Surah He Frowned [Abasa] in Assamese

তেওঁ বিৰক্ত প্ৰকাশ কৰিলে আৰু মুখ ঘূৰাই ল’লে,

তেওঁৰ ওচৰলৈ অন্ধ ব্যক্তিজন অহাৰ কাৰণে।

কিহে তোমাক জনাব যে, হয়তো সি পৰিশুদ্ধ হ’ব,

অথবা উপদেশ গ্ৰহণ কৰিব আৰু সেই উপদেশ তাৰ বাবে লাভজনক হ’ব।

আনহাতে যিয়ে নিজকে অমুখাপেক্ষী বুলি ভাবে,

তুমি তাৰ প্ৰতি মনোযোগ দিছা।

অথচ সি পৰিশুদ্ধ নহ’লেও তোমাৰ কোনো দায়িত্ব নাই,

আনহাতে যিয়ে তোমাৰ ওচৰলৈ দৌৰি আহিল,

আৰু সি (আল্লাহক) ভয়ো কৰে,

তাৰ প্ৰতি তুমি উদাসীন হ’লা।

কেতিয়াও নহয়, নিশ্চয় এইখন হৈছে উপদেশ বাণী,

গতিকে যিয়ে ইচ্ছা কৰিব সিয়েই ইয়াক স্মৰণ ৰাখিব,

এইখন মৰ্যাদাসম্পন্ন ছহীফাত লিপিবদ্ধ।

সমুন্নত, পৱিত্ৰ,

লেখক বা দূতসকলৰ হাতত।

(যিসকল) মহাসন্মানিত, পূণ্যৱান।

মানুহ ধ্বংস হওক, কিমান যে অকৃতজ্ঞ!

তেওঁ তাক কি বস্তুৰে সৃষ্টি কৰিছে?

শুক্ৰবিন্দুৰ পৰা। তেওঁ তাক সৃষ্টি কৰিছে, পিছত তাৰ পৰিমিত বিকাশ সাধন কৰিছে,

তাৰ পিছত তাৰ বাবে পথ সহজ কৰি দিছে;

তাৰ পিছত তেৱেঁই তাক মৃত্যু প্ৰদান কৰে আৰু কবৰস্থ কৰে।

ইয়াৰ পিছত তেওঁ যেতিয়া ইচ্ছা কৰিব তাক পুনৰ্জীৱিত কৰিব।

কেতিয়াও নহয়, তেওঁ তাক যি আদেশ কৰিছিল সেয়া সি এতিয়াও পূৰণ কৰা নাই।

এতেকে মানুহে নিজৰ খাদ্যৰ প্ৰতি লক্ষ্য কৰা উচিত।

নিশ্চয় আমি প্ৰচুৰ পৰিমাণে পানী বৰ্ষণ কৰোঁ,

তাৰ পিছত আমি পৃথিৱীক যথাযথভাৱে বিদীৰ্ণ কৰোঁ;

তাৰ পিছত আমি তাত উৎপন্ন কৰোঁ শস্য;

আঙুৰ আৰু শাক-পাচলি,

যায়তুন আৰু খেজুৰ গছ,

ঘন গছ-গছনি বিশিষ্ট উদ্যান,

ফল-মূল আৰু তৃণ-ঘাঁহ,

এইবোৰ হৈছে তোমালোকৰ আৰু তোমালোকৰ ঘৰচীয়া জন্তুবোৰৰ বাবে জীৱনোপকৰণ।

এতেকে যেতিয়া তীক্ষ্ণ (বিকট) শব্দ আহিব,

সেইদিনা মানুহে পলায়ন কৰিব তাৰ ভাতৃৰ পৰা,

আৰু তাৰ মাক-বাপেকৰ পৰা,

তাৰ স্ত্ৰী আৰু সন্তানৰ পৰা,

সেইদিনা সিহঁত প্ৰত্যকৰে হ’ব এনে এক গুৰুতৰ অৱস্থা, যি অৱস্থাই তাক সম্পূৰ্ণৰূপে ব্যস্ত ৰাখিব।

সেইদিনা কিছুমান চেহেৰা হ’ব উজ্জ্বল,

হাঁহিৰে ভৰা, আনন্দত উৎফুল্লিত,

আনহাতে সেইদিনা কিছুমান চেহেৰা হ’ব ধূলিৰে মলিন,

ক’লা আৱৰণে আৱৰি ধৰিব।