Setting
Surah The City [Al-Balad] in Albanian
لَآ أُقْسِمُ بِهَٰذَا ٱلْبَلَدِ ﴿١﴾
Betohem në këtë qytet,
Po betohem në këtë qytet,
Betohem në këtë qytet!
وَأَنتَ حِلٌّۢ بِهَٰذَا ٱلْبَلَدِ ﴿٢﴾
pasi në të, ti je i lirë (o Muhammed), -
A ti je i lirë në këtë qytet
E ti je që gjendesh në këtë qytet!
وَوَالِدٍۢ وَمَا وَلَدَ ﴿٣﴾
dhe (betohem) në ata që kanë lindur dhe lindën,
dhe betohem në ata që lindin dhe linden.
Betohem në prindin dhe në atë që lind prej tij!
لَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَٰنَ فِى كَبَدٍ ﴿٤﴾
Na, e krijuam njeriun që të luftojë në vështirësi (për të dy jetërat).
E kemi krijuar njeriun që të përpiqet.
Vërtet, Ne e krijuam njeriun në vështirësi të njëpasnjëshme.
أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌۭ ﴿٥﴾
A mendon ai se askush nuk mund t’i bëjë gjë?
A mendon ai se kurrkush nuk mundet t’ia mungojë?
A mendon ai, se atë nuk mund ta mposhtë askush?
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًۭا لُّبَدًا ﴿٦﴾
Ai thotë: “Kam shpenzuar pasuri të pamasë!”
Thot: “Kam shpenzuar pasuri të madhe!”
E thotë: “Unë kam shpenzuar shumë pasuri!”
أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُۥٓ أَحَدٌ ﴿٧﴾
Vallë, a mendon ai, se, nuk e ka parë askush?
A mendon se askush nuk e ka parë?
A mendon ai se atë askush nuk e ka parë?
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُۥ عَيْنَيْنِ ﴿٨﴾
A nuk ia kemi dhënë dy sytë,
A nuk e kemi bërë atë me dy sy!
A nuk i dhamë Ne atij dy sy?
وَلِسَانًۭا وَشَفَتَيْنِ ﴿٩﴾
edhe gjuhën edhe dy buzët,
Me një gjuhë dhe dy buzë,
Edhe gjuhë e dy buzë?
وَهَدَيْنَٰهُ ٱلنَّجْدَيْنِ ﴿١٠﴾
dhe të mirën e të keqen ia kemi shpjeguar?
Dhe i kemi trasuar dy rrugë,
Dhe i sqaruam atij për të dy rrugët.
فَلَا ٱقْتَحَمَ ٱلْعَقَبَةَ ﴿١١﴾
E, përse nuk është përpjekur të kapërcejë vështirësitë?
E ai nuk undi ta kapërcejë këtë pengesë?
E ai nuk u hodh në përpjetëzen (rrugë e vështirë - qafëmalit).
وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا ٱلْعَقَبَةُ ﴿١٢﴾
E kush mund të shpjegojë ç’është vështirësia (për të punuar vepra të mira)?
Ç’mendon ti: “Ç’është kapërcimi i pengesës?”
E ç’gjë të mësoi ty se ç’është Akabe (rruga e vështirë)?
فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿١٣﴾
me liruar skllavin (nga skllavëria),
Është lirim i një të robëruari,
Është lirimi i një skllavi,
أَوْ إِطْعَٰمٌۭ فِى يَوْمٍۢ ذِى مَسْغَبَةٍۢ ﴿١٤﴾
ose me ushqyer, kur bredh uria (të urët)
Ose ushqene atëherë kur mbretëron uria,
Ose dhënia e ushqimit në kohën kur mbretëron uria:
يَتِيمًۭا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿١٥﴾
bonjakun e afërm
ndonjë bonjak të afërt,
Ndonjë jetimi që është i afërt,
أَوْ مِسْكِينًۭا ذَا مَتْرَبَةٍۢ ﴿١٦﴾
ose të varfërin e mjerë,
Apo varfnjakun që është shumë i nevojshëm,
Ose ndonjë të varfëri që e ka molisur varfëria.
ثُمَّ كَانَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَتَوَاصَوْا۟ بِٱلصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا۟ بِٱلْمَرْحَمَةِ ﴿١٧﴾
e pos këtyre, të jetë nga ata që besojnë, të cilët njëri-tjetri i japin kurajo për durim dhe kurajo për mëshirë;
Por që është prej atyre të cilët besojnë dhe për durim porosisin, dhe për mëshirë këshillojnë.
E pastaj të bëhej prej atyre që besuan, që këshilluan njëri-tjetrin për durim dhe që këshillluan për mëshirë (për ndihmë).
أُو۟لَٰٓئِكَ أَصْحَٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ ﴿١٨﴾
ët gjithë këta, do të jenë të lumtur!
Ata do të jenë të lumtur!
Të tillët janë të zotët e anës së djathtë.
وَٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ بِـَٔايَٰتِنَا هُمْ أَصْحَٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ ﴿١٩﴾
E, ata që nuk besojnë në argumentet Tona, ata do të jenë fatzinj,
Kurse ata që i mohojnë argumentet tona, ata janë fatzi –
Ndërsa ata që nuk i besuan argumentet Tona, ata jaanë të të majtës.
عَلَيْهِمْ نَارٌۭ مُّؤْصَدَةٌۢ ﴿٢٠﴾
ata do të jenë në zjarrin e mbyllur.
Të mbyllur në zjarr!
Kundër tyre është zjarri i mbyllur.