English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSettings
Surah The Overthrowing [At-Takwir] in Dari
إِذَا ٱلشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿1﴾
وقتی که آفتاب پیچانیده شود (بی‌نور گردد).
وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتْ ﴿2﴾
و وقتی که ستاره‌ها بی‌نور و تاریک شوند.
وَإِذَا ٱلْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿3﴾
و وقتی که کوه‌ها را روان سازند.
وَإِذَا ٱلْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و وقتی که ماده شترانِ باردار معطل گذاشته شوند.
وَإِذَا ٱلْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و وقتی که حیوانات وحشی حشر شوند.
وَإِذَا ٱلْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و وقتی که بحرها به جوش آیند.
وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و وقتی که اجساد را با ارواح یکجا کنند.
وَإِذَا ٱلْمَوْءُۥدَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و وقتی که از دختر زنده به گورشده پرسیده شود.
بِأَىِّ ذَنۢبٍۢ قُتِلَتْ ﴿9﴾
(که) به کدام گناه کشته شده است؟
وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و وقتی که نامه‌های اعمال گشوده شود.
وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتْ ﴿11﴾
و وقتی که آسمان از جای کنده شود.
وَإِذَا ٱلْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و وقتی که دوزخ شعله‌ور شود.
وَإِذَا ٱلْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و وقتی که جنت (برای اهلش) نزدیک آورده شود.
عَلِمَتْ نَفْسٌۭ مَّآ أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
هرکس آنچه (از نیکی و بدی) را که آماده (و حاضر) کرده است بداند.
فَلَآ أُقْسِمُ بِٱلْخُنَّسِ ﴿15﴾
پس قسم به ستاره‌های که بازمی‌گردند.
ٱلْجَوَارِ ٱلْكُنَّسِ ﴿16﴾
(ستارگان) حرکت کننده (باز در افق) نهان شونده.
وَٱلَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و قسم به شب چون برود.
وَٱلصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و قسم به صبح چون بدمد.
إِنَّهُۥ لَقَوْلُ رَسُولٍۢ كَرِيمٍۢ ﴿19﴾
یقیناً (قرآن) سخن رسول گرامی است.
ذِى قُوَّةٍ عِندَ ذِى ٱلْعَرْشِ مَكِينٍۢ ﴿20﴾
(که) او نیرومند است و در بارگاه صاحب عرش (الله) دارای منزلت والایی است.
مُّطَاعٍۢ ثَمَّ أَمِينٍۢ ﴿21﴾
از او فرمان می‌برند، در آن جا (او) امین است.
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍۢ ﴿22﴾
و هم صحبت شما (محمد) دیوانه نیست.
وَلَقَدْ رَءَاهُ بِٱلْأُفُقِ ٱلْمُبِينِ ﴿23﴾
و البته (او) آن (فرشته) را در کنارۀ آشکار آسمان دید.
وَمَا هُوَ عَلَى ٱلْغَيْبِ بِضَنِينٍۢ ﴿24﴾
و او بر رسانیدن سخن‌های غیب بخیل نیست.
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَٰنٍۢ رَّجِيمٍۢ ﴿25﴾
و قرآن سخن شیطانِ رانده‌شده نیست.
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
پس (قرآن را گذاشته) به کجا می‌روید؟
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌۭ لِّلْعَٰلَمِينَ ﴿27﴾
آن قرآن جز پند و اندرز برای جهانیان نیست.
لِمَن شَآءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ ﴿28﴾
برای کسی از شما که بخواهد (کردارش) به راه راست، مستقیم شود.
وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿29﴾
و شما چیزی را نمی‌خواهید مگر آن که الله، پروردگار جهانیان آن را بخواهد.