Main pages

Surah The Ascending stairways [Al-Maarij] in Uzbek

Surah The Ascending stairways [Al-Maarij] Ayah 44 Location Makkah Number 70

سَأَلَ سَآئِلٌۢ بِعَذَابٍۢ وَاقِعٍۢ ﴿1﴾

Сўровчи воқеъ бўлувчи азоб ҳақида сўради.

Ўзбек

Бир сўрагувчи тушгувчи азоб ҳақида сўради.

لِّلْكَٰفِرِينَ لَيْسَ لَهُۥ دَافِعٌۭ ﴿2﴾

Кофирлар устига. У(азоб)ни даф қилувчи йўқдир.

Ўзбек

Кофирлар учун уни даф қилиб берадиган кимса йўқдир.

مِّنَ ٱللَّهِ ذِى ٱلْمَعَارِجِ ﴿3﴾

У маъорижлар эгаси Аллоҳдандир.

Ўзбек

У меърожлар соҳиби бўлмиш Аллоҳ тарафидандир.

تَعْرُجُ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيْهِ فِى يَوْمٍۢ كَانَ مِقْدَارُهُۥ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍۢ ﴿4﴾

Фаришталар ва Руҳ Унинг ҳузурига миқдори эллик минг йил бўлган кунда кўтариладир.

Ўзбек

Фаришталар ва Руҳ Унинг ҳузурига миқдори эллик минг йил бўлган кунда кўтарилурлар.

فَٱصْبِرْ صَبْرًۭا جَمِيلًا ﴿5﴾

Бас, чиройли сабр қил.

Ўзбек

Бас, чиройли сабр қилинг.

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُۥ بَعِيدًۭا ﴿6﴾

Албатта, улар у(қиёмат)ни узоқ деб билурлар.

Ўзбек

Улар у (Кун)ни узоқ деб биладилар.

وَنَرَىٰهُ قَرِيبًۭا ﴿7﴾

Ва Биз уни жуда яқин деб билурмиз.

Ўзбек

Биз эса унинг яқинлигини биламиз!

يَوْمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلْمُهْلِ ﴿8﴾

У кунда осмон худди қора мой қолдиқларига ўхшаб қоладир.

Ўзбек

У кунда осмон эритилган мисга ўхшаб қолади.

وَتَكُونُ ٱلْجِبَالُ كَٱلْعِهْنِ ﴿9﴾

Ва тоғлар худди титилган жунга ўхшаб қоладир.

Ўзбек

Тоғлар эса худди титилган жунга ўхшаб қолади.

وَلَا يَسْـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمًۭا ﴿10﴾

Ва яқин дўст ўз дўстидан сўрамайдир.

Ўзбек

Бирон дўст дўстидан (ҳол-аҳвол) сўрамас.

يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ ٱلْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِى مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍۭ بِبَنِيهِ ﴿11﴾

Уларни кўриб турурлар. Гуноҳкор ўша кун азобидан қутулиш учун ўз болаларини ҳам.

Ўзбек

Улар (бир-бирларига) кўрсатилурлар! Жиноятчи у куннинг азобидан қутулиш учун ўз ўғилларини фидо қилиб юборишни истаб қолади.

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ ﴿12﴾

Хотинини ва ака-укасини ҳам,

Ўзбек

Хотинини ва ака-укасини ҳам.

وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِى تُـْٔوِيهِ ﴿13﴾

Ва уни ўзига олган қабиласини ҳам.

Ўзбек

Уни ўз паноҳига олган қабиласини ҳам.

وَمَن فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًۭا ثُمَّ يُنجِيهِ ﴿14﴾

Ва ер юзидаги жамийки кимсаларни ҳам фидо қилишни, сўнгра ўзи нажот топишни истайдир.

Ўзбек

Ер юзидаги барча одамларни ҳам фидо қилиб юборишни истайди. Кейин (шу берганлари) унга нажот беришини хоҳлайди.

كَلَّآ ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ﴿15﴾

Йўқ! Албатта у(жаҳаннам) кучли алангадир.

Ўзбек

Йўқ! Албатта, у бир ловиллаб ёнаётган оловдир.

نَزَّاعَةًۭ لِّلشَّوَىٰ ﴿16﴾

Бошнинг терисини сидириб олувчидир. (Бош териси шилиб олинган дўзахийга Аллоҳ таоло яна янги тери ато этади. Жаҳаннам ўти эса яна уни шилиб олади ва шу тариқа тўхтовсиз давом этаверади.)

Ўзбек

Бош терисини сидириб олувчидир.

تَدْعُوا۟ مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ ﴿17﴾

У чақирадир; орқага кетган ва юз ўгирганни.

Ўзбек

У юз ўгириб, терс қараб кетган кимсани чақиради.

وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰٓ ﴿18﴾

Ва (молни) йиғиб беркитганни.

Ўзбек

Йиғиб, беркитганни ҳам.

۞ إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿19﴾

Албатта, инсон «ҳалуъ» қилиб яратилгандир. («Ҳалуъ» сўзи ҳирс, зажр, чидамсизлик ва сабрсизлик маъноларини мужассамлаштиради.)

Ўзбек

Дарҳақиқат, инсон бетоқат қилиб яратилгандир.

إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعًۭا ﴿20﴾

Агар унга ёмонлик етса, чидамсиздир.

Ўзбек

Унга ёмонлик етса, оҳ-воҳ қилгувчидир.

وَإِذَا مَسَّهُ ٱلْخَيْرُ مَنُوعًا ﴿21﴾

Ва агар яхшилик етса, кўп ман қилувчидир.

Ўзбек

Яхшилик етганда эса қизғанчиқдир.

إِلَّا ٱلْمُصَلِّينَ ﴿22﴾

Магара намоз ўқувчиларгина мустаснодир.

Ўзбек

Намозхонлар бундан мустасно.

ٱلَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَآئِمُونَ ﴿23﴾

Улар намозларида доим бўладиганлардир.

Ўзбек

(Намозхонлар)ки, намозларида барқарордирлар.

وَٱلَّذِينَ فِىٓ أَمْوَٰلِهِمْ حَقٌّۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿24﴾

Уларнинг молу мулкларида мвълум ҳақ бордир.

Ўзбек

(Намозхонлар)ки, молу мулкларида маълум ҳақ бордир.

لِّلسَّآئِلِ وَٱلْمَحْرُومِ ﴿25﴾

Сўровчи ва бечоралар учундир.

Ўзбек

Тиланчи ва бечоралар учун.

وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿26﴾

Ва улар қиёмат кунини тасдиқлайдиганлардир.

Ўзбек

(Намозхонлар)ки, Қиёмат кунини тасдиқ этадилар.

وَٱلَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿27﴾

Ва улар ўз Роббилари азобидан қўрқадиганлардир.

Ўзбек

(Намозхонлар)ки, Парвардигорларининг азобидан қўрқадилар.

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍۢ ﴿28﴾

Албатта Роббиларининг азобидан омонлик йўқдир.

Ўзбек

Зотан, Парвардигорларининг азоби бехатар эмасдир.

وَٱلَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَٰفِظُونَ ﴿29﴾

Ва улар ўз фаржларини сақлайдиганлардир.

Ўзбек

(Намозхонлар)ки, авратларини сақлайдилар.

إِلَّا عَلَىٰٓ أَزْوَٰجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَٰنُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿30﴾

Магарам ўз хотинлари ёки ўз мулки бўлганлар мустаснодир. Албатта улар бунга маломат қилинмайдир.

Ўзбек

Ўз жуфти ҳалоллари ва қўл остидагилари бундан мустасно. Улар маломат қилингувчи эмаслар.

فَمَنِ ٱبْتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْعَادُونَ ﴿31﴾

Кимки ўшандан ўзгани истаса, бас, улар чегарадан чиққанлардир.

Ўзбек

Ким шундан ортиғини талаб қилса, бас, ана ўшалар ҳаддан ошувчилардир.

وَٱلَّذِينَ هُمْ لِأَمَٰنَٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَٰعُونَ ﴿32﴾

Улар омонатларига ва аҳдларига риоя қиладиганлардир.

Ўзбек

(Намозхонлар)ки, омонатларига ва аҳдларига вафо қиладилар.

وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمْ قَآئِمُونَ ﴿33﴾

Ва улар гувоҳликларини тўғри берадиганлардир.

Ўзбек

(Намозхонлар)ки, гувоҳликларини тўғри адо этадилар.

وَٱلَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿34﴾

Улар намозларини муҳофаза қиладиганлардир.

Ўзбек

(Намозхонлар)ки, намозларини муҳофаза қиладилар.

أُو۟لَٰٓئِكَ فِى جَنَّٰتٍۢ مُّكْرَمُونَ ﴿35﴾

Ўшалар жаннатларда ҳурматланадиганлардир.

Ўзбек

Ана ўшалар жаннатларда ҳурмат кўргувчилардир.

فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ﴿36﴾

Куфр келтирганларга нима бўлдики, бўйинларини чўзиб сен томон шошмоқдалар?!

Ўзбек

Куфр келтирганларга не бўлдики, сиз томон бўйин чўзиб чопмоқдалар?

عَنِ ٱلْيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ ﴿37﴾

Ўнг тарафдан ва чап тарафдан тўп-тўп бўлмоқдалар?! (Пайғамбар саллоллоҳу алайҳи васаллам Қуръон тиловат қилганларида мушриклар шошилиб келиб, тўп-тўп бўлиб ўтиришар ва кўз узмай тикилиб туришар эдилар.)

Ўзбек

Ўнг тарафдан ҳам, чап тарафдан ҳам тўп-тўп бўлиб?

أَيَطْمَعُ كُلُّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍۢ ﴿38﴾

Улардан ҳар бир киши наъим жаннатга киритилишни тамаъ қиладими?

Ўзбек

Ё улардан ҳар бир кимса ноз-неъмат жаннатига киритилишни тама қилурми?!

كَلَّآ ۖ إِنَّا خَلَقْنَٰهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ ﴿39﴾

Йўқ! Албатта, Биз уларни ўзлари билган нарсадан яратганмиз.

Ўзбек

Йўқ! Албатта, Биз уларни ўзлари билган нарсадан яратганмиз.

فَلَآ أُقْسِمُ بِرَبِّ ٱلْمَشَٰرِقِ وَٱلْمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ ﴿40﴾

Машриқлар ва мағриблар Роббиси билан қасам ичаманки, албатта Биз қодирмиз.

Ўзбек

Машриқу мағриблар Парвардигорига қасам ичаманки, албатта, Биз Қодирмиз.

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًۭا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿41﴾

Ўринларига улардан яхшироқларини алмаштиришга қодирмиз ва Биз бу ишни қилишдан ожиз эмасмиз.

Ўзбек

Улардан яхшироқларини алмаштириб қўйишга. Биз бу ишни қилишдан ожиз эмасмиз.

فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا۟ وَيَلْعَبُوا۟ حَتَّىٰ يُلَٰقُوا۟ يَوْمَهُمُ ٱلَّذِى يُوعَدُونَ ﴿42﴾

Уларни тек қўй. То ваъда қилинган кунга йўлиққунларича хоҳлаганларига шўнғийверсинлар ва ўйнайверсинлар.

Ўзбек

Уларни тек қўйинг. То ваъда қилинган кунларига рўбарў келгунларига қадар ботаверсинлар, ўйнаб-кулаверсинлар.

يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ ٱلْأَجْدَاثِ سِرَاعًۭا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍۢ يُوفِضُونَ ﴿43﴾

У кунда худди санамлар (ибодатига) шошганларидек, қабрларидан шошиб чиқурлар.

Ўзбек

У кунда худди бутларга шошаётгандек, қабрларидан шошиб чиқурлар.

خَٰشِعَةً أَبْصَٰرُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌۭ ۚ ذَٰلِكَ ٱلْيَوْمُ ٱلَّذِى كَانُوا۟ يُوعَدُونَ ﴿44﴾

Кўзлари қўрқинчга тўлган, ўзларини хорлик қоплаган ҳолда турурлар. Бу ўша-уларга ваъда қилинган кундир. (Қиёматни инкор этувчиларга бундан ортиқ таҳдид бўлмаса керак!)

Ўзбек

Нигоҳлари ерга қадалган, ўзларини хорлик қоплаб олган ҳолда турадилар. Бу ўша уларга ваъда қилинган кундир.