English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSettings
Surah The Smoke [Ad-Dukhan] in Greek
حمٓ ﴿1﴾
Χ, Μ [Χα-Μείμ, δύο ξεχωριστά αραβικά γράμματα που δεν συνθέτουν καμία λέξη, αλλά έχουν σημασία, καθώς δεν υπάρχει τίποτα στο Κορ’άν που δεν έχει σημασία. Μόνο ο Αλλάχ γνωρίζει τη σημασία τους. Μπορεί να είναι μια ένδειξη ότι το Κορ’άν αποτελείται από αραβικά γράμματα τα οποία ξέρουν και μιλούν οι Άραβες, και έτσι ο Αλλάχ τους προκάλεσε και προκαλεί οποιονδήποτε άλλον που αμφιβάλλει για το Κορ’άν, να παρουσιάσει οποιοδήποτε παρόμοιο βιβλίο].
وَٱلْكِتَٰبِ ٱلْمُبِينِ ﴿2﴾
(Ορκίζομαι) μα το ξεκάθαρο Βιβλίο (που διασαφηνίζει την αλήθεια)!
إِنَّآ أَنزَلْنَٰهُ فِى لَيْلَةٍۢ مُّبَٰرَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ﴿3﴾
Ότι Εμείς το κατεβάσαμε (το Κορ’άν από το Αλ-Λάουχ Αλ-Μαχφούδ -τον Διατηρημένο Πίνακα- και το στείλαμε στον πρώτο ουρανό, και ξεκίνησε η αποκάλυψή του στον Προφήτη) σε μία ευλογημένη νύχτα (του Αλ-Κάντρ -του Διατάγματος- κατά τον μήνα του Ραμαντάν -Ραμαζανιού-). Πράγματι, Εμείς (μέσω της αποστολής των Αγγελιαφόρων και των Βιβλίων) προειδοποιούμε (τους ανθρώπους, για να μην έχουν καμία δικαιολογία ενώπιόν Μας).
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿4﴾
Κατά την οποία (τη Νύχτα του Αλ-Κάντρ) καθορίζεται κάθε τέλεια και αναλλοίωτη εντολή [γι' εκείνη τη χρονιά: από ζωή, θάνατο, και αγαθά κλπ., και ο Αλλάχ στέλνει, από το Αλ-Λάουχ Αλ-Μαχφούδ στους Αγγέλους-γραφείς, τι θα γράψουν στα βιβλία τους, από τι θα συμβεί εκείνη τη χρονιά].
أَمْرًۭا مِّنْ عِندِنَآ ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿5﴾
(Η οποία -η κάθε εντολή-) είναι μία εντολή από Εμάς. Πράγματι, Εμείς είμαστε που στέλνουμε (τους Αγγελιαφόρους στους ανθρώπους),
رَحْمَةًۭ مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْعَلِيمُ ﴿6﴾
ως έλεος από τον Κύριό σου (προς τους ανθρώπους). Πράγματι, Αυτός είναι ο Ασ-Σαμεί‘ (Αυτός που ακούει τα πάντα), ο Αλ-‘Αλείμ (ο Παντογνώστης).
رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَآ ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿7﴾
Είναι ο Κύριος των ουρανών και της γης και όσων υπάρχουν ανάμεσά τους, -εάν είστε βέβαιοι (γι' αυτό, τότε λατρέψτε μόνο Αυτόν, και να ξέρετε ότι ο Κύριος των πάντων, είναι ο Ένας Αληθινός Θεός των πάντων)-!
لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْىِۦ وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿8﴾
Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Αυτός. Είναι Αυτός που δίνει τη ζωή και την αφαιρεί, και είναι ο Κύριός σας και ο Κύριος των προγόνων σας.
بَلْ هُمْ فِى شَكٍّۢ يَلْعَبُونَ ﴿9﴾
Όχι (αυτοί οι ειδωλολάτρες δεν πιστεύουν στην αλήθεια), αλλά βρίσκονται σε αμφιβολία παίζοντας (και αδιαφορώντας).
فَٱرْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِى ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٍۢ مُّبِينٍۢ ﴿10﴾
(Επειδή επικαλέστηκες, ω, Προφήτη, τον Αλλάχ να σε υποστηρίξει εναντίον των πεισματάρηδων άπιστων, με ξηρασία σαν εκείνη που έγινε την εποχή του Ιωσήφ), περίμενε λοιπόν μέχρι την ημέρα που ο ουρανός θα φέρει ορατό καπνό,
يَغْشَى ٱلنَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌۭ ﴿11﴾
που θα καλύψει τους ανθρώπους, (οι οποίοι από την πείνα τους θα κοιτάξουν προς τον ουρανό, αλλά θα βλέπουν μόνο καπνό -ή κάτι σαν καπνό-). Αυτή είναι μία επώδυνη τιμωρία.
رَّبَّنَا ٱكْشِفْ عَنَّا ٱلْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿12﴾
(Θα επικαλεστούν τότε τον Αλλάχ): «Κύριέ μας! Αφαίρεσε την τιμωρία από εμάς. Πράγματι, (αν θα την αφαιρέσεις), θα πιστέψουμε!»
أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَآءَهُمْ رَسُولٌۭ مُّبِينٌۭ ﴿13﴾
Πώς θα λάμβαναν τη νουθεσία υπόψη (και θα στρεφόντουσαν με μεταμέλεια προς τον Αλλάχ), ενώ είχε έρθει σ' αυτούς ένας Αγγελιαφόρος που τους εξήγησε ξεκάθαρα,
ثُمَّ تَوَلَّوْا۟ عَنْهُ وَقَالُوا۟ مُعَلَّمٌۭ مَّجْنُونٌ ﴿14﴾
έπειτα απομακρύνθηκαν απ' αυτόν και είπαν: «Έμαθε αυτά από άλλους (και δεν είναι Αγγελιαφόρος), και είναι ένας τρελός»;
إِنَّا كَاشِفُوا۟ ٱلْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَآئِدُونَ ﴿15﴾
Πράγματι, θα αφαιρέσουμε την τιμωρία για λίγο, αλλά πράγματι, εσείς (θα αθετήσετε την υπόσχεσή σας και) θα επιστρέψετε (στην απιστία)!
يَوْمَ نَبْطِشُ ٱلْبَطْشَةَ ٱلْكُبْرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿16﴾
Την ημέρα που θα (τους) τιμωρήσουμε με τη μεγάλη τιμωρία [την ημέρα της μάχης Μπαντρ, -ή την Ημέρα της Κρίσεως-], πράγματι, θα (τους) εκδικηθούμε.
۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَآءَهُمْ رَسُولٌۭ كَرِيمٌ ﴿17﴾
Πράγματι, πριν απ' αυτούς, δοκιμάσαμε τους ανθρώπους του Φαραώ, και ήρθε σ' αυτούς ένας ευγενής Αγγελιαφόρος (ο Μωυσής).
أَنْ أَدُّوٓا۟ إِلَىَّ عِبَادَ ٱللَّهِ ۖ إِنِّى لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌۭ ﴿18﴾
(Ο οποίος τους είπε) ότι: «Παραδώστε μου τους δούλους του Αλλάχ (τα παιδιά τους Ισραήλ). Πράγματι, είμαι προς εσάς ένας αξιόπιστος Αγγελιαφόρος.
وَأَن لَّا تَعْلُوا۟ عَلَى ٱللَّهِ ۖ إِنِّىٓ ءَاتِيكُم بِسُلْطَٰنٍۢ مُّبِينٍۢ ﴿19﴾
Και μην είστε αλαζονικοί απέναντι στον Αλλάχ. Πράγματι, ήρθα σε σας με ξεκάθαρες αποδείξεις.
وَإِنِّى عُذْتُ بِرَبِّى وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ ﴿20﴾
Πράγματι, αναζητώ καταφύγιο στον Κύριό μου και τον Κύριό σας (τον Αλλάχ), από το να με λιθοβολήσετε (ή να επιτεθείτε σε μένα με λόγια ή πράξεις).
وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا۟ لِى فَٱعْتَزِلُونِ ﴿21﴾
Αν δε με πιστεύετε (σε ό,τι έφερα από τον Κύριό μου), αφήστε με (και μη με πλησιάζετε με κανένα κακό).»
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوْمٌۭ مُّجْرِمُونَ ﴿22﴾
Έτσι, επικαλέστηκε (ο Μωυσής) τον Κύριό του: «Αυτοί είναι κακοί άνθρωποι (που αξίζουν την τιμωρία).»
فَأَسْرِ بِعِبَادِى لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ ﴿23﴾
Έτσι, (εμπνεύσαμε στον Μωυσή): «Φύγε τη νύχτα με τους δούλους Μου. Πράγματι, (ο Φαραώ και οι άνθρωποί του) θα σας κυνηγήσουν.
وَٱتْرُكِ ٱلْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌۭ مُّغْرَقُونَ ﴿24﴾
Και (χτύπα το νερό με το ραβδί σου και θα σχιστεί, και αφού το περάσετε), άφησε το νερό όπως είναι (ήσυχο και χωρισμένο). Πράγματι, αυτοί (ο Φαραώ και οι άνθρωποί του) είναι ένας στρατός που θα πνιγεί.»
كَمْ تَرَكُوا۟ مِن جَنَّٰتٍۢ وَعُيُونٍۢ ﴿25﴾
Πόσους κήπους και πηγές άφησαν (ο Φαραώ και οι άνθρωποί του) πίσω τους,
وَزُرُوعٍۢ وَمَقَامٍۢ كَرِيمٍۢ ﴿26﴾
και καλλιέργειες και καλά μέρη,
وَنَعْمَةٍۢ كَانُوا۟ فِيهَا فَٰكِهِينَ ﴿27﴾
και άνετη ζωή που την απολάμβαναν;
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَٰهَا قَوْمًا ءَاخَرِينَ ﴿28﴾
Έτσι (βγάλαμε τον Φαραώ και τους ανθρώπους του απ' αυτές τις εύνοιες), και τις δώσαμε (τέτοιες εύνοιες από κήπους, πηγές και καλλιέργειες) σε άλλους ανθρώπους (δηλ. στα παιδιά του Ισραήλ σε άλλο μέρος).
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلْأَرْضُ وَمَا كَانُوا۟ مُنظَرِينَ ﴿29﴾
Ούτε ο ουρανός, ούτε η γη τους έκλαψαν (τον Φαραώ και τους ανθρώπους του), ούτε τους δώσαμε αναβολή (για την τιμωρία τους).
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ مِنَ ٱلْعَذَابِ ٱلْمُهِينِ ﴿30﴾
Πράγματι, σώσαμε τα παιδιά του Ισραήλ από τα ταπεινωτικά βάσανα,
مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيًۭا مِّنَ ٱلْمُسْرِفِينَ ﴿31﴾
(που έλαβαν) από τον Φαραώ. Πράγματι, ήταν ένας αλαζόνας και απ' αυτούς που ξεπέρασαν τα όρια (στις αμαρτίες)!
وَلَقَدِ ٱخْتَرْنَٰهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿32﴾
Πράγματι, τους επιλέξαμε (τα παιδιά του Ισραήλ) εν γνώση (Μας) από όλους τους άλλους ανθρώπους (της εποχής τους και της εποχής του Μωυσή).
وَءَاتَيْنَٰهُم مِّنَ ٱلْءَايَٰتِ مَا فِيهِ بَلَٰٓؤٌۭا۟ مُّبِينٌ ﴿33﴾
Και τους δώσαμε Σημάδια, στα οποία υπήρχαν ξεκάθαρες δοκιμασίες.
إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ ﴿34﴾
Πράγματι, αυτοί (οι άπιστοι από τον λαό σου, ω, Προφήτη) λένε:
إِنْ هِىَ إِلَّا مَوْتَتُنَا ٱلْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ ﴿35﴾
«Δεν υπάρχει παρά μόνο ο πρώτος θάνατός μας (στην εγκόσμια ζωή και δεν υπάρχει ζωή μετά απ' αυτό), και δε θα αναστηθούμε!
فَأْتُوا۟ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿36﴾
Φέρτε λοιπόν (ω, Μωχάμμαντ και οι οπαδοί σου) τους προγόνους μας (ξανά στη ζωή), αν είστε ειλικρινείς (ότι θα υπάρχει ανάσταση).»
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍۢ وَٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَٰهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا۟ مُجْرِمِينَ ﴿37﴾
Είναι αυτοί (οι ειδωλολάτρες που σε διαψεύδουν, ω, Προφήτη) καλύτεροι (και ανώτεροι στη δύναμη) ή ο λαός του Τούμπα‘ και εκείνοι (οι άπιστοι λαοί) που ήταν πριν απ' αυτούς; Τους καταστρέψαμε, και πράγματι, ήταν κακοί.
وَمَا خَلَقْنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَٰعِبِينَ ﴿38﴾
Δε δημιουργήσαμε τους ουρανούς και τη γη και ό,τι υπάρχει ανάμεσά τους για διασκέδαση (ή άσκοπα).
مَا خَلَقْنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿39﴾
Δεν τους δημιουργήσαμε παρά μόνο με την αλήθεια, αλλά οι περισσότεροι απ' αυτούς δε γνωρίζουν.
إِنَّ يَوْمَ ٱلْفَصْلِ مِيقَٰتُهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿40﴾
Πράγματι, η Ημέρα της Κρίσεως είναι η προκαθορισμένη ώρα για όλους τους!
يَوْمَ لَا يُغْنِى مَوْلًى عَن مَّوْلًۭى شَيْـًۭٔا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ﴿41﴾
Την Ημέρα που κανένας συγγενής (ή φίλος) δε θα ωφελήσει κανέναν άλλον συγγενή (ή φίλο), ούτε θα λάβουν καμία υποστήριξη,
إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلْعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ ﴿42﴾
εκτός από όσους τους δείξει έλεος ο Αλλάχ. Πράγματι, Αυτός είναι ο Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος), ο Αρ-Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνος).
إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ ﴿43﴾
Πράγματι, το δέντρο του Αζ-Ζακούμ,
طَعَامُ ٱلْأَثِيمِ ﴿44﴾
θα είναι η τροφή των (άπιστων) αμαρτωλών.
كَٱلْمُهْلِ يَغْلِى فِى ٱلْبُطُونِ ﴿45﴾
(Οι καρποί εκείνου του δέντρου, θα είναι) σαν το βρώμικο λάδι που θα βράζει στις κοιλιές,
كَغَلْىِ ٱلْحَمِيمِ ﴿46﴾
σαν το βράσιμο του ζεματιστού νερού.
خُذُوهُ فَٱعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلْجَحِيمِ ﴿47﴾
(Θα ειπωθεί στους Αγγέλους-φύλακες της Φωτιάς): «Πάρτε τον (άπιστο) και σύρετέ τον βίαια μέχρι τη μέση της Φλεγόμενης Φωτιάς.
ثُمَّ صُبُّوا۟ فَوْقَ رَأْسِهِۦ مِنْ عَذَابِ ٱلْحَمِيمِ ﴿48﴾
Έπειτα ρίξτε πάνω στο κεφάλι του από το μαρτύριο του ζεματιστού νερού.»
ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْكَرِيمُ ﴿49﴾
(Θα ειπωθεί σ' αυτόν ως επίπληξη ): «Γεύσου! Εσύ είσαι (όπως ισχυρίστηκες στην εγκόσμια ζωή) ο τιμημένος, ο ευγενής (ανάμεσα στον λαό σου)!
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمْتَرُونَ ﴿50﴾
Αυτό είναι (το μαρτύριο), για το οποίο αμφιβάλατε (ω, άπιστοι, στην εγκόσμια ζωή).»
إِنَّ ٱلْمُتَّقِينَ فِى مَقَامٍ أَمِينٍۢ ﴿51﴾
Πράγματι, οι ενάρετοι (που φυλάχθηκαν από την τιμωρία του Αλλάχ, τηρώντας τις εντολές Του) θα βρίσκονται σε ασφαλές μέρος (τον Παράδεισο),
فِى جَنَّٰتٍۢ وَعُيُونٍۢ ﴿52﴾
σε κήπους και πηγές.
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍۢ وَإِسْتَبْرَقٍۢ مُّتَقَٰبِلِينَ ﴿53﴾
Θα φορούν ιμάτια από λεπτό και παχύ μετάξι, καθισμένοι ο ένας απέναντι από τον άλλον (σε υπερυψωμένα στολισμένα κρεβάτια, και κανείς δε θα δώσει την πλάτη του στον άλλον).
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَٰهُم بِحُورٍ عِينٍۢ ﴿54﴾
Έτσι και (όπως τους χαρίσαμε αυτά), θα τους παντρέψουμε με όμορφες γυναίκες με μεγάλα όμορφα μάτια.
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ ﴿55﴾
Θα καλούν (τους υπηρέτες τους) εκεί (στον Παράδεισο) για κάθε είδους φρούτο (που επιθυμούν), και θα είναι ασφαλείς (από κάθε κακό και από το να διακόπτεται αυτή η ευδαιμονία).
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلْمَوْتَ إِلَّا ٱلْمَوْتَةَ ٱلْأُولَىٰ ۖ وَوَقَىٰهُمْ عَذَابَ ٱلْجَحِيمِ ﴿56﴾
Δε θα γευτούν τον θάνατο εκεί (στον Παράδεισο), παρά μόνο τον πρώτο θάνατο (στην εγκόσμια ζωή), και θα τους προστατεύσει (ο Αλλάχ) από το μαρτύριο της Φλεγόμενης Φωτιάς,
فَضْلًۭا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ ﴿57﴾
ως χάρη από τον Κύριό σου. Πράγματι, αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία!
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿58﴾
Πράγματι, διευκολύναμε (και στείλαμε) αυτό (το Κορ’άν) στη γλώσσα σου (ω, Προφήτη), ίσως (οι άπιστοι) να λάβουν νουθεσία.
فَٱرْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ ﴿59﴾
Περίμενε λοιπόν (ω, Προφήτη, τη νίκη εναντίον τους). Πράγματι, και αυτοί περιμένουν (να σε νικήσουν, αλλά θα δουν στο τέλος ποιος θα νικήσει τον άλλον).