Settings
Surah The tidings [An-Naba] in Uzbek
ٱلَّذِى هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿3﴾
Шундай хабарки, у(мушрик)лар) унинг ҳақида ихтилоф қиларлар.
Шундай хабарки, улар унинг ҳақида ихтилофдадирлар.
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿5﴾
Яна йўқ! Улар тезда биларлар! (Мушриклар азобни тортганларида қайта тирилиш нима эканлигини, унинг бўлиши ҳеч шубҳасиз ҳақ эканини албатта биладилар.)
Яна бир бор йўқ! Улар яқинда билиб олурлар!
أَلَمْ نَجْعَلِ ٱلْأَرْضَ مِهَٰدًۭا ﴿6﴾
Ерни тўшаб қўймадикми?
Ерни (сизлар учун) бешик қилиб қўймадикми?
وَٱلْجِبَالَ أَوْتَادًۭا ﴿7﴾
Ва тоғларни қозиқ (қилиб қўймадикми?).
Ва тоғларни қозиқ (қилиб қўймадикми?).
وَخَلَقْنَٰكُمْ أَزْوَٰجًۭا ﴿8﴾
Ва сизларни жуфт қилиб яратдик.
Ва сизларни жуфт-жуфт қилиб яратдик.
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًۭا ﴿9﴾
Ва уйқуларингизни роҳат қилиб қўйдик.
Ва уйқуларингизни ором қилиб бердик.
وَجَعَلْنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشًۭا ﴿11﴾
Ва кундузни тириклик қилдик.
Кундузни эса тирикчилик вақти қилдик.
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًۭا شِدَادًۭا ﴿12﴾
Тепаларнгизга етти мустаҳкам (осмон)ни бино қилдик.
Устингнизда етти қават мустаҳкам (осмон)ни бино қилдик.
وَجَعَلْنَا سِرَاجًۭا وَهَّاجًۭا ﴿13﴾
Ва шуъла таратувчи чироқ ҳам қилдик.
Ва чарақлаб турувчи чироқ ҳам қилдик.
وَأَنزَلْنَا مِنَ ٱلْمُعْصِرَٰتِ مَآءًۭ ثَجَّاجًۭا ﴿14﴾
Ва сиқилган(булут)лардан оқувчи сувлар туширдик.
Яна Биз ўзидан ёмғирни сиқиб чиқаргувчи (булут)лардан мўл-кўл сув-ёмғир ёғдирдик.
لِّنُخْرِجَ بِهِۦ حَبًّۭا وَنَبَاتًۭا ﴿15﴾
У(сув) билан дон ва наботот чиқаришимиз учун.
У билан дон ва наботот чиқаришимиз учун (шундай қилдик).
وَجَنَّٰتٍ أَلْفَافًا ﴿16﴾
Ва дарахтлари бир-бирига киришган бўстонлар.
Ва дарахтлари бир-бирига чирмашиб кетган боғларни чиқариш (барпо қилиш учун шундай қилдик).
إِنَّ يَوْمَ ٱلْفَصْلِ كَانَ مِيقَٰتًۭا ﴿17﴾
Албатта, ажрим куни вақти белгиланган эди.
Албатта, ажрим куни аниқ белгилаб қўйилди.
يَوْمَ يُنفَخُ فِى ٱلصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًۭا ﴿18﴾
У кунда сурга пуфланур ва сизлар тўп-тўп бўлиб келурсизлар.
У кунда Сурга пуфланур ва сизлар тўп-тўп бўлиб келурсизлар.
وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتْ أَبْوَٰبًۭا ﴿19﴾
Осмон ёрилиб, эшик-эшиклар очилур.
Само очилиб, (фаришталар тушиб келадиган) эшикларга айланиб қолди!
وَسُيِّرَتِ ٱلْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿20﴾
Тоғлар ўрнидан кўчирилиб, саробга айланур.
Тоғлар ўрнидан қўзғатилиб, саробга айланур.
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًۭا ﴿21﴾
Албатта, жаҳаннам пойлаб турувчи эди.
Албатта, жаҳаннам пойлаб турувчидир.
لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابًۭا ﴿22﴾
Туғёнга кетганларга қайтар жойдир.
Ҳаддидан ошганларнинг борар жойи.
لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحْقَابًۭا ﴿23﴾
Улар унда замонлар бўйи қолувчилардир.
У ерда узоқ замонлар қолиб кетадилар.
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًۭا وَلَا شَرَابًا ﴿24﴾
Улар унда совуқни ҳам, шаробни ҳам татий олмаслар.
У ерда бирон салқинни ҳам, ичимликни ҳам топмаслар.
إِلَّا حَمِيمًۭا وَغَسَّاقًۭا ﴿25﴾
Магар қайноқ сув ва йирингни (татирлар).
Фақат қайноқ сув ва йирингнигина (тотурлар)!
إِنَّهُمْ كَانُوا۟ لَا يَرْجُونَ حِسَابًۭا ﴿27﴾
Чунки улар ҳисоб-китоб бўлишига ишонмасдилар.
Чунки улар ҳисоб-китобдан қўрқмас эдилар.
وَكَذَّبُوا۟ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابًۭا ﴿28﴾
Ва Бизнинг оятлариимизни ёлғон дейишган эди, ёлғон!.
Ва оятларимизни батамом ёлғон дер эдилар!
وَكُلَّ شَىْءٍ أَحْصَيْنَٰهُ كِتَٰبًۭا ﴿29﴾
Биз барча нарсани китобга жамлаб қўйганмиз.
Биз ҳаммасини ёзиб, китоб қилиб қўйганмиз.
فَذُوقُوا۟ فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿30﴾
Бас, татиб кўринглар, сизларга азобдан бошқа ҳеч нарсани зиёда қилмасмиз.
Бас, татиб кўринглар, энди сизларга азобдан бошқа ҳеч нарсани зиёда қилмасмиз.
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿31﴾
Албатта, тақводорларга ютуқ бордир:
Албатта, тақводорлар учун нажот манзили бордир.
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًۭا ﴿33﴾
Ва янги бўйи етган бир хил ёшдаги қизлар бордир.
Бўйи етган тенгдош қизлар.
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًۭا وَلَا كِذَّٰبًۭا ﴿35﴾
У ерда бекорчи гапларни ҳам, ёлғон гапларни ҳам эшитмаслар.
У ерда беҳуда ва ёлғон гапларни эшитмаслар.
جَزَآءًۭ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابًۭا ﴿36﴾
Роббингдан мукофот, совға ҳисобидандир.
Парвардигорингиз тарафидан бир мукофот, совға ҳисобида.
رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ٱلرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًۭا ﴿37﴾
У осмонлар, ер ва уларнинг орасидаги барча нарсаларнинг Роббиси, Роҳмандир, Унинг ҳузурида ҳеч ким хитоб қилишга қодир бўлмас.
Осмонлар ва ернинг ҳамда уларнинг ўртасидаги бор нарсаларнинг Парвардигори бўлмиш Меҳрибон Зот (томонидан). Улар У Зотдан (қўрқиб) бирон сўз айта олмаслар.
يَوْمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلْمَلَٰٓئِكَةُ صَفًّۭا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًۭا ﴿38﴾
Ўша кунда Руҳ ва фаришталар саф бўлиб турадир. Роҳман изн берганлар ва тўғри сўзлаганлардан ўзгалар гапира олмаслар.
Ўша кунда Руҳ ва фаришталар саф бўлиб турар. Раҳмон изн берганларгина гапира олур ва рост сўзлар.
ذَٰلِكَ ٱلْيَوْمُ ٱلْحَقُّ ۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا ﴿39﴾
У ҳақ кундир. Ким хоҳласа, ўз Роббисига қайтар йўл оладир.
Бу ҳақ кундир. Бас, ким хоҳласа, ўз Парвардигори томон қайтадиган йўлни тутгай.
إِنَّآ أَنذَرْنَٰكُمْ عَذَابًۭا قَرِيبًۭا يَوْمَ يَنظُرُ ٱلْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلْكَافِرُ يَٰلَيْتَنِى كُنتُ تُرَٰبًۢا ﴿40﴾
Албатта, Биз сизларни яқин келажакдаги азобдан қўрқитдик. У кунда, ҳар киши (қўли) тақдим қилган нарсага назар соладир. Ва кофир «кошки тупроқ бўлиб кетсам», –дейдир.
Албатта, Биз сизларни яқин келажакда содир бўладиган азобдан огоҳлантирдик. У кунда ҳар киши ўзи қилган ишни кўради. Ва кофир: «Кошки тупроқ бўлиб кетсам эди», деб қолади.