English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSettings
Surah The Dawn [Al-Fajr] in Macedonian
وَٱلْفَجْرِ ﴿1﴾
1. Се колнам во зората,
وَلَيَالٍ عَشْرٍۢ ﴿2﴾
2. и во десетте ноќи,
وَٱلشَّفْعِ وَٱلْوَتْرِ ﴿3﴾
3. парни и непарни,
وَٱلَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ﴿4﴾
4. и во ноќта кога исчезнува!
هَلْ فِى ذَٰلِكَ قَسَمٌۭ لِّذِى حِجْرٍ ﴿5﴾
5. Зарем за паметниот тоа не е заклетва?
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿6﴾
6. Зарем не знаеш, со народот Ад, Господарот твој што стори;
إِرَمَ ذَاتِ ٱلْعِمَادِ ﴿7﴾
7. и со жителите на Ирем, кои имаа градби со високи столбови,
ٱلَّتِى لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِى ٱلْبِلَٰدِ ﴿8﴾
8. на коишто слични во ниедна земја им немаше;
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُوا۟ ٱلصَّخْرَ بِٱلْوَادِ ﴿9﴾
9. и со народот Семуд, кои ги делкаа карпите во долините,
وَفِرْعَوْنَ ذِى ٱلْأَوْتَادِ ﴿10﴾
10. и со фараонот што имаше шатори; –
ٱلَّذِينَ طَغَوْا۟ فِى ٱلْبِلَٰدِ ﴿11﴾
11. кои на земјата насилство чинеа
فَأَكْثَرُوا۟ فِيهَا ٱلْفَسَادَ ﴿12﴾
12. и пороци на неа умножија.
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿13﴾
13. Па Господарот твој со камшикот на страданието ги казни,
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلْمِرْصَادِ ﴿14﴾
14. зашто Господарот твој, навистина, набљудува сè!
فَأَمَّا ٱلْإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبْتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكْرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّىٓ أَكْرَمَنِ ﴿15﴾
15. А човекот, пак, кога Господарот негов сака да го искуша, па ќе му покаже почест и ќе го опсипе со благодати, вели: „Господарот мој кон мене благородно постапи!“.
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبْتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّىٓ أَهَٰنَنِ ﴿16﴾
16. А кога, пак, ќе го искуша со сиромаштија, човекот вели: „Господарот мој ме понижи!“.
كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ ٱلْيَتِيمَ ﴿17﴾
17. А не е така! Вие внимание на сирачето не му посветувате,
وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلْمِسْكِينِ ﴿18﴾
18. и сиромавиот да се нахрани – еден со друг не си советувате,
وَتَأْكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكْلًۭا لَّمًّۭا ﴿19﴾
19. а наследството алчно го јадете
وَتُحِبُّونَ ٱلْمَالَ حُبًّۭا جَمًّۭا ﴿20﴾
20. и богатството претерано го сакате!
كَلَّآ إِذَا دُكَّتِ ٱلْأَرْضُ دَكًّۭا دَكًّۭا ﴿21﴾
21. А не чини така! Кога Земјата на парчиња ќе се здроби,
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلْمَلَكُ صَفًّۭا صَفًّۭا ﴿22﴾
22. и кога Господарот твој ќе дојде со мелеците во редови наредени,
وَجِا۟ىٓءَ يَوْمَئِذٍۭ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍۢ يَتَذَكَّرُ ٱلْإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكْرَىٰ ﴿23﴾
23. и кога тој Ден Џехенемот ќе биде доведен; тогаш човекот ќе се сети – а за што ќе му е тогаш сеќавањето?! –
يَقُولُ يَٰلَيْتَنِى قَدَّمْتُ لِحَيَاتِى ﴿24﴾
24. и ќе рече: „Камо среќа за овој живот да се подготвев!“
فَيَوْمَئِذٍۢ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٌۭ ﴿25﴾
25. Тој Ден никој како Него нема да казнува,
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٌۭ ﴿26﴾
26. и никој како Него нема во окови да врзува!
يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفْسُ ٱلْمُطْمَئِنَّةُ ﴿27﴾
27. А ти, о, душо смирена,
ٱرْجِعِىٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةًۭ مَّرْضِيَّةًۭ ﴿28﴾
28. врати Му се на Господарот свој задоволна, а и Тој од тебе задоволен.
فَٱدْخُلِى فِى عِبَٰدِى ﴿29﴾
29. Па влези меѓу робовите Мои,
وَٱدْخُلِى جَنَّتِى ﴿30﴾
30. и влези во Џенетот Мој!