English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSettings
Surah He Frowned [Abasa] in Georgian
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ ﴿1﴾
მოიღუშა და პირი იბრუნა,
أَن جَآءَهُ ٱلْأَعْمَىٰ ﴿2﴾
რაკი ბრმა მივიდა მასთან.[1]
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ ﴿3﴾
და რა იცი შენ, იქნებ უნდა განიწმინდოს.[1]
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكْرَىٰٓ ﴿4﴾
ან იქნებ შეგონება მიეღოს და სასარგებლო ყოფილიყო შეგონება მისთვის.
أَمَّا مَنِ ٱسْتَغْنَىٰ ﴿5﴾
ხოლო ვინც (შენი შეგონების) საჭიროებას არ გრძნობს,
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ ﴿6﴾
შენ მაინც მისკენ მიილტვი.
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ﴿7﴾
და არაფერი გაკისრია შენ, თუკი არ განიწმინდა.
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسْعَىٰ ﴿8﴾
ხოლო, ვინც შენთან მოვიდა სწრაფვით
وَهُوَ يَخْشَىٰ ﴿9﴾
და არის ღვთისმოშიში,
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ﴿10﴾
შენ უყურადღებოდ ტოვებ მას.
كَلَّآ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌۭ ﴿11﴾
არა![1] ჭეშმარიტად, ის[2] არის შეგონება.
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ ﴿12﴾
ამიტომ, ვინც ინებებს გაითვალისწინებს კიდეც.
فِى صُحُفٍۢ مُّكَرَّمَةٍۢ ﴿13﴾
(აღნიშნული შეგონება) პატივდებულ ფურცლებშია,
مَّرْفُوعَةٍۢ مُّطَهَّرَةٍۭ ﴿14﴾
ამაღლებულსა და ყოვლად წმინდაში,
بِأَيْدِى سَفَرَةٍۢ ﴿15﴾
მწერალ ანგელოზთა ხელით ჩაწერილი,
كِرَامٍۭ بَرَرَةٍۢ ﴿16﴾
პატივდებულთა, ერთგულებით მორჩილთა.
قُتِلَ ٱلْإِنسَٰنُ مَآ أَكْفَرَهُۥ ﴿17﴾
მოსასპობელი ადამიანი, რაოდენ ურწმუნოა/უმადურია.
مِنْ أَىِّ شَىْءٍ خَلَقَهُۥ ﴿18﴾
(ღმერთმა) რისგან შექმნა იგი?
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ ﴿19﴾
სპერმისგან, გააჩინა და თან განუსაზღვრა ეტაპები.
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ ﴿20﴾
შემდეგ გზა გაუადვილა.[1]
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقْبَرَهُۥ ﴿21﴾
შემდეგ მოაკვდინა და საფლავს მიაბარა.
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ ﴿22﴾
შემდეგ როდესაც ინებებს(ალლაჰი), აღადგენს მას.
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَآ أَمَرَهُۥ ﴿23﴾
არა, მან[1] არ შეასრულა ის, რაც (ღმერთმა) უბრძანა.
فَلْيَنظُرِ ٱلْإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ ﴿24﴾
მაშ, შეხედოს ადამიანმა თავის საჭმელსა,
أَنَّا صَبَبْنَا ٱلْمَآءَ صَبًّۭا ﴿25﴾
როგორი სიუხვით ვაწვიმეთ წყალი.
ثُمَّ شَقَقْنَا ٱلْأَرْضَ شَقًّۭا ﴿26﴾
შემდეგ პირი ვუხსენით მიწას ნაპრალებად.[1]
فَأَنۢبَتْنَا فِيهَا حَبًّۭا ﴿27﴾
შემდეგ მასში მარცვალი აღმოვაცენეთ,
وَعِنَبًۭا وَقَضْبًۭا ﴿28﴾
ასევე ვაზი და სამყურა ნედლი ბალახი,[1]
وَزَيْتُونًۭا وَنَخْلًۭا ﴿29﴾
ზეთის ხილი და ფინიკის ხე
وَحَدَآئِقَ غُلْبًۭا ﴿30﴾
და ბაღები ხშირი,
وَفَٰكِهَةًۭ وَأَبًّۭا ﴿31﴾
ხილეული და ბალახები,
مَّتَٰعًۭا لَّكُمْ وَلِأَنْعَٰمِكُمْ ﴿32﴾
სარგებლად თქვენდა და თქვენი საქონლისთვის.
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ ﴿33﴾
ხოლო, როდესაც მოვა გამაყრუებელი ხმა,
يَوْمَ يَفِرُّ ٱلْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿34﴾
იმ დღეს კაცი გაურბის თავის ძმას,
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ ﴿35﴾
ასევე თავის დედას და მამას,
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ ﴿36﴾
კიდევ თავის ცოლსა და შვილსა,
لِكُلِّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍۢ شَأْنٌۭ يُغْنِيهِ ﴿37﴾
იმ დღეს მათგან ყველა კაცს საკმარისი საქმე/სადარდებელი ექნება.
وُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍۢ مُّسْفِرَةٌۭ ﴿38﴾
იმ დღეს სახენი გაბრწყინებულნი,[1]
ضَاحِكَةٌۭ مُّسْتَبْشِرَةٌۭ ﴿39﴾
მღიმარნი, გახარებულნი.
وَوُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۭ ﴿40﴾
იმ დღეს ასევე იქნება სახეები მტვერ მოდებულნი,[1]
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿41﴾
სიბნელე შეიპყრობს მათ(სახეებს).
أُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْكَفَرَةُ ٱلْفَجَرَةُ ﴿42﴾
აი ეგენი არიან ურწმუნო უკეთურები.