Settings
Surah Defrauding [Al-Mutaffifin] in Uzbek
وَيْلٌۭ لِّلْمُطَفِّفِينَ ﴿1﴾
Вайл (вой) бўлсин, ўлчовдан уриб қолувчиларга.
Уриб қолгувчиларга ҳалокат бўлсин!
ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكْتَالُوا۟ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسْتَوْفُونَ ﴿2﴾
Улар одамлардан нарса ўлчаб олсалар, тўлиқ оларлар.
Улар одамлардан нарса ўлчаб олсалар, тўла оладилар.
وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ ﴿3﴾
Ва агар одамларга ўлчаб ёки тортиб берсалар, камайтирарлар.
Уларга ўлчаб ёки тортиб берганларида эса кам қилиб берадилар.
أَلَا يَظُنُّ أُو۟لَٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ ﴿4﴾
Ана шулар, албатта, қайта тирилтирилишларини ўйламайдиларми?
Улар ўзларининг қайта тирилишларини ўйламайдиларми?!
يَوْمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿6﴾
У кунда, одамлар оламлар Роббиси ҳузурида тик турарлар.
Барча одамлар бутун оламлар Парвардигори ҳузурида тик турадиган кунда.
كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلْفُجَّارِ لَفِى سِجِّينٍۢ ﴿7﴾
Йўқ! Албатта фожирларларнинг китоби «сижжин»дадир.
Йўқ! Албатта, фожирларларнинг китоби Сижжийндадир.
وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا سِجِّينٌۭ ﴿8﴾
«Сижжин» қандай нарса эканини сенга нима билдирди?! (Сижжин нима эканини қаердан ҳам билардинг, унинг моҳияти шундоқ каттаки, сен уни идрок эта олмайсан. Билиб қўй!)
Сижжийн нима эканини сиз қаердан ҳам билардингиз?
وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿10﴾
Ўша кунда ёлғонга чиқарувчиларга вайл бўлсин!
У кунда ёлғонга чиқарувчиларга ҳалокат бўлгай!
ٱلَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿11﴾
Улар жазо кунини ёлғонга чиқарарлар.
Улар жазо кунини ёлғонга чиқарадилар.
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿12﴾
У кунни ҳаддан ошувчи ва ўта гуноҳкорлардан бошқалар ёлғонга чиқармаслар.
Уни ҳар бир ҳаддан ошган ва гуноҳга ботган кимсагина ёлғон дер!
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿13﴾
Қачон унга оятларимиз тиловат қилинса, «авалгиларнинг афсоналари», дер.
Оятларимиз унга тиловат қилинса, аввалгиларнинг афсоналари, дер.
كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا۟ يَكْسِبُونَ ﴿14﴾
Йўқ! Уларнинг қилган касблари қалбларига моғор бўлиб ўрнашиб қолган, холос.
Йўқ! Уларнинг қилган касблари қалбларига моғор бўлиб ўрнашиб қолгандир.
كَلَّآ إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍۢ لَّمَحْجُوبُونَ ﴿15﴾
Йўқ! Албатта, улар ўша кунда ўз Роббиларини кўришдан тўсиларлар.
Йўқ! Албатта, улар ўша кунда Парвардигорларидан тўсилгувчидирлар!
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا۟ ٱلْجَحِيمِ ﴿16﴾
Сўнгра улар албатта жаҳиймга кирувчидирлар.
Сўнгра, албатта, улар дўзахга киргувчидирлар.
ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ ﴿17﴾
Сўнгра, мана бу, сизлар ёлғонга чиқариб юрган нарса, дейилар.
Сўнгра, сизлар ёлғонга чиқариб юрган нарса мана шудир, дейилади.
كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلْأَبْرَارِ لَفِى عِلِّيِّينَ ﴿18﴾
Йўқ! Албатта аброрларнинг китоби «Иллиййун»дадир.
Асло! Яхшиларнинг номаи аъмоллари, шак-шубҳасиз, Иллийюндадир.
وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿19﴾
«Иллиййун» қандоқ нарса эканини сенга нима билдирди?!
Иллийюн нималигини қаердан ҳам билардингиз!
يَشْهَدُهُ ٱلْمُقَرَّبُونَ ﴿21﴾
Унга муқарраб(фаришта)лар шоҳид бўларлар.
Унга муқарраб (фаришта)лар гувоҳ бўлурлар.
إِنَّ ٱلْأَبْرَارَ لَفِى نَعِيمٍ ﴿22﴾
Албатта, аброрлар жаннати найимдадирлар.
Албатта, яхшилар неъматдадирлар.
عَلَى ٱلْأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ ﴿23﴾
Пардали баланд сўрилар устида назар солиб турарлар.
Сўриларда қараб (ўтирадилар).
تَعْرِفُ فِى وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ ٱلنَّعِيمِ ﴿24﴾
Уларнинг чеҳраларидан жаннат равнақини билиб оларсан.
Чеҳраларида неъмат жилвасини кўрасиз.
يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍۢ مَّخْتُومٍ ﴿25﴾
Улар муҳрланган, ниҳоятда пок, шаробдан ичарлар.
Улар муҳрланган шаробдан ичурлар.
خِتَٰمُهُۥ مِسْكٌۭ ۚ وَفِى ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ ٱلْمُتَنَٰفِسُونَ ﴿26﴾
У(шароб)нинг хотимаси мискдир. Ва шу нарса учун мусобақа қилувчилар мусобақа қилсинлар.
Унинг муҳри мушк бўлур. Бас, беллашадиганлар мана шу ишда беллашсинлар.
وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسْنِيمٍ ﴿27﴾
У(шароб)нинг аралашмаси «тасним»дандир.
Унинг аралашмаси таснимдандир.
عَيْنًۭا يَشْرَبُ بِهَا ٱلْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾
У(Тасним) бир булоқдирки, ундан муқарраблар ичарлар.
У бир чашмадирки, ундан муқарраблар ичадилар.
إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجْرَمُوا۟ كَانُوا۟ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ يَضْحَكُونَ ﴿29﴾
Албатта жиноят қилганлар иймон келтирганлар устидан кулар эдилар.
Албатта, жиноят қилганлар иймон келтирганлар устидан кулар эдилар.
وَإِذَا مَرُّوا۟ بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿30﴾
Агар ул(мўмин)лар аларнинг ёнидан ўтсалар, масхаралаб, ишоралар қила эдилар.
Уларнинг ёнидан ўтиб қолсалар, масхаралаб имо-ишоралар қилардилар.
وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓا۟ إِلَىٰٓ أَهْلِهِمُ ٱنقَلَبُوا۟ فَكِهِينَ ﴿31﴾
Агар у(кофир)лар ўз аҳллари ҳузурига қайтиб борсалар, ҳузурланиб қайтиб борар эдилар.
Қачон уйларига қайтсалар, ҳузурланиб қайтардилар.
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوٓا۟ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ ﴿32﴾
Ва агар у(мўмин)ларни кўрсалар, «албатта ановилар адашганлар», дер эдилар.
Уларни кўрганларида, анавилар ҳақиқий адашганлардир, дер эдилар.
وَمَآ أُرْسِلُوا۟ عَلَيْهِمْ حَٰفِظِينَ ﴿33﴾
Ҳолбуки, улар а(мўмин)лар устидан кузатувчи қилиб юборилган эмаслар!
Ҳолбуки, улар (мўминларнинг) устига қўриқчи қилиб юборилган эмасдилар.
فَٱلْيَوْمَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ مِنَ ٱلْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿34﴾
Энди, бу Кунда иймон келтирганлар кофирлар устидан куларлар.
Энди бу кунда иймон келтирганлар кофирлар устидан куладилар.
عَلَى ٱلْأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ ﴿35﴾
Пардали, баланд сўрилар устида назар солиб турарлар.
Сўриларда қараб (ўтирадилар).
هَلْ ثُوِّبَ ٱلْكُفَّارُ مَا كَانُوا۟ يَفْعَلُونَ ﴿36﴾
Кофирлар қилган ишларининг «савобини» олар миканлар?!
Кофирлар ўзлари қилиб ўтган қилмишларининг жазосини олдиларми?