishim ne Librin që kanë pasur popujt e mëparshëm,
“Sikur të kishim një libër si ata të mëparmit,
Sikur të gjendej te ne ndonjë libër nga të parët,
لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٩﴾
ne, me siguri, do të ishim robër të sinqertë të Perëndisë.
M siguri do të ishim robër besnikë të All-llahut!”
Ne do të ishim robër të All-llahut, të sinqertë.
فَكَفَرُوا۟ بِهِۦ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿١٧٠﴾
Ata e kanë mohuar Ate (Kur’anin), e së shpejti do ta dinë!
Papëseprapë e mohuan, por kanë për ta ditur.
Po (kur u erdhi libri), ata e mohuan atë (Kur’anin), e më vonë do të kuptojnë.
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٧١﴾
Me të vërtetë, qysh moti është ditur premtimi ynë për robërit Tanë – pejgamberët.
Por fjalët tona, tani më u janë thënë robërve tanë të dërguarve.
E tashmë fjala (premtimi) e jonë u është dhënë më parë robërve tanë të dërguar,
إِنَّهُمْ لَهُمُ ٱلْمَنصُورُونَ ﴿١٧٢﴾
Ata, me të vërtetë, do të jen të ndihmuar,
Ata me të vërtetë do të jenë të ndihmuar.
se ata, pa dyshim do të jenë të ndihmuar.
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلْغَٰلِبُونَ ﴿١٧٣﴾
dhe, me të vërtetë, ushtria jonë do të jetë fitimtare!
Edhe ushtria jonë me siguri do të ngadhnjejë,
dhe se ushtria jonë do të jenë ata ngadhënjyesit.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍۢ ﴿١٧٤﴾
Andaj shmangiu atyre deri në një kohë,
Prandaj për një kohë largohu prej tyre!
Prandaj, për një kohë, ti (Muhammed) hiqu tyre.
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٥﴾
dhe vëzhgojë ata, e do të vëzhgojnë edhe ata!
Dhe mundësojau të shohin e ata do të shikojnë.
E ti vështroji ata se edhe ata do ta shohin (ndihmën tonë ndaj juve besimtarëve).
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٧٦﴾
Vallë, a mos ata po kërkojnë shpejtimin e dënimit Tonë!
A thua ata ta shpejtojnë dënimin tonë?!
A mos po kërkojnë shpejtimin e ndëshkimit tonë?
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلْمُنذَرِينَ ﴿١٧٧﴾
Kur t’iu bie dënimi, në mesin e tyre, mëngjesi i atyre që janë paralajmëruar është shumë i shëmtuar,
E kur t’u afrohet, ditë e zezë ka për të krisur për ata që kanë qenë të thirrur!
E kur të vjen ai (dënimi) në territorin e tyre, mëngjes i shëmtuar do të jetë për ata që u ishte tërhrqur vërejtja.
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍۢ ﴿١٧٨﴾
andaj, shmangu prej tyre deri një kohë,
Prandaj, largohu prej tyre për një kohë!
E ti largohu për një kohë prej tyre,
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٩﴾
dhe vëzhgo, e do të vëzhgojnë edhe ata!
Dhe mundësojau, e ata do të shohin.
Dhe ti vështroi se edhe ata më vonë do të shohin.
سُبْحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٨٠﴾
Qoftë lavdëruar Zoti yt, Zot i madhërisë (dhe qoftë i pastër) nga ajo që ia përshkruajnë ata!
I lartësuar është Zoti yt, Zoti i madhështisë prej asaj që i përshkruajnë ata!
I Lartësuar është Zoti yt, Zot i fuqisë nga ajo që ia përshkruajnë.
وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿١٨١﴾
Dhe përshëndetje e madhe qoftë mbi pejgamberët,
Shpëtimi qoftë mbi të dërguarit!
Qoftë paqja mbi të dërguarit.
وَٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿١٨٢﴾
dhe falenderimi qoftë për Allahun – Zotin e gjithësisë!
Kurse falënderimi është për All-llahun, Zoti i të gjitha botërave!
Dhe falënderimi i takon All-llahut, Zotit të botërave!