English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSettings
Surah Those who set the ranks [As-Saaffat] in Greek
وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفًّۭا ﴿1﴾
Ορκίζομαι μα αυτούς (τους Αγγέλους) που είναι παραταγμένοι σε σειρές!
فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجْرًۭا ﴿2﴾
Και ορκίζομαι μα αυτούς (τους Αγγέλους) που σπρώχνουν (και οδηγούν τα σύννεφα όπου θέλει ο Αλλάχ).
فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكْرًا ﴿3﴾
Και ορκίζομαι μα αυτούς (τους Αγγέλους) που απαγγέλουν τα Εδάφια (του Αλλάχ).
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَٰحِدٌۭ ﴿4﴾
Ότι ο (Αληθινός) Θεός σας (που μόνο Αυτός αξίζει να λατρεύεται), είναι Ένας!
رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ ٱلْمَشَٰرِقِ ﴿5﴾
Ο Κύριος των ουρανών και της γης και όσων υπάρχουν ανάμεσά τους, και ο Κύριος όλων των σημείων των ανατολών.
إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنْيَا بِزِينَةٍ ٱلْكَوَاكِبِ ﴿6﴾
Πράγματι, έχουμε στολίσει τον κοντινότερο ουρανό με τα αστέρια,
وَحِفْظًۭا مِّن كُلِّ شَيْطَٰنٍۢ مَّارِدٍۢ ﴿7﴾
και τα κάναμε (τα αστέρια) ως προστασία (για τον κοντινότερο ουρανό) από κάθε επαναστατημένο διάβολο, (που τον λιθοβολούν αν προσπαθήσει να κρυφακούσει).
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلْمَلَإِ ٱلْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍۢ ﴿8﴾
Δεν μπορούν (οι διάβολοι) να κρυφακούσουν την υψηλότερη σύναξη (των Αγγέλων στον ουρανό όταν μιλούν με ό,τι τους αποκάλυψε ο Αλλάχ), και (αν προσπαθήσουν να κρυφακούσουν), λιθοβολούνται από κάθε πλευρά,
دُحُورًۭا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌۭ وَاصِبٌ ﴿9﴾
για να τους διώξουν μακριά, και θα έχουν (την Ημέρα της Κρίσεως) ένα αιώνιο μαρτύριο.
إِلَّا مَنْ خَطِفَ ٱلْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُۥ شِهَابٌۭ ثَاقِبٌۭ ﴿10﴾
(Δεν μπορούν οι διάβολοι να κρυφακούσουν τους Αγγέλους στον ουρανό) παρά μόνο όποιος (διάβολος) αρπάξει γρήγορα μερικές λέξεις, και αμέσως θα τον ακολουθήσει ένα λαμπερό διαπεραστικό πεφταστέρι.
فَٱسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَآ ۚ إِنَّا خَلَقْنَٰهُم مِّن طِينٍۢ لَّازِبٍۭ ﴿11﴾
Ρώτα λοιπόν (ω, Μωχάμμαντ) αυτούς (τους άπιστους που διαψεύδουν την ανάσταση): «Είναι αυτοί πιο δυνατοί στη δημιουργία (και η δημιουργία τους είναι πιο μεγάλη), ή ό,τι δημιουργήσαμε (από τους ουρανούς και τη γη);» Πράγματι, τους δημιουργήσαμε (τους ανθρώπους -τον Αδάμ-) από κολλώδη πηλό.
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ ﴿12﴾
Όχι (η δημιουργία των ανθρώπων δεν είναι πιο μεγάλη από των ουρανών και της γης), αλλά εσύ εκπλήσσεσαι (ω, Μωχάμμαντ, από τη διάψευσή τους την ανάσταση), ενώ αυτοί (οι άπιστοι) ειρωνεύονται (αυτά που τους λες)!
وَإِذَا ذُكِّرُوا۟ لَا يَذْكُرُونَ ﴿13﴾
Όταν τους δίνεται μία νουθεσία, δεν τη λαμβάνουν υπόψη.
وَإِذَا رَأَوْا۟ ءَايَةًۭ يَسْتَسْخِرُونَ ﴿14﴾
Όταν βλέπουν (από τον Προφήτη) ένα Σημάδι, το ειρωνεύονται.
وَقَالُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌۭ مُّبِينٌ ﴿15﴾
Λένε: «Αυτό δεν είναι παρά ξεκάθαρη μαγεία.
أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًۭا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿16﴾
Είναι δυνατόν ότι όταν θα πεθάνουμε και θα γίνουμε σκόνη και κόκαλα, θα αναστηθούμε;
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلْأَوَّلُونَ ﴿17﴾
Ή οι προπάτορές μας (θα αναστηθούν);»
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَٰخِرُونَ ﴿18﴾
Πες (ω, Μωχάμμαντ): «Ναι (θα αναστηθείτε όλοι) ενώ θα είστε ατιμασμένοι και υποταγμένοι.»
فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌۭ وَٰحِدَةٌۭ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ ﴿19﴾
Πράγματι, θα είναι μόνο μία κραυγή (το δεύτερο φύσημα στο Κέρας -Σάλπιγγα-), και αμέσως (θα βγουν από τους τάφους και) θα κοιτάξουν (τις φρικαλεότητες της Ημέρας της Ανάστασης).
وَقَالُوا۟ يَٰوَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ ٱلدِّينِ ﴿20﴾
Θα πουν: «Αλίμονό μας! Αυτή είναι η Ημέρα του Απολογισμού (όπου θα υπάρχει ανταμοιβή και τιμωρία)!»
هَٰذَا يَوْمُ ٱلْفَصْلِ ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ ﴿21﴾
(Θα ειπωθεί σ' αυτούς): «Αυτή είναι η Ημέρα της Κρίσεως που τη διαψεύδατε!»
۞ ٱحْشُرُوا۟ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ وَأَزْوَٰجَهُمْ وَمَا كَانُوا۟ يَعْبُدُونَ ﴿22﴾
(Θα ειπωθεί στους Αγγέλους): «Συγκεντρώστε εκείνους που αδίκησαν και τους παρόμοιούς τους (που τους υποστήριξαν ή ακολούθησαν) και ό,τι λάτρευαν (από είδωλα και ψεύτικους θεούς),
مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلْجَحِيمِ ﴿23﴾
(που τους λάτρευαν) εκτός από τον Αλλάχ, και οδηγήστε τους προς τον δρόμο της Κόλασης,
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْـُٔولُونَ ﴿24﴾
και σταματήστε τους (πριν την Κόλαση), πράγματι, θα ρωτηθούν.»
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿25﴾
(Θα ειπωθεί σ' αυτούς): «Γιατί δεν υποστηρίζετε τώρα ο ένας τον άλλον (όπως ισχυριστήκατε πριν ότι τα είδωλά σας σάς υποστηρίζουν);»
بَلْ هُمُ ٱلْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿26﴾
Όχι (δε θα υποστηρίξει κανένας τους τον άλλον), αλλά Σήμερα θα είναι υποταγμένοι (στην Κρίση του Αλλάχ)!
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍۢ يَتَسَآءَلُونَ ﴿27﴾
Θα στραφούν ο ένας στον άλλον επιπλήττοντάς τον.
قَالُوٓا۟ إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ ٱلْيَمِينِ ﴿28﴾
(Οι οπαδοί) θα πουν (στους αρχηγούς της πλάνης): «Πράγματι, μας πλησιάζατε από τη δεξιά (δηλ. από την πλευρά της αλήθειας για να μας παραπλανήσετε απ' αυτή, και ωραιοποιήσατε στα μάτια μας την απιστία και τις αμαρτίες).»
قَالُوا۟ بَل لَّمْ تَكُونُوا۟ مُؤْمِنِينَ ﴿29﴾
(Οι αρχηγοί της πλάνης) θα πουν: «Όχι (δεν είναι όπως ισχυρίζεστε), αλλά εσείς οι ίδιοι δεν ήσασταν πιστοί!
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَٰنٍۭ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًۭا طَٰغِينَ ﴿30﴾
Και δεν είχαμε καμία εξουσία σε σας (για να σας αναγκάσουμε στην απιστία), αλλά εσείς οι ίδιοι ήσασταν παραβάτες (στην απιστία και στις αμαρτίες).
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَآ ۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ ﴿31﴾
Τώρα ο Λόγος του Κυρίου μας (με τον οποίο προειδοποίησε τον Σατανά ότι θα γεμίσει την Κόλαση μ' αυτόν και όσους θα τον ακολουθήσουν) έγινε αναπόφευκτος για μας. Πράγματι, θα γευτούμε (το μαρτύριο).
فَأَغْوَيْنَٰكُمْ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ ﴿32﴾
Και σας καλέσαμε προς την πλάνη, γιατί είμασταν παραπλανημένοι, (και εσείς ανταποκριθήκατε από επιλογή σας).»
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍۢ فِى ٱلْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿33﴾
Πράγματι, εκείνη την Ημέρα θα είναι όλοι τους μαζί στην τιμωρία.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِٱلْمُجْرِمِينَ ﴿34﴾
Έτσι κάνουμε στους κακούς (άπιστους).
إِنَّهُمْ كَانُوٓا۟ إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ ﴿35﴾
Πράγματι, όποτε λεγόταν σ' αυτούς: «Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον ο Αλλάχ», γίνονταν αλαζόνες.
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓا۟ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٍۢ مَّجْنُونٍۭ ﴿36﴾
(Οι άπιστοι από τη φυλή Κουράις) λένε: «Θα εγκαταλείψουμε τους θεούς μας για έναν τρελό ποιητή;»
بَلْ جَآءَ بِٱلْحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿37﴾
Όχι (ο Μωχάμμαντ δεν είναι ούτε τρελός, ούτε ποιητής), αλλά ήρθε με την αλήθεια, και επιβεβαίωσε τους Αγγελιαφόρους.
إِنَّكُمْ لَذَآئِقُوا۟ ٱلْعَذَابِ ٱلْأَلِيمِ ﴿38﴾
Πράγματι, θα γευτείτε το οδυνηρό μαρτύριο,
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿39﴾
και δε θα λάβετε παρά μόνο (τιμωρία) για ό,τι κάνατε.
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿40﴾
Εκτός από τους αφοσιωμένους εκλεκτούς πιστούς δούλους του Αλλάχ, (οι οποίοι θα είναι ασφαλείς από την τιμωρία και θα λάβουν πολλαπλή ανταμοιβή).
أُو۟لَٰٓئِكَ لَهُمْ رِزْقٌۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿41﴾
Εκείνοι (οι πιστοί) θα έχουν μία γνωστή ανταμοιβή (τον Παράδεισο, και αγαθά πρωί-βράδυ, συνέχεια όποτε θέλουν),
فَوَٰكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ ﴿42﴾
φρούτα (δηλ. το φαγητό και το ποτό τους θα είναι για απόλαυση και όχι από πείνα), και θα είναι τιμημένοι,
فِى جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ ﴿43﴾
στους Κήπους της Ευδαιμονίας,
عَلَىٰ سُرُرٍۢ مُّتَقَٰبِلِينَ ﴿44﴾
καθισμένοι ο ένας απέναντι από τον άλλον σε (υπερυψωμένα στολισμένα) κρεβάτια (και κανείς δε θα δώσει την πλάτη του στον άλλον).
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍۢ مِّن مَّعِينٍۭ ﴿45﴾
(Οι υπηρέτες) θα περιφέρονται ανάμεσά τους με δισκοπότηρο από ένα τρεχούμενο ρυάκι (κρασιού).
بَيْضَآءَ لَذَّةٍۢ لِّلشَّٰرِبِينَ ﴿46﴾
(Το οποίο κρασί θα είναι) λευκό και νόστιμο για όσους το πίνουν.
لَا فِيهَا غَوْلٌۭ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ ﴿47﴾
Δε θα υπάρχει σ' αυτό (το κρασί) κανένα κακό (από πόνο στην κοιλιά ή πονοκέφαλο), ούτε θα μεθάει το μυαλό τους.
وَعِندَهُمْ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرْفِ عِينٌۭ ﴿48﴾
Θα έχουν σεμνές γυναίκες που περιορίζουν την όρασή τους (και την καρδιά τους) στους συζύγους τους και μόνο, και θα έχουν μεγάλα όμορφα μάτια.
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌۭ مَّكْنُونٌۭ ﴿49﴾
(Εκείνες οι γυναίκες) σαν να ήταν καλά διατηρημένα παρθένα μαργαριτάρια (που κανείς δεν τις έχει αγγίξει πριν).
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍۢ يَتَسَآءَلُونَ ﴿50﴾
Θα στραφούν (οι κάτοικοι του Παραδείσου) ο ένας προς τον άλλο ρωτώντας (για το τι έκαναν στην εγκόσμια ζωή).
قَالَ قَآئِلٌۭ مِّنْهُمْ إِنِّى كَانَ لِى قَرِينٌۭ ﴿51﴾
Ένας απ' αυτούς θα πει: «Είχα έναν φίλο (στην εγκόσμια ζωή),
يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلْمُصَدِّقِينَ ﴿52﴾
ο οποίος (μου) έλεγε: «Είσαι ένας απ' εκείνους που πιστεύουν (στην ανάσταση);
أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًۭا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ ﴿53﴾
Είναι δυνατόν ότι όταν θα πεθάνουμε και θα γίνουμε σκόνη και κόκαλα, (θα αναστηθούμε και) θα μας φέρουν για να λογοδοτήσουμε (και να λάβουμε τιμωρία ή ανταμοιβή για τις πράξεις μας);».»
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ ﴿54﴾
(Ο πιστός ομιλητής) θα πει (στους συντρόφους του στον Παράδεισο): «Θέλετε να κοιτάξετε (στη Φωτιά, για να δούμε τη μοίρα εκείνου που αρνήθηκε την ανάσταση);»
فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِى سَوَآءِ ٱلْجَحِيمِ ﴿55﴾
Έτσι (ο πιστός) θα κοιτάξει κάτω και θα τον δει (τον άπιστο) στη μέση της Φλεγόμενης Φωτιάς.
قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ ﴿56﴾
(Ο πιστός) θα πει (στον άπιστο): «Μα τον Αλλάχ! Παραλίγο να με είχες καταστρέψει (μέσω των προσπαθειών σου να με αποτρέψεις από την πίστη).
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّى لَكُنتُ مِنَ ٱلْمُحْضَرِينَ ﴿57﴾
Αν δεν ήταν η χάρη του Κυρίου μου, θα ήμουν (Σήμερα) ανάμεσα σ' εκείνους που βρίσκονται (στην Κόλαση).
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ﴿58﴾
Δε θα πεθάνουμε εμείς (οι πιστοί),
إِلَّا مَوْتَتَنَا ٱلْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿59﴾
παρά μόνο τον πρώτο μας θάνατο, και δε θα τιμωρηθούμε; [Ναι δε θα πεθάνουμε στη Μέλλουσα Ζωή, και θα μείνουμε εμείς οι πιστοί σε αιώνια ευδαιμονία, ενώ εσείς οι άπιστοι θα μείνετε σε αιώνιο μαρτύριο]!
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ﴿60﴾
Πράγματι, αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία!»
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ ٱلْعَٰمِلُونَ ﴿61﴾
Για τέτοια (ανταμοιβή), ας πράττουν εκείνοι (οι πιστοί) που πράττουν (καλές πράξεις στην εγκόσμια ζωή).
أَذَٰلِكَ خَيْرٌۭ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ ﴿62﴾
Αυτή (η ευδαιμονία) είναι καλύτερη ως διαμονή ή το δέντρο του Αζ-Ζακούμ;
إِنَّا جَعَلْنَٰهَا فِتْنَةًۭ لِّلظَّٰلِمِينَ ﴿63﴾
Πράγματι, το κάναμε (αυτό το δέντρο) να είναι μία δοκιμασία για τους άδικους (που διέψευσαν και είπαν «Πώς φυτρώνει ένα δέντρο μέσα στην Κόλαση;»)!
إِنَّهَا شَجَرَةٌۭ تَخْرُجُ فِىٓ أَصْلِ ٱلْجَحِيمِ ﴿64﴾
Πράγματι, είναι ένα δέντρο που βγαίνει από τον πυθμένα της Κόλασης.
طَلْعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ ﴿65﴾
Οι καρποί του οποίου μοιάζουν με τα κεφάλια των διαβόλων.
فَإِنَّهُمْ لَءَاكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِـُٔونَ مِنْهَا ٱلْبُطُونَ ﴿66﴾
Πράγματι, θα φάνε απ' αυτούς (τους καρπούς), και θα γεμίσουν τις κοιλιές τους.
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًۭا مِّنْ حَمِيمٍۢ ﴿67﴾
Έπειτα, (θα πάνε για να πιουν και) θα έχουν ένα ζεματιστό νερό που θα γίνει (στην κοιλιά τους) μείγμα (με τους καρπούς που έφαγαν).
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى ٱلْجَحِيمِ ﴿68﴾
Έπειτα, η επιστροφή τους (αφού πιούν το ζεματιστό νερό) θα είναι στην Κόλαση (και έτσι θα κινούνται από ένα μαρτύριο στο άλλο).
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا۟ ءَابَآءَهُمْ ضَآلِّينَ ﴿69﴾
Πράγματι, (ω, Μωχάμμαντ, οι άπιστοι από τον λαό σου) βρήκαν τους προγόνους τους παραπλανημένους,
فَهُمْ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمْ يُهْرَعُونَ ﴿70﴾
και έτσι σπεύδουν ακολουθώντας τα βήματά τους (των προγόνων τους στην απιστία, από μίμηση και χωρίς απόδειξη)!
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿71﴾
Πράγματι, πριν αυτούς (τους άπιστους από τον λαό σου, ω, Μωχάμμαντ), οι περισσότεροι από τους προηγούμενους λαούς είχαν παραστρατήσει!
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ ﴿72﴾
Πράγματι, είχαμε στείλει ανάμεσά τους προειδοποιητές (Αγγελιαφόρους).
فَٱنظُرْ كَيْفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلْمُنذَرِينَ ﴿73﴾
Κοίτα λοιπόν (ω, Προφήτη) πως ήταν το τέλος εκείνων που είχαν προειδοποιηθεί (αλλά διέψευσαν τους Αγγελιαφόρους, και καταστράφηκαν).
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿74﴾
Εκτός από τους αφοσιωμένους εκλεκτούς πιστούς δούλους του Αλλάχ, (οι οποίοι σώθηκαν και θα λάβουν πολλαπλή ανταμοιβή).
وَلَقَدْ نَادَىٰنَا نُوحٌۭ فَلَنِعْمَ ٱلْمُجِيبُونَ ﴿75﴾
Πράγματι, ο Νώε Μας επικαλέστηκε (εναντίον του λαού του που τον διέψευσε), και πόσο εξαιρετικά ανταποκριθήκαμε (σ' αυτόν)!
وَنَجَّيْنَٰهُ وَأَهْلَهُۥ مِنَ ٱلْكَرْبِ ٱلْعَظِيمِ ﴿76﴾
Σώσαμε αυτόν (τον Νώε) και την οικογένειά του από τη μεγάλη δυσκολία (του πνιγμού στην πλημμύρα).
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلْبَاقِينَ ﴿77﴾
Κάναμε τους απογόνους του να είναι αυτοί που θα μείνουν μετά (στη γη, και όλοι οι άνθρωποι μετά κατάγονται απ' εκείνους).
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿78﴾
Κάναμε να μείνει ένας έπαινος γι' αυτόν στις μεταγενέστερες γενιές:
سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٍۢ فِى ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿79﴾
«Ειρήνη στον Νώε ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους.»
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿80﴾
Έτσι ανταμείβουμε εκείνους που πράττουν το καλό.
إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿81﴾
Πράγματι, ήταν ένας από τους πιστούς δούλους Μας.
ثُمَّ أَغْرَقْنَا ٱلْءَاخَرِينَ ﴿82﴾
Έπειτα πνίξαμε τους άλλους (με την πλημμύρα).
۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبْرَٰهِيمَ ﴿83﴾
Πράγματι, ένας απ' αυτούς που ακολούθησαν τη θρησκεία του (Νώε, μετά), ήταν ο Αβραάμ.
إِذْ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلْبٍۢ سَلِيمٍ ﴿84﴾
(Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν ήρθε (ο Αβραάμ) προς τον Κύριό του με αγνή καρδιά.
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِۦ مَاذَا تَعْبُدُونَ ﴿85﴾
Όταν είπε (ο Αβραάμ) στον πατέρα του και στον λαό του: «Τι είναι αυτά που λατρεύετε;
أَئِفْكًا ءَالِهَةًۭ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ ﴿86﴾
Αναζητάτε για λατρεία ψεύτικους θεούς αντί του Αλλάχ;
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿87﴾
Τι πιστεύετε λοιπόν για τον Κύριο των κόσμων (ό,τι θα σας κάνει την Ημέρα της Κρίσεως);»
فَنَظَرَ نَظْرَةًۭ فِى ٱلنُّجُومِ ﴿88﴾
Έριξε λοιπόν (ο Αβραάμ) μια ματιά στα αστέρια (σκεπτόμενος),
فَقَالَ إِنِّى سَقِيمٌۭ ﴿89﴾
και είπε (στον λαό του): «Είμαι άρρωστος (ή αδύναμος).»
فَتَوَلَّوْا۟ عَنْهُ مُدْبِرِينَ ﴿90﴾
Έτσι τον άφησαν και έφυγαν (προς την γιορτή τους).
فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿91﴾
Έτσι έσπευσε κρυφά προς τους θεούς (τα είδωλά) τους και είπε (χλευάζοντάς τους): «Δεν τρώτε (αυτό το φαγητό που σας έβαλε ο λαός μου);
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ ﴿92﴾
Τι συμβαίνει με σας που δε μιλάτε;»
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًۢا بِٱلْيَمِينِ ﴿93﴾
Έτσι πήγε προς αυτούς χτυπώντας τους με το δεξί του χέρι (για να τους σπάσει).
فَأَقْبَلُوٓا۟ إِلَيْهِ يَزِفُّونَ ﴿94﴾
Έτσι (αφού βρήκαν οι άνθρωποι τα είδωλά τους σπασμένα και άκουσαν ότι ο Αβραάμ είναι αυτός που τα είχε κατακρίνει πριν), ήρθαν προς αυτόν σπεύδοντας.
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿95﴾
(Ο Αβραάμ) είπε: «Είναι δυνατόν να λατρεύετε αυτά (τα είδωλα) που εσείς οι ίδιοι τα έχετε σκαλίσει,
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿96﴾
ενώ ο Αλλάχ είναι Αυτός που δημιούργησε εσάς και ό,τι φτιάχνετε;» [Δηλ. δημιούργησε το ξύλο και την πέτρα κλπ. από τα οποία φτιάχνετε τα είδωλα σας].
قَالُوا۟ ٱبْنُوا۟ لَهُۥ بُنْيَٰنًۭا فَأَلْقُوهُ فِى ٱلْجَحِيمِ ﴿97﴾
Είπαν: «Χτίστε γι' αυτόν μία κατασκευή (πυρά) και ρίξτε τον στη φλεγόμενη φωτιά.»
فَأَرَادُوا۟ بِهِۦ كَيْدًۭا فَجَعَلْنَٰهُمُ ٱلْأَسْفَلِينَ ﴿98﴾
Είχαν γι' αυτόν ένα κακό σχέδιο, αλλά (τον σώσαμε και) τους κάναμε τους κατώτερους!
وَقَالَ إِنِّى ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّى سَيَهْدِينِ ﴿99﴾
(Ο Αβραάμ) είπε: «(Θα μεταναστέψω και) θα πάω προς τον Κύριό μου (σε ένα μέρος όπου θα μπορώ να Τον λατρεύω), ο Οποίος θα με καθοδηγήσει (προς το καλό).
رَبِّ هَبْ لِى مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴿100﴾
Κύριε μου! Χάρισέ μου ενάρετους απογόνους.»
فَبَشَّرْنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٍۢ ﴿101﴾
Έτσι, του δώσαμε τα χαρμόσυνα νέα για ένα παιδί (τον Ισμαήλ), που (όταν θα μεγαλώσει) θα είναι μακρόθυμος.
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعْىَ قَالَ يَٰبُنَىَّ إِنِّىٓ أَرَىٰ فِى ٱلْمَنَامِ أَنِّىٓ أَذْبَحُكَ فَٱنظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِىٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ ﴿102﴾
Όταν (ο γιός του) έφτασε στην ηλικία να τον βοηθήσει (τον πατέρα του) στις εργασίες του, (ο Αβραάμ) του είπε: «Γιε μου! Είδα στον ύπνο μου ότι σε έσφαξα [και τα όνειρα των Προφητών είναι αποκάλυψη και εντολή από τον Αλλάχ]. Κοίτα λοιπόν, τι νομίζεις!» Είπε: «Ω, πατέρα! Κάνε ό,τι διατάχτηκες (από τον Αλλάχ). Θα με βρεις, αν θέλει ο Αλλάχ, να είμαι από τους υπομονετικούς και τους υπάκουους.»
فَلَمَّآ أَسْلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلْجَبِينِ ﴿103﴾
Όταν και οι δύο υποτάχτηκαν στο θέλημα του Αλλάχ, και (ο Αβραάμ) τον είχε βάλει (τον γιό του) με το μέτωπο καταγής και πλάγια,
وَنَٰدَيْنَٰهُ أَن يَٰٓإِبْرَٰهِيمُ ﴿104﴾
του φωνάξαμε: «Ω, Αβραάμ!
قَدْ صَدَّقْتَ ٱلرُّءْيَآ ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿105﴾
Εκπλήρωσες το όραμά σου (εφόσον είχες την πρόθεση να το εκπληρώσεις, αλλά θα σας σώσουμε από τέτοια δοκιμασία). Έτσι, ανταμείβουμε εκείνους που πράττουν το καλό (και εκτελούν τις εντολές Μας).
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلْبَلَٰٓؤُا۟ ٱلْمُبِينُ ﴿106﴾
Πράγματι, αυτή ήταν μία ολοφάνερη (και δύσκολη) δοκιμασία.
وَفَدَيْنَٰهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍۢ ﴿107﴾
Τον σώσαμε (τον υιό του) κάνοντας (να σφαχθεί) αντί αυτού μία μεγάλη θυσία (ένα μεγάλο κριάρι).
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿108﴾
Κάναμε να μείνει ένας έπαινος γι' αυτόν (τον Αβραάμ) στις μεταγενέστερες γενιές:
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبْرَٰهِيمَ ﴿109﴾
«Ειρήνη και ασφάλεια στον Αβραάμ.»
كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿110﴾
Έτσι, ανταμείβουμε εκείνους που πράττουν το καλό.
إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿111﴾
Πράγματι, ήταν ένας από τους πιστούς δούλους Μας.
وَبَشَّرْنَٰهُ بِإِسْحَٰقَ نَبِيًّۭا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴿112﴾
Του δώσαμε (στον Αβραάμ) τα χαρμόσυνα νέα για (ένα παιδί) τον Ισαάκ, που θα γίνει ένας Προφήτης, και ένας από τους ενάρετους.
وَبَٰرَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰٓ إِسْحَٰقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌۭ وَظَالِمٌۭ لِّنَفْسِهِۦ مُبِينٌۭ ﴿113﴾
Ευλογήσαμε αυτόν (τον Αβραάμ) και τον Ισαάκ. Αλλά ανάμεσα στους απογόνους τους υπήρχαν εκείνοι που έπρατταν το καλό και εκείνοι που αδίκησαν ξεκάθαρα τον εαυτό τους.
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ﴿114﴾
Πράγματι, δώσαμε εύνοια στον Μωυσή και στον Ααρών (κάνοντάς τους δύο Προφήτες),
وَنَجَّيْنَٰهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ ٱلْكَرْبِ ٱلْعَظِيمِ ﴿115﴾
σώσαμε αυτούς και τον λαό τους από τη μεγάλη δυσκολία (την υποδούλωση στον Φαραώ και τον πνιγμό στο νερό),
وَنَصَرْنَٰهُمْ فَكَانُوا۟ هُمُ ٱلْغَٰلِبِينَ ﴿116﴾
τους υποστηρίξαμε (εναντίον του Φαραώ και των στρατιωτών του), και έτσι ήταν οι νικητές,
وَءَاتَيْنَٰهُمَا ٱلْكِتَٰبَ ٱلْمُسْتَبِينَ ﴿117﴾
τους δώσαμε (στον Μωυσή και στον Ααρών) το ξεκάθαρο Βιβλίο (την Τορά),
وَهَدَيْنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلْمُسْتَقِيمَ ﴿118﴾
τους καθοδηγήσαμε στον ίσιο δρόμο,
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿119﴾
και κάναμε να μείνει ένας έπαινος γι' αυτούς τους δύο στις μεταγενέστερες γενιές:
سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ﴿120﴾
«Ειρήνη και ασφάλεια στον Μωυσή και στον Ααρών.»
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿121﴾
Έτσι ανταμείβουμε εκείνους που πράττουν το καλό.
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿122﴾
Πράγματι, ήταν και οι δύο από τους πιστούς δούλους Μας.
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿123﴾
Πράγματι, και ο Ηλίας ήταν ένας από τους Αγγελιαφόρους.
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿124﴾
(Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν είπε (ο Ηλίας) στον λαό του: «Δε θα φυλαχθείτε από την τιμωρία του Αλλάχ (μέσω της τήρησης των εντολών Του);
أَتَدْعُونَ بَعْلًۭا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ ٱلْخَٰلِقِينَ ﴿125﴾
Είναι δυνατόν να επικαλείστε (και να λατρεύετε) ένα είδωλο ως κύριο και θεό, και να εγκαταλείψετε τη λατρεία προς τον Καλύτερο των δημιουργών,
ٱللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿126﴾
τον Αλλάχ, τον Κύριο σας και τον Κύριο όλων των προγόνων σας;»
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿127﴾
Αλλά (οι άπιστοι) τον διέψευσαν (στο ότι θα πρέπει να λατρεύουν μόνο τον Αλλάχ), οπότε σίγουρα θα παρευρεθούν (την Ημέρα της Κρίσεως στην τιμωρία).
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿128﴾
Εκτός από τους αφοσιωμένους εκλεκτούς πιστούς δούλους του Αλλάχ, (οι οποίοι θα είναι ασφαλείς από την τιμωρία και θα λάβουν πολλαπλή ανταμοιβή).
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْءَاخِرِينَ ﴿129﴾
Κάναμε να μείνει ένας έπαινος γι' αυτόν (τον Ηλία) στις μεταγενέστερες γενιές:
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلْ يَاسِينَ ﴿130﴾
«Ειρήνη και ασφάλεια στον Ηλία.»
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿131﴾
Έτσι ανταμείβουμε εκείνους που πράττουν το καλό.
إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿132﴾
Πράγματι, ήταν ένας από τους πιστούς δούλους Μας.
وَإِنَّ لُوطًۭا لَّمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿133﴾
Πράγματι, και ο Λωτ ήταν ένας από τους Αγγελιαφόρους.
إِذْ نَجَّيْنَٰهُ وَأَهْلَهُۥٓ أَجْمَعِينَ ﴿134﴾
(Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν τον σώσαμε και όλη την οικογένειά του (διατάζοντάς τον να φύγει το βράδυ από την πόλη Σόδομα),
إِلَّا عَجُوزًۭا فِى ٱلْغَٰبِرِينَ ﴿135﴾
εκτός από μία ηλικιωμένη (τη γυναίκα του), που ήταν μεταξύ εκείνων που έμειναν πίσω (και καταστράφηκαν).
ثُمَّ دَمَّرْنَا ٱلْءَاخَرِينَ ﴿136﴾
Μετά καταστρέψαμε τους υπόλοιπους.
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ ﴿137﴾
Εσείς (ω, άνθρωποι της φυλής Κουράις) περνάτε από τα ερείπιά τους (κατά τα ταξίδιά σας) την ημέρα,
وَبِٱلَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿138﴾
και τη νύχτα. Μα δε συλλογίζεστε;
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿139﴾
Πράγματι, και ο Γιούνους (Ιωνάς) ήταν ένας από τους Αγγελιαφόρους.
إِذْ أَبَقَ إِلَى ٱلْفُلْكِ ٱلْمَشْحُونِ ﴿140﴾
(Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν έφυγε (από τον λαό του χωρίς την άδεια του Κυρίου του) στο φορτωμένο πλοίο.
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلْمُدْحَضِينَ ﴿141﴾
(Παραλίγο το πλοίο να βυθιστεί λόγω του βάρους και συμφώνησαν οι επιβάτες να κάνουν κλήρο), και έτσι έριξε (ο Ιωνάς) κλήρο, αλλά ήταν μεταξύ εκείνων που έχασαν (και πήδηξαν στη θάλασσα).
فَٱلْتَقَمَهُ ٱلْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌۭ ﴿142﴾
Έτσι, το μεγάλο ψάρι τον κατάπιε (τον Ιωνά ζωντανό), καθώς είχε κάνει (ο Ιωνάς) μία πράξη άξια επίπληξης (ότι έφυγε χωρίς την άδεια του Κυρίου του).
فَلَوْلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلْمُسَبِّحِينَ ﴿143﴾
Αν δεν ήταν (ο Ιωνάς πριν) ένας απ' αυτούς που δοξάζουν και εξυμνούν πολύ τον Αλλάχ (και αν δεν είχε επικαλεστεί τον Αλλάχ μέσα στην κοιλιά του ψαριού λέγοντας: «Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Εσύ! Δόξα Σοι! Πράγματι, ήμουν ένας από τους άδικους»),
لَلَبِثَ فِى بَطْنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿144﴾
θα είχε μείνει στην κοιλιά του (ψαριού) μέχρι την Ημέρα που θα αναστηθούν (οι άνθρωποι).
۞ فَنَبَذْنَٰهُ بِٱلْعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٌۭ ﴿145﴾
Έτσι, (τον σώσαμε και) τον πετάξαμε έξω (από το ψάρι, κάνοντας το ψάρι να τον αφήσει) σε μία ανοιχτή ακτή (όπου δεν υπήρχαν δέντρα, ούτε κτίρια που να τον σκίαζαν) ενώ ήταν πολύ αδύναμος (σαν το νεογέννητο μωρό ή ένα κοτοπουλάκι χωρίς πούπουλα),
وَأَنۢبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةًۭ مِّن يَقْطِينٍۢ ﴿146﴾
και κάναμε να φυτρώσει (δίπλα του) ένα φυτό κολοκύθας για να τον σκιάσει.
وَأَرْسَلْنَٰهُ إِلَىٰ مِا۟ئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ ﴿147﴾
Και τον στείλαμε (τον Ιωνά ξανά στον λαό του) σε εκατό χιλιάδες και ακόμη περισσότερους.
فَـَٔامَنُوا۟ فَمَتَّعْنَٰهُمْ إِلَىٰ حِينٍۢ ﴿148﴾
Και έτσι πίστεψαν, και παρείχαμε αγαθά σ' αυτούς για έναν προκαθορισμένο χρόνο (του τέλους της ζωής τους).
فَٱسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ ٱلْبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلْبَنُونَ ﴿149﴾
Ρώτα λοιπόν (ω, Μωχάμμαντ) αυτούς (τους άπιστους από τον λαό σου) πώς είναι δυνατόν να αποδίδουν στον Κύριό σου ότι έχει κόρες (τους Αγγέλους, παρόλο που οι ίδιοι οι άπιστοι δεν επιθυμούν να έχουν κόρες) και επιθυμούν για τον εαυτό τους το να έχουν γιους!
أَمْ خَلَقْنَا ٱلْمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثًۭا وَهُمْ شَٰهِدُونَ ﴿150﴾
Ή μήπως δημιουργήσαμε τους Αγγέλους ως θηλυκά ενώ (οι άπιστοι) ήταν παρόντες (και είδαν τη δημιουργία τους);
أَلَآ إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ ﴿151﴾
Πράγματι, είναι από το ψεύδος τους (των ειδωλολατρών) ότι λένε:
وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ ﴿152﴾
«Ο Αλλάχ απέκτησε παιδιά», και αυτοί είναι πράγματι, ψεύτες!
أَصْطَفَى ٱلْبَنَاتِ عَلَى ٱلْبَنِينَ ﴿153﴾
Είναι δυνατόν (να αποδίδετε σ' Αυτόν) ότι επέλεξε να έχει κόρες (παρόλο που εσείς οι ίδιοι δεν επιθυμείτε να έχετε κόρες), αντί το να έχει γιους (ενώ εσείς επιθυμείτε να έχετε γιους);
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿154﴾
Τι συμβαίνει με σας; Πώς κρίνετε (με το να αποδίδετε στον Αλλάχ κάτι που δεν επιθυμείτε καν για τον εαυτό σας);
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿155﴾
Δε θα λάβετε λοιπόν μία νουθεσία;
أَمْ لَكُمْ سُلْطَٰنٌۭ مُّبِينٌۭ ﴿156﴾
Ή μήπως έχετε κάποια ξεκάθαρη απόδειξη (από ένα βιβλίο που έστειλε ο Αλλάχ);
فَأْتُوا۟ بِكِتَٰبِكُمْ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿157﴾
Φέρτε λοιπόν το βιβλίο σας (που σας ήρθε από τον Αλλάχ και υποστηρίζει τα λόγια σας), αν είστε ειλικρινείς!
وَجَعَلُوا۟ بَيْنَهُۥ وَبَيْنَ ٱلْجِنَّةِ نَسَبًۭا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ ٱلْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿158﴾
Επίσης ισχυρίζονται (οι ειδωλολάτρες) ότι υπάρχει συγγένεια μεταξύ Αυτού (του Αλλάχ) και των τζινν [λέγοντας ότι οι αόρατοι Άγγελοι είναι οι κόρες Του από τις αρχηγούς των τζινν που τις παντρεύτηκε ο Αλλάχ, και ότι ο Σατανάς είναι ο αδελφός του Αλλάχ! -Δόξα στον Αλλάχ! Είναι πολύ Ανώτερος απ' αυτά που ισχυρίζονται-]. Πράγματι, τα τζινν ξέρουν καλά ότι θα βρεθούν (ενώπιον του Αλλάχ για να λογοδοτήσουν, πώς λοιπόν να είχαν συγγένεια μαζί Του;)!
سُبْحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿159﴾
Δόξα στον Αλλάχ, είναι πολύ Ανώτερος από ό,τι Του αποδίδουν (οι άνθρωποι ψευδώς, από ατέλειες).
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿160﴾
Εκτός από τους αφοσιωμένους εκλεκτούς πιστούς δούλους του Αλλάχ (οι οποίοι αποδίδουν σ' Αυτόν Υψηλές Ιδιότητες που ταιριάζουν στη Μεγαλοπρέπειά Του).
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ ﴿161﴾
Εσείς λοιπόν (ω, ειδωλολάτρες) και ό,τι λατρεύετε (εκτός από τον Αλλάχ),
مَآ أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَٰتِنِينَ ﴿162﴾
δεν μπορείτε να παρασύρετε κανέναν μακριά απ' αυτή (την αληθινή θρησκεία),
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ ٱلْجَحِيمِ ﴿163﴾
εκτός από κάποιον που (είναι ήδη στη γνώση του Αλλάχ ότι) θα μπει στην Κόλαση για να καεί μέσα της!
وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٌۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿164﴾
(Οι Άγγελοι είπαν): «Δεν υπάρχει κανένας ανάμεσά μας που δεν έχει μία γνωστή θέση [στον ουρανό και στη λατρεία προς τον Αλλάχ, και δεν είμαστε κόρες του Αλλάχ όπως ισχυρίζονται οι ειδωλολάτρες].
وَإِنَّا لَنَحْنُ ٱلصَّآفُّونَ ﴿165﴾
Πράγματι, εμείς είμαστε αυτοί που στέκονται παρατεταγμένοι σε σειρές (στη λατρεία προς τον Αλλάχ).
وَإِنَّا لَنَحْنُ ٱلْمُسَبِّحُونَ ﴿166﴾
Και εμείς είμαστε αυτοί που δοξάζουν (τον Αλλάχ).»
وَإِن كَانُوا۟ لَيَقُولُونَ ﴿167﴾
(Oι ειδωλολάτρες από τον λαό σου, ω, Προφήτη, πριν την αποστολή σου) συνήθισαν να λένε:
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًۭا مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿168﴾
«Αν είχαμε ένα Βιβλίο (και μία νουθεσία) από τους προηγούμενους (Προφήτες που να μας πληροφορούν για τα προηγούμενα έθνη),
لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ ﴿169﴾
θα είμασταν εμείς οι αφοσιωμένοι εκλεκτοί πιστοί δούλοι του Αλλάχ.»
فَكَفَرُوا۟ بِهِۦ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿170﴾
Αλλά (όταν τους ήρθε το Κορ’άν) το αρνήθηκαν. Πράγματι, θα μάθουν (τι τους περιμένει από τιμωρία)!
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿171﴾
Πράγματι, ο Λόγος Μας έχει ήδη δοθεί στους Αγγελιαφόρους δούλους Μας,
إِنَّهُمْ لَهُمُ ٱلْمَنصُورُونَ ﴿172﴾
ότι εκείνοι είναι αυτοί που θα λάβουν την υποστήριξη (Μας, εναντίον των εχθρών τους),
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلْغَٰلِبُونَ ﴿173﴾
και ότι πράγματι, οι στρατιώτες Μας θα είναι οι νικητές.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍۢ ﴿174﴾
Απομακρύνσου λοιπόν (ω, Προφήτη) απ' αυτούς (τους πεισματάρηδες άπιστους) για λίγο.
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿175﴾
(Περίμενε) και κοίτα τους (όταν θα ηττηθούν), πράγματι, θα δουν (και αυτοί)!
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿176﴾
Βιάζονται (ως πρόκληση προς εσένα, ω, Προφήτη) να πέσει πάνω τους η τιμωρία Μας;
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلْمُنذَرِينَ ﴿177﴾
Όταν θα πέσει (η τιμωρία Μας) σ' αυτούς (και στους οίκους τους), πόσο τρομερό θα είναι εκείνο το πρωί εκείνων που έλαβαν προειδοποίηση!
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍۢ ﴿178﴾
Απομακρύνσου λοιπόν (ω, Προφήτη) απ' αυτούς (τους πεισματάρηδες άπιστους) για λίγο.
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿179﴾
(Περίμενε) και κοίτα (όταν θα ηττηθούν), πράγματι, θα δουν (και αυτοί)!
سُبْحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿180﴾
Δόξα στον Κύριό σου, τον Κύριο της Δύναμης, είναι πολύ Ανώτερος από ό,τι Του αποδίδουν (από ατέλειες).
وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلْمُرْسَلِينَ ﴿181﴾
Ειρήνη και ασφάλεια στους Αγγελιαφόρους.
وَٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿182﴾
Δόξα στον Αλλάχ, τον Κύριο όλων των κόσμων.