English
Chinese
Spanish
Portuguese
Russian
Japanese
French
German
Italian
Hindi
Korean
Indonesian
Bengali
Albanian
Bosnian
Dutch
Malayalam
RomanianSettings
Surah The moon [Al-Qamar] in Uzbek
ٱقْتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلْقَمَرُ ﴿1﴾
Соат (қиёмат) яқинлашди ва ой бўлинди.
Соат яқинлашди. Ой бўлинди.
وَإِن يَرَوْا۟ ءَايَةًۭ يُعْرِضُوا۟ وَيَقُولُوا۟ سِحْرٌۭ مُّسْتَمِرٌّۭ ﴿2﴾
Агар бир оят-мўъжизани кўрсалар, юз ўгирарлар, бу ўткинчи сеҳр, дерлар.
Бирон оятни кўрсалар, юз ўгирадилар ва: «Бу ҳар доимги сеҳр», дейдилар.
وَكَذَّبُوا۟ وَٱتَّبَعُوٓا۟ أَهْوَآءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍۢ مُّسْتَقِرٌّۭ ﴿3﴾
Ва ёлғонга чиқардилар ҳамда ҳавойи нафсларига эргашдилар. Ҳолбуки, ҳар бир иш ўз ўрнини топувчидир.
Ёлғонга чиқардилар ва ҳавойи нафсларига эргашдилар. Ҳар бир иш ўз жойидадир.
وَلَقَدْ جَآءَهُم مِّنَ ٱلْأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ ﴿4﴾
Ва, дарҳақиқат, уларга зажри бор хабарлардан келган эди.
Уларга тийилтириш (белгилари) бор хабарлар ҳам келган.
حِكْمَةٌۢ بَٰلِغَةٌۭ ۖ فَمَا تُغْنِ ٱلنُّذُرُ ﴿5﴾
(Бу Қуръон) етук ҳикматдир. Бас, огоҳлантирувчилар фойда бермас.
Етук ҳикмат ҳам. Бас, огоҳлантиришлар фойда бермас.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَىْءٍۢ نُّكُرٍ ﴿6﴾
Бас, улардан юз ўгир! Чақирувчи мункар нарсага чақирган кунда. қабрлардан, кўзлари қўрқинчга тўлган ҳолда, худди ёйилган чигирткага ўхшаб чиқиб келадилар.
Бас, улардан юз ўгиринг. Чорлагувчи нотаниш нарсага чорлаган кунда.
خُشَّعًا أَبْصَٰرُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ ٱلْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌۭ مُّنتَشِرٌۭ ﴿7﴾
Улар қабрлардан, кўзлари қўрқинчга тўлган ҳолда, худди ёйилган чигирткага ўхшаб чиқиб келурлар.
Кўзлари қўрқувга тўлиб, бамисоли тарқалиб кетган чигирткалардек қабрлардан чиқиб келадилар.
مُّهْطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِ ۖ يَقُولُ ٱلْكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌۭ ﴿8﴾
Чақирувчига қараб бўйинларини чўзиб, шошилиб борурлар. Кофирлар, бу қийин кун-ку, дерлар.
Чорлагувчи сари шошиб борар эканлар, кофирлар: «Бу оғир кундир», дейдилар.
۞ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍۢ فَكَذَّبُوا۟ عَبْدَنَا وَقَالُوا۟ مَجْنُونٌۭ وَٱزْدُجِرَ ﴿9﴾
Булардан олдин Нуҳ қавми ҳам ёлғончи қилган эди. Бас бандамизни ёлғончига чиқаришди ва, мажнун, дейишди. Ҳамда унга тўсиқлар қўйишди.
Улардан олдин Нуҳ қавми ҳам ёлғончи қилган эди. Бандамизни ёлғончи қилиб, мажнун, дедилар ва у тўсиб қўйилди.
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّى مَغْلُوبٌۭ فَٱنتَصِرْ ﴿10﴾
Бас, у Роббисига дуо қилиб: «Албатта, мен мағлуб бўлдим, ёрдам бер», деди.
Бас, Парвардигорига: «Мен мағлубман, ёрдам бер», деб дуо қилганди.
فَفَتَحْنَآ أَبْوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٍۢ مُّنْهَمِرٍۢ ﴿11﴾
Осмон эшикларини шаррос сув билан очиб юбордик.
Бас, само эшикларини шаррос қуйилаётган сув билан очиб юбордик.
وَفَجَّرْنَا ٱلْأَرْضَ عُيُونًۭا فَٱلْتَقَى ٱلْمَآءُ عَلَىٰٓ أَمْرٍۢ قَدْ قُدِرَ ﴿12﴾
Ва ердан отилтириб, булоқлар чиқардик. Бас, сувлар тақдир қилинган иш учун бирлашдилар.
Ердан булоқлар чиқардик. Бас, сувлар тақдир қилинган иш устида учрашдилар.
وَحَمَلْنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَٰحٍۢ وَدُسُرٍۢ ﴿13﴾
Ва у(Нуҳ)ни тахталари ва михлари бор нарса устига кўтардик.
Уни эса тахталари ва михлари бор нарса устига ортдик.
تَجْرِى بِأَعْيُنِنَا جَزَآءًۭ لِّمَن كَانَ كُفِرَ ﴿14﴾
У(кема) инкор қилинган шахс (Нуҳ)га мукофот бўлиб, Бизнинг иноятимиз ила юрадир.
У Бизнинг Кўз ўнгимизда юради. Инкор қилинган киши учун мукофот бўлиб.
وَلَقَد تَّرَكْنَٰهَآ ءَايَةًۭ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍۢ ﴿15﴾
Ва у(ҳодиса)ни белги қилиб қолдирдик. Қани, ибрат олувчи борми?
Уни бир белги қилиб қолдирдик. Бас, бирон ибрат олгувчи борми?!
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِى وَنُذُرِ ﴿16﴾
Бас, Менинг азобим ва огоҳлантиришим қандоқ бўлди?!
Бас, азобим ва огоҳлантиришим қандай бўлди?!
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا ٱلْقُرْءَانَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍۢ ﴿17﴾
Дарҳақиқат, Биз Қуръонни зикр учун осон қилдик. Бас, зикр қилувчи борми?!
Дарҳақиқат, Қуръонни эслатма олишга қулай қилиб қўйдик. Бас, бирон эслатма олгувчи борми?!
كَذَّبَتْ عَادٌۭ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِى وَنُذُرِ ﴿18﴾
Од (Ҳудни) ёлғончига чиқарди. Бас, Менинг азобим ва огоҳлантиришим қандоқ бўлди?
Од ҳам ёлғончига чиқарди. Бас, азобим ва огоҳлантиришим қандай бўлди?!
إِنَّآ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًۭا صَرْصَرًۭا فِى يَوْمِ نَحْسٍۢ مُّسْتَمِرٍّۢ ﴿19﴾
Биз давомли машъум кунда улар устига сорсор шамолини юбордик. («Сорсор» деб номланган шамол ўзи ўта совуқ бўлиб, овози жуда ҳам кучли бўлар экан.)
Дарҳақиқат, Биз мудом машъум бўлиб турган бир кунда улар устига бир даҳшатли бўронни юбордик.
تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍۢ مُّنقَعِرٍۢ ﴿20﴾
У одамларни, худди хурмо дарахтини томири билан қўпоргандек, (ердан) узиб-учириб ташларди.
У одамларни илдизи билан қўпориб олинган хурмо таналаридек учириб кетади.
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِى وَنُذُرِ ﴿21﴾
Бас, Менинг азобим ва огоҳлантиришим қандоқ бўлди?!
Бас, азобим ва огоҳлантиришим қандай бўлди?!
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا ٱلْقُرْءَانَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍۢ ﴿22﴾
Дарҳақиқат, Биз Қуръонни зикр учун осон қилдик. Бас, зикр қилувчи борми?!
Дарҳақиқат, Қуръонни эслатма олишга қулай қилиб қўйдик. Бас, бирон эслатма олгувчи борми?!
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ ﴿23﴾
Самуд огоҳлантирувчиларни ёлғонга чиқарди.
Самуд огоҳлантиришларни ёлғонга чиқарди.
فَقَالُوٓا۟ أَبَشَرًۭا مِّنَّا وَٰحِدًۭا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذًۭا لَّفِى ضَلَٰلٍۢ وَسُعُرٍ ﴿24﴾
Улар: «Биз ўзимиздан бўлган бир одамга эргашамизми? Агар шундай бўлса, албатта, адашувда ва жинниликда бўламиз.
Дедилар: «Ўзимиздан бўлган биттасига эргашамизми? У ҳолда биз аниқ залолатда ва ҳамоқатда бўлиб қоламиз-ку.
أَءُلْقِىَ ٱلذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنۢ بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌۭ ﴿25﴾
Бизларнинг орамиздан (келиб-келиб) унга зикр (ваҳий) туширилибдими; Йўқ, у ёлғончи ва кеккайгандир», дедилар.
Орамиздан ўшанга эслатма ташланибдими? Балки у мутакаббир каззобдир».
سَيَعْلَمُونَ غَدًۭا مَّنِ ٱلْكَذَّابُ ٱلْأَشِرُ ﴿26﴾
Эртага ким ёлғончи ва кеккайган эканини билурлар.
Мутакаббир каззоб кимлигини эртага билиб оладилар.
إِنَّا مُرْسِلُوا۟ ٱلنَّاقَةِ فِتْنَةًۭ لَّهُمْ فَٱرْتَقِبْهُمْ وَٱصْطَبِرْ ﴿27﴾
Биз уларни синаш учун туяни юборувчимиз. Уларни кузатиб тур ва сабр қил.
Дарҳақиқат, Биз уларни синаш учун бир туя юборгувчидирмиз. Бас, сен уларни кузатиб, сабр қилиб тур.
وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ ٱلْمَآءَ قِسْمَةٌۢ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍۢ مُّحْتَضَرٌۭ ﴿28﴾
Ва уларга, албатта, сув ораларида тақсимланганининг хабарини бер. Ҳар бир ичишга (ўз вақтида) ҳозир бўлинар. (Туя билан Самуд қавми сувнинг кунма-кун тақсимлангани тўғрисида гап бораётибди.)
Уларга хабар бергинки, сув уларнинг ўртасида тақсимланиб, ҳар бир ичишга (навбати келган) ҳозир бўлар.
فَنَادَوْا۟ صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ ﴿29﴾
Бас, улар ўз шерикларини чақирдилар. У (туяни) тутди ва сўйиб юборди.
Ўзларининг бир шерикларини чақирдилар. Бас, уни ушлаб сўйиб юборди.
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِى وَنُذُرِ ﴿30﴾
Бас, Менинг азобим ва огоҳлантиришим қандоқ бўлди?!
Бас, азобим ва огоҳлантиришим қандай бўлди?!
إِنَّآ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةًۭ وَٰحِدَةًۭ فَكَانُوا۟ كَهَشِيمِ ٱلْمُحْتَظِرِ ﴿31﴾
Албатта, Биз уларга бир овоз юбордик. Ва улар қўра қурувчи (йиққан) қуруқ шох-шаббаларга ўхшаб қолдилар.
Дарҳақиқат, Биз уларнинг устига бир қичқириқ юбордик. Бас, улар қўра ясовчининг хашаги каби бўлиб қолдилар.
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا ٱلْقُرْءَانَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍۢ ﴿32﴾
Дарҳақиқат, Биз Қуръонни зикр учун осон қилдик. Бас, зикр қилувчи борми?!
Дарҳақиқат, Қуръонни эслатма олишга қулай қилиб қўйдик. Бас, бирон эслатма олгувчи борми?!
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍۭ بِٱلنُّذُرِ ﴿33﴾
Лут қавми огоҳлантирувчиларни ёлғончига чиқарди.
Лут қавми огоҳлантиришларни ёлғон, деди.
إِنَّآ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٍۢ ۖ نَّجَّيْنَٰهُم بِسَحَرٍۢ ﴿34﴾
Албатта, Биз уларнинг устига (тош) бўрон юбордик. Фақат Лут хонадонига саҳар чоғи нажот бердик.
Биз уларнинг устига бўрон юбордик. Лут оиласи бундан мустасно. Уларга саҳарда нажот бердик.
نِّعْمَةًۭ مِّنْ عِندِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِى مَن شَكَرَ ﴿35﴾
Бу Биз тарафимиздан неъмат бўлди. Кимки шукр қилса, худди шундай мукофотлармиз.
(Нажот) биз тарафимиздан бўлган бир неъматдир. Шукр қилган кишиларни мана шундай мукофотлаймиз.
وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا۟ بِٱلنُّذُرِ ﴿36﴾
Дарҳақиқат, у(Лут) уларни Бизнинг (азобга) тутишимиздан огоҳлантирган эди. Бас, улар огоҳлантиришларга ишонмадилар.
Дарҳақиқат, уларни Бизнинг ушлашимиздан огоҳлантирди. Улар эса огоҳлантиришларга шубҳа билан қарадилар.
وَلَقَدْ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِۦ فَطَمَسْنَآ أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا۟ عَذَابِى وَنُذُرِ ﴿37﴾
Улар ундан меҳмонларини топширишни сўрадилар. Бас, кўзларини кўр қилдик. Менинг азобим ва огоҳлантиришларимни тотиб кўрсинлар.
Унинг меҳмонини йўлдан урмоқчи бўлдилар. Шунда уларнинг кўзларини кўр қилиб қўйдик. Бас, азобимни ва огоҳлантиришимни татинглар.
وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌۭ مُّسْتَقِرٌّۭ ﴿38﴾
Батаҳқиқ, эрта тонгда уларни собит, давомли азоб тутди.
Тонгда уларга барқарор азоб келди.
فَذُوقُوا۟ عَذَابِى وَنُذُرِ ﴿39﴾
Бас, Менинг азобларимни ва огоҳлантиришларимни татиб кўринглар!
Бас, азобимни ва огоҳлантиришларимни татинглар!
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا ٱلْقُرْءَانَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍۢ ﴿40﴾
Дарҳақиқат, Биз Қуръонни зикр учун осон қилдик. Бас, зикр қилувчи борми?!
Дарҳақиқат, Қуръонни эслатма олишга қулай қилиб қўйдик. Бас, бирон эслатма олгувчи борми?!
وَلَقَدْ جَآءَ ءَالَ فِرْعَوْنَ ٱلنُّذُرُ ﴿41﴾
Дарҳақиқат, Фиръавн аҳлига огоҳлантиришлар келди.
Дарҳақиқат, Фиръавн оиласига ҳам огоҳлантиришлар келди.
كَذَّبُوا۟ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَٰهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍۢ مُّقْتَدِرٍ ﴿42﴾
Улар Бизнинг оятларимизнинг барчасини ёлғонга чиқаришди. Бас, Биз уларни ғолиб, қудратли олувчининг олиши билан олдик.
Ҳамма оятларимизни ёлғонга чиқардилар. Бас, уларни Ғолиб, Қудратли Зотнинг ушлаши билан ушладик.
أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌۭ مِّنْ أُو۟لَٰٓئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَآءَةٌۭ فِى ٱلزُّبُرِ ﴿43﴾
Сизнинг кофирларингиз аввалгиларингиздан яхшироқми?! Ёки самовий китобларда сизларга оқлов борми?!
Сизларнинг кофирларингиз ўшалардан яхшироқми ёки сизлар учун китобларда оқлайдиган ҳужжат борми?
أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌۭ مُّنتَصِرٌۭ ﴿44﴾
Ёки, Биз нусратга эришувчи жамоатмиз, дейишадими?!
Ёки: «Биз ғолиб жамоамиз», дейишар?
سَيُهْزَمُ ٱلْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ ﴿45﴾
У жамоа тезда енгилар ва орқаларига қараб қочарлар.
У жамоа яқинда енгилади ва ортга чекинадилар.
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَٱلسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ ﴿46﴾
Йўқ! Уларга ваъда қилинган вақт, соат(қиёмат)дир. Ва соат (азоби) улканроқ ва аччиқроқдир.
Балки уларга ваъда қилинган замон Қиёматдир ва Қиёмат янада улкан, янада аччиқдир.
إِنَّ ٱلْمُجْرِمِينَ فِى ضَلَٰلٍۢ وَسُعُرٍۢ ﴿47﴾
Албатта, жинояткорлар адашувда ва олов-оташдадирлар.
Албатта, жиноятчилар залолатда ва азобдадирлар.
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِى ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا۟ مَسَّ سَقَرَ ﴿48﴾
Юзтубан дўзахга судраладиган кунларида: «Жаҳаннам азобини татиб кўринг!» (дейилур).
Улар юзтубан ҳолларида дўзахга судраладиган кунда. «Дўзах азобини татинглар!» (дейилади).
إِنَّا كُلَّ شَىْءٍ خَلَقْنَٰهُ بِقَدَرٍۢ ﴿49﴾
Албатта, Биз ҳар нарсани ўлчов билан яратдик.
Дарҳақиқат, Биз ҳар бир нарсани бир ўлчов билан яратдик.
وَمَآ أَمْرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٌۭ كَلَمْحٍۭ بِٱلْبَصَرِ ﴿50﴾
Бизнинг фармонимиз бир сўздан ўзга эмас. Кўз юмгунча бўлур.
Бизнинг фармонимиз кўз юмиб очгунчалик бир сўздир.
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَآ أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍۢ ﴿51﴾
Дарҳақиқат, Биз сизга ўхшаганларни ҳалок қилдик. Бас, буни эсловчи борми ўзи?!
Дарҳақиқат, сизларга ўхшаганларни ҳалок этдик. Бас, бирон эслатма олгувчи борми?!
وَكُلُّ شَىْءٍۢ فَعَلُوهُ فِى ٱلزُّبُرِ ﴿52﴾
Ва уларнинг ҳар бир иши китоблардадир.
Улар қилган ҳар бир иш китоблардадир.
وَكُلُّ صَغِيرٍۢ وَكَبِيرٍۢ مُّسْتَطَرٌ ﴿53﴾
Ҳар бир кичигу катта сатрлангандир. (Макка мушриклари, қандай қилиб инсоннинг ишларини сатрларга ёзиб, ҳужжат тўплаб бориш мумкин, деб ўша вақтда ажабланган бўлишлари мумкин. Аммо биз ҳозирги ҳисоб-китобларни, ёзиш асбобларини кўриб-билиб туриб, қандоқ қилиб бу ҳақиқатни инкор эта оламиз?)
Ҳар бир кичик ва катта иш ёзилгандир.
إِنَّ ٱلْمُتَّقِينَ فِى جَنَّٰتٍۢ وَنَهَرٍۢ ﴿54﴾
Албатта, тақводорлар жаннату анҳорларда.
Албатта, тақводорлар жаннатларда ва дарёлардадирлар.
فِى مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍۢ مُّقْتَدِرٍۭ ﴿55﴾
Сидқ ўриндиқда, қудратли Подшоҳ ҳузуридадирлар.
Қудратли Подшоҳ ҳузуридаги ҳақ ўринда.