Setting
Surah The Ascending stairways [Al-Maarij] in Albanian
سَأَلَ سَآئِلٌۢ بِعَذَابٍۢ وَاقِعٍۢ ﴿١﴾
Një kurreshtar ka pyetur për dënimin që do të ngjajë,
Dikush ka pyetur për dënimin që zbatohet
Një lutës e kerkoi dënimin e pashmangshëm,
لِّلْكَٰفِرِينَ لَيْسَ لَهُۥ دَافِعٌۭ ﴿٢﴾
ndaj jobesimtarëve, - për të cilin dënim s’ka pengues,
Ndaj mosbesimtarëve – atë s’e mbron dot kush
për jobesimtarët. Atë (dënim) s’ka kush që mund ta ndalë.
مِّنَ ٱللَّهِ ذِى ٱلْمَعَارِجِ ﴿٣﴾
(ai dënim është) prej Perëndisë, Zotit të shkallëve të larta (të mirësisë),
Nga All-llahu, Zoti i qiejve,
Ai dënim vjen nga All-llahu, pronari ishkallëve të larta (në qiej).
تَعْرُجُ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيْهِ فِى يَوْمٍۢ كَانَ مِقْدَارُهُۥ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍۢ ﴿٤﴾
ngjiten (hipin) tek Ai engjëjt dhe Shpirti (Xhebraili) në një ditë që zgjatë sa pesëdhjetë mijë vjet (sipas llogarisë së kohës sonë në Tokë),
Atje ngjiten engjujt dhe Ruhi (Xhibrili) në një ditë që zgjatë pesëdhjetë mijë vjet,
Atje ngjiten engjëjt dhe shpirti (Xhibrili) në një ditë që zgjatë pesëdhjetë mijë vjet (ose lartësia e atyre shkallëve është pesëdhjetë mijë vjet).
فَٱصْبِرْ صَبْرًۭا جَمِيلًا ﴿٥﴾
andaj, bëhu i durueshëm, me durim të bukur.
Prandaj duro si ka hije, pa ankime.
Ti, pra, duro me një durim pa ankesë (të mirë).
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُۥ بَعِيدًۭا ﴿٦﴾
Ata, me të vërtetë, (dënimin) e mendojnë të largët (të pamundshëm),
Atyre u duket se është larg,
Atyre u duket ai larg,
وَنَرَىٰهُ قَرِيبًۭا ﴿٧﴾
kurse Ne, e dimë të afërt,
Kurse Ne e shohim se është afër:
Kurse Neve ai na duket afër.
يَوْمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلْمُهْلِ ﴿٨﴾
atë Ditë kur qielli do të bëhet si llom i vajit,
Atë ditë kur qielli të bëhet si fundrrinë rrëshire,
Dita kur qielli të bëhet si kallaji i shkrirë.
وَتَكُونُ ٱلْجِبَالُ كَٱلْعِهْنِ ﴿٩﴾
e malet do të bëhen si lesh (i shprishur) llojlloj ngjyrash;
Kurse malet të bëhen si lesh i lënuar,
Kodrat të bëhen si leshi i lënurur.
وَلَا يَسْـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمًۭا ﴿١٠﴾
kur i afërmi nuk pyet asgjë për të afërmin,
Dhe nuk pyet miku për mik,
Dhe asnjë mik nuk pyet për mikun.
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ ٱلْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِى مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍۭ بِبَنِيهِ ﴿١١﴾
e, njëri-tjetrin do ta shohin. Atëherë, fajtori, dëshiron të paguajë dënimin e asaj Dite me djemtë e vet,
Do t’u mundësohet të shihen. Mëkatari dëshiron që atë ditë ta kompenzojë veten (lirojë) nga dënimi i asaj dite me fëmijët e vet,
Edhe pse ata shihen ndërmjet vete (edhe njihen, por ikin prej njëri-tjetrit). Krimineli dëshiron sikur të kishte paguar dënimin e asaj dite me bijtë e vet.
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ ﴿١٢﴾
me gruan e vet dhe vëllain e vet,
Edhe me bashkëshorten e vet, dhe vëlla të vet,
Dhe me gruan e vet dhe me vëllain e vet.
وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِى تُـْٔوِيهِ ﴿١٣﴾
dhe me farefisin e tij të ngushtë,
Edhe me familje të vet që e ka strehuar,
Edhe me të afërmit e tij që ai te ata mbështetej.
وَمَن فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًۭا ثُمَّ يُنجِيهِ ﴿١٤﴾
si dhe me të gjithë ata që gjenden në faqe të Tokës – vetëm për të shpëtuar.
Dhe kush është në tokë, të gjithë së bashku, e ta shpëtojë,
Edhe me krejt çka ka në tokë, e vetëm të kishte shpëtuar!
كَلَّآ ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ﴿١٥﴾
Jo, kurrsesi! Ai është zjarri,
Kurrsesi! Ajo është këndellje,
Jo, kurrsesi, ajo (para) është Ledhdha - flaka (emër i Xhehennemit).
نَزَّاعَةًۭ لِّلشَّوَىٰ ﴿١٦﴾
që duke e kapur për kokë,
Që rrëmben çdo pjesë,
Është që heq kapakët e kokës.
تَدْعُوا۟ مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١٧﴾
e tërheq kah veti atë (njeri) që ia ka kthyer shpinën dhe i është shmangur të vërtetës!
E thërret atë që ka kthyer shpinën dhe ka ikur,
Që e thërret (tërheq prej vetes) atë që është zbbrapsur e larguar (prej besimit).
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰٓ ﴿١٨﴾
Dhe ka grumbulluar (pasuri) dhe ka depozituar (duke mos dhënë asgjë).
Edhe ka tubuar e ka fshehur.
Dhe që ka tubuar (pasuri) dhe e ka ruajtur (fshehur).
۞ إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿١٩﴾
Njeriu, me të vërtetë, është krijuar lakmus vetjak:
Njeriu, me të vërtetë, është krijuar i pangopur,
Është e vërtetë se njeriu është i prirur të jetë i padurueshëm.
إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعًۭا ﴿٢٠﴾
kur e goditë e liga – dëshpërohet
Kur e godit e keqja – është i pikëlluar –
Pse kur e godit ndonjë e keqe, ai ankohet së tepërmi.
وَإِذَا مَسَّهُ ٱلْخَيْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾
e kur t’i bie e mira – bëhet koprrac (nuk jep – refuzon),
E kur e godit e mira – është refuzues,
Ndërkaq, kur e gjen e mira, ai bëhet tepër koprac.
إِلَّا ٱلْمُصَلِّينَ ﴿٢٢﴾
pos besimtarëve,
Me përjashtim të atyre që falen,
Përveç atyre që falen,
ٱلَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَآئِمُونَ ﴿٢٣﴾
të cilët në lutjet e veta (namaz) janë të qëndrueshëm;
Të cilët në namazet e tyre janë korrektë,
të cilët janë të rregullt në faljen e namazit të tyre.
وَٱلَّذِينَ فِىٓ أَمْوَٰلِهِمْ حَقٌّۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿٢٤﴾
dhe që në pasurinë e tyre ka të caktuar një pjesë,
Edhe ata që në pasurinë e tyre kanë një pjesë të caktuar
Dhe ata që në pasurinë e vet kanë ndarë në një pjesë të caktuar.
لِّلسَّآئِلِ وَٱلْمَحْرُومِ ﴿٢٥﴾
për lypësin dhe për të varfërin (që nuk e zgjatë dorën),
për lypsin dhe për (nevojtarin) që nuk lyp,
Për lypësin dhe për nevojtarin që nuk lyp.
وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿٢٦﴾
dhe ata që besojnë Ditën e Kijametit
Edhe ata që e vërtetojnë Ditën e kijametit;
Edhe ata që e besojnë bindshëm ditën e gjykimit.
وَٱلَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿٢٧﴾
dhe ata që druajnë nga dënimi i Zotit të tyre, -
Dhe ata të cilët frikësohen nga dëhimi i Zotit të tyre,
Edhe ata që i frikësohen dënimit nga Zoti i tyre.
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍۢ ﴿٢٨﴾
e, me të vërtetë, (askush) nuk është i sigurtë prej dënimit të Zotit të vet –
Se nga dënimi i Zotit të vet, njëmend, askush nuk është i sigurt,
Sepse është e vërtetë që nuk ka shpëtim prej dënimit nga Zoti i tyre.
وَٱلَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَٰفِظُونَ ﴿٢٩﴾
dhe ata që i ruajnë pjesët e turpshme të organizmit të vet,
Edhe ata të cilët ruajnë vendet e turpshme –
Edhe ata që janë ruajtur prej punëve të ndyra (amorale).
إِلَّا عَلَىٰٓ أَزْوَٰجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَٰنُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿٣٠﴾
përveç ndaj bashkëshorteve të tyre dhe ato që i kanë në pronësi – at, a me të vërtetë, nuk meritojnë qortim, -
Vetëm për gratë e veta ose për ata që i kanë pasur nën mbikqyrjen e tyre. Ata, me të vërtetë, nuk qortohen,
Me përjashtim ndaj grave të veta dhe ndaj robëreshave që i kanë në posedim, ata nuk qortohen për to.
فَمَنِ ٱبْتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْعَادُونَ ﴿٣١﴾
e kush kërkon jashtë këtyre caqeve, është kundërvajtës,
Dhe kush kërkon përtej kësaj, ata janë njëmend ligjshkelës,
E kush kërkon përveç tyre, të tillët janë të shfrenuar (meritojnë dënim).
وَٱلَّذِينَ هُمْ لِأَمَٰنَٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَٰعُونَ ﴿٣٢﴾
edhe ata që i ruajnë amanetet dhe i plotësojnë obligimet e tyre,
Dhe ata të cilët i ruajnë e kujdesen për gjërat që u janë besuar dhe marrëveshjet e tyre,
Edhe ata që janë besnikë ndaj amanetit që u është besuar dhe ndaj premtimit të dhënë.
وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمْ قَآئِمُونَ ﴿٣٣﴾
edhe ata që dëshminë e tyre e zbatojnë
Dhe ata të cilët qëndrojnë pas dëshmive të veta,
Edhe ata që dëshminë e vet e zbatojnë (nuk e mohojnë, nuk e fshehin).
وَٱلَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿٣٤﴾
edhe ata të cilët e kryejnë namazin (në kohën) e rregullt,
Edhe ata të cilët në namazin e tyre janë pedantë.
Edhe ata që janë të kujdesshëm ndaj rregullave të namazit të tyre.
أُو۟لَٰٓئِكَ فِى جَنَّٰتٍۢ مُّكْرَمُونَ ﴿٣٥﴾
ata në kopshtie të xhennetit do të nderohen.
Ata do të jenë tënderuar në xhennet.
Të tillët janë në Xhennete dhe janë të nderuar.
فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ﴿٣٦﴾
Përse jobesimtarët nxitojnë kah ti;
Ç\’është me mosbesimtarët që po të vërsulen ty;
ç’është me ata që nuk besuan dhe zgjasin qafat nga ti?
عَنِ ٱلْيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ ﴿٣٧﴾
djathtas e majtas, tuba-tuba?!
Nga e djathta dhe e majta, në grupe?
Ulën në grupe në të djathtë e në të majtë teje?
أَيَطْمَعُ كُلُّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍۢ ﴿٣٨﴾
E që çdonjëri prej tyre dëshiron të hyjë në xhennetin e dhuntive (pa merita)? –
A lakmon secili prejt yre për të hyrë në xhenet të dhuntive.
A dëshiron secili prej tyre të hyjë në Xhennetin r begatshëm?
كَلَّآ ۖ إِنَّا خَلَقْنَٰهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾
Kurrsesi! Ne, me të vërtetë, i kemi krijuar ata, prej asaj që e dinë!
Kurrë! Ne ata i kemi krijuar prej asaj që e dinë.
Kurrsesi! Ne i krijuam ata nga ajo çka ata e dinë.
فَلَآ أُقْسِمُ بِرَبِّ ٱلْمَشَٰرِقِ وَٱلْمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ ﴿٤٠﴾
Dhe, Unë betohem me Zotin e lindjes dhe të perëndimit, që ne mundemi
Dhe unë betohem në Zotin e lindjes dhe të perëndimit se Ne kemi mundësi
Pra betohem në Zotin e lindjeve e të perëndimeve, se Ne kemi fuqi.
عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًۭا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٤١﴾
t’i ndërrojmë ata me më të mirë prej tyre dhe Ne nuk jeni të penguar.
T’i zëvendësojmë me më të mirë se ata dhe askush nuk mund të na konkurojë në këtë.
të zëvendësojmë me më të mirë se ata dhe Ne nuk mund të na dalë kush para.
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا۟ وَيَلْعَبُوا۟ حَتَّىٰ يُلَٰقُوا۟ يَوْمَهُمُ ٱلَّذِى يُوعَدُونَ ﴿٤٢﴾
Andaj, lëri ti ata le të zbaviten me gjëra të kota dhe të luajnë përderisa të hasin në Ditën e tyre të caktuar,
Prandaj leri ata le të llafosen e të zbaviten deri sa të ballafaqohen me ditën që u premtohet atyre,
Po ti lëri ata të zhyten edhe më thellë në të kota dhe të dëfrehen deri që të ballafaqohen në ditën e tyre që po u premtohet.
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ ٱلْأَجْدَاثِ سِرَاعًۭا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍۢ يُوفِضُونَ ﴿٤٣﴾
Dita në të cilën dalin nga varrezat duke vrapuar, thuajse po nxitojnë te idolet e tyre,
Ditën në të cilën do të dalin nga varret me të shpejtë sikur vrapojnë kah idolet,
Ditën kur duke u ngutur dalin prej varreve, sikur nguteshin te idhujt,
خَٰشِعَةً أَبْصَٰرُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌۭ ۚ ذَٰلِكَ ٱلْيَوْمُ ٱلَّذِى كَانُوا۟ يُوعَدُونَ ﴿٤٤﴾
me sy të varur që i ka kapluar poshtërimi. Ajo është Dita që u është premtuar atyre!
Me shikime të frikësuara me poshtërsi mbuluar, ajo është dita e cila u premtohej.
Me shikimet e tyre të përulura i ka kapluar poshtërimi. Ajo është dita që ka qenë premtuar.