English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSettings
Surah The Dawn [Al-Fajr] in Georgian
وَٱلْفَجْرِ ﴿1﴾
ვფიცავ გარიჟრაჟს
وَلَيَالٍ عَشْرٍۢ ﴿2﴾
და ათ ღამეს,[1]
وَٱلشَّفْعِ وَٱلْوَتْرِ ﴿3﴾
წყვილსა და კენტს,[1]
وَٱلَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ﴿4﴾
ასევე (ვფიცავ) ღამეს, როცა ის მიდის.
هَلْ فِى ذَٰلِكَ قَسَمٌۭ لِّذِى حِجْرٍ ﴿5﴾
ნუთუ არ არის საკმარისი ეს ფიცი გონიერთათვის?
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿6﴾
განა არ გინახავს რა უყო შენმა ღმერთმა ‘ადს,[1]
إِرَمَ ذَاتِ ٱلْعِمَادِ ﴿7﴾
(ქალაქ ან ტომ) ირამს სვეტებიანს,
ٱلَّتِى لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِى ٱلْبِلَٰدِ ﴿8﴾
რომლის მსგავსიც მეტი არ გაჩენილა ქალაქთა(ან ტომს) შორის
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُوا۟ ٱلصَّخْرَ بِٱلْوَادِ ﴿9﴾
და სემუდს, რომლებიც ხეობაში კლდეებს კვეთდნენ.[1]
وَفِرْعَوْنَ ذِى ٱلْأَوْتَادِ ﴿10﴾
ასევე ფარაონს ობელისკებიანს,[1]
ٱلَّذِينَ طَغَوْا۟ فِى ٱلْبِلَٰدِ ﴿11﴾
რომელნიც ზღვარს გადავიდნენ ქვეყნად
فَأَكْثَرُوا۟ فِيهَا ٱلْفَسَادَ ﴿12﴾
და უამარავ უკეთურებას სჩადიოდნენ მასში.
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿13﴾
ამიტომაც შენმა ღმერთმა სასჯელის მათრახი[1] აწვიმა მათზე.
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلْمِرْصَادِ ﴿14﴾
ჭეშმარიტად, შენი ღმერთი მეთვალყურეა.
فَأَمَّا ٱلْإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبْتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكْرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّىٓ أَكْرَمَنِ ﴿15﴾
ხოლო ადამიანი ამბობს, რომ ჩემმა ღმერთმა პატივი დამდოო[1] – როდესაც მას სცდის მისი ღემრთი, უხვად უბოძებს და წყალობით ავსებს.
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبْتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّىٓ أَهَٰنَنِ ﴿16﴾
ხოლო, როდესაც სცდის და სარჩოს უმცირებს, ის ამბობს, რომ ჩემმა ღმერთმა დამამცირაო.[1]
كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ ٱلْيَتِيمَ ﴿17﴾
სრულიადაც არა![1] პირიქით, თქვენ პატივს არ სდებთ ობოლს
وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلْمِسْكِينِ ﴿18﴾
და ერთმანეთს არ მოუწოდებთ უპოვრის დაპურებას
وَتَأْكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكْلًۭا لَّمًّۭا ﴿19﴾
და გამეტებით მიირთმევთ მემკვიდრეობას[1]
وَتُحِبُّونَ ٱلْمَالَ حُبًّۭا جَمًّۭا ﴿20﴾
და თავდავიწყებით გიყვართ ქონება.
كَلَّآ إِذَا دُكَّتِ ٱلْأَرْضُ دَكًّۭا دَكًّۭا ﴿21﴾
არამც და არამც! როდესაც სრულიად დაიმსხვრევა დედამიწა და გასწორდება.
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلْمَلَكُ صَفًّۭا صَفًّۭا ﴿22﴾
როცა მოვა შენი ღმერთი[1] და ანგელოზებიც დადგებიან მწკრივ მწკრივად.
وَجِا۟ىٓءَ يَوْمَئِذٍۭ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍۢ يَتَذَكَّرُ ٱلْإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكْرَىٰ ﴿23﴾
და იმ დღეს მოიტანენ ჯოჯოხეთს, სწორედ იმ დღეს შეიგონებს ადამიან, მაგრამ რაში არგებს მას შეგონება?[1]
يَقُولُ يَٰلَيْتَنِى قَدَّمْتُ لِحَيَاتِى ﴿24﴾
იტყვის: ნეტავ დროზე მეზრუნა (საიქიო) ცხოვრებისთ.
فَيَوْمَئِذٍۢ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٌۭ ﴿25﴾
ხოლო იმ დღეს მისი სასჯელის მსგავსად ვერავინ დასჯის[1]
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٌۭ ﴿26﴾
და ვერც ვერავინ დაადებს ბორკილებს მისი ბორკილის მსგავსად.
يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفْسُ ٱلْمُطْمَئِنَّةُ ﴿27﴾
ეი შენ, სულო დამშვიდებულო![1]
ٱرْجِعِىٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةًۭ مَّرْضِيَّةًۭ ﴿28﴾
დაუბრუნდი შენს ღმერთს შენ მისით კმაყოფილი და ის შენით კმაყოფილი.[1]
فَٱدْخُلِى فِى عِبَٰدِى ﴿29﴾
მაშ, შედი ჩემს (გამორჩეულ) მსახურთა რიგებში
وَٱدْخُلِى جَنَّتِى ﴿30﴾
და (მათთან ერთად) შედი ჩემს სამოთხეში.