Surah The Spider [Al-Ankaboot] in Khmer

អាលីហ្វ ឡាម មីម (តួអក្សរទាំងនេះ គឺបានបកស្រាយរួចមកហើយនៅដើមសូរ៉ោះមុន(សូរ៉ោះអាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ)។

តើមនុស្សលោកគិតស្មានថា គេនឹងបណ្តោយឲ្យពួកគេនិយាយថា “ពួកយើងមានជំនឿហើយ” ដោយពួកគេមិនត្រូវគេបានសាកល្បងឬ?

ជាការពិតណាស់ យើងបានសាកល្បងអ្នកជំនាន់មុនពួកគេរួចមកហើយ។ ហើយអល់ឡោះដឹងបំផុតចំពោះអ្នកដែល(មានជំនឿ)ពិត ហើយទ្រង់ដឹងបំផុតចំពោះអ្នកដែលភូតកុហក។

ឬមួយក៏ពួកដែលសាងអំពើអាក្រក់គិតស្មានថា ពួកគេគេចផុតពី(ទណ្ឌកម្ម)យើងឬ? អ្វីដែលពួកគេវិនិច្ឆ័យ(គិតស្មាន)នោះ គឺអាក្រក់បំផុត។

ជនណាដែលរំពឹងថានឹងបានជួបអល់ឡោះ(នៅថ្ងៃបរលោក)នោះ ពិតប្រាកដណាស់ កាលកំណត់អល់ឡោះប្រាកដជានឹងមកដល់ជាមិនខាន។ ហើយទ្រង់មហាឮ មហាដឹងបំផុត។

ហើយជនណាដែលបានតស៊ូ(ក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ) តាមពិត គឺគេតស៊ូសម្រាប់ខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់មហាមានលើសលប់មិនត្រូវការអ្វីពីពិភពទាំងឡាយឡើយ។

ហើយបណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿ និងបានសាងទង្វើកុសល យើងប្រាកដជានឹងលុបបំបាត់នូវអំពើអាក្រក់របស់ពួកគេ ហើយយើងពិតជានឹងតបស្នងដល់ពួកគេប្រសើរជាងអ្វីដែលពួកគេធ្លាប់បានសាងទៅទៀត។

ហើយយើងបានផ្តាំផ្ញើមនុស្សលោកឱ្យធ្វើល្អចំពោះឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួន។ តែប្រសិនបើគាត់ទាំងពីរព្យាយាមឲ្យអ្នកធ្វើស្ហ៊ីរិកមកចំពោះយើងនូវអ្វីដែលអ្នកមិនមានចំណេះដឹងអំពីវាសោះ ចូរអ្នកកុំគោរពតាមគាត់ទាំងពីរឱ្យសោះ។ កន្លែងវិលត្រឡប់របស់ពួកអ្នក គឺមកកាន់យើង(តែមួយគត់)។ ពេលនោះ យើងនឹងប្រាប់ពួកអ្នកពីអ្វីដែលពួកអ្នកធ្លាប់បានប្រព្រឹត្ត(ក្នុងលោកិយ)។

ហើយបណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿ និងបានសាងទង្វើកុសល យើងប្រាកដជានឹងបញ្ចូលពួកគេទៅក្នុងចំណោមអ្នកដែលសាងទង្វើកុសលទាំងឡាយ។

ហើយក្នុងចំណោមមនុស្សលោក គឺមានអ្នកដែលនិយាយថា “ពួកយើងមានជំនឿលើអល់ឡោះហើយ”។ តែនៅពេលដែលរូបគេទទួលរងនូវការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញក្នុងនាម(ជាអ្នកមានជំនឿចំពោះ)អល់ឡោះ រូបគេបែររជាចាត់ទុកការធ្វើទុកបុកម្នេញរបស់មនុស្ស ដូចជាទណ្ឌកម្មរបស់អល់ឡោះទៅវិញ។ តែប្រសិនបើជំនួយពីព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នកបានមកដល់ រូបគេប្រាកដជានឹងនិយាយថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងធ្លាប់នៅជាមួយពួកអ្នកដែរ។ តើពុំមែនទេឬដែលថា ពិតណាស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលមានក្នុងដួងចិត្តភាវៈទាំងឡាយ?

ហើយអល់ឡោះទ្រង់ដឹងបំផុតចំពោះអ្នកដែលមានជំនឿ(ពិតប្រាកដ) ហើយទ្រង់ក៏ដឹងបំផុតផងដែរចំពោះពួកដែលពុតត្បុត។

ហើយពួកដែលគ្មានជំនឿបាននិយាយទៅកាន់បណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿថា៖ ចូរពួកអ្នកដើរតាមមាគ៌ា(សាសនា)របស់ពួកយើងចុះ ពួកយើងនឹងរែកពុននូវបាបកម្មទាំងឡាយរបស់ពួកអ្នក(ជំនួសពួកអ្នក)។ (តាមពិត) ពួកទាំងនោះមិនអាចរែកពុននូវបាបកម្មរបស់ពួកគេបន្តិចណាឡើយ។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកគេគឺជាពួកដែលភូតកុហក។

ហើយពួកទាំងនោះពិតជានឹងរែកពុននូវបាបកម្មរបស់ខ្លួនឯង និងត្រូវរែកពុនបាបកម្ម(អ្នកដែលដើរតាមពួកគេ)ថែមពីលើបាបកម្មរបស់ពួកគេទៀត។ ហើយនៅថ្ងៃបរលោក ពួកគេពិតជានឹងត្រូវគេសួរពីអ្វីដែលពួកគេធ្លាប់បានប្រឌិតភូតកុហក។

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានបញ្ជូនព្យាការីនួហទៅកាន់ក្រុមរបស់គេ ហើយគេបានរស់នៅជាមួយពួកគេអស់រយៈពេលប្រាំបួនរយហាសិបឆ្នាំ។ (តែពួកគេបានដិសេធ)។ ពេលនោះ ទឹកជំនន់(ដ៏ធំមួយ)ក៏បានឆក់យកជីវិតពួកគេ ខណៈដែលពួកគេ គឺជាពួកដែលបំពាន។

ហើយយើងក៏បានសង្គ្រោះរូបគេ និងអ្នកដែលនៅលើសំពៅ។ ហើយយើងបានធ្វើឱ្យរឿងនោះ គឺជាមេរៀនមួយសម្រាប់ពិភពទាំងឡាយ។

ហើយ(ចូរអ្នករំលឹកនូវរឿងរ៉ាវ)ព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីម នៅពេលដែលគាត់បាននិយាយទៅកាន់ក្រុមរបស់គាត់ថា៖ ចូរពួកអ្នកគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះ(តែមួយគត់) ហើយចូរពួកអ្នកកោតខ្លាចទ្រង់។ នោះគឺជាការល្អប្រសើរបំផុតសម្រាប់ពួកអ្នក ប្រសិនបើពួកអ្នកបានដឹង។

តាមពិត អ្វីដែលពួកអ្នកកំពុងតែគោរពសក្ការៈក្រៅពីអល់ឡោះនោះ គ្រាន់តែជារូបបដិមាប៉ុណ្ណោះ។ ហើយពួកអ្នកបានប្រឌិតនូវការភូតកុហក(ដោយហៅវាថាជាព្រះ)។ ពិតប្រាកដណាស់ អ្វីដែលពួកអ្នកគោរពសក្ការៈក្រៅពីអល់ឡោះនោះ មិនអាចផ្តល់លាភសក្ការៈអ្វីដល់ពួកអ្នកបានឡើយ។ ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នកស្វែងរកលាភសក្ការៈពីអល់ឡោះ ហើយត្រូវគោរពសក្ការៈចំពោះទ្រង់ និងត្រូវដឹងគុណទ្រង់(តែមួយគត់)។ ហើយពួកអ្នកនឹងត្រូវគេនាំត្រឡប់ទៅកាន់ទ្រង់។

តែប្រសិនបើពួកអ្នកបដិសេធ(ចំពោះព្យាការីមូហាំម៉ាត់) ពិតប្រាកដណាស់ ប្រជាជាតិជំនាន់មុនពួកអ្នកក៏ធ្លាប់បានបដិសេធ(នឹងអ្នកនាំសាររបស់ពួកគេ)ដែរ។ ហើយតួនាទីរបស់អ្នកនាំសារ គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីការផ្សព្វផ្សាយ(សារ)ដ៏ច្បាស់លាស់នោះឡើយ។

តើពួកទាំងនោះមិនបានឃើញទេឬថា តើអល់ឡោះទ្រង់ផ្តើមបង្កើតសត្វលោក បន្ទាប់មក ទ្រង់បង្កើតវាជាថ្មីម្តងទៀតយ៉ាងដូចម្តេច? ពិតប្រាកដណាស់ រឿងទាំងនោះគឺងាយស្រួលបំផុតចំពោះអល់ឡោះ។

ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ពោលថា៖ ចូរពួកអ្នកធ្វើដំណើរនៅលើផែនដី ហើយពិនិត្យមើលចុះ ថាតើទ្រង់ផ្តើមបង្កើតសត្វលោកយ៉ាងដូចម្តេច? បន្ទាប់មក អល់ឡោះនឹងបង្កើតពួកគេសាជាថ្មីម្តងទៀតនៅថ្ងៃបរលោក។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មានអានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់។

ទ្រង់ដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា និងមានក្តីមេត្តាករុណាចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយពួកអ្នកនឹងត្រូវគេនាំត្រឡប់ទៅកាន់ទ្រង់វិញ។

ហើយពួកអ្នកមិនអាចរត់គេច(ពីទណ្ឌកម្មអល់ឡោះ)បានឡើយ មិនថានៅលើផែនដី ឬនៅលើមេឃនោះឡើយ។ ហើយសម្រាប់ពួកអ្នក គឺគ្មានអ្នកគាំពារ ហើយក៏គ្មានអ្នកជួយណាក្រៅពីអល់ឡោះនោះដែរ។

ហើយពួកដែលប្រឆាំងនឹងសញ្ញាភស្តុតាងទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះ និងការជួបទ្រង់(នៅថ្ងៃបរលោក) ពួកទាំងនោះ គឺជាពួកដែលអស់សង្ឃឹមពីក្តីមេត្តាករុណារបស់យើង។ ហើយពួកទាំងនោះ សម្រាប់ពួកគេនឹងទទួលនូវទណ្ឌកម្មដ៏ឈឺចាប់បំផុត។

ហើយការឆ្លើយតបនៃក្រុមរបស់គាត់(ព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីម) គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីពួកគេនិយាយថា៖ ចូរពួកអ្នកសម្លាប់គេ ឬដុតគេនោះឡើយ។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានសង្គ្រោះរូបគាត់ពីភ្លើង។ ពិតប្រាកដណាស់ នៅក្នុងរឿងនោះ គឺជាសញ្ញាភស្តុតាងសម្រាប់ក្រុមដែលមានជំនឿ។

ហើយគាត់បាននិយាយថា៖ តាមពិតអ្វីដែលពួកអ្នកយកមកគោរពសក្ការៈក្រៅពីអល់ឡោះនោះ គ្រាន់តែជារូបបដិមាប៉ុណ្ណោះដើម្បីជាការស្រលាញ់រាប់អានគ្នារវាងពួកអ្នកនៅក្នុងជីវិតលោកិយ។ ក្រោយមកនៅថ្ងៃបរលោក ពួកអ្នកនឹងដកខ្លួនចេញពីគ្នា ហើយដាក់បណ្តាសាគ្នាទៅវិញទៅមកមិនខានឡើយ។ កន្លែងស្នាក់អាស្រ័យរបស់ពួកអ្នក គឺឋាននរក។ ហើយសម្រាប់ពួកអ្នក គឺគ្មានអ្នកជួយឡើយ។

ពេលនោះ ព្យាការីលូតក៏មានជំនឿលើគាត់។ ហើយគាត់(ព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីម)បានពោលថា៖ ខ្ញុំនឹងភៀសខ្លួនទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំ(ទៅកាន់ទឹកដីស្ហាម)។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់មហាខ្លាំងពូកែ មហាគតិបណ្ឌិតបំផុត។

ហើយយើងបានប្រទានដល់គេនូវអ៊ីស្ហាក(ជាកូន) និងយ៉ាក់កូប(ជាចៅ)។ ហើយយើងបានធ្វើឱ្យកូនចៅរបស់គេទទួលបាននូវភាពជាព្យាការី និងគម្ពីរ។ ហើយយើងបានប្រទានឱ្យគេនូវផលបុណ្យរបស់គេនៅក្នុងលោកិយនេះ។ ហើយនៅថ្ងៃបរលោក រូបគេនឹងស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលសាងទង្វើកុសល។

ហើយ(ចូរអ្នករំលឹកនូវរឿងរ៉ាវ)ព្យាការីលូត នៅពេលដែលគាត់បានពោលទៅកាន់ក្រុមរបស់គាត់ថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកអ្នកពិតជាបានប្រព្រឹត្តនូវទង្វើអសីលធម៌(ដ៏អាក្រក់បំផុត)ដែលគ្មានអ្នកណាម្នាក់ក្នុងពិភពលោកធ្លាប់បានប្រព្រឹត្តវាមុនពួកអ្នកនោះឡើយ។

តើពួកអ្នករួមមេត្រីនឹងបុរសដូចគ្នា ហើយស្ទាក់ផ្លូវធ្វើដំណើរ ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់នៅកន្លែងជួបជុំរបស់ពួកអ្នកបែបនេះឬ? ហើយការឆ្លើយតបនៃក្រុមរបស់គាត់(ចំពោះគាត់) គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីពួកគេនិយាយថា៖ ចូរអ្នកនាំយកទណ្ឌកម្មរបស់អល់ឡោះមកកាន់ពួកយើងមក ប្រសិនបើអ្នកស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកទៀងត្រង់មែននោះ។

គាត់(ព្យាការីលូត)បានបួងសួងថា៖ បរពិត្រព្រះជាម្ចាស់! សូមព្រះអង្គមេត្តាជួយខ្ញុំឱ្យទទួលជោគជ័យទៅលើក្រុមដែលបង្កវិនាសកម្មផងចុះ។

ហើយនៅពេលដែលអ្នកនាំសារ(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់)របស់យើងដែលនាំដំណឹងរីករាយទៅដល់ព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីមបានមកដល់ ពួកគេ(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់)បាននិយាយថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងត្រូវបានគេប្រើឱ្យមកបំផ្លាញអ្នកភូមិស្រុកនេះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកភូមិស្រុកនេះ គឺជាពួកដែលបំពាន។

គាត់(ព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីម)បាននិយាយថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ នៅក្នុងភូមិស្រុកនេះ គឺមានព្យាការីលូត(នៅក្នុងនោះ)ដែរ។ ពួកគេ(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់)បានតបថា៖ ពួកយើងដឹងបំផុតថាអ្នកណាខ្លះដែលនៅក្នុងភូមិស្រុកនោះ។ ពួកយើងពិតជានឹងសង្គ្រោះរូបគេ និងក្រុមគ្រួសាររបស់គេ លើកលែងតែប្រពន្ធរបស់គេប៉ុណ្ណោះដែលស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលវិនាសអន្តរាយ។

ហើយនៅពេលដែលអ្នកនាំសារ(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់)របស់យើងបានទៅដល់ព្យាការីលូត ការមកដល់របស់ពួកគេធ្វើឱ្យគាត់មានការព្រួយបារម្ភ និងកើតទុក្ខជាខ្លាំង។ ពួកគេ(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់)បាននិយាយថា៖ ចូរអ្នកកុំភ័យខ្លាច និងកុំកើតទុក្ខ។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងគឺជាអ្នកជួយសង្គ្រោះអ្នក និងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក លើកលែងតែប្រពន្ធរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះដែលស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលអន្តរាយ។

ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងត្រូវបានគេប្រើឲ្យបញ្ចុះនូវទណ្ឌកម្មពីលើមេឃទៅលើអ្នកភូមិស្រុកនេះដោយសារតែអ្វីដែលពួកគេធ្លាប់បានប្រព្រឹត្តល្មើស។

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានបន្សល់ទុកពីភូមិស្រុកនេះនូវសញ្ញាភស្តុតាងយ៉ាងច្បាស់លាស់សម្រាប់ក្រុមដែលចេះគិតពិចារណា។

ហើយយើងបានបញ្ជូនទៅកាន់តំបន់ម៉ាទយ៉ាន់នូវព្យាការីស៊្ហូអែបដែលជាបងប្អូនរបស់ពួកគេ។ ហើយគាត់បាននិយាយថា៖ ឱក្រុមរបស់ខ្ញុំ! ចូរពួកអ្នកគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់(តែមួយគត់) ហើយពួកអ្នកត្រូវសង្ឃឹម(ទទួលបាននូវការតបស្នង)នាថ្ងៃបរលោកចុះ។ ហើយចូរពួកអ្នកកុំបង្កវិនាសកម្មនៅលើផែនដីឱ្យសោះ។

តែពួកគេបានបដិសេធចំពោះគាត់។ ពេលនោះ រញ្ជួយដី(ដ៏ខ្លាំង)បានឆក់យកជីវិតពួកគេ ហើយពួកគេក៏បាន(ស្លាប់)ក្លាយជាសាកសពនៅក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ។

ហើយ(យើងក៏បានបំផ្លាញ)ក្រុមអាទ និងក្រុមសាមូទផងដែរ។ ពិតប្រាកដណាស់ វាបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ដល់ពួកអ្នក(អ្នកស្រុកម៉ាក្កះ)អំពីលំនៅឋានទាំងឡាយរបស់ពួកគេ។ ហើយស្ហៃតនបានតុបតែងលម្អចំពោះពួកគេនូវទង្វើរបស់ពួកគេ រួចបានរារាំងពួកគេពីមាគ៌ាត្រឹមត្រូវ ខណៈដែលពួកគេ ជាអ្នកដែលមើលឃើញច្បាស់(នូវការពិត)។

ហើយ(យើងក៏បានបំផ្លាញ)ករូន ហ្វៀរអោន និងហាម៉ានផងដែរ។ ហើយជាការពិតណាស់ ព្យាការីមូសាបាននាំមកឱ្យពួកគេនូវសញ្ញាភស្តុតាងជាច្រើន តែពួកគេបែរជាក្រអឺតក្រទមនៅលើផែនដីទៅវិញ។ ហើយពួកគេមិនអាចគេចផុត(ពីទណ្ឌកម្មរបស់យើង)បានឡើយ។

ហើយយើងបានដាក់ទណ្ឌកម្មរាល់ក្រុមនីមួយ(ខាងលើ)ព្រោះតែបាបកម្មរបស់គេ។ ក្នុងចំណោមពួកគេ មានអ្នកដែលយើងបានបញ្ជូនដុំថ្មទៅលើគេ(ក្រុមព្យាការីលូត)។ ហើយក្នុងចំណោមពួកគេ មានអ្នកដែលត្រូវសម្រែកយ៉ាងខ្លាំងឆក់យកជីវិតគេ(ក្រុមព្យាការីសឡេះ និងក្រុមព្យាការីស្ហ៊ូអែប)។ ក្នុងចំណោមពួកគេ មានអ្នកដែលយើងបានធ្វើឱ្យដីស្រូបយករូបគេ(ករូន)។ ហើយក្នុងចំណោមពួកគេផងដែរ គឺមានអ្នកដែលយើងពន្លិចទៅក្នុងទឹក(ក្រុមព្យាការីនួហ ហ្វៀរអោន និងហាម៉ាន)។ ហើយអល់ឡោះពិតជាមិនបានបំពានលើពួកគេនោះឡើយ ក៏ប៉ុន្តែពួកគេទៅវិញទេដែលបំពានលើខ្លួនឯងនោះ។

ការប្រៀបធៀបពួកដែលយកអ្នកផ្សេងក្រៅពីអល់ឡោះធ្វើជាអ្នកគាំពារ ប្រៀបដូចទៅនឹងសត្វពីងពាងដែលបានធ្វើសំបុកដូច្នោះដែរ។ ពិតប្រាកដណាស់ សំបុកដែលអន់ជាងគេបំផុត គឺសំបុកសត្វពីងពាងហ្នឹងឯង ប្រសិនបើពួកគេបានដឹង។

ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលពួកគេគោរពសក្ការៈចំពោះពួកវាក្រៅពីទ្រង់។ ហើយទ្រង់មហាខ្លាំងពូកែ មហាគតិបណ្ឌិត។

ទាំងនោះជាឧទាហរណ៍ដែលយើងបានលើកឡើងដល់មនុស្សលោក។ ហើយគ្មានអ្នកណាយល់អំពីវានោះឡើយ លើកលែងតែអ្នកដែលមានចំណេះដឹងប៉ុណ្ណោះ។

អល់ឡោះទ្រង់បានបង្កើតមេឃជាច្រើនជាន់និងផែនដីដោយពិតប្រាកដ។ ពិតប្រាកដណាស់ នៅក្នុងរឿងនោះ គឺជាសញ្ញាភស្តុតាងមួយសម្រាប់បណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿ។

ហើយចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)សូត្រនូវអ្វីដែលគេបានវ៉ាហ៊ីដល់អ្នកអំពីគម្ពីរ(គួរអាន) និងប្រតិបត្តសឡាតចុះ។ ជាការពិតណាស់ សឡាតអាចហាមឃាត់ពីទង្វើអសីលធម៌ និងអំពើអាក្រក់ទាំងឡាយ។ ហើយការរំឭកទៅចំពោះអល់ឡោះ គឺពិតជាធំធេងបំផុត។ ហើយអល់ឡោះដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្ត។

ហើយចូរពួកអ្នក(ឱបណ្តាអ្នកមានជំនឿ)កុំជជែកដេញដោលជាមួយនឹងពួកអះលីគីតាប លើកលែងតែតាមវិធីសាស្ត្រដ៏ល្អ លើកលែងតែ(ជាមួយ)ពួកដែលបំពានក្នុងចំណោមពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ ហើយចូរពួកអ្នកពោលថា៖ ពួកយើងមានជំនឿហើយចំពោះអ្វីដែលគេបញ្ចុះមកកាន់ពួកយើង និងបញ្ចុះមកកាន់ពួកអ្នក។ ហើយព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង និងព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នក គឺតែមួយគត់។ ហើយពួកយើងជាអ្នកដែលប្រគល់ខ្លួន(ជាជនមូស្លីម)។

ក៏ដូច្នោះដែរ យើងបានបញ្ចុះទៅកាន់អ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)នូវគម្ពីរគួរអាន។ ហើយ(ក្នុងចំណោម)អ្នកដែលយើងបានផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវគម្ពីរ(អម្បូរអ៊ីស្រាអែល) គឺពួកគេមានជំនឿចំពោះវា(គម្ពីរគួរអាន)។ ហើយក្នុងចំណោមពួកទាំងនោះ(ពួកមុស្ហរីគីនម៉ាក្កះ) ក៏មានអ្នកដែលមានជំនឿចំពោះវាដែរ។ ហើយគ្មានអ្នកដែលប្រឆាំងនឹងវាក្យខណ្ឌទាំងឡាយរបស់យើងឡើយ លើកលែងតែពួកគ្មានជំនឿប៉ុណ្ណោះ។

ហើយអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)មិនធ្លាប់បានសូត្រ(គម្ពីរណាមួយ)មុននឹងគម្ពីរគួរអានឡើយ ហើយអ្នកក៏មិនធ្លាប់បានសរសេរអ្វីមួយនឹងដៃស្តាំរបស់អ្នកនោះដែរ។ ប្រសិនបើដូច្នោះវិញនោះ ប្រាកដជាពួកខុសឆ្គងនឹងមានការមន្ទិលសង្ស័យជាមិនខាន។

ផ្ទុយទៅវិញ វាជាបណ្តាវាក្យខណ្ឌដ៏ច្បាស់លាស់ដែលស្ថិតនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់បណ្តាអ្នកដែលគេបានផ្តល់ឱ្យនូវចំណេះដឹង។ ហើយគ្មានអ្នកដែលប្រឆាំងនឹងវាក្យខណ្ឌទាំងឡាយរបស់យើងឡើយ លើកលែងតែពួកដែលបំពានប៉ុណ្ណោះ។

ហើយពួកគេ(ពួកមុស្ហរីគីន)បាននិយាយថា៖ ហេតុអ្វីបានជាគេមិនបញ្ចុះមកឱ្យគាត់(ព្យាការីមូហាំម៉ាត់)នូវសញ្ញាភស្តុតាងទាំងឡាយពីព្រះជាម្ចាស់របស់គេទៅ? ចូរអ្នកតបថា៖ តាមពិត សញ្ញាភស្តុតាងទាំងឡាយ គឺនៅឯអល់ឡោះជាម្ចាស់។ ហើយតាមពិត រូបខ្ញុំគ្រាន់តែជាអ្នកដាស់តឿនព្រមានយ៉ាងច្បាស់លាស់ម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ។

តើគម្ពីរ(គួរអាន)ដែលយើងបានបញ្ចុះទៅកាន់អ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ដែលគេបានសូត្រឱ្យពួកគេស្តាប់នោះ វាមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ពួកគេទៀតឬ? ពិតប្រាកដណាស់ នៅក្នុងរឿងនោះ គឺជាក្តីមេត្តាករុណា និងជាដាស់រំលឹកសម្រាប់ក្រុមដែលមានជំនឿ។

ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ពោលថា៖ គ្រប់គ្រាន់ហើយដែលមានអល់ឡោះជាម្ចាស់ជាសាក្សីរវាងខ្ញុំ និងពួកអ្នក។ ទ្រង់ដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី។ រីឯពួកដែលមានជំនឿលើប្រការមិនត្រឹមត្រូវ ហើយគ្មានជំនឿលើអល់ឡោះជាម្ចាស់វិញនោះ ពួកទាំងនោះគឺជាពួកដែលខាតបង់។

ហើយពួកគេបានស្នើសុំអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ឲ្យទណ្ឌកម្មកើតឡើងភ្លាមៗ(ចំពោះពួកគេ)។ ហើយប្រសិនបើគ្មានកាលកំណត់ច្បាស់លាស់ទេនោះ ប្រាកដជាទណ្ឌកម្មនឹងមកដល់ពួកគេជាមិនខាន។ ហើយវានឹងមកដល់ពួកគេភ្លាមៗ ដោយពួកគេមិនដឹងខ្លួនឡើយ។

ហើយពួកគេបានស្នើសុំអ្នកឲ្យទណ្ឌកម្មកើតឡើងភ្លាមៗ(ចំពោះពួកគេ)។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ នរកជើហាន់ណាំប្រាកដជានឹងហ៊ុមព័ទ្ធពួកដែលគ្មានជំនឿ។

នៅថ្ងៃ(បរលោក)ទណ្ឌកម្មនឹងគ្របដណ្តប់ពួកគេពីខាងលើ និងនៅពីខាងក្រោមជើងពួកគេ ហើយទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ ចូរពួកអ្នកភ្លក់ចុះនូវអ្វីដែលពួកអ្នកធ្លាប់បានប្រព្រឹត្ត។

ឱបណ្តាខ្ញុំបម្រើទាំងឡាយរបស់យើងដែលមានជំនឿ! ពិតប្រាកដណាស់ ផែនដីរបស់យើងគឺទូលំទូលាយណាស់។ ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នកគោរពសក្ការៈមកចំពោះយើងតែមួយគត់។

រាល់ជីវិតទាំងអស់នឹងត្រូវភ្លក់រសជាតិនៃសេចក្តីស្លាប់។ បន្ទាប់មក ពួកអ្នកនឹងត្រូវគេនាំត្រឡប់មកកាន់យើងវិញ។

ហើយបណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿ និងបានសាងទង្វើកុសល យើងពិតជានឹងឱ្យពួកគេស្នាក់នៅក្នុងវិមាននៅក្នុងឋានសួគ៌ដែលមានទន្លេជាច្រើនហូរកាត់ពីក្រោមវាដោយពួកគេស្ថិតនៅក្នុងនោះជាអមតៈ។ ការតបស្នងចំពោះបណ្តាអ្នកដែលសាងកុសលនោះ គឺប្រសើរបំផុត។

គឺបណ្តាអ្នកដែលបានអត់ធ្មត់ ហើយពួកគេប្រគល់ការទុកចិត្តទៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកគេ(តែមួយគត់)។

ហើយសត្វលោកជាច្រើនដែលពួកវាគ្មានសមត្ថភាពប្រមូលលាភសក្ការៈរបស់ខ្លួនទុកឡើយ ប៉ុន្តែអល់ឡោះទ្រង់ប្រទានលាភសក្ការៈដល់ពួកវា និងដល់ពួកអ្នក។ ហើយទ្រង់មហាឮ មហាដឹងបំផុត។

ហើយប្រសិនបើអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)សួរពួកគេ(ពួកមូស្ហរីគីន)ថា៖ តើអ្នកណាជាអ្នកបង្កើតមេឃជាច្រើនជាន់និងផែនដី និងធ្វើឱ្យព្រះអាទិត្យនិងព្រះចន្ទមានចលនា ប្រាកដជាពួកគេនឹងឆ្លើយថា៖ គឺអល់ឡោះ។ ដូច្នេះ តើពួកគេត្រូវបានគេបង្វែរចេញយ៉ាងដូចម្តេច?

អល់ឡោះទ្រង់បើកទូលាយ និងត្បិតត្បៀតលាភសក្ការៈ(របស់ទ្រង់)ចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ដឹងបំផុតនូវរាល់អ្វីៗទាំងអស់។

ហើយប្រសិនបើអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)សួរពួកគេថា៖ តើនរណាជាអ្នកបញ្ចុះទឹកភ្លៀងពីលើមេឃ រួចបានឱ្យដីនោះមានជីវិតឡើងវិញតាមរយៈទឹកភ្លៀងក្រោយពីវាបានស្ងួតហួតហែងហើយនោះ ពួកគេប្រាកដជាឆ្លើយថា៖ គឺអល់ឡោះជាម្ចាស់។ ចូរអ្នកពោលថា៖ រាល់ការសរសើរទាំងឡាយ គឺសម្រាប់អល់ឡោះជាម្ចាស់។ ផ្ទុយទៅវិញ ភាគច្រើននៃពួកគេមិនគិតពិចារណាឡើយ។

ហើយឆាកជីវិតលោកិយនេះ គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីការលេងសើច និងជាការកម្សាន្តនោះឡើយ។ តែថ្ងៃបរលោកទៅវិញទេ ទើបជាជីវិតរស់នៅដ៏ពិតប្រាកដ ប្រសិនបើពួកគេបានដឹង។

ហើយនៅពេលដែលពួកគេ(ពួកគ្មានជំនឿ)បានជិះលើសំពៅ ពួកគេបានបួងសួងសុំពីអល់ឡោះដោយភាពស្មោះសចំពោះទ្រង់។ តែនៅពេលដែលទ្រង់បានសង្គ្រោះពួកគេដល់ត្រើយ ពួកគេបែរជាធ្វើស្ហ៊ីរិក(ចំពោះទ្រង់)ទៅវិញ។

ដើម្បីពួកគេប្រឆាំងនឹងអ្វី(ឧបការគុណ)ដែលយើងបានប្រទានដល់ពួកគេ និងដើម្បីពួកគេសោយសុខ(ក្នុងជីវិតលោកិយ)។ ដូច្នេះ ពួកគេគង់តែនឹងដឹងជាមិនខាន។

តើពួកទាំងនោះមិនបានឃើញទេឬ យើងបានបង្កើតទឹកដីពិសិដ្ឋដែលប្រកបដោយសុវត្ថិភាព(ទឹកដីម៉ាក្កះ) ខណៈដែលមនុស្សនៅជុំវិញពួកគេកំពុងត្រូវបានគេវាយឆ្មក់(គ្មានសុវត្ថិភាព)? តើពួកគេមានជំនឿនឹងប្រការខុសឆ្គង ហើយបែរជាប្រឆាំងនឹងឧបការគុណអល់ឡោះទៅវិញឬ?

គ្មាននរណាដែលបំពានជាងអ្នកដែលប្រឌិតកុហកទៅលើអល់ឡោះ ឬបដិសេធនឹងការពិតនៅពេលដែលវាបានមកដល់រូបគេនោះឡើយ។ តើពុំមែនទេ នរកជើហាន់ណាំ គឺជាកន្លែងស្នាក់អាស្រ័យសម្រាប់ពួកដែលប្រឆាំងនោះ!