Main pages

Surah Those who drag forth [An-Naziat] in Georgian

Surah Those who drag forth [An-Naziat] Ayah 46 Location Makkah Number 79

وَٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرْقًۭا ﴿1﴾

ვფიცავ, (ურწმუნოთა სულების) ხუთვით ამომცლელთ

وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشْطًۭا ﴿2﴾

და (მორწმუნეთა სულების) ნაზად მიმბარებელთ

وَٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبْحًۭا ﴿3﴾

და მოცურავეთ, (ცათა სიღრმეებში) მცურავთ[1]

فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبْقًۭا ﴿4﴾

ასევე მოწინავეთ ჯიბრით[1]

فَٱلْمُدَبِّرَٰتِ أَمْرًۭا ﴿5﴾

და საქმეთა განმკარგველთა[1]

يَوْمَ تَرْجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ ﴿6﴾

იმ დღეს შეზანზარდება რყევადი,[1]

تَتْبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ ﴿7﴾

და მას მოჰყვება მომდევნო,[1]

قُلُوبٌۭ يَوْمَئِذٍۢ وَاجِفَةٌ ﴿8﴾

გულნი იმ დღეს საგულედან ამოვარდნილნი,

أَبْصَٰرُهَا خَٰشِعَةٌۭ ﴿9﴾

მზერანი მისი – შიშით დახრილნი.

يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِى ٱلْحَافِرَةِ ﴿10﴾

ამბობენ: ნუთუ მართლაც უკუმიბრუნებულნი ვიქნებით უწინდელ მდგომარეობაში?

أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمًۭا نَّخِرَةًۭ ﴿11﴾

განა მას შემდეგ რაც უკვე ვიქცევით ფუტურო ძვლებად?[1]

قَالُوا۟ تِلْكَ إِذًۭا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌۭ ﴿12﴾

მათ თქვეს: მაშინ ეს დაბრუნება იქნება წაგებიანი.

فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌۭ وَٰحِدَةٌۭ ﴿13﴾

თუმცა იგია ერთი უეცარი დაკივლება.[1]

فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ ﴿14﴾

ერთსაც ნახავენ რომ მიწის ზემოთ იმყოფებიან.

هَلْ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ ﴿15﴾

შენთან მოვიდა ამბავი მუსასი?

إِذْ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلْوَادِ ٱلْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿16﴾

როდესაც იხმო იგი თავისმა ღმერთმა ტუვას წმინდა ხეობაში:

ٱذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ ﴿17﴾

წადი ფარაონთან, რამეთუ ის ზღვარს გადავიდა.

فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ ﴿18﴾

და უთხარი: არ გინდა განიწმინდო?[1]

وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ ﴿19﴾

დაგაკვალიანო შენი ღმერთისკენ და იქცე (ღვთის) მოშიშად?

فَأَرَىٰهُ ٱلْءَايَةَ ٱلْكُبْرَىٰ ﴿20﴾

შემდეგ მას აჩვენა უდიდესი სასწაული.[1]

فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ ﴿21﴾

მან კი ცრუდ შერაცხა და გაურჩდა.

ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ ﴿22﴾

შემდეგ ზურგი აქცია (უკეთურებისკენ) სწრაფვით.

فَحَشَرَ فَنَادَىٰ ﴿23﴾

მერე (ხალხი) შეკრიბა და იხმო,

فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلْأَعْلَىٰ ﴿24﴾

შემდეგ თქვა: მე ვარ თქვენი უზენაესი ღმერთი!

فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلْءَاخِرَةِ وَٱلْأُولَىٰٓ ﴿25﴾

მერე ალლაჰმა სამაგალითოდ დასაჯა იმქვეყნადაც და ამქვეყნადაც.[1]

إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَعِبْرَةًۭ لِّمَن يَخْشَىٰٓ ﴿26﴾

ჭეშმარიტად, ამაში ჭკუის სასწავლია მისთვის, ვისაც ეშინია (ალლაჰისა.)

ءَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُ ۚ بَنَىٰهَا ﴿27﴾

თქვენ უფრო რთული ქმნილებები ხართ თუ ზეცა – რომელიც მან ააგო?

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّىٰهَا ﴿28﴾

აღამაღლა მისი კამარა და გააწონასწორა იგი.

وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَىٰهَا ﴿29﴾

მისი ღამე დააბნელა და გამოიყვანა დილა მისი.

وَٱلْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ ﴿30﴾

ამის შემდეგ დედამიწა გააწყო.

أَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعَىٰهَا ﴿31﴾

მისგან ამოიყვანა წყალი და ველ-მინდვრები მისი.

وَٱلْجِبَالَ أَرْسَىٰهَا ﴿32﴾

და მთები განამტკიცა.

مَتَٰعًۭا لَّكُمْ وَلِأَنْعَٰمِكُمْ ﴿33﴾

სარგებლად თქვენდა და თქვენი საქონლისთვის.

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلْكُبْرَىٰ ﴿34﴾

და როცა დაიწყება უდიდესი თავზარდაცემა,(განკითხვის დღე)

يَوْمَ يَتَذَكَّرُ ٱلْإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ ﴿35﴾

იმ დღეს გაიხსენებს ადამიანი თუ რას ესწრაფვოდა.[1]

وَبُرِّزَتِ ٱلْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ ﴿36﴾

და ხილული გახდება ჯოჯოხეთი მისთვის, ვინც მას დაინახავს.

فَأَمَّا مَن طَغَىٰ ﴿37﴾

ხოლო, ვინც ზღვარს გადავიდა

وَءَاثَرَ ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا ﴿38﴾

და ამქვეყნიური ცხოვრება ამჯობინა,

فَإِنَّ ٱلْجَحِيمَ هِىَ ٱلْمَأْوَىٰ ﴿39﴾

ჭეშმარიტად, ჯოჯოხეთია მისი თავშესაფარი.

وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفْسَ عَنِ ٱلْهَوَىٰ ﴿40﴾

ხოლო, ვისაც თავისი ღმერთის წინაშე წარსდგომის შიში ჰქონდა და პირადი გემოვნებისგან თავი შეიკავა,

فَإِنَّ ٱلْجَنَّةَ هِىَ ٱلْمَأْوَىٰ ﴿41﴾

ჭეშმარიტად, სამოთხეა მისი თავშესაფარი.

يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ﴿42﴾

ქვეყნიერების დასარულის საათის შესახებ გეკითხებიან, როდის მოხდებაო?

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَىٰهَآ ﴿43﴾

შენ საიდან უნდა გცოდნოდა რომ გეცნობებინა?!

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ ﴿44﴾

მისი ცოდნა მხოლოდ შენს ღმერთთანაა.

إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَىٰهَا ﴿45﴾

ჭეშმარიტად, შენ მხოლოდ შემგონებელი ხარ მათი – ვისაც ეშინია მისი.[1]

كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوٓا۟ إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَىٰهَا ﴿46﴾

როცა ის დღე იხილონ, თითქოს ერთი სამხრობის ან დილის მეტი არ გაჩერებულან.