English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSettings
Surah The winnowing winds [Adh-Dhariyat] in Macedonian
وَٱلذَّٰرِيَٰتِ ذَرْوًۭا ﴿1﴾
1. Се колнам во тие ветрови што креваат прашина,
فَٱلْحَٰمِلَٰتِ وِقْرًۭا ﴿2﴾
2. и тие што носат товар,
فَٱلْجَٰرِيَٰتِ يُسْرًۭا ﴿3﴾
3. и во тие што лесно пловат,
فَٱلْمُقَسِّمَٰتِ أَمْرًا ﴿4﴾
4. и во тие што наредбите ги спроведуваат –
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌۭ ﴿5﴾
5. Вистина е тоа што ви се ветува.
وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٌۭ ﴿6﴾
6. Наградата и казната сигурно ќе бидат!
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلْحُبُكِ ﴿7﴾
7. Се колнам во небото со складна убавина,
إِنَّكُمْ لَفِى قَوْلٍۢ مُّخْتَلِفٍۢ ﴿8﴾
8. вие нееднакво зборувате.
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ ﴿9﴾
9. Од Него се одвраќа тој за којшто се знаело дека ќе се одврати.
قُتِلَ ٱلْخَرَّٰصُونَ ﴿10﴾
10. Проклети нека бидат лажливците
ٱلَّذِينَ هُمْ فِى غَمْرَةٍۢ سَاهُونَ ﴿11﴾
11. кои потонаа во неверување, рамнодушни!
يَسْـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ ٱلدِّينِ ﴿12﴾
12. Тие прашуваат: „Кога е Судниот ден?“
يَوْمَ هُمْ عَلَى ٱلنَّارِ يُفْتَنُونَ ﴿13﴾
13. Тој Ден кога во огнот ќе се пржат!
ذُوقُوا۟ فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿14﴾
14. „Искусете ја казната своја – тоа е она што го избрзувавте!“
إِنَّ ٱلْمُتَّقِينَ فِى جَنَّٰتٍۢ وَعُيُونٍ ﴿15﴾
15. Тие кои од Аллах се плашеа – во џенетските градини, меѓу изворите ќе живеат.
ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا۟ قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ ﴿16﴾
16. Ќе го примаат тоа што Господарот нивен ќе им го дарува, бидејќи тие, пред тоа, правеле добри дела,
كَانُوا۟ قَلِيلًۭا مِّنَ ٱلَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ ﴿17﴾
17. ноќе само малку спиеја,
وَبِٱلْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿18﴾
18. и во мугрите прошка за гревовите молеа,
وَفِىٓ أَمْوَٰلِهِمْ حَقٌّۭ لِّلسَّآئِلِ وَٱلْمَحْرُومِ ﴿19﴾
19. а во имотите нивни имаше дел и за тој што проси и за тој што е лишен[244].
وَفِى ٱلْأَرْضِ ءَايَٰتٌۭ لِّلْمُوقِنِينَ ﴿20﴾
20. На Земјата има докази за тие што цврсто веруваат,
وَفِىٓ أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿21﴾
21. а и во вас самите – зарем не гледате?
وَفِى ٱلسَّمَآءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿22﴾
22. А на небото е снабдувањето ваше и тоа што ви се ветува,
فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلْأَرْضِ إِنَّهُۥ لَحَقٌّۭ مِّثْلَ مَآ أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ ﴿23﴾
23. и се колнам во Господарот на небото и Земјата дека тоа е вистина, како што е вистина тоа дека зборувате!
هَلْ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَٰهِيمَ ٱلْمُكْرَمِينَ ﴿24﴾
24. Дали до тебе допре веста за почестените гости на Ибрахим?
إِذْ دَخَلُوا۟ عَلَيْهِ فَقَالُوا۟ سَلَٰمًۭا ۖ قَالَ سَلَٰمٌۭ قَوْمٌۭ مُّنكَرُونَ ﴿25﴾
25. Кога му дојдоа и му рекоа: „Мир со вас!“, и тој рече: „Мир со вас, луѓе непознати!“
فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهْلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجْلٍۢ سَمِينٍۢ ﴿26﴾
26. И тој незабележливо отиде кај домашните свои и донесе испечено теле.
فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿27﴾
27. И им го приближи: „Зарем не сакате да јадете?“ – запраша,
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةًۭ ۖ قَالُوا۟ لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٍۢ ﴿28﴾
28. чувствувајќи во душата страв од нив. „Не плаши се!“ – рекоа, и го израдуваа со момче кое ќе биде учено.
فَأَقْبَلَتِ ٱمْرَأَتُهُۥ فِى صَرَّةٍۢ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌۭ ﴿29﴾
29. И се појави жената негова викајќи и по лицето удирајќи се: „Зарем јас стара, неротка?!“
قَالُوا۟ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلْحَكِيمُ ٱلْعَلِيمُ ﴿30﴾
30. „Така одреди Господарот твој“ – рекоа тие – „Тој е Мудар и Сезнаен.“
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا ٱلْمُرْسَلُونَ ﴿31﴾
31. „А што имате да кажете, о, гласници?“ – праша Ибрахим.
قَالُوٓا۟ إِنَّآ أُرْسِلْنَآ إِلَىٰ قَوْمٍۢ مُّجْرِمِينَ ﴿32﴾
32. „Пратени сме кај злосторничкиот народ“ – рекоа –
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةًۭ مِّن طِينٍۢ ﴿33﴾
33. „да истуриме врз нив грутки од глина,
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ﴿34﴾
34. обележано кај Господарот твој за тие што во развратот секоја мерка ја преминале.“
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿35﴾
35. И Ние од него ги изведовме верниците,
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍۢ مِّنَ ٱلْمُسْلِمِينَ ﴿36﴾
36. а во него само една муслиманска куќа најдовме,
وَتَرَكْنَا فِيهَآ ءَايَةًۭ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلْعَذَابَ ٱلْأَلِيمَ ﴿37﴾
37. и во него оставивме знак за сите што од страдањето неиздржливо се плашат.
وَفِى مُوسَىٰٓ إِذْ أَرْسَلْنَٰهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَٰنٍۢ مُّبِينٍۢ ﴿38﴾
38. И во Мусаовото случување има поука. Кога кај фараонот со очигледен доказ го пративме,
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌۭ ﴿39﴾
39. а тој, потпирајќи се на моќта своја, ја сврте главата и рече: „Маѓепсник е или е луд!“
فَأَخَذْنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذْنَٰهُمْ فِى ٱلْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌۭ ﴿40﴾
40. И Ние и него и војската негова ги фативме, па во море ги фрливме, бидејќи осудата ја заслужи.
وَفِى عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلْعَقِيمَ ﴿41﴾
41. И во Адовото случување има поука, кога на нив пративме ветер во кој немаше никакво добро;
مَا تَذَرُ مِن شَىْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَٱلرَّمِيمِ ﴿42﴾
42. Покрај што и да поминеше, ништо не поштеди, сè во гнилеж претвори.
وَفِى ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا۟ حَتَّىٰ حِينٍۢ ﴿43﴾
43. И во Семудовото случување има поука, кога им беше кажано: „Уживајте уште извесно време!“
فَعَتَوْا۟ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ ﴿44﴾
44. И тие беа глуви на наредбата на Господарот свој, па ги уништи страшен глас, а тие само гледаа,
فَمَا ٱسْتَطَٰعُوا۟ مِن قِيَامٍۢ وَمَا كَانُوا۟ مُنتَصِرِينَ ﴿45﴾
45. и не можеа ниту да станат, ниту од казната да се одбранат.
وَقَوْمَ نُوحٍۢ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا۟ قَوْمًۭا فَٰسِقِينَ ﴿46﴾
46. И претходно го уништивме Нуховиот народ; тоа навистина беше развратен народ!
وَٱلسَّمَآءَ بَنَيْنَٰهَا بِأَيْي۟دٍۢ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿47﴾
47. Ние небото со моќта Своја го создадовме, и Ние навистина го прошируваме.
وَٱلْأَرْضَ فَرَشْنَٰهَا فَنِعْمَ ٱلْمَٰهِدُونَ ﴿48﴾
48. и Земјата ја раширивме – толку Сме прекрасни Ние што ја раширивме!
وَمِن كُلِّ شَىْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿49﴾
49. И од сè по пар создаваме за да земете поука!
فَفِرُّوٓا۟ إِلَى ٱللَّهِ ۖ إِنِّى لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌۭ مُّبِينٌۭ ﴿50﴾
50. „Затоа побрзајте кон Аллах, јас сум ви од Него опоменувач јасен!
وَلَا تَجْعَلُوا۟ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ ۖ إِنِّى لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌۭ مُّبِينٌۭ ﴿51﴾
51. И не прифаќајте друг бог покрај Аллах, јас сум ви од Него опоменувач јасен!“
كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا۟ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿52﴾
52. А така беше, ниту на тие пред овие не им дојде ниту еден Пратеник, а да не речeа: „Маѓепсник е!“ или „Луд е!“
أَتَوَاصَوْا۟ بِهِۦ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌۭ طَاغُونَ ﴿53﴾
53. Зарем тоа во аманет го оставале едни на други? Не, туку тие се луѓе кои во злото секоја мерка ја преминале.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٍۢ ﴿54﴾
54. Ти сврти се од нив, нема прекорен да бидеш!
وَذَكِّرْ فَإِنَّ ٱلذِّكْرَىٰ تَنفَعُ ٱلْمُؤْمِنِينَ ﴿55﴾
55. Опоменувај! Опомената на верниците навистина ќе им користи.
وَمَا خَلَقْتُ ٱلْجِنَّ وَٱلْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿56﴾
56. Џините и луѓето ги создадов само за да Ме обожуваат.
مَآ أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍۢ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ ﴿57﴾
57. Јас не барам снабдување од нив, ниту сакам да Ме хранат,
إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلْقُوَّةِ ٱلْمَتِينُ ﴿58﴾
58. Снабдувач е само Аллах, Моќниот и Силниот!
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ ذَنُوبًۭا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَٰبِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ﴿59﴾
59. А злосторниците ќе ги стигне слична казна како што ги стигна тие што беа како нив, и нека не Ме избрзуваат,
فَوَيْلٌۭ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِن يَوْمِهِمُ ٱلَّذِى يُوعَدُونَ ﴿60﴾
60. бидејќи, тешко на неверниците од Денот кој им се заканува!