English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSettings
Surah The winnowing winds [Adh-Dhariyat] in Greek
وَٱلذَّٰرِيَٰتِ ذَرْوًۭا ﴿1﴾
(Ορκίζομαι) μα αυτούς (τους άνεμους) που σκορπίζουν (τη σκόνη κλπ.)!
فَٱلْحَٰمِلَٰتِ وِقْرًۭا ﴿2﴾
Και (ορκίζομαι) μα αυτά (τα σύννεφα) που κουβαλούν φορτία νερό!
فَٱلْجَٰرِيَٰتِ يُسْرًۭا ﴿3﴾
Και (ορκίζομαι) μα αυτά (τα πλοία) που πλέουν (στη θάλασσα) με ευκολία!
فَٱلْمُقَسِّمَٰتِ أَمْرًا ﴿4﴾
Και (ορκίζομαι) μα αυτούς (τους Αγγέλους) που μοιράζουν (τα αγαθά, τη βροχή και τις χάρες κλπ.) σύμφωνα με την εντολή Μου.
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌۭ ﴿5﴾
Ότι πράγματι, αυτό που σας υποσχέθηκα είναι αληθινό,
وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٌۭ ﴿6﴾
και ότι ο απολογισμός (και η τιμωρία και η ανταμοιβή) οπωσδήποτε θα γίνει.
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلْحُبُكِ ﴿7﴾
(Ορκίζομαι) μα τον ουρανό με την τέλεια δημιουργία (και τα μονοπάτια)!
إِنَّكُمْ لَفِى قَوْلٍۢ مُّخْتَلِفٍۢ ﴿8﴾
Ότι πράγματι, εσείς (ω, άπιστοι στη Μάκκα) έχετε αντικρουόμενα λόγια (σχετικά με το Κορ’άν, και έτσι, μία φορά λέτε ότι είναι μαγεία, άλλη ότι είναι ποίηση, και άλλη ότι είναι θρύλοι των αρχαίων)!
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ ﴿9﴾
Απομακρύνεται απ' αυτό (το Κορ’άν), αυτός που απομακρύνθηκε (από την καθοδήγηση και τα Σημάδια Μας, και διέψευσε το Κορ’άν).
قُتِلَ ٱلْخَرَّٰصُونَ ﴿10﴾
Καταραμένοι να είναι οι ψεύτες!
ٱلَّذِينَ هُمْ فِى غَمْرَةٍۢ سَاهُونَ ﴿11﴾
Οι οποίοι είναι αυτοί που τους κυριεύει η άγνοια, (και επιμένουν στην πλάνη), και είναι απρόσεκτοι (για την αλήθεια).
يَسْـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ ٱلدِّينِ ﴿12﴾
Ρωτούν (κοροϊδευτικά): «Πότε θα είναι η Ημέρα του Απολογισμού;»
يَوْمَ هُمْ عَلَى ٱلنَّارِ يُفْتَنُونَ ﴿13﴾
Είναι η Ημέρα που θα τιμωρηθούν στην Κόλαση.
ذُوقُوا۟ فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿14﴾
(Θα ειπωθεί): «Γευτείτε την τιμωρία σας! Αυτό είναι που (ως πρόκληση) το ζητήσατε ανυπόμονα.»
إِنَّ ٱلْمُتَّقِينَ فِى جَنَّٰتٍۢ وَعُيُونٍ ﴿15﴾
Πράγματι, οι ευσεβείς (που φυλάσσονται από την τιμωρία του Αλλάχ, τηρώντας τις εντολές Του) θα βρίσκονται σε κήπους και πηγές (στον Παράδεισο),
ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا۟ قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ ﴿16﴾
λαμβάνοντας ό,τι θα τους παραχωρήσει ο Κύριός τους (από ανταμοιβή). Πράγματι, πριν απ' αυτή (την ανταμοιβή) έπρατταν καλές πράξεις (στην εγκόσμια ζωή).
كَانُوا۟ قَلِيلًۭا مِّنَ ٱلَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ ﴿17﴾
Κατά τη νύχτα, κοιμόντουσαν μόνο λίγο (για να τελέσουν τη νυχτερινή προσευχή),
وَبِٱلْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿18﴾
και (στο τελευταίο μέρος της νύχτας) πριν την αυγή, ζητούσαν συγχώρεση,
وَفِىٓ أَمْوَٰلِهِمْ حَقٌّۭ لِّلسَّآئِلِ وَٱلْمَحْرُومِ ﴿19﴾
και στα πλούτη τους υπήρχε μερίδιο γι' αυτόν που ζητάει (ελεημοσύνη) και για τον άπορο.
وَفِى ٱلْأَرْضِ ءَايَٰتٌۭ لِّلْمُوقِنِينَ ﴿20﴾
Στη γη υπάρχουν Σημάδια γι' αυτούς που πιστεύουν με βεβαιότητα (ότι ο Αλλάχ είναι ο Δημιουργός των πάντων).
وَفِىٓ أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿21﴾
Επίσης και στον εαυτό σας (υπάρχουν Σημάδια). Μα δε βλέπετε;
وَفِى ٱلسَّمَآءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿22﴾
Και στον ουρανό είναι τα αγαθά σας [γραμμένα] και ό,τι σας υποσχέθηκε (από καλό ή κακό).
فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلْأَرْضِ إِنَّهُۥ لَحَقٌّۭ مِّثْلَ مَآ أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ ﴿23﴾
(Ορκίζομαι) μα τον Κύριο του ουρανού και της γης! Ότι αυτό (που σας υποσχέθηκα) είναι αληθινό, όπως (το γεγονός) ότι εσείς μιλάτε.
هَلْ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَٰهِيمَ ٱلْمُكْرَمِينَ ﴿24﴾
Ήρθε σε σένα (ω, Μωχάμμαντ) η ιστορία για τους τιμημένους (Αγγέλους) επισκέπτες του Αβραάμ;
إِذْ دَخَلُوا۟ عَلَيْهِ فَقَالُوا۟ سَلَٰمًۭا ۖ قَالَ سَلَٰمٌۭ قَوْمٌۭ مُّنكَرُونَ ﴿25﴾
Όταν πήγαν σ' αυτόν (τον Αβραάμ, σε ανθρώπινη μορφή) και είπαν: «Σαλάμ (Ειρήνη)!» Και αυτός απάντησε: «Σαλάμ! Είστε άγνωστοι άνθρωποι (που δε σας ξέρουμε).»
فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهْلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجْلٍۢ سَمِينٍۢ ﴿26﴾
Μετά πήγε στη γυναίκα του και έφερε ένα (ψητό) μεγάλο μοσχάρι (νομίζοντας ότι οι Άγγελοι ήταν άνθρωποι).
فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿27﴾
Έτσι, το έβαλε μπροστά τους (αλλά αυτοί δεν έφαγαν), και έτσι είπε: «Δε θα φάτε;»
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةًۭ ۖ قَالُوا۟ لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٍۢ ﴿28﴾
Τότε ένιωσε φόβο απ' αυτούς. Είπαν: «Μη φοβάσαι.» Και του έδωσαν χαρμόσυνα νέα για ένα αγόρι (τον Ισαάκ) που θα έχει πολύ γνώση (στη θρησκεία).
فَأَقْبَلَتِ ٱمْرَأَتُهُۥ فِى صَرَّةٍۢ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌۭ ﴿29﴾
Η γυναίκα του (η Σάρα όταν άκουσε αυτά) ήρθε και φώναξε (από τη χαρά της), και χτύπησε το πρόσωπό της (από την έκπληξη) και είπε: «Είμαι μία στείρα ηλικιωμένη γυναίκα!»
قَالُوا۟ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلْحَكِيمُ ٱلْعَلِيمُ ﴿30﴾
Είπαν: «Έτσι είπε ο Κύριός σου. Πράγματι, Αυτός είναι ο Αλ-Χακείμ (Πάνσοφος), ο Αλ-‘Αλείμ (Παντογνώστης).»
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا ٱلْمُرْسَلُونَ ﴿31﴾
Είπε: «Ποιος είναι λοιπόν ο σκοπός σας (για τον οποίο σταλθήκατε), ω, Απεσταλμένοι;»
قَالُوٓا۟ إِنَّآ أُرْسِلْنَآ إِلَىٰ قَوْمٍۢ مُّجْرِمِينَ ﴿32﴾
Είπαν: «Έχουμε σταλεί για έναν κακό λαό,
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةًۭ مِّن طِينٍۢ ﴿33﴾
για να στείλουμε σ' αυτούς πέτρες από πηλό,
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ﴿34﴾
σημαδεμένες ενώπιον του Κυρίου σου για τους παραβάτες.»
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿35﴾
Έτσι, βγάλαμε όσους πιστούς ήταν μέσα της (κωμόπολης),
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍۢ مِّنَ ٱلْمُسْلِمِينَ ﴿36﴾
αλλά δε βρήκαμε μέσα της παρά μόνο ένα σπίτι Μουσουλμάνων [το σπίτι του Προφήτη Λωτ].
وَتَرَكْنَا فِيهَآ ءَايَةًۭ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلْعَذَابَ ٱلْأَلِيمَ ﴿37﴾
Και αφήσαμε μέσα της ένα Σημάδι (της τιμωρίας) για όσους φοβούνται την οδυνηρή τιμωρία (για να μην κάνουν σαν εκείνους).
وَفِى مُوسَىٰٓ إِذْ أَرْسَلْنَٰهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَٰنٍۢ مُّبِينٍۢ ﴿38﴾
Και στον Μωυσή (υπάρχει ένα Σημάδι για όσους φοβούνται την οδυνηρή τιμωρία), όταν τον στείλαμε στον Φαραώ με ξεκάθαρες αποδείξεις.
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌۭ ﴿39﴾
Αλλά εκείνος (ο Φαραώ) απομακρύνθηκε με τους υποστηρικτές του και είπε: «(Ο Μωυσής) είτε είναι ένας μάγος, είτε είναι ένας τρελός.»
فَأَخَذْنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذْنَٰهُمْ فِى ٱلْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌۭ ﴿40﴾
Έτσι, αρπάξαμε με την τιμωρία αυτόν (τον Φαραώ) και τους στρατιώτες του, και τους πετάξαμε (και τους πνίξαμε) στο νερό, ενώ ήταν άξιος καταδίκης.
وَفِى عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلْعَقِيمَ ﴿41﴾
Και στη φυλή ‘Αντ (υπάρχει ένα Σημάδι για όσους φοβούνται την οδυνηρή τιμωρία), όταν στείλαμε σ' αυτούς έναν (καταστροφικό) άγονο άνεμο (που δεν είχε τίποτε καλό).
مَا تَذَرُ مِن شَىْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَٱلرَّمِيمِ ﴿42﴾
(Ο οποίος άνεμος) δεν πέρασε σε κάτι χωρίς να το κάνει σαν κατεστραμμένα ερείπια.
وَفِى ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا۟ حَتَّىٰ حِينٍۢ ﴿43﴾
Και στη φυλή Θαμούντ (υπάρχει ένα Σημάδι για όσους φοβούνται την οδυνηρή τιμωρία) όταν ειπώθηκε σ' αυτούς (αφού έσφαξαν την καμήλα που στάλθηκε ως Σημάδι): «Απολαύστε (στα σπίτια σας για τρεις μέρες) μέχρι έναν καθορισμένο χρόνο (που θα καταστραφείτε).»
فَعَتَوْا۟ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ ﴿44﴾
Και παράκουσαν με αλαζονεία την εντολή του Κυρίου τους, και έτσι τους άρπαξε η καταστροφική τιμωρία, ενώ κοιτούσαν.
فَمَا ٱسْتَطَٰعُوا۟ مِن قِيَامٍۢ وَمَا كَانُوا۟ مُنتَصِرِينَ ﴿45﴾
Έτσι, δεν μπόρεσαν να σηκωθούν (να ξεφύγουν από την τιμωρία), ούτε μπορούσαν να υποστηρίξουν τον εαυτό τους.
وَقَوْمَ نُوحٍۢ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا۟ قَوْمًۭا فَٰسِقِينَ ﴿46﴾
Και (καταστρέψαμε επίσης) τον λαό του Νώε πριν (απ' αυτούς). Πράγματι, ήταν ανυπάκουοι άνθρωποι.
وَٱلسَّمَآءَ بَنَيْنَٰهَا بِأَيْي۟دٍۢ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿47﴾
Χτίσαμε τους ουρανούς με δύναμη, και πράγματι, Εμείς επεκτείνουμε συνεχώς την απεραντοσύνη τους.
وَٱلْأَرْضَ فَرَشْنَٰهَا فَنِعْمَ ٱلْمَٰهِدُونَ ﴿48﴾
Και τη γη την απλώσαμε (και την προετοιμάσαμε για να εγκατασταθείτε). Πόσο εξαιρετικά την απλώσαμε (και την προετοιμάσαμε)!
وَمِن كُلِّ شَىْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿49﴾
Και δημιουργήσαμε τα πάντα σε ζευγάρια, ίσως να λάβετε νουθεσία.
فَفِرُّوٓا۟ إِلَى ٱللَّهِ ۖ إِنِّى لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌۭ مُّبِينٌۭ ﴿50﴾
(Πες, ω, Προφήτη): «Γι' αυτό, φύγετε (ω, άνθρωποι) προς τον Αλλάχ (φεύγοντας από την τιμωρία Του, προς το έλεος και την ανταμοιβή Του, μέσω της πίστης και της υπακοής). Πράγματι, στάλθηκα από Αυτόν προς εσάς, ως ένας προειδοποιητής που προειδοποιεί με σαφήνεια.
وَلَا تَجْعَلُوا۟ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ ۖ إِنِّى لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌۭ مُّبِينٌۭ ﴿51﴾
Και μη λατρεύετε άλλο θεό μαζί με τον Αλλάχ. Πράγματι, στάλθηκα προς εσάς από Αυτόν, ως ένας προειδοποιητής που προειδοποιεί με σαφήνεια.»
كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا۟ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿52﴾
Ομοίως, κανένας Αγγελιαφόρος δεν ήρθε σ' αυτούς (στα προηγούμενα άπιστα έθνη) που ήταν πριν απ' αυτούς, χωρίς να πουν: «Αυτός είτε είναι ένας μάγος, είτε είναι ένας τρελός!»
أَتَوَاصَوْا۟ بِهِۦ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌۭ طَاغُونَ ﴿53﴾
Τον συνέστησαν αυτόν (τον ισχυρισμό) ο ένας στον άλλο (δηλ. συνέστησαν οι άπιστοι από τα προηγούμενα έθνη, στους άπιστους από τη φυλή Κουράις να πουν για τον Προφήτη ότι είτε είναι ένας μάγος, είτε είναι ένας τρελός); Όχι (δεν το συνέστησαν), αλλά οι ίδιοι (οι άπιστοι από τη Κουράις) είναι παραβάτες.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٍۢ ﴿54﴾
Απομακρύνσου λοιπόν (ω, Προφήτη) απ' αυτούς (που σε διαψεύδουν), γιατί πράγματι δε θα κατηγορηθείς (αφού μετέδωσες το Μήνυμα).
وَذَكِّرْ فَإِنَّ ٱلذِّكْرَىٰ تَنفَعُ ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿55﴾
Και δώσε νουθεσία (και υπενθύμιση μέσω αυτού του Κορ’άν), πράγματι, η νουθεσία (και η υπενθύμιση) ωφελεί τους πιστούς (και εκείνους που γνωρίζει ο Αλλάχ ότι θα πιστέψουν).
وَمَا خَلَقْتُ ٱلْجِنَّ وَٱلْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿56﴾
Δεν έπλασα τα Τζινν και τους ανθρώπους, παρά μόνο για να Με λατρεύουν.
مَآ أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍۢ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ ﴿57﴾
Δεν αναζητώ απ' αυτούς αγαθά (για να τα παρέχουν στον εαυτό τους ή στους δούλους Μου), ούτε αναζητώ να Μου παρέχουν τροφή (για να την παρέχουν στον εαυτό τους ή στους δούλους Μου).
إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلْقُوَّةِ ٱلْمَتِينُ ﴿58﴾
Πράγματι, ο Αλλάχ είναι ο Αρ-Ραζζάκ (Αυτός που παρέχει αγαθά στους δούλους Του), ο Κάτοχος της Δύναμης, και ο Αλ-Ματείν (Πανίσχυρος).
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ ذَنُوبًۭا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَٰبِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ﴿59﴾
Πράγματι, αυτοί που αδικούν (και σε διαψεύδουν, ω, Μωχάμμαντ) θα έχουν μερίδιο τιμωρίας όπως αυτό των συντρόφων τους (από τα προηγούμενα άπιστα έθνη), οπότε ας μη Μου ζητήσουν να επισπεύσω την τιμωρία (πριν την καθορισμένη ώρα της).
فَوَيْلٌۭ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِن يَوْمِهِمُ ٱلَّذِى يُوعَدُونَ ﴿60﴾
Αλίμονο, λοιπόν, σ' αυτούς που αρνήθηκαν την πίστη, από την τιμωρία της Ημέρας τους, για την οποία έλαβαν προειδοποίηση και υπόσχεση.